En dit bedoel ik nog al letterlijk. Kom net van de massagetafel.
Op aanraden van mijn Chief heb ik me laten masseren door een blinde dame.
Hier in Cambodja heb je enkele massagesalons die gerund worden door gehandicapten.
Je wordt dus onder handen genomen door een blinde. In mijn geval een klein madammeke
die regelmatig in en over mijn pijngrens ging. Ze wist mijn zwakke plekken makkelijk te vinden.
Denk dat ik hier de komende dagen (geen) deugd van ga hebben.

Ben dus inderdaad in Cambodja aanbeland. Meer bepaald in de hoofdstad Phnom pen.
Een heel ander land. Toffe stad, zeer levendig, mooie gebouwen, mooie mensen, grappige tuk tuks.
Deze morgen ben ik in de zoveelste Tempel geweest op deze reis. Ik had een heel
aangenaam gevoel er te zijn.
Ben al drie weken in een dikke turf aan het lezen over het leven van
Siddartha Gautama alias Buddha 'de ontwaakte''.
In deze tempel op Phnom Wat, die volgeschilderd was met taferelen uit het leven van de Buddha,
voelde ik me behoorlijk thuis.
Ik hoor het je al denken: ''Frank komt kaalgeschoren terug in een safraankleurig gewaad en gaat minstens
2 u per dag mediteren. Alcohol, vlees en vis worden afgezworen."
Nee hoor.
Ik kom er hier wel nog meer achter dat het een bewuste en aangename manier is om in
het leven te staan. Ik weet ook dat het me in de toekomst zal helpen om  goed met conflicten en
levensproblemen om tegaan.

Nog wat over Vietnam waar ik binnen 4 dagen terug naar toe ga om nog wat dingen in het noorden
te zien.

De Vietnamezen zijn bijzonder georganiseerd . Dit maakt reizen in dit land bijzonder gemakkelijk.
Je vraagt aan de receptie van je hotel of guesthouse om je ticket te regelen en je wordt afgehaald en
op de juiste bus, boot of whatever gezet. Handig toch want je spreekt de taal niet en de meeste Vietnamezen
kennen geen Engels.
Op ecologisch punt hebben ze nog wel wat te leren. Ze gebruiken hier brandstof van euronorm 1. Zowat de meestvervuilende
die er is. Als ik het goed heb zitten we in belgie aan euronorm 4. Je kan je er dus iets bij voorstellen als je door Hochimincity
(Saigon) loopt, een stad van 8 miljoen inwoners waarvan er 4 miljoen met een brommer rijden, en het is 40 graden celcius.
Je raakt de straat niet over zonder je er tussen te gooien en te vertrouwen op hun rijkunst en je hebt zeer weinig zuurstof.

De grens tussen Cambodja en Vietnam is nog een zeer gevoelig punt. Ik was in Chau doc, een levendig stadje aan de grens,
en was wat door het landschap aan het tuffen op een motor. Ik reed op een klein padje tussen kleine huisjes waar zich allerlei
huiselijke tafereeltjes afspeelden toen ik plots werd ingehaald door een militair die me kordaat verzocht om te keren want ik was
Cambodja aan het binnenrijden en ik had geen Visa. Hoe kon die dat nu weten?! Hij bleef me volgen tot ik terug richting stad reed.
Ik had me daar toch een behoorlijk Big brother-gevoel. Ik was helemaal geen miltaire post gepasseerd en toch wisten ze dat ik
daar aan het cruisen was. Een voorbeeldje ook van de Communistische controle.

Mijn laatste avond in Chau doc ben ik een Juf gaan helpen Engelse les geven. Zij had me aangesproken aan de rivier waar ze
soms met haar studenten rondhangt om hen te laten oefenen door tegen de toeristen te spreken.
Was wel grappig. Alleen, hun uitspraak, zelfs die van de juf, is zeer slecht. Ze kennen hun woordenschat maar je begrijpt hen
7 van de 10 keer niet door hun slechte uitspraak. Hier in Cambodja blijkt dat heel anders te zijn. Hun taal is ook meer gelijk aan de onze.
Het Vietnamees heeft woorden van 1 lettergreep maar gebruiken verschillende klanken. Heel moeilijk. Naar het schijnt gebruiken wij
in de voor ons bekende talen slechts 1 hersenhelft en voor het Vietnamees en chinees heb je er twee nodig. Het feit dat zij normaal
twee helften gebruiken is dus geen voordeel.

Foto's krijg ik dus niet meer op mijn blog voorlopig. Computers hier kunnen mijn kaart niet lezen.

Morgen ga ik naar het veelbelovende Ankhor Wat. Een van de wereldwonderen naar men zegt. Daarover hou ik jullie zeker op de hoogte.

A LOTUS FOR YOU A BUDDHA TO BE

Franksan
au men rug, mijn spieren zijn aan het reageren...

09-03-2008, 00:00 geschreven door frankcamme  

05-03-2008, 00:00 geschreven door frankcamme