Om 8u30 vetrek ik richting Rotterdam via de knooppunten. Een paar kilometer later besef weer eens dat ik de knooppunten kwijt ben. Dit is hopeloos! In Nederland kan je niet van punt A naar punt B met knooppunten. Dan maar via GPS rijden. Eenvoudig is dat ook niet maar het lukt al wat beter. Tegen 10u45 bereik ik mijn eerste doel. Met een hoofd dat nog steeds barst, bestel ik een koffie verkeerd in het Tourcafé van Rotterdam. Ik ben de enige in de zaak. Straks, zo vertelt men mij, loopt het hier terug vol om naar de tour de France te komen zien. Het is er leuk ingericht met allerlei tour-attributen zoals truitjes, fietsen, foto's van weleer, ... Ik stap terug op mijn fiets om mijn volgende traject aan te vatten. De rit gaat nu naar Lola Bikes & Coffee. Door de miezerige regen tracht ik Rotterdam te verlaten. Dat valt niet mee. Wel vijf keer kom ik terug op dezelfde plaats. Enfin na een uur proberen ben ik dan toch op weg naar Den Haag. Via de fietswegwijzers en mijn GPS geraak ik in Den Haag. Het is 12u30 en ik stap binnen in de shop op de Noordeinde 91. "je mag gerust je fiets binnen zetten" verwelkomt de eigenaar mij, maar ik laat mijn beladen ros buiten staan, vlakbij het raampje waar ik mij neerzet. Ik bestel een koffie en 2 croissants. Ik besluit ook maar 2 Panadols in te nemen tegen die hoofdpijn. Op mijn duizendste gemak geniet ik van de koffie, de croissants en de omgeving. Overal fietsen. Mijn hoofdpijn ebt langzaam maar zeker weg en ik besluit om de fietsen in deze winkel eens van dichtbij te gaan bekijken. Het zijn stuk voor stuk pareltjes. Hier kom ik zeker nog eens terug. 

Het is ondertussen al even in de namiddag. Ik moet nog 55 km gaan, zou ik dat wel doen of zoek ik in de buurt een camping? Ik besluit toch door te gaan tot in Hellevoetsluis. Mijn hoofdpijn en de regen zijn weg, de zon begint zelfs te schijnen. Tijd om mijn zonnecellen hun werk te laten doen. Tegen de wind in vervolg ik mijn route. Om half 4 stopt mijn route. Hier ben ik duidelijk genoodzaakt om de boot te nemen. Voor 1euro 20cent word ik overgezet aan de Maassluis - Rozenburg. Door de kou en de wind had ik namelijk geen zin om te gaan zwemmen.

Na een heerlijke pauze van 15 minuutjes op de boot, moet ik terug op de fiets en maar stoempen. Stoempen tegen de wind tot op de camping. 

Rond 17u00 kom ik aan op camping Weergors in Hellevoetsluis. Ik krijg een plaats toegewezen, stel mijn tent op zodat die eindelijk kan beginnen drogen na die natte nacht. Ik loop nog even binnen in het camping-winkeltje voor een brood en 2 flesjes Coca-cola: ééntje voor vandaag en ééntje voor morgen onderweg. Vanavond eet ik deel 2 van de pasta Pesto met wat brood. Het brood smaakt me enorm, dit heb ik blijkbaar wel wat gemist. Na het eten even een afwaske doen. Nadien geniet ik van een warme lange douche. Heerlijk voelt het aan wanneer dat warme water mijn nek ontspant. Fris gewassen zet ik een koffieke. Genietend van de koffie maak ik mijn dagverslagje. 

Straks nog mijn tanden poetsen en dan hopelijk wel een goede nachtrust, want morgen is het tegen de wind in naar Vlissingen, 98km via de knooppunten, 256km volgens de navigatie.  We zien morgen wel hoe we dat aanpakken.

Voor de geïnteresseerden weer de GPS info via onderstaande link:

De bedoeling is dat ik vandaag van Broechem (B) naar Dordrecht (NL) rijd, en dit via knooppunten. 110,6 km werd er voor mij uitgerekend.

