Via St. Michiel en Commercie naar Moulin a Grain in Menil la Horgne
In hotel du Tigre nogal wat moeilijk met het internet, maar deze morgen is het mij toch gelukt om een berichtje te maken. Een wat oud hotel maar ja we nemen voor wat het is, wij kiezen ook niet altijd voor de luxe. Een bed en een douche , na een dagje op en neer op de fiets zijn we wel content. Deze morgen eerste stop bijde bakker, zondag en hoogdag , er zal weinig of niets open zijn, zeker als je rekening houdt met onze fietsroute langs heel wat kleine dorpjes. Wij hadden wat geluk vandaag, zon en niet zo veel wind, regenkledij was vandaag bagage. Van de Maas hebben wij heel weinig gezin. Twee steden vandaag, St. Michiel met een enorme kathedraal, prachtige brandramen, een abdij waar je een waardevolle bib kan bezoeken maar zoals zo vele dingen hier ook ...gesloten. Commerie hebben wij zijdelings gepasseerd, voor de rest kleine dorpjes, met mensen die je nog begroeten....bonjour, bon voyage. Wij passeerden een buurtfeest en werden meteen uitgenodigd om er een te drinken, maar we hadden nog heel wat km voor de boeg, en vertrouwend op mijn berekeningen komt er daar altijd wel een staartje bij. Vandaag toch 82 km ipv 70, maar vlot gereden. Toch af en toe een deftig klimmetje, tot 7%, maar een afdaling met 13%.......laat je maar gletschen. Wij overnachten op een 10 tal km buiten onze route, morgen kunnen wij via een korte weg in onze rijrichting weer de fietsroute oppikken. Onze B&B goed gevonden, wij stonden wel voor de deur met een plakaatje zondag gesloten, aanbellen niemand doet open, voelen aan de deur...ach die gaat open, voorzichtig op verkenning tot in de tuin, 3 honden komen aangelopen maar gelukkig ook de rondborstige gastvrouw, hartelijke ontvangst, een babbel, vuile was, het machien in, ik gang het wel te drogen....amai. Waar kunnen wij deze avond eten, et bien chez nous table d'hote ici, wat een geluk, geen enkel restaurant in de buurt. Kennis maken met de andere gasten bij een pintje bier, dan rustig douchen nog wat buiten zitten in de tuin, een aperitiefje van het huis, gezellig tafelen, babbelen met een Engels koppel, van 't Frans naar 't Engels, en omgekeerd, Friet fungeerde als tolk en tussenpersoon. Heerlijke maaltijd, ik had het voor vadertjesdag niet beter kunnen voorstellen. Maar voor een ding krijg ik in alle gesprekken op mijn kop, je vrouw met de gewone fiets en jij elektrisch......en dan zeg ik met plezier ik ben hier wel den oudsten en mijn vrouwtje zit vol vier...... Tot morgen, Groetjes
Met pak en zak vertrokken, regenbroek en jas. Naar beneden, maar volle wind op kop. Vandaag niet veel gezien van de Maas, wel een mooi stukje gefietst langs het Canal de l'Est. Een omweg naar de slagvelden van Verdun, met een bezoek aan het Ossuariumin ! Indrukwekkend gebouw, groot militair kerkhof. Knekelruimte voor vriend en vijand. Monument voor de musselmannen die ook voor onz vrijheid vochten. Oorlog 14-18. Vandaag oorlog.....ver van ons bed. De omweg was de moeit waard maar Friet haar klimmers talent werd weer eens op de proef gesteld.....verder was het een gewone tocht met wat zoeken naar het hotel. In een groot stad niet zo eenvoudig en ons. "Annie" je weet wel gps was ook eventjes het noorden kwijt. groetjes Hubert en Friet
Een dag met opstakels van Sedan naar Dun sur Meuse
Gisteren avond na het schrijven van de blog en ons avondmaal nog eventjes de mail checken, slechte gewoonte door onze moderneapparaturen... maar ja het vlees is zwak...er bij vertellen dat ik twee telefoontjes gekregen heb uit Singapore volgens ik kon aflezen op mijn gsm. Geen haar op mijn hoofd deed er mij aan denken om naar dit nummer terug te bellen....maar na het lezen van een mail in het Engels viel mijn euro, de plaats waar wij voor deze nacht geboekt hadden werd geannuleerd door booking.com. Herboeken op een andere plaats lukte niet maar hun suggestie hebben wij via een omweg kunnen contacteren, rond 22.00 is het ons geluk om hier in Dun sur Meuse een andere BB vast te leggen. Slaap wel en tot .....Deze morgen uit Sedan vertrokken, volle zon maar strakke wind, op kop en ook wat zijdelings. Nog een eind de Maas en het kanaal kunnen volgen. Op een bepaald punt loopt het fietspad ten einde en dan gaat het verder via kleinere wegen met beperkt autoverkeer, maar wel op en neer, kleine dorpjes, kerkjes, boerderij in het centrum , kerkjes in klein en groter formaat eeuwen geleden gebouwd nu nog enkel een historisch gebouw. Onze rit liep aanvankelijk op wieltjes???.....maar de wind op kop en toch heel wat klimwerk liet zich toch wel voelen. Uit solidariteit met Friet rij ik steevast op ECO, op kop, om wat als windstopper te fungeren. Ook bij het klimmen blijf ik solidair, niet alleen voor Friet maar ook om mijn eigen ego wat te strelen, ik kan nog wat klimmen, maar ik val niet meer half dood als ik boven kom.....Goed aangekomen in Dun sur Meuse en dan maar zoeken naar onze B&B. Onze eerste boeking lag aan het water, maar nu moeten wij naar de Rue de Rempart. De naam alleen al van de straat doet onze wenkbrauwen fronsen. Wij hadden al gelezen dat het zeer mooi gelegen was met een machtig uitzicht op de vallei van de Maas. Amai, Google ingeschakeld en maar zoeken, niet te vinden en dan maar vragen......met de wagen ....neen met de fiets......oei dat wordt moeilijk en inderdaad, omhoog en omhoog en nog een duwtje erbij, en dan toch afstappen met de fiets in de hand en maar duwen, ondertussen een nationale drasch , gelukkig hulp gekregen van een lieve Hollandse dame ( hier lopen er er veel) en druipnat op onze bestemming toegekomen, eind goed alles goed, wij hebben onze avond afgesloten met een Picon Vin Blanc en een lekker etentje.
Hotel Le Point du Jour na een betrekkelijke goede nachtrust en een goed ontbijt verlaten. Koffie in een koffiekop waar je U tegen kunt zeggen, amai dat was een tasse koffie. Deze nacht een serieus onweer, een rookgordijn van de striemende regen, best dat je dan in je bed ligt. Deze morgen voor alle zekerheid in regenkledij vertrokken, nu en dan een sala-vraagje maar je kroptje zou toch nat worden. Wij hebben vandaag het landschap zien veranderen, van Revin tot tegen Charleville Mézières in rijk beboste vallei, van hoge rotsen naar beboste heuvels, naar een brede vallei. Overstromingsgebied , meanders, en de smalle vaargeul met de kleine sluizen voor een beperkte scheepvaart. Charleville hebben wij links laten liggen niet afgereden om te bezoeken. Hier en daar wel eens afslaan om eventjes rond te neuzen in de kleinere dorpjes. Veel oude huisjes, smal en klein,donker. Oude kerken , allen gesloten. Volkstuintjes met hokjes brik en brak. Hier en daar aaneen geflanste barakjes tegenaan de oevers om de vissers hun pleziertje te hunnen, maar ook mooi onder houden tuintjes. Je ziet toch wel een verschil van aanpak tussen de dorpen onderling. Al met al veel afwisseling, ik had niet verwacht dat de Maasroute zo veel variatie zou brengen. Wij komen ook regelmatig fietsers tegen met pak en zak....aan de bagage kunnen we zien als het Hollanders zijn, weet je wel het tentje. Vandaag met een koppel gesproken, ze waren toch van plan om een hotelletje te boeken, te koud in het tentje.....ze reden wel gewoon ( niet elektrisch) maar met gps ze noemden "haar" onze Annie toch leuk.....Wij doen het met.....de kaart en ik heb Friet die doet de controle en roept tijdig ' t is aldaar.... Groetjes, Hubert en Friet
Na een nachtje boven het bruin café toch min of meer goed uitgeslapen. Wij moeten eerlijk zijn ook al was het open tot in de vroege uurtjes wij hadden geen last van nachtlawaai. Na een koffie (pats ter beschikking) bagage inpakken, fietsen langs de trap naar beneden, naar het centrum voor een stop bij de bakker voor een ontbijt. Onderweg, wat voorraad water en iets tegen de kleine honger. Deze middag in Givet, niet voor een picon stop ( een oude gewoonte als vakantiegangers in Heer) maar voor een belegd broodje. Ondertussen hadden wij al wat regendruppels moeten verwerken, maar geen erg. Vandaag genoten van veel groen langs de Maas, en voor Frankrijk goede fietspaden. Het is wel wat wennen aan de bewegwijzering maar het lukt wel. Je ziet het vervoer over water drastisch minderen, de sluizen worden kleiner en je ziet eens voorbij Givet enkel nog wat pleziervaartuigen. De sluizen zijn gemoderniseerd, en de bootvaarders moeten ze wel zelf bedienen, ze zien er wel nog antiek uit maar werken wel hydraulisch. Industrieel erfgoed maar met een modern tintje. Trouwens ik kreeg van Friet dezelfde bemerking......een antieken met een moderne velo. In de late namiddag bereiken wij Revin, in de zon, wat zoeken naar ons " Hotel le Point du jour" chambres d'hote maar ook antiek. Oude piepende houten vloer, antieke lusters met stof en al, klinke aan de deure met een porseleinen handvatje maar je zou benauwd zijn dat in je handen zou blijven hangen. Maar 't zijn vriendelijke mensen, en een lieve hond, de deure blijft open, wij hebben geen sleutel nodig, een beetje alternatief, en stikt er niet te nauwe, ze gaan der niet opletten als je schoen niet te proper zien.....maar wieder en ons toch proper kunnen douchen en 't zien versche lakens op ons bedde, we gaan wel were moeten dichte liggen want bedde is nogal smal. Wij gaan nu iets zoeken om te eten en de reste zien we wel. Tot morgen. Hubert en Friet
