Maandag 5 januari 2009 (23 weken zwanger) moesten we opnieuw naar het ziekenhuis voor controle.
Wat zou de gynaecoloog nu zeggen? Kan dat elk moment opnieuw beginnen, zon bloeding? Het kleintje laat zich in elk geval nog steeds voelen. Wel raar, ik moet mij zo stil mogelijk houden, terwijl hij/zij in mijn buik een feestje bouwt
Volgens de dokter lijkt alles voorlopig stabiel, maar de kans op een nieuwe bloeding blijft zeker bestaan Dus platte rust blijft
Eindelijk, vrijdagnamiddag 26 december 08 mocht ik terug naar huis.
Ja, ik heb mijn kerst 2008 dus in het ziekenhuis gevierd. Fré is voor de gelegenheid blijven slapen op kerstavond en heeft ook kerstdag bij mij doorgebracht (misschien was hij stiekem wel blij dat hij dan niet naar alle familiediners moest )
Maar wat is nu het resultaat na die week observatie? De bloeding is gestopt, blijkbaar was het beperkt tot die bijplacenta, dus dat is positief. Maar er is nog altijd geen zekerheid. Ik mag naar huis onder de voorwaarde dat ik volledig platte rust hou de komende weken en dan regelmatig op controle. Ik mag enkel uit mijn zetel/bed voor een Nieuwjaarsdiner, en dan nog met de nodige rustpauzes tussendoor.
De gynaecoloog is nog steeds niet echt positief, hij wil de komende weken nog niet echt voorspellingen doen... Misschien beter zo: daarmee blijf ik met beide voeten op de grond; het kan immers nog alle kanten uitgaan. Er is nog altijd de kans dat we het kindje verliezen , dat het een erg vroeg of gewoon prematuurtje wordt , of dat het uiteindelijk een gewone zwangerschap wordt, maar dan met extra veel rust .
Zaterdagochtend 20 december 2008, een moment dat ik zeker zal blijven onthouden van deze zwangerschap...
Op dat moment was ik net nog geen 21 weken zwanger... tot dan had ik geen enkele last gehad van de zwangerschap, geen of amper ochtendmisselijkheid, geen verminderde of vermeerderde eetlust, geen probleem met speciale geuren of dergelijke.
En plots... als een donderslag bij heldere hemel... een bloeding terwijl ik in de winkel sta!
In paniek naar de gynaecoloog gebeld, mochten onmiddellijk naar bij hem komen. Diagnose: een bijplacenta waarin een scheurtje zat waarlangs ik dus bloed van de placenta verloor. Resultaat: asap naar ziekenhuis, voor minstens een week rust en controle, zonder enige garantie op het resultaat.
We hebben die week echt de bangste momenten gehad. Opeens moet je erbij stilstaan dat je het kindje zomaar in 1-2-3 kan verliezen... het kindje dat je al een maand voelt trappen in de buik, waarmee je toch al een zekere band hebt. Iedereen spreekt wel van de eerste 3 risico-maanden, maar velen vergeten, en ik eerlijk gezegd ook, dat er dan nog ± 3 maand zijn alvorens je kindje levensvatbaar is. Kortom, het wil dus zeggen dat als er dan een complicatie is, je toch nog afscheid moet nemen van de vrucht in je buik...
De gynaecoloog heeft er ook onmiddellijk bij gezegd dat hij geen % overlevingskans wil/kan geven, maar dat als het goed komt ik in elk geval niet meer mag werken e.d. tot met de bevalling. Dus allerliefste collega's, sorry, maar soms moet je keuze's maken, en momenteel kan/wil ik niet anders dan het leven in mijn buik alle kansen te geven op overleven...
Alles verloopt zonder problemen, ons kindje is van grootte en gewicht goed op schema. Ook het hartje staat mooi en regelmatig.
Op het fotootje zie je de dwarsdoorsnede van het hoofdje (op dat moment 5,04 cm). Let ook op het vuistje (je ziet de vingertjes) naast het hoofdje. Als het een meisje zou zijn, heeft ze in elk geval alvast girl-power.
Ons babytje zou nu ± 25 cm groot zijn en ongeveer 350 gram wegen.
Op controle bij de gynaecoloog. Ik hoop dat het vruchtje er nog is heb daar wel schrik voor, voor zon momenten
Het vruchtje is inderdaad goed te zien op het scherm. In het echt is het amper een speldenkop groot, wel grappig eigenlijk
We horen nog geen hartslag (eigenlijk zou dat op dit moment nog niet meer zijn dan een puls van mijn hartritme), maar op zich is dat geen slecht teken.
) 
, dat het een erg vroeg of gewoon prematuurtje wordt 
, of dat het uiteindelijk een gewone zwangerschap wordt, maar dan met extra veel rust 
.
