De Jacoform pasvorm is het resultaat van 25 jaar intensief onderzoek naar gezond lopen. In 1972 verwerkte de Deense heilgymnastiekleraar Jörgen Keller zijn kennis in een schoen die een tweede huid om uw voet vormt. Sindsdien is Jacoform wereldwijd bekend geworden als de meest comfortabele en gezonde schoen die voeten de vrijheid geeft die ze nodig hebben. In 1984 ontving Jacoform de Deense 'Award for Industrial Design'.
Algodystrofie is een pijnlijk syndroom aan hand, voet, of een heel lidmaat dat gepaard gaat met motorische en trofische (betreffende de voeding van de weefsels) stoornissen en een uitgesproken ontkalking van de botmassa. Achter de term algodystrofie schuilen ook aandoeningen als Sudeck-atrofie, voorbijgaande osteoporose, het schouder-hand syndroom, capsulitis, enz.
Bij algodystrogie speelt het sympathisch zenuwstelsel een rol, maar wat de oorzaak daarvan is, weet men niet. Daarom is een strikt behandelingsprotocol niet voorhanden. Meestal treedt de aandoening op tussen de leeftijd van 35 en 65 jaar, maar ze kan ook voorkomen bij jongeren en ouderen. Het gaat om een onvoorspelbare verwikkeling na een trauma (fractuur, verzwikking, enz.) of een chirurgische ingreep, maar soms valt er ook geen precieze oorzaak aan te wijzen.
Klinische tekens
Klinisch verloopt de ziekte in twee fases: de ene fase wordt warm genoemd en de andere koud. De pijn treedt brutaal op ter hoogte van het geraakte gewricht en wordt uitgelokt door een beweging of door plaatselijke druk, maar de pijn kan ook intens en aanhoudend zijn. De pijn is diffuus en kan een branderig gevoel geven of dat van een elektrische schok. Progressief treedt de pijnlijke verschrompeling op van hand, voet of een heel lidmaat. Daarbij stelt men een uitgesproken ontkalking van de botmassa op die in een eerste tijd gepaard gaat met oedeem (zwelling van de zachte weefsels) en een plaatselijk warmtegevoel. In tweede instantie treedt een koudegevoel op en gaat het weefsel dat aan de basis ligt van de gewrichtspijn, samentrekken.
De diagnose is gebaseerd op de bijzondere aard van de pijn en de stoornissen. De botaandoeningen kunnen al in een vroeg stadium opgespoord worden dankzij de ossale scintigrafie. Bij dat onderzoek wordt een radioactieve stof (die technetium bevat) ingespoten die zich op de botmassa vastzet. In geval van algodystrofie zal het geraakte lichaamsdeel meer radioactief product vasthouden. De vroegtijdige diagnose is erg belangrijk omdat zo al snel een doeltreffende behandeling kan ingesteld worden.
De behandeling
Voor de behandeling wordt een beroep gedaan op geneesmiddelen en op kinesitherapie. Het doel is dubbel: de pijn verlichten en de functionaliteit herstellen. Om de pijn te verlichten moet het geraakte lidmaat in de eerste plaats rusten. Daarna worden pijnstillers toegediend, niet-steroïdale ontstekingsremmers, plaatselijke corticotherapie en soms ook antidepressiva. Daarnaast kunnen ook calcitonine en vasodilatatoren voorgeschreven worden. De kinesitherapie moet pijnloos en progressief zijn en aanhouden tot de functionaliteit hersteld is. De therapie moet ook de pijn bestrijden en de gewrichtsamplitudes herstellen. Kinesitherapie mag wel pas vanaf het ogenblik dat de pijn voldoende onder controle is. Is dat niet het geval dan kan de therapie de toestand verergeren.
Een lange evolutie
In 60 à 75% van de gevallen verdwijnt algodystrofie spontaan en zonder letsels na 6 à 18 maanden, maar in 25 à 40% van de gevallen kan het syndroom langer aanhouden (soms tot twee jaar) en onherstelbare letsels veroorzaken zoals gewrichtsstijfheid, verlies aan kracht en of pijn.
13/09/2005 Isabelle Eustache, bewerkt door Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste
Bijna 2% van de Belgische bevolking lijdt aan fibromyalgie. Deze patiënten zijn abnormaal gevoelig voor pijn. Naast dit centrale proces zou er echter ook een verband bestaan tussen deze ziekte en angststoornissen en depressie.
Fibromyalgie komt voor bij 3,4% van de vrouwen en 0,5% van de mannen. De oorzaak van deze ziekte is nog onbekend. Wellicht spelen genetische factoren een rol, want de familiale predispositie is erg duidelijk: het risico dat de ziekte zich ontwikkelt wordt met een factor acht vermenigvuldigd als een ouder van de eerste graad de ziekte ook heeft. Het vreemde van dit syndroom van chronische pijn is dat het in combinatie met andere symptomen tot uiting komt, die op hun beurt ook pijnlijk zijn, zoals bijvoorbeeld darmstoornissen, chronische hoofdpijn, chronische vermoeidheid of depressie. Deze verschillende gevoelige punten vormen een belangrijk aspect van de diagnose.
Algemene geneeskunde of psychiatrie?
