7 mei 2010 Moederke zit hoog op haar troon en we horen gepiep. Vader die anders nooit in het kot komt, staat nu naast de nest. Zwemmerke die anders nooit alleen op stap gaat, doet dat nu wel en zonder kabaal te maken....
Nadat we vader even achter een plank gestoken hebben om in het kot bij moederke te kunnen kijken, zien we twee kleintjes. Ze tateren dat het een lieve lust is !!! Eentje heeft een kuif.... Maar vader is niet akkoord met onze aanwezigheid en slaat zijn vleugels tegen de hoge plank en weet er toch wel over te geraken. We moeten vlug zijn of hij heeft ons vast....dus even de plank nog wat verhoogd om veilig voor hem te zitten en zo kunnen we moederke nog wat lekkers en drinken geven. Nog wat stro rond de nest gelegd zodat ze er eventueel ook makkelijk terug ingeraken mochten de kleintjes eruit lopen....want ze hoogt haar nest onglooflijk veel op. We laten vader niet langer nerveus worden en laten hem er vlug terug bij, ongelooflijk wat hij dan allemaal te vertellen heeft en hoe hij naar de kleintjes kijkt. Ze zitten dus heel erg veilig met hem erbij !
Christiane zoekt voor haar gans Fred een vrouwtje. Het mag gerust al een iets oudere gans zijn om hem gezelschap te houden. Je kan reageren op dit bericht of mailen via de blog dan breng ik haar op de hoogte.
Ons moederke is al enige tijd aan het leggen en het is alsof ze niet weet van ophouden. Afgelopen weekend lagen er al 26 dus haalde is er een heleboel weg, nu liggen er nog 11, hopelijk kan ze niet goed tellen en valt het niet meteen op. Aan broeden denk ze nog niet maar ik vermoed dat het toch niet lang meer zal duren. En vader doet zijn plicht, hij valt alles aan dat in de buurt komt en gaat het dan aan haar vertellen dat hij zo dapper was om iedereen weg te jagen.
Deze winter verloren wij ons Streepje, ze was de tamste, de zotste, de brutaalste en we missen haar. Diezelfde dag kreeg ik nog een bericht van een ganzenvriend die ook haar gans verloren was. En vandaag kreeg ik bericht van Jacqueline dat ze hun mooie lieve gansje dood aantroffen gisteren morgen. Vaak is het onverwachts en zie je het niet aankomen dat een gans ziek is. En als ze zo tam zijn, zijn ze toch zo lief en grappig en wat hechten we ons aan hen. Normaal toch? Dat is het leven, je ziet ze graag, mist ze en je koestert de herinneringen.
Terwijl we aan het werk waren in de tuin, kwamen de ganzen eens kijken aan de vijver. Maar omdat het er nu klein afgesloten is, was het wel af en toe een beetje spannend tussen vader en zwemmerke. Vader beschermd ons moederke enorm en zwemmerke moet er niet aan denken om iets te dichtbij te komen, zelf in de vijver zwemmen was hem niet echt gegund, telkens vloog vader erop af alsof alles van hem alleen was. Zwemmerke weet het ondertussen wel al en vermijd hem....hij komt dan gewoon wat bij mij staan en maakt mij het hof ! Hij buigt zijn hoofd op en neer als in een mooie buiging, hij kijkt dan naar mij en komt steeds een stapje dichter....af en toe zegt hij iets maar kijken doet hij héél de tijd! Is hij niet mooi??????????!!!!!!!!!!!!
Ons moeder gans had deze week al aardig met het stro zitten spelen en het zelfs helemaal mooi in een cirkel gelegd. Vandaag lag het er heel rommelig bij.....maar wat lag er in......het eerste ei van 2010 !!!!!! Vorig jaar en ook het jaar daarvoor vonden we ook het eerste ei op 4 februari. Ganzen zijn dan dom zeggen ze....???
Het is winter....dus niet zo veel leven in de brouwerij... Onze ganzen krijgen dagelijks wel een uitgebreid menu van wat keukenafval, graan, voederkool.. zo hebben ze toch nog wat afwisseling want veel gras is er niet meer....dat is op de meeste plaatsen al heel kort gegeten. De blog wordt zelfs nu nog veel bezocht... ik krijg al mailtjes van mensen die bijna niet kunnen wachten om in de lente ganzen aan te schaffen en nu al op zoek zijn naar wie er gaat kleintjes hebben.... Ook zijn er al enkele ganzen gelukkig kunnen verhuizen via deze blog omdat andere ganzenvrienden ze graag willen adopteren. Echt heel leuk dat dit nu kan, enkele jaren geleden was er immers niet veel te vinden over ganzen.... Dus reageer gerust op berichten, of heb je een leuk verhaal of een originele foto van je ganzen, zo blijft er wat leven in de brouwerij van de ganzenliefhebbers !!!!!!
