Op een eerste drassig (modder, water,…) veld dit jaar had een gehavend Wielsbeke (6 spelers op de bank waarvan 5 gekwetsten, slechts 1 reserve dus…) alle moeite om maat te nemen van een zeer gemotiveerde thuisploeg die natuurlijk iets ( 3 bakken gerstenat) beloofd waren tegen de leider. Hun plannetje werkte wonderwel en Diksmuide hield een ganse eerste helft alles gesloten en toe maar kon er ook een paar keer dreigend uitkomen. Wielsbeke probeerde wel te voetballen maar telkens liep er wel iets verkeerd. Een zeer spannende tweede helft diende zich aan en er werd op het scherpst van de snee gespeeld… De thuisploeg toonde de meeste agressiviteit en duelkracht maar Wielsbeke probeerde te blijven combineren. Op een eerste snedige counter hield Mathias de ploeg nog in de wedstrijd door een goed getimede tussenkomst maar een paar minuten later was het dan wel raak: 1-0 met nog tien minuten op de klok. Dit was echter te weinig voor de kanaries om nog een punt uit de brand te slepen. Een wedstrijd waarin vele factoren een bepalende rol wilden opeisen (gekwetsten, scheidsrechter met te veel allure, veldconditie, …) leidden tot deze eerste nipte nederlaag tegen een tegenstander die we zeker aankunnen. Zodoende kunnen we weer keihard werken op training deze week om de volgende (en laatste) opponent Zele te verschalken.