Er was 1 gansje dat in het water kwam en het geweldig vond ! Het nam direct een duik en dat stond op de foto !!!--------zeg kleintje, mocht jij wel al duiken?.... Ben wel wat verschoten hoor ! En het witje kwetterend af en ze leggen het nogal uit aan elkaar !!!!
Onze 3 rakkers zijn nu al twee weken oud. Het gaat goed met hen, s'nachts zitten ze veilig met Streepje en Kuifje in een hok. Deze twee vrouwtjes zijn zo tam dat ze gewoon alles doen wat ik van hen wil, ze volgen me en vertrouwen me. Ze zijn echt rustig en omdat ze samen zijn, zijn ze ook rustig. Samen letten ze goed om onze 3 kleintjes. Zwemmertje en ma en pa gans hebben we voorlopig op het grasterrein achteraan gezet omdat ze niet goed overeen kwamen met de kleintjes. Maar dagelijks maak ik wel een wandelingetje met de kleintjes tot bij hen om hen een goeiedag te zeggen zodat ze elkaar toch kennen. Vandaag namen onze kleintjes ook een eerste duik in de vijver, altijd grappig om te zien !!! Daarna lekker in het zonnetje opdrogen tegen mijn voeten, Streepje en Kuifje op een half metertje nadat ook zij weer met mijn veters hadden gespeelt.....
Ondertussen gaat het heel goed met onze 3 musketiers. s'Nachts zitten ze in een veilig hokje en overdag hebben ze Kuifje als babysit. Ook Streepje wil al eens babysitten maar haar interesse is duidelijk minder. Kuifje daarentegen is echt van slag als ze die kleine mannen niet in het oog kan houden. Het gaat er allemaal rustig aan toe tussen hen maar onder haar vleugel kruipen is er niet bij. Als ze moe zijn gaan de 3 gewoon tegen elkaar liggen. We hebben heel onze bende weer samen gezet maar dat ging niet van een leien dakje ! ! ! Vader en Zwemmerke hebben immers hun eigen territorium en hun eigen vrouwtje en dat gaven ze niet zomaar op......enkele vechtpartijen tussen die twee waren het gevolg. Alhoewel zwemmertje enkele keren de aanvaller was, verloor hij steeds tegen de oudere en iets zwaardere vader. Het was echt zielig hem daarna te zien, zijn eer was gekrenkt, hij hield zijn nek twee keer zo klein als normaal. Na de overwinning tatterde vader uitgebreid met moeder en ging zich dan wat wassen op de vijver als een koning op zijn troon. Streepje pakte het slimmer aan, ze begon gewoon mee te tatteren, alhoewel ze ook wat pikken kreeg van vader om haar op haar plaats te wijzen (waar ze zich niet te veel van aantrok). Ook ging ze wel eens bij zwemmerke maar als het erop aan kwam had ze al vlug door dat vader hier de wetten stelt. En Kuifje, ja die krijgt ook al eens een pik van vader om haar ook op haar plaats te wijzen, want zij is nog altijd de favoriet van zwemmerke. Maar voorlopig trekt ze zich maar 1 ding aan en dat zijn onze 3 musketiers waardat ze zo graag bij op wacht wil gaan staan! De Aanval en het gevecht.... De winnaar en de verliezer.... Hier komen Kuifje en Streepje na het gevecht bij Zwemmerke...(in het midden) En als laatste een foto van heel onze bende.... Ondertussen is de rangorde tussen de ganzen terug in orde, vader is de baas en zwemmerke is terug onderdanig. Er is terug rust in de roedel en samen bewaken ze nu onze 3 musketiers !
Moeder heeft 3 kuikentjes ! Andere jaren ging alles vanzelf bij de ganzen en hadden we nauwelijks een onbevrucht ei. Dit jaar bleken de andere eieren van moeder onbevrucht te zijn, spijtig. Ook waren de kuikens vorig jaar sterker dan deze. Twee kwamen donderdag uit en eentje vrijdagmorgend. De kuikens namen we binnen en laten we nu dagelijks kennismaken met de andere ganzen. Moeder wil ze voorlopig niet terug en pikt ernaar, Streepje twijfelt of ze nog een adoptie aankan dit jaar en houdt zich op een afstandje en Kuifje is zeeeeer nieuwschierig en legt zich ernaast, toch verschiet ze ook van hun snelle sprintjes en is een echte toenadering nog niet tot stand gekomen.
