Het is al weer eventjes geleden dus hier komt weer een uitgebreid verslag!
Zoals jullie misschien nog wel weten had ik eerst een gastgezin toegewezen gekregen in Guaranda, een klein bergdorpje. Door een soort van 'technisch probleempje' is dat helaas niet doorgegaan en ben ik dus in Quito geplaatst. Nu, mijn 'zusje' van mijn eerste familie in Guaranda bleef maar aandringen dat ik hun eens ging bezoeken. Ik zag dat iets minder zitten omdat ik echt wel nerveus was hen te ontmoeten, maar twee weken geleden (in de vakantie) heb ik het dan toch gedaan!
Mijn Quito-familie bracht mij naar daar (zo een 5 uur met de auto), zij gingen daar ook zelf een tour maken. Mijn Guaranda-familie bestaat uit een mama en papa, een oudere broer en jongere zus. Hun huis is echt wel heel sjiek: 3 verdiepingen en allemaal heel netjes en proper. En oh ja, dat is dus één van de vier huizen die zij bezitten... De familie valt best mee, ik zou daar ook wel gelukkig zijn maar vind mijn Quito-familie toch net iets geweldiger!
Ze hebben echt heel goed voor me gezorgd, de mama is ontzettend lief, het zusje zeer verlegen en stil en de papa wilt echt alles weten over België. Ondanks het feit dat ik maar een weekendje bleef, hebben ze mij zowel de stad laten zien als enkele uitstapjes naar wat andere leuke plaatsen. Ik ben er vrij zeker van dat ik nog wel eens een weekendje terugga, ik voelde me er echt wel goed!
En dan deze week..... AFS Ecuador organiseerd elke jaar een 'korte uitwisseling', we gaan dus voor een weekje naar een andere stad bij een andere familie wonen. Ik was één van de vier 'uitverkorenen' die naar de kuststad Esmeraldas mochten gaan. Het viel anders wel behooooorlijk hard tegen! De warmte, de vochtigheid en de bijhorende muggen maken deze bestemming al niet al te aangenaam maar mijn 'familie' was echt de hel!
Mijn 'mama' vroeg na 3 dagen eens aan haar dochters wat mijn naam eigenlijk wel was. De laatste dag vroeg ze of ik het fijn leven vond in Italië... Zij was dus to-taal niet geïntereseerd. De zussen (11 en 14) vonden het geweldig omdat ze nu iemand hadden die kon helpen een kant te kiezen als ze weer eens ruzie hadden. Constant hadden ze ruzie en dan moest ik zeggen wie gelijk had, en wie dus de leukste was, man man man! Ook vonden ze het leuk om met mij te 'spelen', in mijn voeten bijten, mij 'massages' geven totdat ik blauwe plekken had, mij veel te lang onder water duwen en mijn dan uitlachen als ik bijna ging wenen van de schrik,.. En omdat de mama zich van die kinderen niks aantrekt kon ik feitelijk niks doen tegen die twee duivels.
Bovendien was de stad afschuwelijk lelijk, de mensen ontzettend onbeleefd en de straten vreselijk vuil. Ik ben dus nu echt wel heeel blij dat ik terug thuis ben bij mijn geweldige familie! Het was een boeiende week!
