Verloren Vrouw
Inhoud blog
  • Thuiskomst
  • Mijn volgende plan
  • Mijn voorlopige thuis
  • Het onderduiken
  • Het plan
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Charlotte Geenens
    05-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het onderduiken
    Een verdwijning had waarschijnlijk nog nooit iemand zo gelukkig gemaakt als mezelf. Ik was dan toch ook zo gelukkig om 'dood' te zijn. Natuurlijk moest ik de dagen voor mijn dood ergens onderduiken waar de mensen me niet zouden herkennen of lastigvallen. Dus nam ik mijn vluchtauto en begon te rijden, hoe verder hoe liever. 

    Ik ging een supermarkt binnen waar ik bruine haarverf, een valse bril, een schaar en oudere kleren kocht om te transformatie van Amy Dunne volledig te maken. Met deze gekochte spullen ging ik de toiletten van een wegrestaurant binnen en begon aan mijn transformatie. Ik knipte mijn haar tot net boven mijn schouders en verfde het bruin, ik trok de oudere kleren aan en zette de bril op. Ik was onherkenbaar.

    Nu kon ik op weg gaan naar een motel of een andere plaats waar ik kon verblijven. 

    05-07-2012, 00:00 Geschreven door Amy Dunne  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het plan
    Vandaag is het zover, ik vertrek. Ik kan het niet meer aan. Nick zal boeten voor wat hij me heeft aangedaan, hij zal de gevangenis ingaan daar ben ik zeker van. Ik zal er dan ook alles aan doen dat hij daar geraakt. Ik vertrek natuurlijk niet onvoorbereid, de moord op een persoon moet je heel goed en zeer nauwkeurig voorbereiden en dat heb ik zeker en vast gedaan. 


    Nick heeft me van mijn trots, mijn waardigheid, hoop en geld ontnomen. Hij nam en nam en nam tot er niks meer van mezelf overbleef en dat is in principe ook moord. Nu zou ik hem een lesje leren. Mijn verdwijning zou uiteindelijk uitdraaien op een moord en dei moest heel zorgvuldig gepland worden. 

    Ten eerste moet je veel discipline en geduld hebben. Wat je daarna doet is heel cruciaal, dat is bevriend worden met een buurvrouw die gek genoeg is om je alles over haal leven te vertellen zodat jij ook jouw deel kan vertellen. Over hoe hij je slecht behandeld en je constant onder druk staat. Daarna ga je geldproblemen creĆ«ren, dat doe je door te gaan gokken of door heel veel spullen te kopen met de kredietkaart die op zijn naam staat. Ook moet je een vluchtauto hebben die heel onopvallend en zeer goedkoop is. Die koop je dan ook best aan in cash anders kunnen ze je traceren. Als je verdwijnt valt het pas echt op en de mensen zijn pas echt bezorgd over je als je veel vrienden hebt, dus dat deed ik ook. Wat natuurlijk ook altijd meer de aandacht trekt is de verdwijning van een zwangere vrouw want iedereen is dol op zwangere vrouwen dus dat deed ik ook maar niet op de normale manier. Nee ik nodige mijn zwangere vriendin uit en gaf haar zodanig veel water om te drinken dat ze vele keren naar het toilet moest. Was het toch net niet op die dag dat het toilet kapot was. Zo kon ik haar urine uit het toilet halen en voila ik was zwanger. 

    Nu moest ik gewoon maar afwachten tot mijn onwetende man zijn dag zou beginnen en dan kon ik de plaats delict klaarzetten. Heel nauwkeurig maar toch net niet nauwkeurig genoeg dat er fouten inzaten waardoor hij door de mand zou vallen. 

    Zo gezegd, zo gedaan. 

    05-07-2012, 00:00 Geschreven door Amy Dunne  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    28-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De druppel die de emmer deed overlopen..
    Het gaat al enkele weken slecht tussen mij Nick. Meer en meer krijg ik het gevoel dat hij me iets wil aandoen, dat hij me haat. Dat hij me enkel nog maar nodig heeft als het gaat over geld en zijn behoeften te bevredigen. Ik zou het mijn ouders willen zeggen en vluchten terug naar New York maar dat gaat niet.

    Het begon toen Nick weer eens uit ging zonder mij en me weer alleen zou thuislaten. Ik was het beu en smeekte hem om niet te gaan en gezellig thuis te blijven zodat onze relatie een ademruimte zou krijgen en we weer van momenten samen konden genieten. Hij zag dat niet zitten. Ik bracht het argument van een baby op en toen ontplofte de bom. Ik wou zo graag een baby, om iets om handen te hebben thuis. Nadat ik mijn job ben verloren als schrijfster was er een leegte gekomen in mijn leven, ik wist niet wat te doen en zat hele dagen thuis. Nick vond dat weer niet nodig. Hij zag dit als een soort reddingsmiddel voor onze relatie. Hij vond blijkbaar dat onze relatie gered moest worden. Toen vroeg hij of deze relatie niet genoeg was voor me, en dat was ze niet. Half nog niet van wat ik nodig had. Voor ik het wist had hij met een duw gegeven en had ik mijn hoofd tegen de trapleuning gestoten. Daar lag ik dan op de grond moedeloos. 

    Op dat moment besefte ik iets, iets wat ik nooit verwacht had te voelen. Ik, Amy Dunne, was bang voor mijn man. Bang dat hij me toen ik daar op de grond lag nog meer pijn wou doen en dat het niet de laatste keer zou zijn dat hij dat gevoel had.

    28-06-2012, 00:00 Geschreven door Amy Dunne  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Archief per week
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs