Hak mij niet om
al bleef ik als vijgenboom reeds jaren zonder vruchten.
Gun mij nog vier seizoenen de tijd
dat ik mij naar het licht omkeer.
Eén herfst vraag ik
die mij van mijn eigenwaan geneest.
Eén winter om te sterven als zaad, gehoorzaam in de grond.
En als de lente komt
bekleed mij dan met bloesems, een witte mantel, even maar,
waarvan ik mij ontdoe als Gij met zomerzon mijn goede wil beloont.
Pluk dan daarna mijn vruchten, één voor één,
en vergeet het jarenlange wachten
03-03-2013 om 00:00
geschreven door snarf 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
