De zwarte pijl wijst naar de ingang van het zwembad.

 De rode pijl duidt aan waar we in het stadium konden kijken tijdens het concert van U2!

Zoals beloofd is het tijd geworden om eens wat te schrijven over de lessen hier. Het heeft even geduurd voor ik mijn definitief rooster had vastgelegd. Tijdens de eerste weken volgde de ene update na de andere. Maar nu is alles gestabiliseerd.

Op maandag heb ik organização das actividades de lazer. Het wordt gegeven door een totaal gek Braziliaans koppel. Jaja, man en vrouw die samen lesgeven, dat op zich kon ik in het begin al niet geloven. Vanaf les één was het duidelijk dat mijn mede-studenten dit koppel niet echt appreciëren (lees: haten) In tegenstelling tot wat de naam van het vak ( =organisatie !!! van vrijetijdsactiviteiten) doet vermoeden, moet dit ongeveer de meest chaotische les zijn die ik heb. Binnen- en buitenwandelen wanneer je zin hebt, is hier vrij normaal, niemand zal er raar van opkijken. Man en vrouw durven elkaar wel eens onderbreken tijdens de les, en als de ene telefoon heeft, gaat de ander gewoon door met lesgeven.  Als het te rumoerig is, kan hij wel eens fluiten naar ons (zoals je normaal doet naar een hond) om de aandacht terug op de les te vestigen…

Maandagavond is er fisiologia do exercicio. Inspanningsfysiologie dus. Sympathieke lesgever die er nooit in slaagt om op tijd te beginnen, maar dat deert me niet. Hij heeft ons ook al een les in het Engels gegeven, zodat we zeker weten wat we moeten kennen voor de test.

Dinsdagochtend is er analise do ensino. Handelingsonderzoek in Gent. De prof. van dit vak is zo vriendelijk om telkens de slides te vertalen in het Engels, waarvoor dank!
Dinsdagnamiddag heb ik het practicum van inspanningsfysiologie.

Woensdagochtend ga  ik met de bus naar het Olympisch zwembad om kindjes van ongeveer 5 jaar te leren zwemmen. ’t Is vooral helpen met de leraar, maar ik doe het graag. De kindjes weten nu ongeveer wie ik ben en zijn echt enthousiast en wuiven mij uit als de les gedaan is :) Woensdagnamiddag ga ik af en toe naar de Portugese taalcursus. Wat ik daarvan vind? Zie vorig blogbericht…

Donderdag en vrijdag zijn sportdagen !

Donderdag begin ik met basquetebol. Tijdens de eerste weken was dat niet echt de tofste les, en dan vooral omdat ik al die portugezen niet uit elkaar kon houden. Dat leidde wel eens tot schaamtelijke situaties, zoals meermaals passen recht in de armen van de tegenstander. Nu gaat het beter, en heb ik meer zicht op de lessen.
Na basket is er patinagem – ja rolschaatsen, dus geen 4 wieltjes op een rij, maar 2 X 2 – echt fun ! ik ben blij dat ik niet de duts van de les ben, die gemiddeld 10 keer op zijn gat valt. We maken treintjes met iedereen, gooien wat met balletjes, spelen basket op rolschaatsen, slalommen een beetje,…
Na rolschaatsen ga ik naar de laatste les van donderdag en dat is: remo, roeien! Toen ik mij de eerste les ging voorstellen en zei dat ik van België kom, zei hij: “I know two flemish words: pistolet & croissant” haha! Sympathieke man dus, hij geeft ook de les in het Portugees en Engels, omdat er wel veel erasmussers zijn die dit vak opnemen. De eerste maand was het roeien op een ergometer, maar sinds een week of 3, mogen we roeien op de rio Mondego. Echt zalig! In short en t-shirt een beetje roeien in de zon, gosto muito! Totnutoe was het dus droog, maar fingers crossed, want :

-          de skiff-boot moet nog zijn intrede maken (daar zou ik wel eens kunnen kantelen)

-          het weer zou ook wel eens kunnen kantelen (na 2 maand zon)

Vrijdagochtend ga ik tennissen. Dat is ook wel een les waar ik graag naartoe ga, ook al is het vrijdag om half 9. De leraar zijn Engels is wat gebrekkig, maar met mijn gebrekkig Portugees en zijn gebrekkig Engels geraken we er wel uit :p
Orientação is de laatste sport van de week. De eerste weken was het in Choupal (nationaal park aan de rand van t stad). Ik moest dus in het begin mijn sociale skills bovenhalen om een lift met de auto te versieren en dat is me gelukt :p Vandaag was het voor het eerst in Zouparria. Toch wel een 15 km van Coimbra. Dat is al eens de moeite om een lift te versieren ;-) We begonnen de les droog, maar het begon na een halfuur te regenen. Ik had echt een déjà-vu met de wedstrijd oriëntatieloop in Boom. Doorweekt, modderstromen, en het was nog warm genoeg om een beetje te spelen in de plassen.

