Waar moeder thuis is, is er zonnelicht
Al druipen ook de daken van de regen.
Haar zoet gelaat is, als 'n mooi gedicht
Dat goedheid brengt en levensmoed en zegen.
Waar moeder thuis is, is het huis behoed
Zij is de ziel en 't hart van onze woning;
En rust en vrede zien in elk gemoed,
Is voor haar steeds de heerlijkste beloning.
Waar moeder ziek is, waart de stilte rond,
En wordt zij met de teerste zorg omgeven.
Dan ligt een droeve trek om ieders mond;
Wij bidden zacht: Mijn God, ach laat haar leven.
Waar moeder dood is en naar God gekeerd,
Blijft steeds haar geest het hele huis doorweven.
Daar wordt zij als een heilige vereerd;
Zij zal ons helpen, moedig, schoon te leven.
03-11-2013 om 00:00
geschreven door snarf 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
|