Leuk dat ook andere ganzenliefhebbers een mooie foto doorsturen. Mag ik U even voorstellen aan Jeanet, een mooie toulouse gans. Ze is heel tam en tikt vaak op het raam bij haar baasje, ze kan naar hartelust zwemmen en grazen. Momenteel maakt het baasje zich wat zorgen omdat ze nogal mager staat en ze heel veel pluimen verliest. Heeft u misschien tips voor haar, aarzel dan niet om te reageren op dit bericht, ze zal het zeker fijn vinden en zo kunnen ganzenvrienden elkaar een beetje helpen.
UPDATE 20/07 Het gaat weer helemaal goed met jeanet , de
antibiotica heeft goed aangeslagen , de veren zien er weer helemaal netjes uit
en ze eet weer veel. Hierbij een foto, ik vind ze zo grappig, die moest ik
even laten zien, jeanet gaat altijd op emmers staan.
Al onze kleintjes zijn inmiddels naar een nieuwe thuis ! Onze ganzenfamilie is een beetje verandert want ook Kuifje is verhuist naar een lieve familie met kindjes. We hopen dat ze daar wat meer tot rust kan komen en wat meer kan eten doordat ze het daar misschien wel zelf voor het zeggen heeft. Met Vader en Moeder die hier de vaandel dragen had ze het altijd moeilijk en werd een beetje verstoten. Het was met pijn in het hart maar ik hoop dat ze het daar nu beter heeft. Ook zijn er twee kleine canadeesjes voorlopig nog bij ons, ze zijn nog klein maar hebben al enorme vleugels, verder zijn ze heel stil en nog een beetje bang al komen ze wel uit een bakje eten bij mij.
Ons ganzekes komen met de dag beter overeen en worden ook altijd maar tammer. Ik heb ze een voorlopige naam gegeven, ik zal ze even voorstellen... Kai: uitgekomen op de dag van het olifantje. Frits, als tweede uitgekomen, ne ferme Een haantje de voorste... Kalimero, een lieverik en een babbelkous. Amber, de bangste van de hoop of is het komedie ?
Met kleine gansjes is het altijd druk... en eindelijk is het nog eens gelukt om even tijd te maken voor de blog ! Onze kleine rakkers stellen het zeer goed !!! Ze werden echt overbeschermd door vader, moedertjes en Streepje....alhoewel ze allemaal tam zijn, zouden ze hun leven geven om deze kleintjes te beschermen en was het onmogelijk om de kleintjes een beetje tam te maken omdat de grote ganzen er altijd maar dan ook altijd tussen gingen staan. Tot mijn grote frustrratie soms, haha ! Toch wel goed want dit jaar zaten we hier met een eksternest en ook vele kraaien in de buurt, dus beter een beetje bang en overbeschermd.... Inmiddeles zijn de eksters uitgevlogen, al moesten we ook daar soms eens helpen om ze veilige weg te houden van de 'vader gans'. En het grappige was dat de eksters het hier 'kraai-vrij' hielden om hun jongen te beschermen ! Onze kleintjes zijn vandaag juist 1 maand oud en sinds vorige week hebben we ze gescheiden van de volwassen ganzen om ze toch wat tammer te maken wat inmiddels al goed gelukt is natuurlijk. Ook hebben ze er wat vriendjes bijgekregen want door een onverwacht gelukkig toeval zitten we met 5 kleine 'canadese ganzen' die misschien maar een weekje ouder zijn dan hen. Ze hebben ogen als zwartje kooltjes en zwarte voetjes en helemaal geen buik. En al spraken ze elkanders taal niet helemaal, na een weekje begint het een beetje te vlotten en de bende begint beter en beter overeen te komen. Wij spreken nu over onze zwartjes en de witjes(al zijn ze niet wit)....en het is een plezier om ze allemaal bezig te zijn....het zijn echte mini grasmachines. Ze eten, drinken, plonsen....en wandelen, vaak allemaal op een rijtje achter elkaar. En of je nu wil of niet, altijd tellen we...4 witjes....5 zwarte...oef, alles in orde...hahaha
Wat gaat de tijd vlug, we zijn al een week verder. Met dit prachtige weer mochten ze even op de vijver, onder ons toezicht zodat ze er niet te lang kunnen inzitten en we altijd zeker zijn dat ze er goed en wel uit geraken. De kleintjes deden het in het algemeen nogal rustig aan, misschien wel omdat de ouders al veel te zot gedaan hadden. Na een maand broeden en een maand de wacht te houden werd er flink gedoken en gewassen ! Streepje liet ma en pa eerst begaan en hield de wacht met de kleintjes om daarna een extra extra lange wasbeurt te hebben, ze was precies een verzopen kieke daarna. Het was een lieve lust om te zien, een programma op de TV kan er niet aan tippen !
