Het heeft weer flink gevrozen deze nacht, de vijver is zeker 5 cm dik, ik krijg er met moeite een gat in. Ook de ganzen hebben er blijkbaar in zitten pikken want hier en daar zie je gaten in het ijs maar het is al terug dicht. Dus om mijn kwebbels te plezieren heb ik vandaag de emmer met water eens een beetje geisoleerd. Of het lukt is nog af te wachten.....voorlopig staat de emmer in een groter exemplaar met onderaan en rondom stro. Echter niet te veel want de ganzen kennende zullen ze dat er gewoon uithalen en het water helemaal vuilmaken. Vervolgens de geisoleerde emmer op een houten palet gezet en een paar iton blokken errond geplaatst. Met nog een enkele paletjes ernaast om op te staan en onder het afdakje wat stro kunnen ze hun koude voetjes af en toe eens verwarmen. Een gans kan wel tegen deze vrieskoude, ze steken hun poten lekker onder zich in de dons als ze gaan liggen en je ziet ze ook vaak op 1 poot staan en wisselen zo af. Als het zonnetjs schijnt zoals vandaag zoeken ze die ook op. Vorig jaar toen het vriesde hadden wij hier enkele paletten staan en toen zagen we dat ze daar dikwijls op stonden, misschien wel om gewoon wat groter te zijn, haha... Voila en zo hebben we ook eens een winterupdate !
Reacties op bericht (1)
09-02-2009
..
Goedenavond, hier een berichtje uit Nederland. Ik heb een vraagje over ganzen en kwam via via op uw blog terecht. U lijkt mij nogal veel van ganzen af te weten.
De vraag gaat over het volgende : al een paar jaar wonen in de plas achter ons huis 4 ganzen ( 2 stelletjes, denken we ). Afgelopen vorst periode is helaas één van de ganzen doodgegaan ( vermoedelijk heeft een vos hem te pakken gekregen ). Het was triest om te zien hoe de achtergebleven gans om haar partner zocht en maar bleef roepen.
Na een paar dagen was dat voorbij, maar toen richtte ze plots haar aandacht op ons, en wanneer ze ons nu maar ziet of hoort, komt ze onmiddellijk aanrennen. Erg grappig en aandoenlijk, maar het neemt wat extreme vormen aan ( ze tikt met haar snavel tegen de ruit als ze ons ziet en komt zelfs op de veranda om door de ramen naar binnen te koekeloeren ; dit houdt ze tijden vol ). Het andere stel ganzen laat haar links liggen en het mannetje jaagt haar vaak weg als ze te dicht in de buurt komt. Het liefst zouden wij zien dat ze weer een gelukkige gans wordt, maar wij vragen ons eigenlijk af hoe wij dat het beste kunnen bewerkstelligen :
de gans aandacht geven, aanhalen ( ze laat zich aaien ) en voeren of haar negeren zodat ze zich misschien weer gaat richten op andere ganzen en weer een leuke partner vindt....
Weet U raad ?
Ik zou het zeer op prijs stellen als U ons ( of eigenlijk de gans ) kunt helpen.
met vriendelijke groet,
Wilma van Hal