Mensen met fibromyalgie zijn overgevoelig voor pijn. Toch zou er ook een verband bestaan tussen angststoornissen en depressie en fibromyalgie. Patiënten die aan fibromyalgie lijden, hebben namelijk meer familiale en persoonlijke antecedenten van depressie en angststoornissen dan mensen met andere ziekten van chronische pijn, zoals reumatoïde polyartritis. Een voorbeeld: 14% van de patiënten met reumatoïde polyartritis vertonen depressie, in vergelijking met 70% van de personen met fibromyalgie en 12% van deze patiënten vertonen angststoornissen in vergelijking met 47% van de patiënten met fibromyalgie. Bovendien verergert het bestaan van psychiatrische stoornissen de ernst van fibromyalgie. En ten slotte is de nutteloosheid van pijnstillers, corticoïden en niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen zo goed als bevestigd. De doeltreffendheid van bepaalde antidepressiva is echter bewezen en ze worden bij deze aandoening vaak voorgeschreven. Er lopen op dit moment doeltreffendheidstudies.
Een multidisciplinaire behandeling
De behandeling van deze ziekte moet echter tegelijk farmacologisch, psychologisch en lichamelijk zijn. Cognitieve gedragstherapieën zorgen ervoor dat de patiënten leren om de pijn op te vangen en er het hoofd aan te bieden. Kinesitherapie stimuleert autonomie. Relaxatie en begeleide aerobiclessen zijn ook heilzaam. Een beter begrip van de modulatiemechanismen van de pijn en het verband tussen dit syndroom en andere aandoeningen zou er in de toekomst voor moeten zorgen dat nieuwe therapielijnen kunnen worden ontwikkeld.
26/07/2005 Dr. Philippe Presles, bewerkt door C. De Kock, gezondheidsjournaliste
Huidaandoeningen die voorkomen bij diabetespatiënten
Huid en Diabetes ( suikerziekte )
Wat is diabetes? Diabetes is een veel voorkomende aandoening waarbij het bloedsuiker (glucose) gehalte in het bloed verhoogd is. Diabetes kan aanleiding geven tot complicaties in diverse organen zoals de bloedvaten, de ogen, de nieren, de huid en het zenuwstelsel. Er zijn twee typen diabetes:
Type 1 diabetes (ook wel insuline-afhankelijke diabetes mellitus, IDDM) wordt gekenmerkt door een vrij plotseling begin en komt relatief veel op jonge leeftijd voor. Voor het reguleren van type 1 diabetes is het gebruik van insuline noodzakelijk.
Type 2 diabetes (niet-insuline afhankelijke diabetes mellitus, NIDDM) ontstaat vaker op volwassen leeftijd en kan gereguleerd worden door dieetmaatregelen en/of orale medicijnen.
Beide typen diabetes kunnen op midellange termijn huidproblemen veroorzaken:
Huidaandoeningen die rechtstreeks worden veroorzaakt door diabetes
Diabetische dermopathie ('suikerplekken') De huidafwijkingen die bekend staan als diabetische dermopathie of suikerplekken (engels: diabetic shin spots) vormen het meest algemeen voorkomende huidprobleem bij mensen met diabetes. Ongeveer de helft van de patienten met diabetes heeft er in meer of mindere mate last van. Het zijn ovale rode plekken van 0,5 tot 1 cm groot die vooral ontstaan aan de scheenbenen. Het begint als kleine rode verhevenheden, die na verloop van dagen vlak worden en een lichte schilfering vertonen. Uiteindelijk verdwijnt de plek met achterlating van een bruine vlek. De plekken ontstaan waarschijnlijk door beschadiging van de allerkleinste bloedvaatjes in de huid door de diabetes en kunnen een voorbode zijn van neuropathie (zie hieronder)
Zweren ten gevolge van verminderde doorbloeding van de huid. Diabetes veroorzaakt op de lange termijn schade aan de bloedvaten, ondermeer aan de kleinste bloedvaten van de huid (de capillaire bloedvaten). De toevoer van zuurstof en voedingsstoffen naar de huid toe vermindert hierdoor. Aangezien zowel zuurstof als voedingsstoffen essentieel zijn voor alle levende weefsels, kan een verminderde aanvoer tot problemen leiden. In ernstige gevallen kan de huid al problemen hebben om de huid intact te houden. Wanneer in een dergelijke situatie wondjes aan de huid ontstaan kan de aanvoer onvoldoende blijken te zijn om de huid weer te herstellen. Een dergelijk langdurig bestaande wond of zweer (die vaak aan de onderbenen is gelokaliseerd) noemt men een diabetisch ulcus. Onder invloed van diverse factoren blijkt vooral de huid van enkels en voeten zeer kwetsbaar voor diabetische wonden. Wanneer er sprake is van uitgebreide wonden en weefselversterf aan de voeten wordt wel gesproken van een diabetische voet
Zweren ten gevolge van aantasting van de zenuwen Ook het zenuwstelsel van de huid kan door diabetes worden aangetast. Dit begint vaak aan de voeten. Hierdoor treedt een verminderd gevoel op van de huid. Eventuele beschadigingen van de huid of onregelmatigheden in het schoeisel worden daarom niet gevoeld. Dit heet neuropathie. Wondjes worden daarom vaak niet tijdig opgemerkt en adequaat behandeld. Samen met het feit dat de doorbloeding van de huid is verslechterd levert dit vaak moeilijk te genezen wonden op en is er dus een 'diabetische voet' ontstaan. Langdurig bestaande diepe wonden vormen een gevaar omdat het uitgelezen groeiplaatsen zijn voor bacterien. Dit geeft op zijn beurt weer risico's op levensgevaarlijke bloedvergiftiging (sepsis). Het is daarom dat bij ernstige diabetische voeten uiteindelijk gekozen moet worden voor amputatie van de voet. Het probleem 'diabetische voet' is dus ernstig en moet tijdig onderkend worden!