Niet alleen onze kleintjes stelen de show... Hier eentje van Benjamin, een kuiken van "Irma en Louis". In de dag probeert hij zijn ouders zo goed mogelijk na te bootsen en s'avonds kijkt hij op de schoot mee tv ! Maar na zo een drukke dag valt hij na enkele wiede wiede wiets, vlug in slaap met zijn kopje onder de arm, alsof hij onder moeders vleugel lag. Een maand geleden nog in de dons, nu met al enkele veertjes !
Vandaag deden onze 4 kleintjes hun eerste stapjes buiten. Vader die al 2 dagen aan de ingang de wacht hield was blij dat hij er eindelijk weer bij kon. Ook Streepje was van de partij, want haar nest is spijtig genoeg niet gelukt. Ze vond de kleintje hééél interessant en ging er onmiddellijk in de buurt liggen vol zenuwen want als ze zo snel lopen kun je ze haast niet volgen, haha. De kleintjes vinden het allemaal goed, de drie grote ganzen die hen overal volgen en beschermen, al geeft pa af en toe wel eens een tik aan diegene die achterblijft. En als ze moe zijn kruipen ze even onders mama's vleugel en even later is het dan weer etenstijd....en zo gaat de dag voorbij. En rond 17.30 zien we dat een kuiken ook bij Streepje warmte zoekt en al schrikt ze eerst weer en schuift ze op, ze wil het wel maar ze weet niet goed hoe ze ermee moet omgaan... het kuiken kruipt uiteindelijk onder haar vleugel en met een blik naar achter kijkt ze er 'gelukkig' naar. En ook wij zijn weer gelukkig met ons moederke en vaderke en ons 'Streepje' het adoptiemoedertje.
Gisteren had ik het eerste geluidje al gehoord maar toen zat het kuiken nog in het ei, dus moesten we nog een hele dag geduld hebben..... Deze morgend was het al uit het ei en hoorden we het tjiepen naar zijn mama, die het elke keer als het zijn kopje boven stak, vlug terug toedekte met dons en stro, dus veel kregen we niet te zien... We hoorden we nog een ander en toen ze zich even optilde zagen we een ei met al een groot gat in, dus een tweede is op komst... Een eerste foto, recht onderaan zie je een klein kopje dat komt piepen...en het zegt...wiede wiede wied ! ! !
Eindelijk tilde moedertje zich eens op ! Haar eitjes blonken als knikkers onder haar.... en wat hoorde ik????? heel stilletjes maar héééél duidelijk???? wiede wied....eentje vanuit het ei laat zich al horen... Dus het is begonnen !!!!!!!!!!!
We zijn 30 dagen verder, moeder en Streepje hebben hun broedtijd bijna volbracht.... Gisteren heeft het hier wel heel hard geregend met onweer, het gras stond onder water ! Gelukkig stond Streepje haar nest op het enige droge stukje en met haar afdakje boven haar hoofd bleef ze nog redelijk droog. Met de vleugels iets wijder open bleef ze mooi haar eieren afdekken, dus hopelijk gaat verder alles goed. Moedertje die in het oude kot broed, werd ook een beetje nat omdat het door het dak lekte maar al bij al viel het nog goed mee. Nu dus nog even wachten,......
Ik heb even gewacht alvorens het hier op de blog te zetten maar nu is het toch wel zeker. Moeder en Streepje zijn aan het broeden en ze komen er niet meer af, ze zijn in trance.... En kwestie van nesten bouwen is moeder toch echt wel ongelooflijk, je ziet ze bijna niet liggen tussen al haar stro en donspluimpjes en takjes.... Dus nu is het afwachten geblazen !
Terwijl wij nog even moeten wachten op onze kuikens lopen Irma en Louis (blog ganzen vrienden) al trots met hun kuikens rond ! 4 eitjes mocht ze uitbroeden maar Irma legde er stiekem nog eentje bij, dus zijn het 5 kuikentjes. Maar omdat het 5e toch wat kleiner was werd het binnen in een doosje gezet om wat sterker te worden...en natuurlijk wordt dat dan extra in de watten gelegd.
Ganzen Fun
