Alles is nog altijd dik in orde: mooi regelmatige harttoontjes en een levendig kleintje dat nog steeds met het hoofdje in de goede richting zit. De dokter heeft geen specifieke metingen gedaan, maar als alles verdergegroeid is 'op schema' zou het kindje nu ongeveer 3kg 100g wegen, en 46,5 cm groot zijn.
Het begint nu wel echt te korten; nog iets minder dan 3 weken te gaan (als het op de afgesproken datum komt natuurlijk).
Vandaag zijn we nog eens op controle geweest bij de gynaecoloog.
Eerst een half uurtje aan de monitor gelegen. De bedoeling was om enerzijds na te gaan of er al iets van weëen was, niet dus. Anderzijds werd de hartslag van 't kleintje gecontroleerd, om na te gaan of die wel regelmatig genoeg was om een 'gewone' bevalling aan te kunnen. maar alles is dik in orde, het hartje klopt mooi regelmatig.
Nadien werd ons kleintje nog eens gemeten... De doorsnee van het hoofdje, de omtrek van de buik en de lengte van het dijbeen werden gemeten. Daaruit kon onze gynaecoloog afleiden dat het kindje nu ruim 2kg 500g weegt, en toch al 44/45 cm groot zijn. Wat wel opviel was dat de lengte van de dijbeentjes iets voor op schema ligt, maar ja met een mama die lange dijbenen heeft, is dat misschien niet helemaal abnormaal. Die verhoudingen kunnen natuurlijk nog wat veranderen, we hebben tenslotte nog iets meer dan een maand...
Verschillende mensen zeggen ons 'Tijdens de laatste maand kan elke dag je laatste zijn...', 'Alles staat toch al klaar?', 'De valies is toch al gepakt?'
Daarom leek het ons wel leuk om er iets meer mensen bij te betrekken, bij het aftellen naar de geboorte. Onder dat motto geven we iedereen, familie en vrienden, de kans om een gokje te wagen op het geslacht + datum + uur en/of op lengte + gewicht van onze kleine spruit. Hoe werkt het? Je kan een gokje wagen op geslacht + datum + uur en/of op lengte + gewicht. Per gokje vragen we 50 cent, die we op de pamperrekening van ons kleintje zetten. Voor 1 euro kan je dus een gokje wagen op beide categorieën. Je gok-combinatie moet wel uniek zijn. Je mag dus niet gokken wat iemand anders reeds heeft gegokt. En natuurlijk is je gok pas geldig als je ons een centje geeft. (kan door ons je gokje te zeggen, maar kan ook als je mij een mailtje stuurt en dan een centje zet op de pamperrekening van ons kleintje 744-0251448-17)
Wie wint er en wat kan je er dan zelf mee winnen? Per categorie is er een fles bubbels voor diegene met de meest juiste gok. De meest juiste is diegene die het geslacht juist heeft en er qua datum/uur het dichtst bij is, en diegene die de lengte juist heeft er en qua gewicht het dichtst bij is.
Tips? Hier en daar kan je op deze blog lezen hoe groot/klein ons kleintje is of hoe het ermee gaat, misschien kan dit je helpen bij je schatting. Voorts is het misschien goed te weten dat ik ben 'uitgeteld' voor maandag 4 mei. Je kan natuurlijk ook steeds een bijkomend gokje wagen, als je om de een of andere reden denkt dat het eerder/later , kleiner/groter of lichter/zwaarder zou zijn.