Het is een raar ganzenjaar... Pipo, ons eerste kuiken van 2008, met een karaktertje om nooit te vergeten. Een plantrekkertje, nergens bang voor, nieuwschierig en erg aanhankelijk. Verschoot niet vlug van vader zijn stoere streken en leerde Streepje een moeder te zijn. Heel spijtig dat de natuur zo wreed kan zijn en dit mooie lieve gansje van ons wegnam.
Het is 6 uur nu, vroeg om al op de computer te zitten maar slapen zit er niet meer in. Om kwart voor 5 werd ik wakker van alarm roepen, Streepje roepte, waarschijnlijk is vader weer gaan wandelen en is ze in paniek dat ze alleen is. Deze keer is hij er niet in geslaagd om bij moeder te geraken maar zit hij gezellig een beetje verder op de vijver te zwemmen. Daar kan Streepje niet naartoe omdat dat te gevaarlijk is voor Pipo. Pipo zie ik nergens, dus er is meer aan de hand.... in het donker zien we iets aan de kant liggen, met de zaklamp zien we dat het Pipo is, dood. Een roofdier moet hem van achter de draad aangevallen zijn, het moet echt op de loer gelegen hebben van onder de sparren ....domme domme domme ! Het moet zijn gebeurt omdat vader ontsnapt was naar de vijver en Streepje dan op hem roept en dan niet op hare kleine let op dat moment.... Echt rot, rot rot om de dag mee te beginnen !
Vader die normaal gezien de wacht houdt bij moederke die nog is aan het broeden hebben we voorlopig bij Streepje gezet. Moederke heeft hem toch niet nodig nu maar Streepje wel om mee de wacht te houden voor Pipo. En natuurlijk ook om hem een beetje op te voeden want ganzen kunnen dat veel beter dan mensen ! Heel grappig hoeveel respect Pipo moet tonen voor Vader. Pipo heeft nu al geleerd dat hij goed bij Streepje moet blijven, dat is de lieve gans die hem onder haar vleugel laat kruipen voor warmte, altijd komt als hij roept en lief tegen hem keuvelt.... Voor pa moet hij uit de weg, als voor de koning, behalve als er gevaar is, dan mag hij er wel heel dicht bij staan. Hij krijgt niet echt pikken van pa, maar eerder een duwtje als het moet. Pipo reageert altijd prima, hij schrikt bijna niet, verontschuldigt zich wiede wiede wied tegen pa alsof hij wil zeggen....sorry hoor, ik bedoel het zo niet.....
Dus zo gaat het al 2 dagen heel goed, ook s'nachts zitten ze samen en ook dan gaan we af en toe eens kijken. Vader staat heel de nacht paraat, Streepje houdt de kleine warm. Maar.........deze morgens hoorde ik alarm roepen om 06.00uur, dus bed uit. Het geroep komt van Streepje die op vader roept. En vader? Die zit terug bij moeder de wacht te houden, zo fier als een gieter kijkt hij me aan, de frankaard ! Alsof hij wil zeggen....je denkt toch niet dat je mij kunt opsluiten he ?! Hoe hij over de draad gekomen is? Ik heb het hem nog niet zien doen, maar blijkbaar heeft hij 'weeral' een trucje gevonden ! Ik vermoed al fladderend en met een beetje grip van zijn poten op de draad er over geklommen.... Hij heeft nogal zo'n dingen uitgehaald. Ganzen dom? Ganzen onthouden niet? Vergeet het !!! Wij hebben hier een hele slimme zitten !!!
Weer leuk nieuws ! Irma en Louis zijn de trotse ouders van niet 5, maar 8 kleintjes !!!! Zoals je ziet zijn het echt fantastische ouders, zoals Irma haar vleugel houdt, zodat de kleintjes er goed onder kunnen... En de sterkste van de 8.....