Zoals gepland stap ik om 9u00 op mijn fiets. Het druppelt. Ik heb mijn waterschoenen aangedaan want ze hebben niet veel goeds voorspeld. Voordeel van die waterschoenen is dat je niet al meteen met natte kousen en natte schoenen zit. Tegen 9u30 rijd ik door de gietende regen en dat blijft zo doorgaan tot ik bijna aan de grens ben. Het is 11u30 en ik zie de donkere wolken wegdrijven. Ik fiets ondertussen tussen de aardbeien. Overal staan ze in de streek van Hoogstraten. Om 11u45 steek ik de grens over. Tijd voor een fotootje. Ik vervolg mijn rit naar Dordrecht via Breda. Net als in Vlaanderen rij ik in Nederland soms over onverharde fietsstroken. Kilometers lang rijd ik door modderige boswegen. Met regen beladen, veel te zware takken hangen door over de wegen, hebben de bospaden omgevormd tot lange tunneltjes waar je amper door geraakt. Een eenzame jogger doet me vermoeden dat er in de verte een uitgang moet zijn. 

Ik kom aan in Breda, een rustig stadje op zondag middag, een enkele bakker is er open. In een mum van tijd ben ik door de stad en vervolg mijn route. Enkel nog geasfalteerde wegen met hier en daar grote diepe plassen. Ik maak gebruik van die plassen om die extra kilo's modder van mijn fiets te spoelen. Nu en dan valt er nog wat regen, maar niet veel meer. De zon krijg ik amper te zien. Over mijn regenjas, niets dan lof. Ik blijf lekker droog en dit zonder echt te zweten. Ze hadden duidelijk gelijk bij Bicyclette. Het idee van die waterschoenen was ook niet verkeerd. Het water liep er snel uit en mijn voeten waren snel weer droog. 

Na een dikke 90 km krijg ik weer zo een bui te verwerken. De regen valt met bakken naar beneden, de wind steekt een tandje of 2 bij en dat allemaal op het moment dat ik de brug naast de autostrade, A16 oversteek. Onder mij ligt er enkel water. Dit blijkt tevens de grens te zijn tussen Noord-Brabant en Zuid-Holland. Na de brug vind ik nog eenmaal het bordje richting knooppunt 41 en nadien ben ik het spoor kwijt. Dan maar overschakelen op GPS. Het is nog een tiental km tot aan de camping.

Ik had een camping aangeduid op een eilandje, een soort van jeugdherberg met ook kampeerplaatsen. Met een bootje zouden ze je ophalen. Maar nu ik hier sta zie ik dat eilandje wel liggen, echter, een bootje zie ik niet, laat staan een telefoonnummer waar ik naar kan bellen. Gelukkig ligt er aan deze kant van de oever ook een camping. Camping het Loze Vissertje, vlakbij een minihaventje, wordt voor 8,50 euro mijn plekje voor de nacht.

Tegen 16u00 staat de tent opgesteld. Ik stuur een berichtje naar het thuisfront om te laten weten dat ik dag 1 overleefd heb. 

Na een dag koeken eten, begin ik mijn avondmaal klaar te maken. Het wordt pasta pesto. 

Rond 18u00 is alles achter de rug. Ik neem nu nog wat tijd om nog wat voorbereidingen te treffen voor de rit van morgen. De knooppunten papiertjes uitknippen, adressen ingeven in de GPS en al wat materiaal inladen.

Nog een beetje lezen, of direct in slaap vallen, we zien wel.

Voor zij die willen vind je hieronder de link naar de info van de GPS

Ik heb lang getwijfeld. Neem ik mijn racefiets met fietskar of mijn "gewone" fiets met fietstassen? Met mijn racefiets heb ik ervaringwat betreft lange afstanden, met mijn touring fiets niet.

Het is uiteindelijk mijn touring fiets geworden: een Koga Miyata Light Deluxe. Een lichtgewicht fiets van aluminium met een carbon voorvork. Het werden enkel achtertassen omdat je blijkbaar aan een carbon voorvork beter geen fietstassen bevestigd. Deze zou kunnen breken.

Volgens de technische gegevens kan de bagagedrager 25 kilo torsen, dus dat zit ook goed.

Als ik mijn 62 kg en de 20 kilo bagage optel, kom ik amper aan 85 kg, geen abnormaal gewicht voor een persoon. Ik ben gerust: ik zal mijn fiets niet overbelasten.