Blaren door diabetes Diabetische blaren komen niet heel vaak voor. Ze worden vooral gezien bij mensen met een al lang bestaande diabetes mellitus en verschijnen vooral aan de voeten en onderbenen. Het zijn strak gespannen, met helder vocht gevulde blaren die binnen enkele dagen ontstaan zonder voorafgaande roodheid van de huid. Het genezingsproces daarna is vaak traag.
Huidaandoeningen die relatief vaker voorkomen bij diabetici
Huidinfecties Diabetici hebben vaker huidinfecties dan mensen zonder diabetes. De oorzaak hiervoor is niet geheel duidelijk; het zou kunnen gaan om een verhoogde suikerconcentratie in de huid die daardoor een betere 'voedingsbodem' voor de bacteriën en gisten zou kunnen zijn. Vrij algemeen zijn infecties met de gist Candida albicans. Het gaat dan vooral om infecties in de mond, rond de geslachtsdelen (bijvoorbeeld vaginale candida-infectie), de huidplooien en de nagelriemen. Bacterie-infecties met Stapyloccocus aureus komen ook vaker voor bij diabetici. Deze veroorzaken vooral ontstekingen van de haarzakjes (folliculitis)
Jeuk Er zijn veel oorzaken van jeuk. Bekend is dat uitgebreide jeukklachten kunnen voorkomen bij mensen met diabetes, vooral als de diabetes niet helemaal goed is ingesteld.
Granuloma annulare Granuloma annulare is een ontstekingsreactie in de huid die zich presenteert als rode, iets verdikte ringen. Granuloma annulare komt relatief vaker voor bij diabetici dan bij mensen zonder diabetes. Over granuloma annulare is een aparte informatiepagina geschreven.
Necrobiosis lipoïdica diabeticorum Necrobiosis lipoïdica is een ongevaarlijke huidaandoening van onbekende oorsprong. De aandoening komt vooral voor bij mensen met diabetes en daarom wordt de afwijking ook wel necrobiosis lipoïdica diabeticorum genoemd. De huidafwijkingen worden meestal aan de benen gezien.
foto: necrobiosis lipoidica
Vitiligo Ook vitiligo, een aandoening waarbij pigment uit de huid verloren gaat, komt relatief vaker voor bij mensen met diabetes. Zie ook: vitiligo.
Acanthosis nigricans Deze aandoening gaat gepaard met gepigmenteerde, fluweel-achtige, iets verdikte plekken die vooral in de plooien van de huid voorkomen, zoals de liezen, de oksels en in de hals. De aandoening komt relatief vaker voor bij diabetici.
foto: acanthosis nigricans in de oksel
Gesteelde fibromen De kleine huidkleurige- of gepigmenteerde huidflapjes in oksels, liezen, hals en nek komen zeer algemeen voor. Mensen met diabetes hebben vaak veel meer en veel grotere fibromen op deze plekken. De fibroompjes zijn eenvoudig door de arts te verwijderen.
Psoriasis is een chronische huidziekte gekenmerkt door rode vlekken bedekt met witte schilfers. Vaak voelen deze vlekken verdikt aan. De huiduitslag komt vooral voor op de hoofdhuid, de strekzijde van knieën en ellebogen, de onderkant van de rug, de benen en armen, de handen en voeten, de lichaamsplooien en het gezicht (vrij zeldzaam). Een veralgemeende vorm over het hele lichaam is zeldzaam. Soms treden nagelafwijkingen (putjes, dystrofie) of artritis (vingers, tenen) op. Psoriasis komt vaak voor met arthritis (10%), met de ziekte van Crohn e.a. Psoriasis heeft geen invloed op andere mogelijke ziektes. De ziekte komt dikwijls familiaal voor. Mensen worden met psoriasis geboren. Iedere persoon die de voorbeschiktheid heeft kan in zijn/haar leven psoriasis ontwikkelen. Dit betekent dat je niet noodzakelijk psoriasis zal krijgen, ook al heb je de voorbeschiktheid. Er bestaat ongeveer 10 procent kans dat een kind psoriasis krijgt indien één ouder psoriasis heeft; 50 procent kans indien beide ouders psoriasis hebben. Naar schatting leven er in België ongeveer 200 000 à 300 000 mensen met psoriasis.
Psoriasis vulgaris: de gewone psoriasis met plaque, de meest voorkomende vorm. Rode, symmetrische, scherp begrensde, verheven erupties of 'plaques', wisselend van grootte, met zilvergrijze, makkelijk verwijderbare schilfering. Vooral strekzijden van de ellebogen, knieeën, behaarde hoofdhuid (men preekt dan van psoriasis capitis), onderaan de rug. Psoriasis pustulosa: eerder zeldzame vorm gepaard aan grote puskoppen vooral op voeten en handen. Soms gegeneraliseerd over het hele lichaam, met koorts. Psoriasis arthropatica: psoriasis gepaard aan gewrichtsklachten Psoriasis capitis: psoriasis van de behaarde hoofdhuid Psoriasis inversa: psoriasis in de lichaamsplooien als oksels, lies, onder de borsten& De huid is rood en jeukerig, maar schilfert niet af. Zou vooral voorkomen bij zwaarlijvige mensen. Psoriasis unguum: nagelpsoriasis kan voorkomen op één nagel, maar ook op alle nagels van de handen en voeten. Vaak zitten er putjes in de nagelplaat en bruine verkleuring en soms laat de nagel zelfs los. Psoriasis ertrodermie: zeldzame vorm van psoriasis over het hele lichaam verspreid met felle roodheid. Komt voor in opstoten. Psoriasis guttata (druppelpsoriasis): acuut, gegeneraliseerd voorkomen van kleine rode vlekken, maximaal 1 cm doorsnee, vooral op de romp en de ledematen. Komt vooral voor bij kinderen en jonge volwassenen, soms na een of andere infectie, en geneest in het algemeen spontaan.
