Een zo goed als pijnvrije dag vandaag! Met dank aan de pijnstillers natuurlijk.
Deze voormiddag leuk bezoek van Leen,Nik en Nolan.
In de namiddag was ik er dan een paar uurtjes terwijl Stijn op Jan lette en ook in de vooravond was het zo. Jan was niet te overtuigen om mee te gaan.
Morgen waarschijnlijk meer nieuws over de verdere behandeling.
Vanddag veel beter dan de voorbije dagen en dit dank zij de pijnstillers. We zijn er ondertusse neigenlijk wel van overtuigd dat de pijn inderdaad afkomstig is van een "steentje" in de galleiders. Hoogstwaarschijnlijk wordt dinsdag het nodige gedaan om dat te verhelpen. Het zijn ondertussen natuurlijk lange dagen van afwachten en hopen dat de pijnen nadien wegblijven.
Annie is niet thuis.
Ze besefte vandaag zelf dat ze gisteren niet zo verstandig geweest is om géén pijnstillers te vragen en dat naar huis komen in die toestand eigenlijk geen optie is.
Ze was wel zeer tevreden vanavond met het bezoek van Leen en Nolan en jawel ook Jan !!
Vandaag opnieuw onderzoeken gedaan om de oorzaa van de pijn te achterhalen. Met de maag is alles in orde men denkt dat de pijn komt van stenen in de galleiders (haar gal is ze al kwijt). Men zal dit verder nauwgezet opvolgen en als deze diagnose juist is zal er volgende week via een sonde geprobeerd worden om die steentjes te verwijderen.
Er loopt toch af en toe iets mis.
Reeds 2 dagen zegt de Dr dat Annie iets licht mag eten maar telkens wordt haar een warme maaltijd bezorgd. Annie probeert daar dan één en ander van op te eten maar heeft dan weer veel pijn in haar maag. Pijnstillers vragen is volgens haar dan niet nodig maar ze zou dit toch beter doen (denk ik).
Via de psychologe zou er voor morgen dan toch gezorgd worden voor een lichte maaltijd (soep met beschuit/boterham). Annie (en wij allen) verlangt er naar om weer thuis te zijn want ze mist haar kinderen. Ik probeer hun gevoelens te schetsen : volgens Stijn is mama in het ziekenhuis en is dit nodig tot de dokter zegt dat ze naar huis mag en je daar zorgen in maken is nergens voor nodig; Jan mist zijn mama maar gaat niet op bezoek omdat hij helemaal niet van ziekenhuizen houdt, telefoneert er wel dagelijks mee en kan het niet kaderen want het was niet voorzien; Leen heeft uiteraard haar eigen gezin waarvoor ze moet zorgen en een voltijdse job, Annie hoort ze wel maar wil haar,met haar gezin, ook zien.
We hopen er echt op dat we morgen weer samen thuis zijn !
Het gaat stilaan wat beter. Deze middag een beetje gegeten maar dan weer maagpijn.
Vanavond soep met beschuit zonder daar veel last van te hebben.
Het gaat dus de goed kant op ! We gokken op vrijdag thuis !
Opnieuw een moeilijke dag. Nog verdere onderzoeken echo/scan.. en als afsluiter een maagonderzoek. Blijkbaar aan de ingang van de maag wat ontsteking, men dacht zelfs even aan een operatie. De ganse dag nog zware pijnstillers gekregen maar toch nog pijn.
Deze avond werd er dan toch niet meer over een operatie gesproken en dacht men eerder aan een late reactie op de chemo. Men zal het verder van dichtbij opvolgen.
Annie kreeg ook al 2 dagen niets te eten of te drinken en had vanavond dan toch trek wat een goed teken is zeker.
Er werd wel beslist om calorierijke voeding toe te dienen via het infuus. We hopen binnen een paar dagen terug naar huis.
Dag van de vierde chemo en alles was goed geregeld: Jan vroeger naar Chantal, Virginie zal Stijn uitzwaaien en deze middag dan de deur afsluiten. Wij op tijd terug thuis om Jan te halen en dan naar de vergadering. Maar Murphy kwam op de proppen ...
Het begon goed en we waren op tijd ingeschreven tot aan het bloedprikken verliep alles vlot.
Het bloedprikken (8u30) ging wat moeilijker en Annie voelde wat trekkingen maar dat ging rap over. Een 10-tal minuten later had ze een hongergevoel. Wat speculaaskoeken gezocht en het ging weer wat beter, voor efkes.
Rond 9u30 eerste bezoek van de Dr., toestand van de voorbije weken besproken en gezegd dat ze nu wat misselijk was maar eigenlijk niets ernstigs.
10u30 bloeduitslagen gekend en ijshandschoenen en ijschoenen aan om de nagels te beschermen tegen de chemo er wordt dan gesteld dat we ook vandaag zullen starten met de behandeling met herceptine. die 13 dosissen zouden normaal gezien pas komen na de 6 chemo's maar het kan maar vooruit gaan hé. we zullen wel wat langer moeten blijven, nonkel Noel gaat Jan afhalen en Jan blijft dan efkes bij tante Magda, probleem weeral opgelost.
Vooraleer de herceptine toegediend mag worden moet er wel eerst een hartonderzoek gebeuren en een cardiogram gemaakt dus ijshandschoenen en ijschoenen weer uit.
Tegen de middag die terug aan en start van de chemo tot rond 13u30 nadien ongeveer een uur herceptine dus rond 14u30 gedaan. Blijkt nu dat we 6 ! uur moeten nablijven dus tot 20u30. Dus efkes naar huis om Spike uit te laten en een berichtje voor Stijn op tafel leggen.
De maagpijn gaat echter niet over en vanaf 16 u begint het echt ondoenbaar te worden. Manueel onderzoek brengt niets aan het licht, er wordt Buscopan en een pijnstiller gegeven.
18 u opnieuw onderzoek, beslissing om een scan en echo te nemen. ik naar huis om Jan af te halen, Stijn in te lichten, Leen te bereiken om bij haar broers te komen en gelukkig is Nik er om te zorgen voor de kleine Nolan.
om 19u00 telefoon van de dokter, niets te zien op de foto's maar hij zou graag Annie in observatie houden. Het verwonderde mij niet, ik had reeds haar valies in de auto gezet.
terug naar Oudenaarde, de pijn was nog steeds niet over. De Dokter komt nogmaals langs en de dosis pijnstiller wordt nogmaals aangepast.
hopelijk maakt ze nu een rustige nacht door en is morgen het leed geleden!
Vannacht wat onrustig geslapen. Tegen de middag een aperitiefje gaan drinken en dan eten in VBA ter gelegenheid van de wandeltocht. Het wandelen zelf zou toch nog te hoog gegrepen zijn.
Na een middagdutje koers gekeken en alles klaar gemaakt voor morgen, de vierde (van zes) chemo reeds.
Gisteren naar he toneel gaan zien en een leuke avond gehad. Jan was de ster van de avond toen hij op de foto ging met Jaak Van Assche en Tuur De Weerdt ( Fernand en Maurice uit de Kampioenen).
Op zaterdag lang geslapen en dan cake gemaakt voor het verjaardagsfeets van Nolan. Nolan is 2 jaar en bijna 1 maand maar door omstandigheden was het feestje pas vandaag.
Ondertussen de kippenren afgewerkt, hopelijk gaan ze nu niet meer vliegen. We hebben waarschijnlijk wel 2 hanen en misschien wel 3 van de 4. Moet zeker opgevolgd worden.
Niet veel nieuws vandaag. opnieuw een bezige bij ons Annie.
Wel gestart met de cortisonepillen ter voorbereiding van de chemo voor maandag.
Vanavond naar toneel.
Ook vandaag deed Annie meer dan haar deel in het huishouden. De antibiotica werd gestopt en morgen moet er gestart worden met cortisone ter voorbereiding van de chemo van maandag ek. Er wordt maandag taxane toegdiend. De stof die verkregen wordt uit het snoeisel van de taxushagen. Deze stof blijkt wel bijwerkingen te hebben op de gewrichten vandaar de cortisone. Wie weet helpt jouw snoeisel mee om Annie te genezen!
Het was gisteren een leuke dag voor Annie. Naar de winkel om, na al die weken, nog eens inkopen te gaan doen. Het was blijkbaar echt nodig gelet op de omvang van het kasticket! Ze is momenteel echt en plein forme !
Nog eens nieuws van de kippen: eergisteren hun ren iets groter gemaakt maar blijkbaar vonden ze dat nog niet echt OK want in de namiddag op jacht gemoeten. 3 ontsnapten! Na enkele minuten jagen en de nodige dosis geluk zaten ze weer waar ze hoorden te zitten.
