Al onze kleintjes zijn inmiddels naar een nieuwe thuis ! Onze ganzenfamilie is een beetje verandert want ook Kuifje is verhuist naar een lieve familie met kindjes. We hopen dat ze daar wat meer tot rust kan komen en wat meer kan eten doordat ze het daar misschien wel zelf voor het zeggen heeft. Met Vader en Moeder die hier de vaandel dragen had ze het altijd moeilijk en werd een beetje verstoten. Het was met pijn in het hart maar ik hoop dat ze het daar nu beter heeft. Ook zijn er twee kleine canadeesjes voorlopig nog bij ons, ze zijn nog klein maar hebben al enorme vleugels, verder zijn ze heel stil en nog een beetje bang al komen ze wel uit een bakje eten bij mij.
Ons ganzekes komen met de dag beter overeen en worden ook altijd maar tammer. Ik heb ze een voorlopige naam gegeven, ik zal ze even voorstellen... Kai: uitgekomen op de dag van het olifantje. Frits, als tweede uitgekomen, ne ferme Een haantje de voorste... Kalimero, een lieverik en een babbelkous. Amber, de bangste van de hoop of is het komedie ?
Met kleine gansjes is het altijd druk... en eindelijk is het nog eens gelukt om even tijd te maken voor de blog ! Onze kleine rakkers stellen het zeer goed !!! Ze werden echt overbeschermd door vader, moedertjes en Streepje....alhoewel ze allemaal tam zijn, zouden ze hun leven geven om deze kleintjes te beschermen en was het onmogelijk om de kleintjes een beetje tam te maken omdat de grote ganzen er altijd maar dan ook altijd tussen gingen staan. Tot mijn grote frustrratie soms, haha ! Toch wel goed want dit jaar zaten we hier met een eksternest en ook vele kraaien in de buurt, dus beter een beetje bang en overbeschermd.... Inmiddeles zijn de eksters uitgevlogen, al moesten we ook daar soms eens helpen om ze veilige weg te houden van de 'vader gans'. En het grappige was dat de eksters het hier 'kraai-vrij' hielden om hun jongen te beschermen ! Onze kleintjes zijn vandaag juist 1 maand oud en sinds vorige week hebben we ze gescheiden van de volwassen ganzen om ze toch wat tammer te maken wat inmiddels al goed gelukt is natuurlijk. Ook hebben ze er wat vriendjes bijgekregen want door een onverwacht gelukkig toeval zitten we met 5 kleine 'canadese ganzen' die misschien maar een weekje ouder zijn dan hen. Ze hebben ogen als zwartje kooltjes en zwarte voetjes en helemaal geen buik. En al spraken ze elkanders taal niet helemaal, na een weekje begint het een beetje te vlotten en de bende begint beter en beter overeen te komen. Wij spreken nu over onze zwartjes en de witjes(al zijn ze niet wit)....en het is een plezier om ze allemaal bezig te zijn....het zijn echte mini grasmachines. Ze eten, drinken, plonsen....en wandelen, vaak allemaal op een rijtje achter elkaar. En of je nu wil of niet, altijd tellen we...4 witjes....5 zwarte...oef, alles in orde...hahaha
Ganzen Fun