Verder steek ik nog vlug een nieuwe buitenband vooraan. De huidige heeft ondertussen 13000 km gedaan en het beste is er af. Het wordt opnieuw een Marathon Racer van Schwalbe, maar deze keer een 28 mm. Voordeel is dat ze iets minder rolweerstand hebben en makkelijker tussen de remblokjes van de V-brakes gaan in vergelijking met de 35mm banden die er origineel opstaan. De achterband was al van het smallere type. Je moet ze wel iets harder op pompen.

Ook voorzie ik op mijn stuur extra handlebars om mijn zitpositie wat te kunnen afwisselen. Eveneens zet ik mijn achteruitkijkspiegeltje er terug op.

Nog een groot nazicht doen, remblokjes, bandendruk, ketting en tandwielen controleren en smeren, lichten nazien. 

Verder mijn navigatie van Garmin, de Edge 800, plaatsen als ook mijn knooppunten houdertje.

Tot slot plaats ik al de bagage op mijn fiets voor een test ritje. Even zonder handen rijden om te controleren of hij evenwichtig geladen is en dan mag hij een nachtje in de woonkamer slapen alvorens we morgen ochtend vertrekken.

Vooreerst begin ik al mijn gerief te verzamelen dat ik al had. Het meeste heb ik in huis behalve een tent, een regenjasje, extra onderkleding, regenschoenen of sandalen, een fietstas voor mijn tent en slaapzak. Ook iets om m'n navigatie op te laden, eventueel op zonne-energie.

De speurtocht naar een tent begint via internet. Ik wou een tent waar er ruim plaats is voor 2 personen en om 2 fietsen in te laten overnachten. Heel veel keuze was er niet, zeker niet als je ook nog eens het gewicht binnen de perken wil houden. Uiteindelijk valt mijn keuze op de Quechua T4 ultralight pro van de Decathlon. Voor deze aanvaardbare prijs van 180 euro en zijn gewicht van net geen 4 kilo, kon ik wel eens experimenteren. Eens in de Decathlon vind ik nog een opblaasbaar hoofdkussen, waterschoenen en een lamp voor in de tent.

Voor de waterdichte tas en de zonnecellen ga ik mijn licht opsteken bij AS adventure. Wat die tas betreft, moet het Ortlieb of  Vaude worden. Dat wist ik op voorhand. Het wordt een rol van Ortlieb, de Drybag PS490 Large, perfect om boven op m'n achtertassen van Vaude te leggen.

Wat die zonnecellen betreft geven ze mij zeer overtuigend informatie. Het wordt een oplader van A-solar. Bij volle zon zou dit systeem op een 4-tal uren opgeladen zijn.

Wat de kleding betreft ga ik naar Bicyclette in Duffel. Een regenjasje, een Stay Cool shirt en een extra paar kousen, allen van het merk Craft. Veel uitleg heb ik deze keer niet nodig, ze hadden me in het verleden al zeer mooi advies gegeven i.v.m. mijn fietskledij van Craft en . Enkel voor het regenjasje weten ze me het juiste product te laten kiezen.

Het inladen kan beginnen. Ik neem er een weegschaal bij om het gewicht evenredig te verdelen in de linker en rechter achtertas. Waardevolle spulletjes zoals m'n GSM, portemonnee, logboekje, fietsknooppuntenprints, mijn bril, reserve binnenbandje, plakgerief, multigereedschapje, bandenlifters, wat medicatie, EHBO kitje, een zakje snoepjes en wat koeken steek ik in mijn stuurtas van Ortlieb. Het slaapmatje, mijn slaapzak en de tent gaan in de Ortlieb rol en het overige materiaal gaat in de Vaude achtertassen. Wanneer alles van mijn lijstje ingeladen is, weeg ik mijn totale vracht. Net geen 20 kilo heb ik mee, reistassen inbegrepen. Daar doe ik het voor. Het kan maar dienen als extra krachttraining, troost ik mezelf omdat ik er geen benul van heb hoeveel gewicht een vakantiefietser normaal meeneemt. 

Een weekje fietsen leek me wel wat. Ik wilde zo graag eens naar "Lola bikes & coffee" gaan in Den Haag. Dus laat dat mijn doel worden.

Ik wil er graag mijn ervaringen delen zodat jullie kunnen zien hoe ik de dingen aanpak, welke fouten ik maak, welk materiaal ik gebruik/misbruik, enz.