|
God, geef mij de tijd,
een stukje van de eeuwigheid,
een stukje leven,
verpakt in lucht die adem wordt,
een stukje heimwee naar uw oneindigheid,
verpakt in alledaagse hunker,
die nooit vervuld en nooit voldragen wordt
God, geef mij de tijd,
om naar U op weg te gaan,
in kleine stappen,
elke dag opnieuw,
een stukje weg met velen samen,
in een bonte groep,
en soms, geheel alleen,
op een veel te lange baan.
God, geef mij de tijd,
om telkens terug te keren,
als ik onderweg verdwaal,
en zonder spoor in duisternis en nevel verloren loop.
Geef mij dan de tijd
om met het eerste morgenlicht
U weer op het spoor te zijn.
God, geef mij de tijd,
om nog op deze wereld,
uw kind te mogen zijn
en als een vrije vogel,
zwevend in de wind en tussen witte wolken,
niets anders dan uw beeld en uw gelijkenis te zijn.
Manu Verhulst
|
