Gisteren na een mooi dagje laveren langs de Moezel en na wat zoekverkeer in Remerchen beland. Wij kwamen er terecht in het Youth hotel. Een modern gebouw systeem jeugdherberg. Om 17.00 uur inchecken en zeker niet vroeger, wij hebben dan maar een half uurtje gewacht, ondertussen konden wij wel onze fietsen stallen en het was ook mogelijk om daar iets te drinken. Wij kregen wel een grote kamer 5 bedden, lakens, en een goes voor je dekbed. Bedje zelf opmaken, morgen de lakentjes in de bak voor de was. Geen handdoek , je kon dit wel huren , maar als ervaren reizigers hadden wij zelf wel wat materiaal mee. Een goed avondmaal, en een goed ontbijt dus zeker niet klagen. Een verblijf aan een zacht prijsje.Er was daar een groep wandelaars voor een BBQ na hun tocht, Luxemburgers, zij hebben wat gezongen, enkelen vertelden wat of dragen iets voor. Zelfs een doedelzakspelers was er van de partij. Deze morgen veel lawaai aan het ontbijt.....Hollanders zo een dertigtal, hadden deelgenomen aan een Iron Mann evenement, hebben daar ook overnacht, namen luidruchtig afscheid van elkaar...o wat was dat ook weer leuk! Op onze weg naar Trier zag je nog de gevolgen van de wedstrijd, wat een geluk voor ons dat wij op maandag en niet op zondag deze rit moesten doen. Alle wegen die wij wilden volgen werden voor een groot deel afgesloten. Maar goed, wij hebben er geen last van gehad. Onze rit naar Trier in de blakende zon, wat industrie meer meestal langs het water met de wijnvelden op de flanken. Onze trip bracht ons langs de Maas, een stuk langs het kanaal de L'Est, de Mosel door Frankrijk en Luxemburg, tot in Trier, tot aan De Porta Nigra, het monument in Trier, Hier eerst naar de Tourist info en onze kamer geboekt, wat gerust, " lekker douchen"een stadswandeling, een smaksje eten, nog een terrasje in de schaduw met een lekker glaasje wijn, nog wat genieten van de avondzon, nu zoeken wij de rust op, morgen de trein op richting noord, en op tijd thuis want de kleine "rapunzel belle Casier" is op komst en wil niet lang meer wachten. Ook " oma Frietje " geraakt ongeduldig dus inpakken en........naar huis. Onze trip van een goeie 1000 km zit erop. Bedankt om ons te volgen en wie weet tot een volgende keer. Groetjes, Hubert en Friet