Dus, laat je maar volledig gaan... Een overzichtje van de gokjes die reeds gedaan zijn: (nieuwe gokjes worden er steeds bij geplaatst)
Geslacht Datum Uur
Girl * 17 april * 17u30 -Vanessa Girl * 25 april * 16u35-Jo Girl * 28 april * 16u30 -Ingrid & Eddy Girl * 29 april * 15u20-Ingrid & Eddy Girl * 1 mei * 6u20 -Ingrid & Eddy Girl * 1 mei * 22u59 -Sven Girl * 4 mei * 23u13 - Tommy & Tam
Girl * 5 mei * 17u18 -Raf
Boy * 23 april * 8u27 -Jo Boy * 25 april * 6u30-Ingrid & Eddy Boy * 25 april * 7u20-Ingrid & Eddy
Boy * 25 april * 13u45 -Ingrid & Eddy Boy * 26 april * 9u50 -Ingrid & Eddy Boy * 27 april * 13u45 -Ingrid & Eddy Boy * 28 april * 12u05-Jo Boy * 30 april * 14u46- Kleine & Veers Boy * 1 mei * 13u02- Kelly Boy * 1 mei * 15u34-Vanessa Boy * 2 mei * 7u30 -Ingrid & Eddy Boy * 2 mei * 16u20 -Greet Boy * 3 mei * 9u20 -Ingrid & Eddy Boy * 3 mei * 14u12 -Wim Boy * 4 mei * 10u50 -Ingrid & Eddy Boy * 4 mei * 17u15-Marijke Boy * 5 mei * 11u05 -Ingrid & Eddy Boy * 5 mei * 12u00- Marijke Boy * 5 mei * 12u01 - Roel Boy * 5 mei * 16u00-Roel Boy * 6 mei * 9u45- Vincent Boy * 6 mei * 12u00-Roel Boy * 6 mei * 16u00-Roel Boy * 7 mei * 12u00-Roel Boy * 7 mei * 15u00-Marijke Boy * 7 mei * 16u00-Roel Boy * 7 mei * 18u33- Kleine & Veers Boy * 8 mei * 12u00-Roel Boy * 8 mei * 16u00-Roel Boy * 9 mei * 12u00-Roel Boy * 9 mei * 16u00-Roel Boy * 10 mei * 4u23- Peetjes Boy * 17 mei * 15u00- Marijke
Lengte Gewicht
47 cm * 2 kg 919 g- Django
48 cm * 2 kg 919 g-Django
48 cm * 2 kg 920 g- Ingrid & Eddy
48 cm * 2 kg 955 g-Django
48 cm * 2 kg 990 g-Vanessa
49 cm * 3 kg 020 g-Ingrid & Eddy
49 cm * 3 kg 100 g-Ingrid & Eddy
49 cm * 3 kg 160 g-Django
49 cm * 3 kg 200 g-Roel 49 cm * 3 kg 220 g-Ingrid & Eddy
49 cm * 3 kg 250 g-Django
49 cm * 3 kg 287 g-Jo
49 cm * 3 kg 300 g-Django
49 cm * 3 kg 335 g-Kleine & Veers 49 cm * 3 kg 650 g-Roel 49 cm * 4 kg 250 g-Vincent
50 cm * 3 kg 150 g-Vanessa
50 cm * 3 kg 170 g-Django
50 cm * 3 kg 155 g-Ingrid & Eddy
50 cm * 3 kg 200 g-Ingrid & Eddy
50 cm * 3 kg 250 g-Roel
50 cm * 3 kg 260 g-Django
50 cm * 3 kg 335 g-Jo 50 cm * 3 kg 415 g-Django
50 cm * 3 kg 540 g- Roel 50 cm * 3 kg 555 g- Kleine & Veers 50 cm * 3 kg 600 g- Roel 50 cm * 3 kg 650 g- Roel 50 cm * 3 kg 670 g- Roel
51 cm * 3 kg 470g -kelly
51 cm * 3 kg 540g -Django
51 cm * 3 kg 550 g
-Jo
51 cm * 3 kg 569 g- Sven 51 cm * 3 kg 580 g-Raf
51 cm * 3 kg 600 g-Marijke 51 cm * 3 kg 670 g- Roel 51 cm * 3 kg 800 g- Roel
52 cm * 3 kg 110 g-Ingrid & Eddy
52 cm * 3 kg 150 g-Ingrid & Eddy 52 cm * 3 kg 216 g -Wim 52 cm * 3 kg 520 g -Tommy & Tam
52 cm * 3 kg 540 g -Roel 52 cm * 3 kg 700 g-Marijke
Joepie! We zijn nu 34,5 weken zwanger en ons kleintje heeft zich eindelijk geïnstalleerd met t hoofdje naar beneden. T Zat eigenlijk al de hele zwangerschap met het poepke naar beneden, maar heeft dan nu toch een goed besluit genomen om zich te keren. Als t nu blijft zitten is dat goed nieuws, volgens de dokter is nog eens omkeren onwaarschijnlijk, maar wel altijd mogelijk. Ik had zo al een vermoeden want de laatste week voelde ik de scherpe bobbels (volgens de dokter hieltjes of knïeën) aan de rechterkant van m'n buik, daar waar dat eerder altijd links was. Dat wil dus ook zeggen dat als het nu (na 34 weken) in gang zou schieten, dat ik en het kleintje in Halle mogen blijven (anders zouden we naar Jette gemoeten hebben, wegens een meer gespecialiseerde afdeling voor prematuurtjes). Toch ook alweer een geruststelling voor ons.
De baby is nu een 43 cm groot en weegt 2,250 kg. (theoretisch hé) Tja, aan dat tempo van verdikken zal t een gezond geboortegewicht hebben. Maar volgende week mogen we aan de monitor, en is het weer een uitgebreidere controle.