Bij 10 tot 30% van de psoriasispatiënten kan zich ook een of andere vorm van artritis (gewrichtsontsteking) ontwikkelen. Dit gaat gepaard met stijfheid en gewrichtspijn, beperking van de beweeglijkheid van het gewricht, enz. Alle gewrichten kunnen worden getroffen. De ziekte evolueert meestal vrij traag, maar kan soms zeer snel verergeren.
De preciese oorzaak van psoriasis is onbekend. Men vermoed dat het gaat om een immuniteitsstoornis waarbij ons immuunsysteem een verkeerd signaal geeft waardoor de groeicyclus van de huidcellen versneld wordt. Normaal vernieuwt de huid zich om de maand. In een psoriasisletsel evenwel treedt de celdeling in de opperhuid in zeer hoog tempo op, zodat de cellen zich ongveer 6 maal meer dan normaal in de richting van de buitenste laag van de huid verplaatsen. Daardoor treedt verhoorning of schilfervorming op. Schilfers zijn dus eigenlijk niets anders dan onrijpe huidcellen, die te vroeg zijn afgestoten. Enkel mensen met de erfelijke predispositie (voorbeschiktheid) krijgen deze huidkwaal. Psoriasis is daarenboven ook een stressgevoelige ziekte. Stress moet dan in zijn ruimste betekenis opgevat worden. Bewezen is bijvoorbeeld dat bij studenten in de blokperiode, bij gehuwden met gezinsmoeilijkheden de psoriasis uitbreekt of verergert. Anderzijds kan de psoriasis verminderen of zelfs helemaal verdwijnen wanneer een persoon zich happy voelt of met vakantie gaat. Andere uitlokkende factoren kunnen zijn : irritatie of wrijving, een kwetsuur, infecties gepaard gaande met koorts, invloed van de hormonen bij vrouwen, bepaalde geneesmiddelen en het klimaat. Belangrijk om weten is dat psoriasis NIET besmettelijk is.
Psoriasis is niet bij alle patiënten even erg en de leeftijd waarop de ziekte zich manifesteert kan ook verschillen. Sommige patiënten hebben maar hier en daar een vlekje, anderen staan van kop tot teen vol. Psoriasis kent ook een golvend verloop : periodes van opstoten worden afgewisseld met periodes van verbetering (remissies). Heel vaak treden de eerste tekenen van psoriasis op tijdens de tienerleeftijd, rond het 25ste levensjaar of rond de 50 jaar.
Graad van aantasting
Lichte psoriasisvorm ( ca 5%): komt voor bij ong. 75% van de patiënten Matige aantasting (tussen de 5 à 20 %) : bij ong. 20% van de patiënten. Erge psoriasis aantasting (tussen de 20 en de 100%) : minder dan 5% van de patiënten
De artsen hanteren momenteel de PASI (Psoriasis Area and Severity Index) score om de ernst van de aandoening in kaart te brengen. Hierbij deelt men het lichaam op in 4 zones en per localisatie bekijkt men het percentage getroffen oppervlakte.
De medicatie bij psoriasis bestrijdt de gevolgen en niet de ziekte zelf. Geen enkele behandeling kan dus blijvende genezing garanderen. Verder wijzen wij erop dat medicatie die bij de ene persoon goed werkt bij een andere misschien geen enkel resultaat zal geven. Bepaalde medicatie heeft zoveel nevenwerkingen dat je gezondheid er ernstig door geschaad wordt. Goed en eerlijk overleg met je behandelende arts is hier uiterst belangrijk. Experimenteer nooit op eigen houtje. Sommige behandelingen zijn er vooral op gericht om de huid tijdelijk te 'reinigen', andere zijn er meer op gericht om de ziekte onder controle te houden en opstoten te voorkomen. Doorgaans zal men, in functie van de ernst van de ziekte, beginnen met de lichtere behandelingen en zo nodig geleidelijk aan overschakelen op een andere behandeling. Men kan soms beter resultaat halen door combineren (2 of meer behandelingen tegelijkertijd) en roteren (de behandelingen afwisselen).
Zalven, crèmes, lotions op basis van teer (verouderd), anthralin (verouderd), cortisone en vitamine D3
Teer (koolteer of van minerale of plantaardige oorsprong) is een (verouderd) product dat nog wordt gebruikt in shampoos en diverse zalven, meestal in combinatie met andere stoffen. Teer verhoogt de gevoeligheid voor de zon. Bovendien kleurt het de kleren en kan het huidirritatie geven..
Vitamine D3 Calcipotriol en calcitriol zijn synthetische vormen van vitamin D3 die de aanmaak van huidcellen afremmen. Het is een effectief maar traagwerkend product. Wordt meestal toegepast in combinatie met andere behandelingen. Wordt niet gebruikt in het gezicht, noch bij kinderen. Nadelen: calcipotriol kan de huid irriteren, vooral in het begin van de behandeling. Het middel moet 2 maal daags op de plekken worden aangebracht.
Anthralin Anthralin is een oud product dat gebruikt wordt voor milde tot matige psoriasis, soms in combinatie met lichttherapie. Het kleurt de huid en de kleren en kan huidirritatie geven. Contact met ogen en slijmvliezen moet worden vermeden.
Salicylzuur Producten op basis van salicylzuur - soms in combinatie met andere producten - vergemakkelijken het loskomen van de witte schilfers, waardoor de werking van andere geneesmiddelen wordt verbeterd. Mag niet toegepast worden op grote lichaamsoppervlakken, noch bij kinderen.
Cortisone en afgeleiden Cortisonederivaten vormen een basisbehandeling, vaak in combinatie met salicylzuur, anthralin of koolteer. Ze zorgen voor een onstekingsremming en afname van de dikte van de psoriasis plekken. Vaak lukt het om met sterke corticosteroiden de huid vrijwel geheel rustig te krijgen. Cortison is een natuurlijk hormoon dat geproduceerd wordt door de bijnieren, maar wordt ook synthetisch aangemaakt. Er bestaan verschillende klassen. Hun gebruik is afhankelijk van de ernst van de psoriasis, de plaats van de letsels en de leeftijd van de patiënt. Vermits deze geneesmiddelen ernstige bijwerkingen kunnen veroorzaken, moet het gebruik steeds gevolgd worden door de arts en mogen ze slechts tijdens beperkte periodes worden aangewend. Bij psoriasis mogen nooit orale corticosteroïden worden genomen omwille van het risico op een verergering en veralgemening van de ziekte.
PUVA (pil + belichting) Dit is een behandeling waarbij ultraviolet licht wordt gecombineerd met een geneesmiddel (psoraleen) die de huid gevoeliger maakt voor UVA-licht. Door het ultraviolet licht wordt de celgroei beinvloed, evenals de ontsteking van de huid. Puva heeft bij de meeste psoriasispatiënten een gunstig effect dat echter slechts tijdelijk is. Omwille van de bijwerkingen (versnelde huidveroudering, huidkanker, oogbeschadiging ) wordt deze therapie slechts toegepast bij ernstiger vormen van psoriasis en voor een beperkte duur. Mag niet worden toegepast tijdens zwangerschap.
UVB : smalspectrum en breedspectrum Bij deze behandeling wordt de huid blootgesteld aan een specifieke golflengte van UV-licht, namelijk UVB. Het is een relatief veilige methode zonder de risico's van Puva-therapie, gebruikt voor matige tot ernstige vormen van psoriasis. Na een eerste intensieve behandeling van enkele weken kan overgeschakeld worden op een onderhoudsbehandeling.
Laser De nieuwe excimer X-trac laser biedt voor de behandeling van psoriasis een veelbelovende nieuwe ambulante toepassing van lasertechnologie in de lichttherapie aan. Het laserlicht wordt in een zeer hoge dosis op enkele actieve plaques van enkele cm groot geconcentreerd. Door die hoge dosis worden enkel deze plaatsen op de huid tot genezing gebracht en wordt het risico om de huid te beschadigen, verminderd. De nieuwe therapie zou vooral interessant zijn voor gelokaliseerde, hardnekkige psoriasis van het plaque type. Mensen met een middelmatige aandoening van psoriasis vulgaris stellen meestal een wezenlijke verbetering van de toestand van de huid na slechts 4 à 10 behandelingen met de Xtrac laser vast. In enkele gevallen zag men reeds een duidelijke verbetering na slechts 1 behandeling. Het bereikte resultaat na behandeling kan meer dan 6 maanden behouden blijven . De resultaten zijn zo te zien beter dan bij de conventionele fototherapie. Het aangename is dat de patiënten minder behandelingen per jaar nodig hebben, om van de symptomen bevrijd te worden. De therapie heeft geen extra medische geld, crèmes, noch enige andere medicatie nodig. Sinds kort bestaat deze laserbehandeling ook in België. Ze wordt door de ziekteverzekering niet terugbetaald.
Bij ernstige vormen van psoriasis die niet met lokale middelen of lichttherapie onder controle kan worden gebracht zal de dermatoloog een systemische therapie voorstellen. Controle en begeleiding van deze therapieen horen altijd door de medisch specialist te worden uitgevoerd. Er komen de laatste tijd steeds meer geneesmiddelen op de markt. De meest gebruikte zijn:
Methotrexaat Metrotrexaat wordt bij de behandeling van kanker gebruikt. Het verhindert de vermenigvuldiging van cellen. Het is een doeltreffend product maar wordt, omwille van de bijwerkingen, slechts gebruikt bij ernstige vormen van psoriasis die niet vatbaar zijn voor andere behandelingen. Het kan oraal of via een inspuiting worden gegeven. Bijwerkingen zijn o.m. misselijkheid, moeheid, verlies van eetlust, bloedarmoede, lever- en nierschade, enz. Het mag nooit aan zwangere vrouwen worden gegeven. Bij gebruik door jonge vrouwen moet gezorgd worden voor een effectief voorbehoedsmiddel. Het mag niet gecombineerd worden met diverse geneesmiddelen zoals aspirine en andere ontstekingsremmers, diuretica en de meeste antibiotica.
Retinoïden Retinoïden zijn synthetische afgeleiden van vitamine A. Het enige product op de Belgische markt voor de behandeling van psoriasis is acitretine. Het mag alleen bij de zwaarste vormen van psoriasis worden gebruikt en onder stricte medische controle. Mogelijke bijwerkingen zijn hoofdpijn, een droge mond, spierpijn, lever- en nierbaschadiging. Het is zeer giftig voor de foetus. Zwangere vrouwen mogen het niet gebruiken. Het moet steeds gecombineerd worden met een voorbehoedsmiddel, tot 2 jaar na gebruik van het product. Mag niet gecombineerd worden met vitamine A en alcohol en met de meeste antibiotica.
Cyclosporine Dit is eveneens een immuunonderdrukkend middel dat gebruikt wordt om orgaanafstoot na transplantatie tegen te gaan. Het wordt gebruikt voor ernstige vormen van psoriasis die niet reageren op andere behandelingen. Omwille van de bijwerkingen (o.m. verhoogde bloeddruk, nierbeschadiging) mag het slechts gedurende beperkte periodes worden gebruikt. Regelmatige controle van bloed en bloeddruk is nodig. Nooit in combinatie met onstekingsremmers, aspirine, de meeste antibiotica, diuretica, enz.
Climatotherapy Zonlicht heeft een gunstig maar tijdelijk effect op de psoriasisletsels. Dat heeft ook geleid tot speciale behandelingsprogramma's in combinatie met erg zout water, bv. aan de Dode Zee. Dit is een dure, maar wellicht aangename en blijkbaar ook effectieve behandeling die de huiduitslag tijdelijk kan terugdringen.
Dieet Er bestaat geen enkele aanwijzing dat het dieet enige invloed zou hebben op psoriasis, al zouden sommige mensen zich wel beter resp. slechter voelen na het eten van bepaalde voedingsproducten. Algemene richtlijnen - buiten een gezond en evenwichtig dieet - kunnen niet worden gegeven. Er bestaat ook geen enkel bewijs dat vitamines of andere voedingssupplementen enig effect hebben op psoriasis. Er bestaan wel enkele studies die suggereren dat visolie en supplementen op basis van teunisbloemolie een gunstig effect zouden hebben, maar de bewijzen blijven zwak.
Homeopathie/acupunctuur Er zijn tot nu toe geen degelijke studies bekend die enig effect van homeopathie of acupunctuur op psoriasis aantonen.
Meditatie/Relaxatie Vermits stress psoriasisopstoten kan uitlokken of verergeren, kan het zinvol zijn om relaxatietechnieken aan te leren om stress onder controle te houden. Studies hebben aangetoond dat relaxatie- en stressbeheersingstechnieken het effect van meer traditionele behandelingen kan versterken. Er zijn ook enkele studies gepubliceerd die een positief effect van hypnose suggereren.
Huidverzorgingsproducten Er bestaan tientallen huidverzorgingsproducten, vaak op basis van plantaardige olieën zoals Aloë, jojoba, toverhazelaar, enz, die aangeprezen worden voor psoriasisletsels. Hiervoor bestaan geen afdoende bewijzen, maar de vochtinbrengende eigenschappen van deze producten kunnen wel een verzachtend effect hebben. Bij het baden verdient badolie en badzout de voorkeur op badschuim die de huid kan uitdrogen.
COCA-COLA In verschillende staten in de USA nemen wegpatrouilles Coca-Cola mee om het
Als je een beentje in een glas Cola legt, is het na 2 dagen zo goed als opgelost. Om de WC te reinigen: giet een blik Cola in het toilet, laat het een tijdje rusten en spoel door. Alle vlekken zijn weg...
Het zuur in Coca Cola helpt perfect om vlekken te verwijderen van borden, tassen, ... Roestvlekken op chroom (vb. de bumper van je auto) wrijf je weg met een stukje aluminiumfolie dat je overvloedig in Cola doopt.
Corrosievlekken van lekkende autobatterijen kan je oplossen door er een blik Cola over te gieten. Om vetvlekken te verwijderen uit kleding volstaat het om een blik Cola in de wasmachine te gieten samen met de gevlekte kleding. Vervolgens gewoon wassen. Het zuur in de Cola helpt het vet oplossen.
Cola is zelfs goed om de voorruit te reinigen van je auto ! Ter informatie: Het actief bestanddeel dat hiervoor verantwoordelijk is, is fosforzuur. Het heeft een pH waarde van 2.8 en kan een stukje vingernagel oplossen in ongeveer 4u.
Fosforzuur steelt bovendien calcium uit onze beenderen en is de belangrijkste oorzaak van het toenemend aantal gevallen van osteoporose.
Enkele jaren geleden werd een Duits onderzoek gevoerd naar de oorzaken van osteoporose bij kinderen van 10 jaar (wat uitzonderlijk is). Resultaat: overmatige consumptie van Coca Cola, door gebrek aan controle van de ouders.
De vrachtwagens die Coca Cola vervoeren dragen allemaal het label "gevaarlijke materialen". Verdelers van Coca Cola gebruiken al 20 jaar Cola om de motor van hun vrachtwagens te reinigen. Nog een klein detail: Coca Cola Light wordt door artsen en onderzoekers nóg meer beschouwd als een tijdbom door de mengeling van Coca met Aspartaam (kunstmatige zoetstof) en wordt ervan verdacht de oorzaak te zijn van Lupus en degeneratie van het zenuwstelsel.
En tot slot nog een tip: poets nooit je tanden na het drinken van een glas Coca Cola. Je verwijdert al het email van je tanden, voor altijd !
En wat wordt het voor u... cola of water ??? Vergeet niet om dit door te sturen aan al je vrienden. Ze zullen je dankbaar zijn, net als hun kinderen later !
Overgenomen uit de blog van sjoeke bij seniorrennet.