Om de week af te sluiten heb ik de theorie van desporto opção I: natação. En ik moet zeggen, het interesseert mij echt. De prof. probeert ook na elke les even een samenvatting te geven in het Engels, wederom een sympathieke lesgever dus.

Nu hebben jullie een beeld hoe mijn week eruit ziet. Er is dus wel meer dan uitstapjes en feestjes ;-)

29-10-2010 om 23:00 geschreven door Fran  

Oi,

het is alweer een tijdje geleden, dus ik voel me verplicht om jullie te overstelpen met verhaaltjes over de afgelopen weken.

Tasca, woordenboekvertaling: eethuis, eigen vrije vertaling: mannenbar/snackbar. Het is een goedkope plaats om te eten. Allen daarheen dus dachten we! Zo gezegd, zo gedaan! In een tasca zitten er vooral mannen, die tijdens de pauze op hun werk een “biffana” komen eten. Biffana kan ik misschien nog het best vergelijken met een pitta, het is gewoon een broodje met biffanavlees, maar het was echt lekker en muito barato.

Vorig weekend heb ik mij gewaagd aan een ESN trip. Ik heb mij samen met Ana en Nikos ingeschreven.  Zaterdagochtend om 8u zou de bus vertrekken op praca Republica richting Guimaraes. Ik, heel voorbeeldig als ik ben, was daar mooi op tijd. Maar zoals ik wel kon verwachten was er wel nog ruim tijd voor een koffietje te drinken en wat bij te babbelen. Een uur later – jaja Portugese stijl – zijn we dan toch vertrokken.  
Nog voor de middag kwamen we aan op onze eerste stop: het paleis van Guimarães. We kregen een rondleiding van een gids. En tegen alle verwachtingen in was het niet saai, de gids had echt wel grappige anekdotes te vertellen! Onze volgende halte was het kasteel dat behoort tot één van de 7 wonderen van Portugal. Mooi dus! Ondertussen was het middag geworden, hoogtijd om iets te eten. Na de lunch in het shoppingcenter ging het richting museum. Daar waren we allemaal snel buiten. De trouw wat verderop was interessanter. Bijna de bus gemist naar de laatste ‘attractie’ van Guimarães: de kabellift naar boven. Daar hadden we een zot zicht op de stad. Hoog en droog op de berg kregen we allemaal een glas huisgemaakte wijn aangeboden.

En daar werd ook mijn eerste ‘sardinha’ een feit. Het was al vooravond toen we vertrokken richting Braga. Het hostel waar we de nacht gingen doorbrengen was geen ster waard, maar het was ok voor één nacht.
Samenvatting van de avond en ochtend:

-          dinner – Portugese stijl – veel eten, veel wijn, veel zingen (eindelijk weet ik ongeveer wat ze zingen)

-          party ergens in Braga: met dank aan de esn-crew om de Litouwse meisjes en mij te trakteren

-          de weg terugvinden naar het hostel

-          opstaan, ontbijt gemist, oeps

-          ondertussen middag => tijd voor een cheeseburger

-          storm in Braga

-          veel te lange busrit
even uitweiden over de bus: 1. de bus was niet waterdicht, het drupte echt naar binnen, met gevolg dat het dak echt nat was  2. De buschauffeur raakte bij zijn eerste poging de berg niet op => stilgevallen => schaamtelijk 3. Het dak van de bus stond open en toen we onder een paar bomen reden, drongen er een paar takken met wat groene blaadjes de bus binnen.

-          Santuário de Bom Jesus De Braga, echt indrukwekkend en dan bedoel ik niet alleen het heiligdom maar ook de storm die er woedde. Takken waaiden van de bomen, alles vloog zowat in het rond, vlagen van regen en geen regen. Het deerde mij niet na een maand zon, zon en zon.

-          Terugkeer: het werd een lange tocht, want op 10 kilometer van Coimbra stond er een file (allemaal voor het concert van U2). De chauffeur besloot een alternatieve route te nemen, hij is dan toch iets bekwamer dan ik dacht.

Einde esn-trip. Geslaagd, maar wel wat desorganizado ! Blij dat ik al die nieuwe mensen heb leren kennen!

Domingo. O dia 3 de Outobro. U2 is in Coimbra! Ik was net terug van mijn weekendje Guimaraes en Braga en was eigenlijk van plan om vroeg te gaan slapen, maar U2 heeft daar een stokje voor gestoken. Ik ben samen met Dobrin (een Bulgaarse jongen), Elise en nog een hoopje,… met de bus richting stadium vertrokken. Aandachtige lezers merken op dat dit de eerste keer is dat ik het openbaar vervoer neem hier in Coimbra! Een vriendelijke, Portugese, oude man heeft ons van de bushalte naar het stadium geleid – zonder hem waren we gegarandeerd de verkeerde kant uit gelopen. We konden nog net de laatste liedjes horen van Interpol, het voorprogramma. Toen was het even wachten, maar met wat koekjes in de hand ging dat wachten sneller. Rond kwart voor 10 was het zover. U2 kwam tevoorschijn in het stadium. Al stonden we buiten het stadium, we konden toch een 100° (gokje) zien van het 360° scherm. Óptimo! Het begon met ‘beautiful day’ en er volgden nog vele, vele hits. Ik was zelf een beetje verbaasd van hoeveel ik wel ken van het repertoire van U2. Op het einde begon het lichtjes te regenen en dat was voor Bono genoeg om te starten met “I’m singing in the rain,…” Heel schone afsluiter. Obrigada voor deze mooie avond.
Na het concert zijn we samen te voet teruggekeerd en ging ik slapen met een goed weekend in het achterhoofd.

Sinds het academiejaar voor de eerstejaars is begonnen, is er altijd wel ergens geroep en gezang op straat te vinden. Ik moet zeggen dat het gezang wel sfeer brengt hier in Coimbra. Eerstejaars worden hier ‘caloiro’ genoemd. Ik kan dit het best vergelijken met ‘schacht’ in Gent. Het grootste verschil tussen Coimbra en Gent zit hem in het feit dat (bijna) iedereen hier aan meedoet. Het is traditie, en tradities moeten worden voortgezet. Caloiros zien hier echt wel af, vooral de eerste maand. Tijdens ‘praxe’ moeten de caloiro doen wat hen gezegd wordt. Paar grappige feiten op een rijtje van de eerstejaars van fcdef (faculteit sport)

-          met 2 verschillende schoenen naar de les gaan

-          met een kussen naar de les gaan

-          kleren binnenstebuiten dragen

Verder leggen ze – zoals in Gent – ook te veel afstand af op hun knieën. Ze mogen de ouderejaars niet in de ogen kijken, hun haar wordt kortgeknipt,… Praxe is vooral bedoeld om de eerstejaars in te leiden in het universiteitsleven, en in het sociaal gebeuren daarrond.
Diogo – Portugese 1ejaar LO die hier in Flor woont sinds Ana is verhuisd – moet dit dus allemaal ondergaan. Sterkte !

Lingua Portuguesa II. Ik dacht eindelijk een cursus gevonden te hebben die niet overlapt met mijn gewone lessen. Er werden 30 mensen per cursus toegelaten, dus er werd ons aangeraden om er de eerste les vroeg bij te zijn. Het begon om 16u, dus mijn idee van vroeg was 15:35. Fout gedacht, want ik was al nummer 34 op de lijst. Gelukkig liet ze er iets meer dan 30 toe. Ik was erbij!
De tweede les moesten we ons land beschrijven in adjectieven en ‘a professora’ begon met: “ Portugal é pequeno etc…” Toen vroeg ze naar België. Ik was de enige aanwezige Belgische, dus ik zei “A Belgica é mais pequena do que Portugal” waarop zij zei “si, é?” waarop ik bij mezelf °ja tuurlijk is België kleiner dan Portugal°
Nu, ijverig als ik ben, heb ik eens opgezocht hoeveel keer België in Portugal past.
Belgie: 30.528 km²
Portugal: 91.982 km² 
Mijn vermoeden is bevestigd. Belgie past echt 3 keer in Portugal!
Tot zover de Portugese les, want ik heb ontdekt dat één van de 2 lessen in de week overlapt met een andere les, helaas …

O dia 5 de Outbobro. Dia da república. Geen les! Uitslapen en tijd voor een koffietje op een terrasje. We werden overstelpt door fanfares en mannen en vrouwen in traditionele kledij(lees: boeren- en boerinnenkledij). Rustig dagje.

Nu mijn lessen hier eindelijk een stabiel patroon ontwikkelen, schrijf ik volgende keer over het reilen en zeilen in de lessen !

11-10-2010 om 00:00 geschreven door Fran  

Há muito tempo! Het is lang geleden! Het is dringend tijd voor een update! Waar moet ik beginnen?

De weekends ! :)

Mijn tweede weekend hier was er eentje vol cultuur en natuur. Zaterdagochtend zijn we allemaal vroeg opgestaan om te vertrekken voor een ROADTRIP (it was on again).  Tiger, Jasper, Alex en ik kwamen als echte toeristen vroeg in de ochtend aan in Conimbriga. Conimbriga is één van de grootste Romeinse ruines in Portugal ! En het is de trekpleister hier in de buurt, bussen vol japanners (met fototoestel/camera uiteraard) komen hierheen om iets te bewonderen wat ooit een grote Romeinse vestiging was. Als ex-latinist was het wel echt eens de moeite om te zien. Om jullie een idee te geven hoe het er uit zag: …

Daarna trokken we de bossen in van Lousã. Totaal onvoorbereid weliswaar: teenslippers zijn niet het ideale bosschoeisel, maar moeilijk gaat ook. Vanuit het kasteel van lousã zijn we vertrokken voor een wandeling naar beneden en terug naar boven. We zijn de rivier ook ontelbaar keer overgestoken over geïmproviseerde brugjes, om dan finalmente terug boven aan het kasteel te komen.

het lijkt misschien alsof ik val, maar eigenlijk is het een supergewaagde sprong op de boomstam/brug

Hup, terug de auto in op zoek naar nog wat uitkijkpunten, of om gewoon een beetje rond te rijden. We zijn dan nog een laatste keer gestopt boven op een heuvel, waar een windmolen moeizaam aan het draaien was. En vandaar hadden we echt een zalig uitzicht… en met dit in ons achterhoofd reden we terug richting Coimbra.

Ondertussen is ook het derde weekend al voorbijgevlogen hier… Het initiële plan was dat Maarten en ik naar Aveiro zouden gaan. Om 11u ’s ochtends zouden we de trein halen voor een dagje sightseeing. Dat is compleet mislukt. Waarom?

We waren te laat in station-b. Jaja, de treinen rijden hier wel op tijd. Pech voor ons, want de volgende trein was pas anderhalf uur later. En dan hebben we in een impulsief moment besloten om toch maar een dagje naar Porto te gaan. Na meer dan een uur zonnen, en tijddodende spelletjes spelen op het perron, konden we de coole trein op naar Porto. En vanaf dan ging het snel:

1uur op de trein
5uur bezoek aan Porto + Villa nova de gaia op flip-flops

=> bezoek aan het portohuis Graham’s (incl. 3 porto’s proeven uiteraard + zot uitzicht op Porto) wat hoger gelegen op de heuvel

=> sightseeing

=>fontein-oversteek op één of ander plein, de naam ontglipt me.

=> heen- en terug wandeling naar het station Campanhã

Terug 1u op de trein

En een laatste avondwandeling van Coimbra-b station richting kot.

Om de dag af te sluiten hebben Tiger en ik nog naar “Up” gekeken. Op zich normaal, maar het Brasiliaanse gesprokene en de Portugese ondertitels maakte het um pouco louco.

Zondag was – alweer – een zonovergoten dag ! En hoe kunnen we die beter spenderen dan aan praia fluvial. Beetje zonnen, beetje zwemmen, steentjes laten springen op het water,… Coimbra is trouwens klein, want we kwamen terug heel wat erasmussers tegen op het strand, ofwel zijn erasmussers gewoon echt talrijk hier in Coimbra… en dat laatste klopt, want ik heb gehoord dat we met meer dan 1000 erasmusstudenten Coimbra onveilig maken.

Zondag zijn we nog 1tje gaan drinken om het weekend goed af te sluiten en een nieuwe week goed in te zetten…

Até logo!

27-09-2010 om 00:00 geschreven door Fran  

Olá!

Maandagavond 13 september. Aurélie en Pradeep komen gepakt en gezakt toe in Flôr de Coimbra. Mijn eerste bezoekers! Als een echte ‘local’ hier gaf ik hen een korte rondleiding door de stad en ’s avonds doken we het nachtleven in (lees: gingen we naar Bigorna). Een geslaagde avond voor onze 2 toeristjes?

Dinsdag was een superhete dag! Na al mijn lessen hadden we allemaal nood aan een frisse duik. En waar kan dat beter dan in de Mondegorivier? Zalige afkoeling na een oververhitte dag ! Omdat beelden nog altijd meer zeggen dan woorden....

Woensdag is een lesVRIJE dag voor mij. Ideaal moment dus om samen met mijn gasten de toerist uit te hangen! Bibliotheek, kapel en gevangenis hebben vanaf nu geen geheimen meer voor ons ! Een illegale foto hier, een gebedje bij beschermgodin van de studenten daar … en een massa toeristische foto’s later was het tijd voor een terrasje (met uitzicht op de rivier :) ).

wanna-be-local                                                                                                    vs                                                                      echte local

Woensdagavond. We vieren met z’n allen Maartens verjaardag ! hiep hiep hoera! Er was meer volk in onze keuken dan dat er eigenlijk binnenkon, maar het was gezellig… en omdat het te heet werd in de keuken, trokken we met z’n allen (lees: 30) naar Bigorna (alweer)

Donderdag was er les. Tennis en roeien. Maar daarover later meer. Na mijn les, ging ik terug op stap met Aurélie en Pradeep. Met de zon op ons gezicht klommen we terug de berg op, op zoek naar wat moois en dat hebben we gevonden.

Donderdagavond hadden we afgesproken met Anneleen (en haar bezoekers) om iets te gaan eten. Het initiële plan was om in een typisch Portugees restaurantje te eten.
Hindernis 1° locatie , onde fica o restaurante?
Hindernis 2° massa toeristen,

Gevolg: andere keuze, een pizzeria aan de rivier, niet zo typisch, maar wel lekker!

Vrijdag is een lesVOLLE dag voor mij. Dus het was vroeg opstaan. Het was ook de laatste ochtend in Coimbra voor Aurélie en Pradeep. Dus bij het begin van het weekend, trok mijn bezoek richting Lissabon… “tot volgend jaar allebei!”

19-09-2010 om 00:00 geschreven door Fran  

Ik leef hier nu ongeveer al een week in Coimbra.

Hoogtijd om te zeggen dat ik mijn grote en kleine vriendjes mis!

Morgan, Lyll, Lynn, Ilse, Stefanie, Lore, Sjarlot, Lieve en Ine²: jullie zijn de beste !! De doos is niet integraal in mijn valies gegaan (wegens plaatsgebrek – uiteraard).

-          Bedankt voor het ken-je-vriendjes-spel => ik heb mij platgelachen met sommigen uitspraken van mezelf. Mijn stommiteiten/debiele uitspraken/ en andere zitten blijkbaar nog vers in jullie geheugen :p

-          De t-shirt: transparantie 100%, eentje om op te hangen dus. Lieve: jij hebt geluk dat ik hem nog niet aangehad heb,  met dit warme weer zou uw opschrift wel eens nat kunnen worden.

-          Lore: geweldige brief ! Mooi verhaaltje, in het tweede semester breien we er samen een nog zotter vervolg aan !

-          De foto’s: zalig ! Ze hangen boven mijn bureau te blinken ! Muito gosto !
Sjarlot: een elegante reeks foto’s is dat van ons 2 én in A4-formaat, toch niet bang dat ik je ga vergeten, want dat is zeker niet het geval !

-          Ine: de candylips-snoepjes en bubblegums heb ik grotendeels op de luchthaven en in de lucht al verorberd en er wordt hier goed gezorgd voor je pull hoor… En de films bewaar ik voor een koude winterdag, nog niet voor direct dus hoop ik ;-)

-          De brute pech heb ik thuisgelaten, dat waren een paar kilo’s die ik er aan kleren, schoenen enz… meer heb ingestoken. Vergeven jullie me voor het verkiezen van kleren boven brute pech? Die fles staat dus te rijpen in Belgie, ideaal voor onze eerste bijeenkomst in het tweede semester !

