De film, die is gebaseerd op het gelijknamige boek, speelt
zich af in het jaar 1757, tijdens de Frans-indiaanse Oorlog. Britse en Franse
soldaten strijden om de heerschappij van het continent Amerika. Zowel de
Britten als de Fransen krijgen hulp van verscheidene indiaanse volkeren.
Hawkeye (Day-Lewis) is een Europeaan, maar werd opgevoed door de laatste der
Mohicanen. Op een dag redt hij de levens van Alice en Cora, twee dochters van
een Britse officier. Zonder het goed en wel te beseffen, wordt hij bij de
oorlog betrokken. Bovendien ontstaat er tussen al dat geweld een
liefdesverhouding tussen Cora en Hawkeye.
De schrijver van het verfilmde boek, James Fenimore Cooper,
heeft in zijn verhaal twee verschillende indiaanse volkeren met elkaar verward.
Wanneer hij over de Mohicans spreekt, bedoelt hij de Mohiingan (Mohegan), en
niet de Mohican (Mahican), die een onderdeel vormden van het Lenni-Lenape
(Delaware)-volk. Zijn boek had dus beter geheten: The Last of The Mohegans.
Voor het personage dat Day-Lewis moest spelen had hij veel onderzoek
gedaan. Hij leerde zichzelf, om zijn personage nog echter te laten
lijken, hoe te leven in de natuur, te kamperen en te jagen.
De toewijding en passie die Daniel Day Lewis in zijn rollen steekt, kan alleen maar bewonderd worden.
Eén van de mooiste stukken in de film is op het einde wanneer Uncas, Alice tracht de bevrijden uit de handen van de slechteriken begeleid door muziek van Vangelis is gewoon om kiekevel van te krijgen. En om heel eerlijk te zijn, krijg ik het dan altijd wel even moeilijk...
Eerst even een korte omschrijving van de film: Gebaseerd op de bestseller van Patrick Süskind vertelt Perfume een
weerzinwekkend verhaal van moord en obsessie in het 18de eeuwse
Frankrijk. Jean-Baptiste Grenouille wordt geboren met een ongelooflijk
talent: tot op kilometers afstand kan hij geuren onderscheiden en tot
in de geringste finesses ontleden. Hij gebruikt dit talent dan ook om
's werelds fijnste parfums te ontwikkelen. Zelf heeft hij echter geen
lichaamsgeur. Stilaan raakt hij geobsedeerd door de onweerstaanbare
geur van jonge vrouwen. Maar zijn obsessie om van dit aroma een parfum
te ontwikkelen zorgt voor dodelijke slachtoffers.
Perfume: The story of a murderer (Duitse titel: Das Parfum,
Die Geschichte eines Mörders), is een Duitse film uit 2006 geregisseerd door
Tom Tykwer met Ben Whishaw in de hoofdrol. De film is gebaseerd op Het parfum,
een roman van Patrick Süskind.
Vrouwelijk schoon, mooie cinematografische beelden, een ware orgie op het marktplein, kostuums die zo uit die tijd kunnen komen. Kortom deze film heeft het allemaal, hetgeen dat hem nog completer zou kunnen maken is er geur aan toe te voegen. Let vooral op de scène waarop de roodharige schone die te paard reist haar hoed verliest. Jean-Baptiste achtervolgt haar en haar vader vanuit het stadje Grasse. De filmliefhebbers onder ons herkennen hoogstwaarschijnlijk Dustin Hoffman die in de film de rol van Giuseppe Baldini speelt en Alan Rickman die Richis vertolkt. Rickman herkent u uit de Harry Potter films waarin hij Severus Snape speelt. De afbeelding van de film sprak me niet zo aan, daarmee dat ik hem nog niet eerder heb gezien. 'Perfume: The story of a murderer' klonk mij aanvankelijk ook niet zo aanlokkelijk in de oren om de film te bekijken. Uiteindelijk werd ik de film aangeraden door een goede vriend en jongens jongens was ik aangenaam verrast! One to watch!
In het begin van de derde eeuw wordt het land van Wu binnengedrongen
door de militaire leider Cao Cao en zijn soldaten. De leider van het
land Wu, Sun Quan, vraagt om hulp bij zijn grote rivaal: de militaire
leider Liu Bei. Ondanks dat Sun Quan nu tegenstand kan bieden met zowel
zijn leger als het leger van Liu Bei zijn ze nog steeds in de
minderheid en lijken ze kansloos. Alhoewel, een strategist van Sun
Quan's leger lijkt de oplossing te hebben gevonden. Hij beweert dat Cao
Cao's leger geen tegenstand kan bieden over het water en dit geeft Sun
Quan's leger toch een kans als ze deze zwakke plek goed weten uit te
buiten.
Bron: http://www.moviemeter.nl/film/46364
Nog een paar weetjes over de film: de film is tot op heden de duurste Aziatische film ooit en wordt in Europa gereleased in een verkorte versie. De film is gebaseerd op de epische strijd die onder de rode kliffen werd uitgevochten in China op het einde van de Han Dynastie. Deze strijd was de directe aanleiding van de 3 koninkrijken in China. Voor meer informatie omtrent de historische gebeurtenissen verwijs ik naar wikipedia. Bron:http://en.wikipedia.org/wiki/Red_Cliff_(film)
Naar mijn bescheiden mening vond ik het een leuke film boordevol actie. Er worden heuse veldslagen in uitgevochten en wat ik er vernieuwend en anders aan vond dan andere oorlogsfilms is de oorlogsstrategie. Prachtige kostuums en cinematografisch een pareltje. Wat mij geweldig stoorde is dat de acteur, Takeshi Kaneshiro, ook wel gezien in 'House of flying daggers aka Shi mian mai fu' een nogal nichterige acteerprestatie neerzette. Heel de film door had hij een waaiertje vast en gaf hij mij de indruk een roeping van weerman gemist te hebben. Je moet ook wel tegen Chinees gebrabbel kunnen, want in tegenstelling tot onze buren over de taalgrens is deze film niet gedubd in onze moedertaal. Voor de rest wil ik de vrouwelijke lezers niet ontmoedigen te gaan kijken, maar wees gewaarschuwd: het is een echte 'jongensfilm' die jullie ventje op de eerste rij wil zien en geen zin heeft om te smossen... Draait momenteel nog in de zalen, veel kijkgenot!
Jack is een verzekeringsinspecteur die aan chronische slapeloosheid
lijdt, en die wanhopig probeert uit zijn oersaaie bestaan te
ontsnappen. Bij toeval ontmoet hij Tyler Durden, een charismatische
zeepverkoper met een bizarre levensfilosofie. Tyler gelooft namelijk
dat "zelfverbetering" enkel voor de zwakken is, het is "zelfvernieling"
dat het leven meer waarde geeft. Samen met Tyler organiseert hij de
ultieme vorm van ontspanning: zogeheten "Fight Clubs", waar gewone
jonge mannen het beest in zichzelf loslaten in blotevuistgevechten. Het
bevrijdend effect op de deelnemende mannen doet een vreemd soort
kameraadschap ontstaan, dat al snel gevaarlijke vormen aanneemt. Bron: http://www.moviemeter.nl/film/175
Fight Club (1999) is een film, gebaseerd op de roman Fight
Club van Chuck Palahniuk. Onder andere Brad Pitt, Edward Norton en Helena
Bonham Carter speelden in de film, die geregisseerd werd door David Fincher. De
soundtrack werd gemaakt door de Dust Brothers. Er wordt momenteel door
Palahniuk, Fincher en Trent Reznor gewerkt aan een musicalversie van Fight
Club. In oktober 2004 werd er een Fight Club videospel uitgebracht, maar fans
van het boek en de film lieten het links liggen, omdat het vooral uit commercieel
oogpunt gemaakt zou zijn.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Fight_Club Eén van mijn favoriete films aller tijden. De kritiek die de film heeft op de consumptiemaatschappij gecombineerd door Brad Pitt en Edward Norton die hiervoor perfect gecast zijn, maakt deze film zo boeiend om naar te kijken. Een prachtig staaltje regisseerwerk gecombineerd met een goede verhaallijn en een plot die je van je sokken blaast! De muziek van de Pixies op het einde met 'Where is my mind' past heel mooi in het kader van de film. Het is ook zo dat er een subliminaal (=onder de waarnemingsdrempel) beeld van een penis de zien is in de aftiteling. Er stond in mijn tekstje oorspronkelijk sublimaal (= onderbewust) wat een foutje was. Bedankt Bral voor mij erop te wijzen! Maar het zijn toch ongeveer synoniemen dus vergeve mij men zonde en lees gewoon nog maar een postje. :) Voor de rest ga ik niet meer vertellen, want dat zou zonde zijn... Echt een film die je moet gezien hebben!
Eerst even een korte omschrijving van de film:
Eerst even een korte omschrijving van de film:
Eerst even een korte omschrijving van de film:
