De wedstrijd tegen de tweede uit de stand startte met een overwicht voor de bezoekers. Deze konden overal vrij gemakkelijk druk zetten en voetbalden vrank en vrij vooruit. Dit gaf hen tot tweemaal toe een open doelkans maar deze werden telkens magistraal gered door onze thuisgoalie Matthias. Na het openingskwartier konden we beter de posities invullen en werden we toch iets gretiger, alleszins wakkerder. De wedstrijd kwam in evenwicht en ook Wielsbeke kwam aan het bezoekers doelgebied piepen. Enkele kansen maar net niet , kopbal van Matti van de lijn gered, Simon die na hoekschop over trapt van dichtbij , Een terecht-of-onterecht afgekeurde doelpunt van Jeroen was het hoogtepunt van de eerste helft. We konden gaan rusten met een 0-0 stand op het bord. De tweede helft was pas begonnen of een afgeweken bal ging over Matthias heen en verdween lullig in doel. Dit was toch wel blijkbaar het sein voor de thuisploeg om de motor effectief te starten. Want enkele minuten later kon Nick binnenkoppen en gelijkmaken na een lucky voorzet-aflegbal van Wout. Vandanaf was het even al Wielsbeke wat de klok sloeg met enkele (zeker 2!) kansen die onmogelijk de nek omgewrongen werden, terwijl ploegmaats goed mee geïnfiltreerd waren . En wanneer de kansen niet afgewerkt worden dan blijft de score in evenwicht. Diksmuide kon geen echte open kansen meer creëren en loerde enkel nog op de counter. Duidelijk is dat beide ploegen elk een helft konden domineren maar geen van beide ploegen had dat extraatje om de match te winnen. We onthouden dat we zeker niet verloren hebben tegen onze naaste achtervolger en dat we onze inzet 90 minuten moeten volhouden en de potjes niet zo snel laten overkoken