-          De cd: danku voor de variatie aan muziek op de cd’s, want hier op tv heerst Katy Perry en Rihanna.

Buiten de bewondering van al dit liefs en leuks, heb ik hier niet stilgezeten in Coimbra.  Dit weekend ben ik met al the boys hier op kot gaan kamperen in figueira da foz.

Vrijdagnamiddag: the roadtrip is on! Stop in Decathlon voor wat kampeergerief; stop in liddl voor wat eten en drinken.
Vrijdagavond: mooie sunset,   muggen overheersen het strand
Zaterdag: heel de dag aan het strand gelegen, en naar de surfcompetition gekeken, omringd door surfboys dus ! Het geluk stond duidelijk aan mijn zijde die dag, want ik heb met “het rad van fortuin” ook een t-shirt gewonnen !
Zaterdagavond: kleurverschil (al dan niet rood) is duidelijk merkbaar!
Zondag: dutten in de zon, om dan te vertrekken richting castelo de montemor-o-velho en nog een laatste stop te maken in “mata nacional do Choupal”: een stukje natuur/groen/bos aan de rand van Coimbra.

Geslaagd weekend dus, met dank aan de zon en het gezelschap. Onze tentjes waren wel héél klein in vergelijking met de villa’s op wielen van sommige doorwinterde kampeerders. Mensen brengen tegenwoordig rare dingen mee als ze gaan kamperen: levensgroot beeld van een hond, 2 papegaaien,… ’s morgens was het wel bakken, maar het was een kleine moeite om uit de tent te kruipen en buiten een beetje verder te dutten.

Tot slot: hier volgen nog wat foto’s van de eerste week in flor de coimbra. “sfeer in the kitchen” en iedereen van Flor de Coimbra samen op Praça de Republica…

13-09-2010 om 00:00 geschreven door Fran  

Het ondenkbare is gebeurd!
Annkatrin, een Duits meisje hier op kot, heeft me dinsdagavond meegevraagd naar de dansles. En ik heb zowaar toegezegd. We zijn met vijf erasmussers richting dansles vertrokken voor een initiatie “merengue”. Om 10uur ’s avonds begon het en waren we vertrokken voor een uur en half “um, dois, tres, quatro, cinco, seis, sete, oito” “ em frente, a direita,a esquerda…”

Situatieschets:

-          meer vrouwen dan mannen, naturalmente

-          Gemiddelde leeftijd: 40

-          Populariteit van de les: hoog, een 30-tal dansgewilligen

-          Gevoel: reuze !! (als in: ik steek een kop uit boven de gemiddelde deelnemer)

Conclusie:

Toffe initiatie, echt wel de basis van de basis, maar leuk ! Door een doorschuifsysteem had je geen vaste partner en had elke vrouw de kans om eens ‘een echte vent’ vast te pakken en vice versa natuurlijk.
Omdat ik nog steeds geen fototoestel heb, probeer ik om mijn blog levende te houden met vergelijkende foto’s. Zo staat er vandaag een foto van Toots Thielemans op. Waarom? Wel, er was een man bij in de dansles, en het kon echt Toots Thielemans’ broer geweest zijn! Moedig van hem om mee te doen met de dansles, een beetje genant wel dat het topje van zijn hoofd nog niet tot aan mijn kin kwam.

Tot zover mijn ervaring met merengue. Misschien volgen er nog salsa-ervaringen, we zien wel…

08-09-2010 om 00:00 geschreven door Fran  

Dia 6 de Setembro 2010 gaat de geschiedenis in als ‘trek-een-nummerke-dag’!

Asena (Turks meisje die ook LO doet) en ik zijn onze administratieve tocht begonnen in het DRI (Divisão de Relacões Internacionais) => nummerke trekken, wachten en dan kregen we eigenlijk juist een papier dat we van september tot februari zullen studeren aan de universiteit van Coimbra.

 Volgende halte: ESN (Erarmus student network)=> nummerke trekken, langer wachten, om ons dan lid te maken van esn. Lidkaart en sim-kaart gekregen, dus nu heb ik ook een Portugees nummer en kan ik al mijn erasmusvriendjes stalken!