Hotel Du Fort verlaten na een goed ontbijt, geen luxe maar een goeie boterham en een croisentje meer moet dat niet zijn. Zonnige dag met toch af en toe een paar druppels. Momenteel een (21.00uur) fel onweer. Maar de rit was wel mooi, nog wat industrie rond Namen. In Namen zelf zijn heel wat nutswerken aan de gang en was het er niet zo aangenaam . Rond de middag koffiestop, en een broodje uit het vuistje. Eens voorbij Namen volgt er een mooi stuk langs de Maas, de Ravel, meestal goed, maar hier en daar een stuk kassei, niet gerenoveerd, maar als een aandenken uit de goeie oude tijd. Indrukwekkend ontginningen, verladen van steenslag, stukken arduin klaar voor het verschepen. Het verloop van de Maas, met zijn vele sassen, rotsen in een versmalde vallei en dan weer een weids en brede vallei. Plaatsen waar de gegoede burgerij en de industriëlen hun prachtige statige villa' konden bouwen, een fel contrast met Luik. In Marche Les Dames waren de commando's aan het werk, het Belgisch leger wil duidelijk hogerop, wij zagen onderweg ook nog amateurs aan het werk. Altijd is dit een momentje voor een stop om vol bewondering te kijken hoe die mannen en vrouwen er in slagen naar de top te klauteren. Wij houden ons ondertussen wel recht op de fiets. In Wepion, de bakermat van de Waalse aardbei de remmen dicht. Als je daar ooit voorbij komt dan stop je aan het restaurantje Fleur de Lait, lekkere ijsjes ,wij kunnen u de coupe fraize zeker aanbevelen, zelf zonder chantillie! Wat afkoeling was welkom, naarmate wij Dinant in het vizier kregen werd het precies wat warmer, werden wij ook wat lomer en blij dat wij ons hotelletje konden opzoeken. "Panama".... bleek dit toch wel een bruine kroeg te zijn, met alles erop en eraan, vriendelijke klanten, met ongelofelijke dorst. Fietsen berging, door de kroeg via een buitentrapje 1en half verdiep omhoog, maar de fietsen staan wel droog. Kamer valt wel mee, ook de badkamer aan de overzijde van de gang ok. Voor het slapen gaan en het schrijven van de blog drinken wij nog een glaasje wijn, wij geraken aan de praat met een vaste klant. Voor hij wist dat wij Vlamingen waren dacht hij dat ik een muzelman was, voorop met de elektrische fiets en enkele meters achter mij mijn vrouw.......grapje zoals hij het zelf zij. Maar eens ze weten dat je Vlaming bent dan gaat het steevast over de politiek, het leeft wel bij de Walen, de tweede avond op een rij werden wij daarover wel aangesproken. Wij hebben samen nog wat gepraat over Oostende maar het werd meer en meer duidelijk dat de pastisch meer dan boven water begon te zwemmen. Groetjes vanuit Dinant. Friet en Hubert
De dag rustig gestart goed uitgeslapen, maar toch met wat kriebelend gevoel. Onze bagage nog eventjes nazien, rustig ontbijten maar met wat gezonde stress....tot er op een bepaald moment sms'jes binnen kwamen, toen was er pas STRESS....het kleine Cassiertje onderweg naar de grote mensen wereld kwam eventjes aan het deurtje kloppen, oma Friet schrok zich bijna een bult .....nu toch nog niet t' is maar voorzien voor het einde van de maand, gelukkig kwam er een verlossend berichtje " vals alarm" het kwam maar effentjes piepen..... Zo geraakten wij toch nog rustig de trein op naar Luik. Geen fietswagon maar op de eerste wagon , geen probleem. In Brugge een achttal Duitse senioren, acht elektrische fietsen goed bepakt, een probleem voor de NMBS, maar met wat goede wil kan er veel. In Luik geraken geen was probleem, er uit geraken was iets anders, maar met een extra rondje is het ons wel gelukt. Veel moois hebben wij vandaag niet gezien, de oude metaal industrie laat wel zijn sporen achter. Vervallen fabrieken, oude wijken met grijze huizen, straten waar je moet slalommen tussen de putten, maar toch een goede bewegwijzering ook al was er een omleiding het was goed te volgen. Eventjes weg van de weg voor een koffiestop, en dan naar Hoei of Huy. De kerncentrale in Tiange waar je langs fiets is wel indrukwekkend, hier zie je van dicht bij hoe de torens gekoeld worden, nu begrijpen we waarom er zoveel water nodig is. Van water gesproken, vandaag enkele druppeltjes gevoeld, maar voor de rest wel aangename temperaturen. Trouwens wij zitten nu met open venster op de kamer in het hotel om 22.00 uur( met zicht op de Maas) aangenaam te verkoelen, na een heerlijk avondmaal......met pasta's ! Groetjes, Friet en Hubert
