|
Een verdwijning had waarschijnlijk nog nooit iemand zo gelukkig gemaakt als mezelf. Ik was dan toch ook zo gelukkig om 'dood' te zijn. Natuurlijk moest ik de dagen voor mijn dood ergens onderduiken waar de mensen me niet zouden herkennen of lastigvallen. Dus nam ik mijn vluchtauto en begon te rijden, hoe verder hoe liever.
Ik ging een supermarkt binnen waar ik bruine haarverf, een valse bril, een schaar en oudere kleren kocht om te transformatie van Amy Dunne volledig te maken. Met deze gekochte spullen ging ik de toiletten van een wegrestaurant binnen en begon aan mijn transformatie. Ik knipte mijn haar tot net boven mijn schouders en verfde het bruin, ik trok de oudere kleren aan en zette de bril op. Ik was onherkenbaar.
Nu kon ik op weg gaan naar een motel of een andere plaats waar ik kon verblijven.
|