Volgende halte: faculdade de Ciências do Desporto e Educação Física (fcdef) => ... geen nummerke trekken! We werden direct ontvangen, en ze hebben ons overstelpt met papieren: kalender, uurrooster, plan van de campus,... Zeer vriendelijk mens, die het ons allemaal met handen en voeten wou uitleggen

Volgende halte: Serviço de Estrangeiros e Fronteiras => nummerke trekken, en oops, een stuk of 40 mensen voor mij…
Tussenhalte: Vodafone shop => nummerke trekken, ons Portugees nummer dat we in het ESN-office gekregen hadden, moest uiteraard nog geactiveerd worden.
Vorige halte: : Serviço de Estrangeiros e Fronteiras, de nummerkes waren ondertussen al een goed eind vooruitgegaan en uiteindelijk was het mijn beurt. De gelukkige met het nummer 304 – ik dus – kreeg haar verblijfsvergunning.

Volgende halte: Pingo Doce, de supermarkt. Ik wilde wat kipfilet kopen, dus => nummerke trekken. Ik ben best wel trots dat ik het heb kunnen vragen in t Portugees.

’s Avonds hebben we met iedereen van hier een hele tijd in de keuken gezeten, flip-cup (voor de curieuzeneuzen onder jullie, vraag meer uitleg :p) gespeeld en dan uiteindelijk toch nog vertrokken richting Bigorna (de heuse erasmusbar). De prijzen zijn hier echt te barato/cheap/goedkoop! We zijn dan ook redelijk laat terug met z’n allen afgedaald van de trappen richting kot…

Voor al degenen die ongeduldig zitten te wachten tot ze mij kunnen overstelpen met brieven, kaartjes,… Hier is het adres, laat jullie volledig gaan !

Fran Ketels
Flôr de Coimbra
Rua do Poço, 5
3000-336 COIMBRA
PORTUGAL

07-09-2010 om 19:26 geschreven door Fran  

Het is zover ! Mijn eerste blogbericht is een feit ! Het is nu zondag 5 september 2010 en ik heb er al een eerste nacht opzitten hier in Coimbra.

De reis is vlotjes – smooth verlopen. Gevlogen met het smalste vliegtuig dat ik al gezien had, serieus, 4 mensenbreedtes – in feite 3 mensen + gang – maar ik mag niet klagen ! Ze hebben mij daar hoog boven de grond een warme sandwich gegeven en fruitsap. Als ik wilde, kwam ik zat terug op de grond, maar ik heb me daar in het vliegtuig bewust niet in het bier gestort.

Geland in Porto, kwam ik Tine tegen van in de Portugese les, en trok ik daarna als een echte niet-toerist recht naar de metro. Metro genomen richting Campanha (treinstation O Porto) om daar dan nog een uur te dutsen/wachten op een trein richting Coimbra. Ondertussen was het al avond geworden en de laatste zon verdween terwijl ik op de trein zat.

Aangekomen in Coimbra, heb ik mijn buddy een sms gestuurd, en die is mij direct/onmiddellijk/subiet komen halen met de auto. Luxe, want tot nu toe heb ik echt nog niet moeten sleuren met die valies van 30 kg ! Leve de karretjes in de luchthaven ! 

Hij heeft me meegenomen naar zijn kot – rechtover de faculteit LO – en van daaruit zijn we met al zijn vriendjes iets gaan eten in Coimbra. Wijn met frisdrank ! Dat is daar echt normaal ! En de overschot van de wijn en de frisdrank nemen ze gewoon mee om op straat op te drinken, tss, goedkope Portugezen !   Ik heb trouwens geleerd dat je hier ook niet met rechts mag drinken, of je hebt een ‘penalty’ aan je been. Penalty: bij ons beter bekend als ad fundum ! We hebben nog een feestje gebouwd en zijn dan allemaal op Stéphanes kot gaan slapen, slapen tot de middag…  Stéphane leerde mij mijn eerste nieuwe woord portugees bij: a ressaca ! Voor alle duidelijkheid, mijn buddy zat met een kater. Maar geen medelijden, ressaca of geen ressaca,  we trokken toch richting Flor De Coimbra: ‘ a minha casa’ voor de volgende 5 maand! Hier is alles dik in orde totnutoe ! 2 Belgische jongens in the house ,  een Duits meisje, een Britse kerel, wat Braziliaanse meisjes en een vreemde Duitse gast…

Dit was het ongeveer voor het eerste blogbericht!

Ik heb nog geen foto’s, want heb geen fototoestel, maar daar ga ik snel verandering in proberen brengen!

Até breve !

Beijinhos ! x

05-09-2010 om 00:00 geschreven door Fran