Hoe krijgt u voetschimmels zal u zich afvragen? Wel, voetschimmels kunnen meerdere oorzaken hebben. Allereerst is het zo dat iedereen in contact komt met schimmels maar dat sommige mensen een infectie krijgen en anderen niet
Wat zeker is, is dat er een aantal omstandigheden zijn die het risico van infectie verhogen zoals warmte, vochtigheid of knellende schoenen. Door deze factoren te vermijden maken we het de schimmel zeer moeilijk om te overleven en dus gaat de kans op infectie gevoelig dalen.
Waarom krijgt iemand schimmelnagels?
Iemand met een gezonde huid en gezonde nagels, heeft meestal een prima afweer tegen schimmels. Schimmelinfecties gedijen vooral in slecht groeiende nagels, in vochtige nagels en in beschadigde nagels. Onder die omstandigheden nemen de "sporen" van schimmels (de zaadjes waarmee ze zich verspreiden) hun kans waar om zich verder te verspreiden. De sporen van schimmels houden zich overal in onze omgeving op en we komen er dus ook gemakkelijk mee in contact. Vooral gemeenschappelijke douches van kleedkamers, zwembaden, sporthallen en sauna's zijn berucht. Wanneer u daar op blote voeten rondloopt, komt u bijna onvermijdelijk in contact met schimmelsporen. Als u vervolgens uw voeten onvoldoende afdroogt, in kunststof sokken en knellende schoenen glijdt, en bovendien overmatig transpireert, is de kiem voor een schimmelinfectie gelegd. Vervolgens bent u zelf weer een bron voor nieuwe infecties. Iemand met een schimmelinfectie kan namelijk miljoenen sporen verspreiden, die heel lang besmettelijk blijven.
Hoe kunt u best een voetschimmel behandelen? Vermijden!
'Voorkomen is beter dan genezen' zegt men wel eens in de volksmond. Dit geldt ook voor schimmelinfecties. Het is makkelijker een schimmelinfectie te voorkomen dan ze te behandelen. Schimmels zijn zeer hardnekkig en vaak moeilijk te behandelen. Bovendien keren ze regelmatig terug. Indien men gevoelig is voor schimmels kan men best regelmatig een schimmeldodend product gebruiken. Zo vermijd je problemen. Blijf regelmatig preventief Daktarin Spray® gebruiken.
Zeer handig om schimmelinfecties te voorkomen is het gebruik van een spraypoeder. 'Daktarin Spray®' is zo een schimmeldodend product dat je verstuift op de voeten. De spray heeft een aangenaam koelend effect. Preventief is het voldoende om 1 maal per dag de voeten, kousen en schoenen in te spuiten met Daktarin Spray®. Aanvullend kan je voor het sporten Daktarin Spray® ook even in de sportschoenen verstuiven. Vergeet niet goed te schudden voor gebruik. Daktarin Spray® is zonder voorschrift verkrijgbaar in de apotheek.
Even belangrijk is het zoals eerder al geschreven, regelmatig (minsten 1 x per week) een voetbad te nemen met veel zout (250gr/5liter) in de voetbadwater. Een ¼ uurtje baden en daarna de voeten goed afdrogen ook tussen de tenen.
Hoe voorkomt men een schimmelinfectie?
Hoe behandelt u een schimmelinfectie?
Schimmelinfecties kan je vermijden door naast een schimmeldodend product ook een aantal hygiënische maatregelen in acht te nemen. Hieronder volgen alvast enkele tips:
1. Hou je huid droog
Het afdrogen van de huid is bijzonder belangrijk. Vooral de lichaamsplooien (liesstreek, onder de borsten, tussen de tenen) verdienen extra aandacht.
2. Je huid moet kunnen ademen
Vermijd zoveel mogelijk kledij in ondoorlaatbare kunststof. Draag indien mogelijk open schoenen. Houd er rekening mee dat je voeten voortdurend moeten kunnen ademen.
3. Respecteer de natuurlijke bescherming van de huid
Het is af te raden je telkens te wassen met zeep of detergentia. Dit geldt zeker voor sporters die dagelijks meer dan 1 keer per dag douchen.
4. Vermijd overmatige druk en wrijving
Zorg ervoor dat je kledij zo weinig mogelijk tegen je huid schuurt en vermijd het dragen van knellende schoenen. Te hoge hakken en te smalle schoenpunten veroorzaken vaak knelling.
5. Vermijd besmetting
Gebruik je eigen toiletgerief en kam. Droog je af met je eigen handdoek.
6. Inspecteer je huisdieren
Onderzoek regelmatig je huisdier. Zij kunnen de oorzaak van infectie vormen
7. Voorkomen is beter dan genezen
Het is aan te raden preventief Daktarin Spray te gebruiken wanneer men vaak sport of zwemt.
8. Behandel ook schoenen en kousen
Ook kousen en schoenen kunnen schimmelsporen bevatten. Daarom is het raadzaam het spraypoeder ook te verstuiven zowel in kousen als in schoenen.
Deze tekst is afkomstig van de website van Janssen-Cilag.
Alles wat mooi is maakt een mens gelukkig. We ontspannen als we naar mooie afbeeldingen kijken of naar een dia voorstelling of naar een romantische film.
Het laatste avondmaal en de 12 leerlingen van Christus.
Wat heeft dat eigenlijk met voeten te maken?
