|
De ortolaan
We zijn hem kwijt de fiere ortolaan
Nieuwe dodo van de lage landen
Uw schrille roep was ons helaas ontgaan,
Uw biotoop legden wij aan banden
Ik wist niet eens je kleine nestje staan,
vind dat nu een regelrechte schande
Je vocht trots voor je leven, je bestaan
Terwijl wij dom de laatste brug verbrandden
De mens die als predator schuldig pleit
Had je eerder in zijn net gevangen
Om je in de oven te bereiden
Je verdwijnen was dus te vermijden
Ik mis je lied, je scherpe klaaggezangen
Schijnheilig spreek ik nu van schuld en spijt
|