Annie was vandaag opnieuw "en plein forme". Vandaag was onze stagiare terug op de afspraak en ze jeunt zich daarin om die te helpen en tips te geven om het huishoudelijk werk te doen.
Er werd cake gebakken (specialiteit van het huis!) soep en spaghettisaus gemaakt en de keukenkasten werden afgewassen.
Zopas goed nieuws van de dokter. De witte bloedlichaampjes bedragen meer dan 3000 ! De besmettingswaarden zijn gedaald maar toch nog enkele dagen antibiotica nemen en dit deels preventief gelet op mijn keelontsteking. We kunnen beginnen aftellen naar volgende maandag voor een nieuwe chemokuur.
Het ging dus wat beter. Zachte stukken eten lukte opnieuw (vol au vent) en soep met een geweekte beschuit. Het ergste van de aften zal dus achter de rug zijn.
Terwijl we genoten van de nazomer vond Spike het plosteling tijd om nog eens een aanval te richten op de kippen. Hij sprong over een afsluiting van 60 cm hoog maar was er toen nog niet bij. We hebben dan terug een schrikdraad geplaatst, hoewel hij die blijkbaar nog kende van enkele jaren geleden had hij na een 10 tal minuten toch prijs en vluchtte hij ver weg.
Deze morgen was hij amper 3 minuten buiten en wou al terug naar binnen, hopelijk is hij er nu wat meer gerust in.
Deze morgen heeft Annnie een sandwich kunnen eten. Straks gaan we naar de Dr voor bloedprik voor Annie en mijn keelontsteking.
Het ging gisteren in de loop van de dag stilaan iets beter.
's morgens ging zelfs drinken nog moeizaam maar 's middags dan toch wat soep gedronken en wat (aangelengde)ardappelpuree met een beetje vis. Ondertussen ook wat genoten van het mooie weer. Ondertussen moet ikzelf ook antibiotica nemen wegens een keelontsteking, we moeten vooral proberen te vermijden dat Annie nog een bijkomende besmetting oploopt dus moeten we zelf ook wat vlugger naar de dokter.
Hopelijk kan Annie vandaag weer wat beter eten en zo verder aansterken want maandag is er weer controle van de bloedwaarden.
Het ging gisteren nog niet beter wel integendeel.
Ondanks de slechte bloedwaarden mag Annie toch thuis blijven aangezien ze geen hoge koorts maakt. Wel een beetje in afzondering blijven om bijkomende besmetting te voorkomen. De aften in haar mond verhinderen haar echter van te eten en zelfs drinken gaat moeizaam. Ze slaagde er toch in om wat soep te eten en een potje pudding. 's Avonds waren we met het comité uitgenodigd naar De Hoge Kouter voor de opening van de klimtoren die we met onze kermis mee gesponsord hebben. Annie kon dus niet mee en vond dat spijtig.
Hopelijk gaan de aften snel weg zodat er weer normaal kan gegeten worden.
Annie haar lichaam slaagt er niet in om het aantal witte bloedlichaampjes te verhogen. De ontstekingswaarden zijn ook verhoogd. Er werd weer gestart met antibiotica en we wachten weer een dag af of deze behandeling zal volstaan. Indien niet dan zal er weer een opname in het zieknhuis komen om daar in afzondering gevrijwaard te worden van mogelijke verdere infecties. Duimen maar ...
Deze morgen dus gebeld met de oncoloog. We moeten alert blijven voor koorts. Annie maakt (gelukkig) géén koorts. Na wat overleg wordt besloten om vrijdag een nieuwe bloedafname te doen en hopelijk zijn de witte bloedlichaampjes dan wat meer in aantal. Van een ontsteking is er nu geen sprake dus blijft het sleutelwoord "rusten". Dat is echter de moeilijkste opdracht die er is voor Annie.
Het ging dus vandaag niet beter, integendeel.
Deze voormiddag zag Annie zwarte sterren , gelukkig was Leen hier en zijn ze naar de Dr. gegaan. Bloedwaarden waren gekend rond 18u30, witte bloedlichaaampjes 760 ( = zééééér laag). Opname in ziekenhuis wordt overwogen. Enige tijd later opnieuw bericht uitstel tot morgen. Dr. in ziekenhuis (vervanger) opbellen en vragen wat te doen.