Vandaag was er dan nog een infosessie omtrent de bevalling. Deze keer vooral info over de bevalling op zich, wat ze juist doen en waarom, over de mogelijkheid tot epidurale verdoving en over de eerste testjes die ze op het pasgeboren kindje doen.
t Lijkt wel of iedereen aanraden om een epidurale te nemen, om op een meer ontspannen manier van de bevalling te kunnen genieten en zo. En toch, zou k graag proberen zonder zolang ik het volhoud natuurlijk. Tenzij het echt niet uit te houden is, en het een heel lange bevalling is, dat k echt niet meer kan of zo we zien wel op t moment zelf
We zijn nu 32,5 weken zwanger. Ben echt al heel blij dat we zover zijn gekomen. De gynaecoloog heeft deze keer letterlijk gezegd Nu durf ik zeggen: Ik dacht niet dat we hier nu nog zouden zitten, ik dacht dat het fataal zou aflopen. T is uiteindelijk de natuur, maar ben dan toch bij dat het voor ons goed is afgelopen, dat ons kleintje een goede engelbewaarder heeft. De baby is nu een 40 cm groot en weegt 1,8 kg. Als je daar zo eens bij stil staat is dat toch een wonder hé. Laat staan dat het ongeveer nog een 10 cm moet groeien, en nog een 1,5 kg zou moeten bijkomen in amper 7,5 weken.
Alles gaat nog steeds goed, we zijn nog niet bevallen en 't kindje zit nog steeds met het hoofdje richting 'exit' terwijl het hartje mooi regelmatig slaat. De gynaecoloog heeft ons nu een afspraak gegeven voor woensdag 6 mei, 2 dagen na de uitgerekende datum, met de opmerking erbij "het zou wel eens goed kunnen dat je die afspraak nog haalt, dat je dan nog niet bevallen bent..." In elk geval of het nu nog voor de 4de mei is of erna, het kan nu echt niet meer lang duren. Volgens het schema zou onze kleine spruit nu ongeveer
In het ziekenhuis van Halle, waar wij uiteindelijk gaan bevallen als alles goed gaat, geven ze voor elk trimester infosessies voor toekomstige ouders. Dus, wij daar naartoe. t Is uiteindelijk voor ons beide een eerste kindje en vermits de themas ons dan ook nog aanspraken Vandaag hebben we meer info gekregen over de verschillende fasen van de bevalling; wanneer moet je juist naar t ziekenhuis, welke zijn goede signalen, welke zijn minder goed Maar er was ook een uitleg over het geven van borstvoeding en een bezoek aan de kraamafdeling; zowel de prematuurtjes-ruimte, de monitorkamers, als de verloskamers. Was wel leuk om dat vooraf toch allemaal eens te zien, dat geeft zo toch een rustiger gevoel Awèl, ben echt blij dat we geweest zijn, zeker voor ons eerste kindje, als alles zo nog helemaal nieuw is.
We moeten nu om de 2 weken op controle bij de gynaecoloog. Da s niet abnormaal en dus zeker geen reden tot paniek. Dus vandaag mochten we nog eens een kijkje nemen naar ons kleintje. Veel meer dan luisteren of het hartje goed en regelmatig klopt is dat nu niet hoor. t Is niet dat er elke keer uitgebreide tests worden gedaan. Maar alles lijkt dus wel in orde, ik zeg lijkt, want uit ervarig weten we dat je nooit 100% zeker bent hé.
In theorie zou ons kleintje (30,5 weken zwanger) nu 38 cm groot zijn en 1,3 kg wegen. Ondertussen ben ikzelf in totaal toch al 7 kg bijgekomen, dus da's ook al niet mis hé, om amper 1.3 kg kindje te hebben.
We zijn vandaag ook voor het eerst naar de kinesist geweest. Kwestie van enkele oefeningen aan te leren die de pijn die met de zwangerschap gekoppeld gaan wat te verlichten. Heb veel last van pijn aan t staartbeentje, een pijn die dan uitstraalt langs de achterkant van m n been, telkens als ik enkele stappen zet. Maar das blijkbaar allemaal niet ongewoon, omdat het bekken en staartbeentje wat uitzet en verandert van positie.
We zijn nu 28,5 weken zwanger en mochten nog eens op controle bij de gynaecoloog. Ik noem dat 'mogen' want ik merk wel dat ik daar telkens naar uitkijk, om ons kleintje nog eens te zien en te horen. Maar alles is in orde, dus da's tof hé. De dokter blijft er wel de nadruk op leggen dat ik me nog steeds rustig moet houden. Had dan de vraag gesteld of ik iets van lichte sport mocht doen, al was het maar wat ronddobberen in een zwembad of zo, kwestie van toch niet helemaal vast te roesten , maar het antwoord was een duidelijke nee. Dus blijf ik maar in mijn zetel zitten hé. Ons kleintje zou nu (in theorie) ongeveer 36 cm groot zijn en 950 gram wegen. Vanaf nu zou de baby gemiddeld met 200 gram per week groeien, of verdikken t is maar hoe je t bekijkt .
Vandaag, om iets voor 9 uur heeft onze spruit er alvast een nichtje bij gekregen. Vanessa en Jo, zijn de trotste ouders geworden van een pracht van een dochter: Dieuwke !
Haar mama en papa zijn supertrots, en wij eigenlijk ook wel. Frederic is plots peter Fré en ikzelf ben voor het eerst tante.
Liefste nichtje, Nog even geduld, weldra zorgen we voor een speelkameraadje voor jou. Zo eentje aan wiens haar je kan trekken, wiens speelgoed je kan afnemen en met wie je naar hartelust ruzie kan maken, of zouden de rollen misschien omgekeerd zijn? Wie weet? In elk geval: welkom op deze wereld, klein wonder.
Vannacht fameus veel last gehad; krampen en steken in de onderbuik. Maar k moet zeggen, de schrik zit er toch wel een beetje in hoor. Zo t gevoel van; t zal toch weer niet waar zijn stel je voor dat er nu nog eens een complicatie is
Dus zou k er graag voor zorgen dat de geboortelijst, doopsuiker en geboortekaartjes toch iets eerder beslist zijn dan aanvankelijk gepland was. Kwestie dat Fré niet alles alleen moet doen, stel dat het toch veel eerder geboren zou worden. We weten dus weer wat te doen de eerste dagen Maar dat is allemaal niet zo simpel hé, zeker niet als je mij bent, want dan zie je veel leuke ideetjes, maar kan je niet kiezen en wil je ook niet zomaar iets gewoon
En dan ondertussen ook nog bezig blijven met onze verbouwing en al eens uitkijken naar trappen, deuren, meubelen en zo ja ja, we weten weer wat te doen
Eerst en vooral proficiat omdat je de weg hebt gevonden naar deze blog.
Eigenlijk zit het zo dat Frederic en ikzelf binnenkort enkele grote veranderingen in ons leven tegemoet gaan. We zijn namelijk zwanger (kijk maar naar de 'afteller' rechtsbovenaan) en zouden tegen dan ook graag verhuizen naar onze 'werf'.
Dat wil dus zeggen dat we ongeveer gelijktijdig zullen moeten wennen aan het alleen wonen en het leven met een kleine spruit. Maar dat zien we wel zitten hoor, we nemen alles zoals het komt.
Vroeger hadden we altijd gezegd dat we pas zouden verhuizen op' t moment dat ons huisje helemaal af was, m.a.w. kant en klaar. Van dat idee zijn we ondertussen al teruggekomen, het lot heeft er anders over beslist. Maar begrijp me niet verkeerd; ons kindje is héél welkom (we hebben er 9 maand voor geoefend ...)
Het is de bedoeling dat zij die het willen hier onze laatste avonturen kunnen volgen... en ik ga proberen om het vol te houden om hier regelmatig een update te geven (dagboek-achtige dingen zijn niet mijn sterkste punt) Ik heb alvast enkele oudere dagboek-fragmenten toegevoegd i.v.m. de zwangerschap, dingen die onze herinneringen positief/negatief hebben beïnvloed.
vrijdag 23 januari 2009(25,5 weken zwanger) nogmaals op controle en gelijkertijd een uitgebreide standaard-echo.
Blijkbaar lijkt alles nu ok, niets alarmeren. Ook de placenta ligt niet meer zo laag in verhouding. De dokter bevestigt dat ons kleintje goed groeit, alles is op schema. Ons kleintje is nu ± 35 cm groot, weegt ± 780 gram en heeft wat weg van een ET (de woorden van onze gynaecoloog, alles is nog een beetje buiten verhouding). In elk geval,jongen of meisje, het heeft nu al veel weg van de papa.
De gynaecoloog lijkt ons precies al een stuk optimistischer, hij geeft wel eerlijk toe dat hij echt dacht dat het vorige maand dramatisch zou aflopen
Woensdag 14 januari 2009 (24,5 weken zwanger) nog eens op controle.
De placenta ligt blijkbaar vrij laag t.o.v de baarmoeder. Dat is dus nog steeds rusten, en de kans op een keizersnede is groter, maar da s ook niet gegarandeerd (als het dat maar is da s t eind van de wereld niet) .
Uit de dingen die de dokter zegt, verstaan we wel dat hij nog altijd erg veel rekening houdt met een vroeggeboorte. Misschien moeten we ons daar dan toch ook al maar op voorbereiden.
Maandag 5 januari 2009 (23 weken zwanger) moesten we opnieuw naar het ziekenhuis voor controle.
Wat zou de gynaecoloog nu zeggen? Kan dat elk moment opnieuw beginnen, zon bloeding? Het kleintje laat zich in elk geval nog steeds voelen. Wel raar, ik moet mij zo stil mogelijk houden, terwijl hij/zij in mijn buik een feestje bouwt
Volgens de dokter lijkt alles voorlopig stabiel, maar de kans op een nieuwe bloeding blijft zeker bestaan Dus platte rust blijft
Eindelijk, vrijdagnamiddag 26 december 08 mocht ik terug naar huis.
Ja, ik heb mijn kerst 2008 dus in het ziekenhuis gevierd. Fré is voor de gelegenheid blijven slapen op kerstavond en heeft ook kerstdag bij mij doorgebracht (misschien was hij stiekem wel blij dat hij dan niet naar alle familiediners moest )
Maar wat is nu het resultaat na die week observatie? De bloeding is gestopt, blijkbaar was het beperkt tot die bijplacenta, dus dat is positief. Maar er is nog altijd geen zekerheid. Ik mag naar huis onder de voorwaarde dat ik volledig platte rust hou de komende weken en dan regelmatig op controle. Ik mag enkel uit mijn zetel/bed voor een Nieuwjaarsdiner, en dan nog met de nodige rustpauzes tussendoor.
De gynaecoloog is nog steeds niet echt positief, hij wil de komende weken nog niet echt voorspellingen doen... Misschien beter zo: daarmee blijf ik met beide voeten op de grond; het kan immers nog alle kanten uitgaan. Er is nog altijd de kans dat we het kindje verliezen , dat het een erg vroeg of gewoon prematuurtje wordt , of dat het uiteindelijk een gewone zwangerschap wordt, maar dan met extra veel rust .
Zaterdagochtend 20 december 2008, een moment dat ik zeker zal blijven onthouden van deze zwangerschap...
Op dat moment was ik net nog geen 21 weken zwanger... tot dan had ik geen enkele last gehad van de zwangerschap, geen of amper ochtendmisselijkheid, geen verminderde of vermeerderde eetlust, geen probleem met speciale geuren of dergelijke.
En plots... als een donderslag bij heldere hemel... een bloeding terwijl ik in de winkel sta!
In paniek naar de gynaecoloog gebeld, mochten onmiddellijk naar bij hem komen. Diagnose: een bijplacenta waarin een scheurtje zat waarlangs ik dus bloed van de placenta verloor. Resultaat: asap naar ziekenhuis, voor minstens een week rust en controle, zonder enige garantie op het resultaat.
We hebben die week echt de bangste momenten gehad. Opeens moet je erbij stilstaan dat je het kindje zomaar in 1-2-3 kan verliezen... het kindje dat je al een maand voelt trappen in de buik, waarmee je toch al een zekere band hebt. Iedereen spreekt wel van de eerste 3 risico-maanden, maar velen vergeten, en ik eerlijk gezegd ook, dat er dan nog ± 3 maand zijn alvorens je kindje levensvatbaar is. Kortom, het wil dus zeggen dat als er dan een complicatie is, je toch nog afscheid moet nemen van de vrucht in je buik...
De gynaecoloog heeft er ook onmiddellijk bij gezegd dat hij geen % overlevingskans wil/kan geven, maar dat als het goed komt ik in elk geval niet meer mag werken e.d. tot met de bevalling. Dus allerliefste collega's, sorry, maar soms moet je keuze's maken, en momenteel kan/wil ik niet anders dan het leven in mijn buik alle kansen te geven op overleven...
Alles verloopt zonder problemen, ons kindje is van grootte en gewicht goed op schema. Ook het hartje staat mooi en regelmatig.
Op het fotootje zie je de dwarsdoorsnede van het hoofdje (op dat moment 5,04 cm). Let ook op het vuistje (je ziet de vingertjes) naast het hoofdje. Als het een meisje zou zijn, heeft ze in elk geval alvast girl-power.
Ons babytje zou nu ± 25 cm groot zijn en ongeveer 350 gram wegen.
) 
, dat het een erg vroeg of gewoon prematuurtje wordt 
, of dat het uiteindelijk een gewone zwangerschap wordt, maar dan met extra veel rust 