Tijdens dit gebeuren heeft de hoofdfiguur de link met de voeten gelegd door op het einde van de maaltijd de voeten van zijn leerlingen te balsemen. Vaarvoor gebruikt men balsem? Niet om voeten te wassen maar om ze te masseren! Daarmee is volgens mij de link met voetreflexmassage makkelijk te leggen, zeker als men weet dat de twaalf leerlingen 12 archetypische horoscoop geboortetekens hadden (Zonneteken en ascendant in het zelfde teken).
Nu moet men weten dat astrologisch elk teken een zwakke plek heeft in het lichaam bv de zwakke plek bij de kreeft is de maag. Dat van de ram het hoofd enzovoort. Via de voetrefexologie kan men de gevoeligheid van de maag nagaan en dit van vele onderdelen van het lichaam.
Zodoende is de link die ik maak niet onlogisch. Niet?
In de afdrukken van de voeten in het zand op het strand zie je hoe je leven is verlopen waar je zoal in bent beland en waar je blindelings in bent gelopen zonder te beseffen dat je alles zelf zo hebt laten verlopen.
SCHOENDERMATITIS DOOR CONTACTALLERGIE VOOR SCHOEISEL
Dr. H. Bogaert
Bij deze zou ik Dr. Bogaert - die als dermatologe werkzaam is in het medisch centrum te Aarschot - willen bedanken voor haar bijdrage.
Ann Louis
Schoendermatitis door contactallergie voor schoeisel.
Het eigenaardige aan schoendermatitis is het relatief zeldzaam voorkomen. Het warm, vochtig klimaat in een schoen in combinatie met de aanwezigheid van honderden chemicaliën creëert een ideale situatie voor de ontwikkeling van een allergische of irritatieve contactdermatitis. Bestanddelen van rubber, lijmen en leer zijn de meest voorkomende oorzaken voor schoencontactdermatitis.
Het patroon van de voetdermatitis bij een persoon allergisch aan een bestanddeel van de schoen mimeert de plaats van de oorzakelijke chemische stof in de schoen. De patronen van de voetdermatitis reflecteert ook de wisselende mode in de schoenindustrie. Terwijl vroeger de dermatitis veelal begon aan de dorsale zijde tenen, meer bepaald de eerste teen is er een shift van het aantastingspatroon naar de voet- zolen. Klassiek worden de wreef en de buig- plooien van de tenen gespaard van erytheem, schilfering en vesikels. Meestal symmetrisch, kan de eruptie ook vlekkerig blijven, eventueel zelfs unilateraal. Vaak is er een bacteriële sur- infectie en kunnen vesikels ter hoogte van de handen ontstaan door autosensitisatie. Schoenallergie is van alle leeftijden. Zowel kleine kinderen als zestigers kunnen worden geplaagd. Het probleem kan echter van voorbij gaande aard zijn.
Chroomlooiing is heden de belangrijkste oor- zaak voor leerallergie. Een epicutane- of patch-test met een 0.5 % Kaliumdichromaat op de rug wordt gebruikt om een schoendermatitis aan chroomgelooid leer op te sporen. Eenmaal een chroom-schoenderrnatitis zich ontwikkeld wordt zij chronisch alhoewel zij zoals alle schoenallergieën milder kan worden met de tijd. Chroom wordt vaak gebruikt voor bruine kleuring zodat het dragen van zwart leder veiliger kan zijn voor chroomallergische mensen. Schoenkleurstof dermatitis is zeldzaam, zelfs wanneer de schoenen worden herverfd. Ook schoensmeer geeft vrijwel geen allergische of irritatieve reacties.
Acuut eczeem - Chroomallergie ter hoogte van teen- en voetrug door lederen zool
Synthetische materialen beginnen leder en rubber te vervangen in de schoenindustrie. De meeste problemen met synthetische materialen vormen echter de kleefstoffen alhoewel sommige van de chemicaliën gebruikt in lijmen ook gebruikt worden in de vaste schoenmaterialen. Paratertiair Butylphenol Formaldehyde Resin (ook gepatchtest) in Neopreen lijmen is het frequentste oorzakelijke allergeen. Niet vergeten dat occlusieve plastic schoenen ook een irritatie dermatitis kunnen geven. Dermatologen beschouwen schoenen als iets dat vele substanties bevatten die niet aanwezig zijn in hun epicutane- of patchallergietesten. Honderden chemicaliën kunnen
aanwezig zijn in schoenen. Positieve testen in associatie met klinische evidentie, vormt bewijsmateriaal voor een dermatitis uitgelokt door schoeisel. Patchtesting met delen van verdachte schoenen kan ook waardevolle informatie geven. Hierbij worden schoendelen 15 minuten in water geweekt en gedurende 4 tot 5 dagen onder occlusie op de huid aangebracht.
Eens identificatie van het oorzakelijk allergeen is gebeurd, kan de patiënt georiënteerd worden naar schoeisel dat minder problemen geeft. Aan de patiënt wordt medegedeeld welke materialen te mijden of te verkiezen. Locale behandeling met natte kompressen en topische, soms algemene corticoïden helpen bij de resolutie van acute erupties. Ondanks locale behandeling en schoensubstitutie kan chroniciteit een probleem zijn. Een bijkomende schimmelinfectie of allergie voor kousen dient te worden uitgesloten. Wrijving en hyperhidrosis beperken, verwijdering van kousen gedragen in oorzakelijk schoeisel dient de resolutie van een chronische dermatitis te bespoedigen.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
foto: necrobiosis lipoidica
foto: acanthosis nigricans in de oksel
foto: talloze fibroompjes in de oksel 
/3D-87.jpg)
/Jofrablog01B.jpg)
/Hetlaatsteavondmaal02.JPG)