Het gaat inmiddels goed met Pipo, het is hem gelukt om eens zelf onder haar vleugels te kruipen ! Prachtig om te zien! Met het mooie weer heeft streepje zich daarstraks eens goed gewassen en met haar vleugels open liet ze zich drogen in de zon. Pipo had haar toen toch niet nodig, het was warm genoeg en zijn bakje met eten of lange grasprieten interesseerden hem veel meer. Hieronder 2 foto's van de kennismakingen en onderaan een fototje van Pipo van vandaag. Je ziet hem groeien !!!
Eerste het slechte nieuws.... Bij de nest van Streepje was er nog een jong dat uitkwam maar spijtig genoeg heeft het dat niet gehaald.
Het goede nieuws..... We lieten haar nogmaals kennismaken met het jong en toen ze vanuit de verte zag dat ik het op het gras liet kwam ze aangevlogen !!!! Vervolgens was het uren over en t'weer geloop..... ze verwachte dat het met haar zou meegaan, maar het bleef bij mij. Uiteindelijk zette ze zich neer zodat het onder haar vleugels kon maar als het dan kwam pikte het in haar pluimen van haar kont en verschoot ze zo dat ze rechtsprong. Het kuiken zat vol energie en als het dan achter haar koerste had ze er schrik van en liep ze weg, het was eigelijk erg grappig. Ze wilde het kuiken, als het alarm sloeg kwam ze direct, ze ging liggen met haar pluimen wat open maar als het dan kwam verschoot ze telkens. We haalden Zwemmerke erbij om haar wat meer op haar gemak te stellen en dat lukte. Hij aanvaarde de kleine zeer goed al gaf hij hem een paar correctie waardat wij mensen niet veel van snappen en altijd erg vinden. Maar blijkbaar vond hij dat 'de kleine Pipo' een beetje te onafhankelijk was en te veel streken vertoonde. Na de correcties bleef hij beter bij Streepje, dus het werkte wel. Uiteindelijk, dus enkele uren later was de kleine toch wel moe. Hij probeerde nu wat rustiger te benaderen om onder de vleugels te kruipen. Pipo deed het best wel goed maar toch bleef ze schrikken. Ik besloot in te grijpen want de kleine moest nu toch wat rusten en warm worden. Toen ik de deur opendeed zag Pipo mij direct en liep wiede wiede wied naar mij toe. Ik pakte hem en kroop rustig naar Streepje toe die bleef liggen. Ik pakte Pipo en duwde hem tegen haar, ze liet het doen. Ze schoof maar een beetje op deze keer en schrok niet erg. Ze had blijkbaar veel vertrouwen in mij. Vervolgens tilde ik haar vleugel wat op en stak Pipo met zijn kop eronder. Hij bleef zitten en zei onmiddellijk wiet wiet wiet, alsof om te zeggen....t'is hier niet slecht. Ik kroop in 'slow motion' achteruit en ging heel stilletjes terug naar binnen. Ze bleven zo nog even zitten tot hij zijn kop er weer onderuit stak. Het zal er te warm geweest zijn ! Maar ook nu bleven ze nog even naast elkaar liggen. Eindelijk !!!!! Voor de nacht namen we hem voor alle zekerheid weer binnen en morgen met het goede weer hebben ze weer de hele dag tijd om elkaar te leren kennen.
Met het kuiken gaat het inmiddels de goede kant uit. Hij is wel achter t.o.v een normaal kuiken. Het duurde een dag voordat hij zijn nek echt goed recht kreeg en pas ook de volgende dag waren zijn oogjes goed open. Inmiddels kijkt hij ons vlijtig aan, eet en drinkt en ziet er levendig uit. Enkel zijn pootjes zijn nog zwak, echt goed rechtop staan is er nog maar zelden bij. Er zit wel kracht in zijn pootjes want als hij eenmaal begint springt/loopt hij soms een heel eind. Als hij eenmaal start weet hij niet waar hij uitkomt.... Bij het drinken gaat de reflex 'om de bek naar boven te doen' soms zodanig hevig dat hij omver tolt. We konden het niet laten hier ook een foto van te trekken.
Ganzen Fun
