Ben ondertussen in een stadje Hoi An waar het vergeven is van de klerenwinkels waar je kleren op maat kan laten maken voor een appel en een ei. Op 24u maken ze bvb een volledig kostuum op maat voor 70 euro. Ja, het is kwaliteit. Kwestie van een style-change toe te passen zal ik in de toekomst in driedelig pak op het werk verschijnen. UITERAARD met het logo van Het Stadsbeest op de rug. Alle , misschien ook een handje.
Gisteren ben ik achter op de motor van een Vietnamveteraan gaan toeren in de buurt van een andere stad Hue. Geweldig reuze en megakoel. Ne mens komt zo op plaatsen waar ie anders niet geraakt. Je kan overal naar toe met een bustoer. Ook ok omdat je dan ook wel op plaatsen geraakt maar het is toch niet hetzelfde. Ben geen motormens en toch vond ik het een superervaring om door de rijstvelden te scheuren en in kleine ateliertjes te komen waar ze de typische konische hoeden maken, wierrookstokjes, enz...
Voor mij heel belangrijk is dat ik in de pagode ben geweest waar Tich Nath Hahn (tay) , een Vietnamese Zen-monnik, zijn meditaties deed toen hij nog in Vietnam woonde. Tay woont nu in Frankrijk waar hij een klooster leidt voor zowel monniken als nonnen. Deze man werd door Martin Luther King ooit voorgedragen voor de nobelprijs van de vrede. De kogel in Martins hoofd heeft dit verijdeld. Hij was vooral en is nog steeds een belangrijke figuur in mijn leven. Van hem leer ik stil te staan bij mooie momenten en rijk te zijn met zeer kleine dingen. Soms zo simpel als in - en uitademen. Ben in 2000 een week gaan mediteren in Plum Village. Het Zen klooster waar hij nu woont. Genoeg hier over en nu kunnen jullie volgen waarom dit bezoek voor mij zo belangrijk is.
De motorman: bleek dus een Vietnamveteraan te zijn. Zeer aimabel man die voor het Zuid-Vietnamese leger gevochten heeft. Toen de Amerikaan de oorlog verloor en afdroop werden deze soldaten door het Noord Vietnamese gevangen genomen. Zij zaten vast, elke avond werd er door de luidsprekers afgeroepen wie er geexecuteerd werd. Ze moesten heel hard werken en anti-persoonsmijnen oprumen. Elke dag waren er gevangenen die een hand, voet of het leven verloren. Mr Trong had geluk en mocht uiteindelijk beschikken. Hij is wel voor het leven getekend. Het chemische spul dat de VS gebruikten om de bossen te ontbladeren (Agent orange) bleef in de bodem, het drinkwater en dus ook in het voedsel achter met blijvende fysieke gevolgen van dien. Daarenboven mag hij nog altijd niet werken, ook sijn kinderen niet, in een erkende job. Het zijn deze mensen die met de Riksjas rijden waar ze nauwelijks iets mee verdienen. Ondanks dit verleden is deze man toch positief, vriendelijk en zacht. Straf.
Over naar het weer.Wat hebben we vandaag Sabine? En ja , ik zak zuidelijker en ook hier GEEN ZON. HET IS VERDOMME BETER WEER IN BELGIE !!!!
Maar alle , het eten is super en de mensen en honden ook. Voor de kenners: de honden zijn bijna allemaal gekruist met de Japanse Akita. Ze zijn zoals hun baasjes: kalm, niet agressief, soms mooi en lelijk en zeer zelfzeker. NEE. Ik zal er geen meebrengen. Nu ga ik naar de kleermaker WANT kleren maken de man ooof is het "al geef je een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding"