Het ondenkbare is gebeurd!
Annkatrin, een Duits meisje hier op kot, heeft me dinsdagavond meegevraagd naar
de dansles. En ik heb zowaar toegezegd. We zijn met vijf erasmussers richting
dansles vertrokken voor een initiatie merengue. Om 10uur s avonds begon het en waren we vertrokken
voor een uur en half um, dois, tres, quatro, cinco, seis, sete, oito em
frente, a direita,a esquerda
Situatieschets:
-meer vrouwen dan mannen, naturalmente
-Gemiddelde leeftijd: 40
-Populariteit van de les: hoog, een 30-tal
dansgewilligen
-Gevoel: reuze !! (als in: ik steek een kop uit
boven de gemiddelde deelnemer)
Conclusie:
Toffe initiatie, echt wel de basis van de basis, maar leuk !
Door een doorschuifsysteem had je geen vaste partner en had elke vrouw de kans
om eens een echte vent vast te pakken en vice versa natuurlijk. Omdat ik nog steeds geen fototoestel
heb, probeer ik om mijn blog levende te houden met vergelijkende fotos. Zo
staat er vandaag een foto van Toots Thielemans op. Waarom? Wel, er was een man
bij in de dansles, en het kon echt Toots Thielemans broer geweest zijn! Moedig
van hem om mee te doen met de dansles, een beetje genant wel dat het topje van
zijn hoofd nog niet tot aan mijn kin kwam.
Tot zover mijn ervaring met merengue. Misschien volgen er
nog salsa-ervaringen, we zien wel
Dia 6 de Setembro 2010 gaat de geschiedenis in als trek-een-nummerke-dag!
Asena (Turks meisje die ook LO doet) en ik zijn onze
administratieve tocht begonnen in het DRI (Divisão de Relacões Internacionais) => nummerke trekken,
wachten en dan kregen we eigenlijk juist een papier dat we van september tot
februari zullen studeren aan de universiteit van Coimbra.
Volgende halte: ESN
(Erarmus student network)=>
nummerke trekken, langer wachten, om ons dan lid te maken van esn. Lidkaart en
sim-kaart gekregen, dus nu heb ik ook een Portugees nummer en kan ik al mijn
erasmusvriendjes stalken!
Volgende halte:
faculdade de Ciências do Desporto e Educação Física (fcdef) => ... geen nummerke trekken! We
werden direct ontvangen, en ze hebben ons overstelpt met papieren: kalender,
uurrooster, plan van de campus,... Zeer vriendelijk mens, die het ons allemaal
met handen en voeten wou uitleggen
Volgende halte: Serviço de Estrangeiros e Fronteiras =>
nummerke trekken, en oops, een stuk of 40 mensen voor mij
Tussenhalte: Vodafone shop =>
nummerke trekken, ons Portugees nummer dat we in het ESN-office gekregen
hadden, moest uiteraard nog
geactiveerd worden.
Vorige halte: : Serviço de Estrangeiros e Fronteiras, de nummerkes waren
ondertussen al een goed eind vooruitgegaan en uiteindelijk was het mijn beurt.
De gelukkige met het nummer 304 ik dus kreeg haar verblijfsvergunning.
Volgende halte: Pingo Doce, de supermarkt. Ik wilde wat
kipfilet kopen, dus =>
nummerke trekken. Ik ben best wel trots dat ik het heb kunnen vragen in t
Portugees.
s Avonds hebben we met iedereen van hier een hele tijd in
de keuken gezeten, flip-cup (voor de
curieuzeneuzen onder jullie, vraag meer uitleg :p) gespeeld en dan uiteindelijk
toch nog vertrokken richting Bigorna (de heuse erasmusbar). De prijzen zijn hier
echt te barato/cheap/goedkoop! We zijn dan ook redelijk laat terug met zn
allen afgedaald van de trappen
richting kot
Voor al degenen
die ongeduldig zitten te wachten tot ze mij kunnen overstelpen met brieven,
kaartjes, Hier is het adres, laat jullie volledig gaan !
Fran Ketels
Flôr de Coimbra
Rua do Poço, 5
3000-336 COIMBRA
PORTUGAL
Het is zover ! Mijn eerste blogbericht is een feit ! Het is
nu zondag 5 september 2010 en ik heb er al een eerste nacht opzitten hier in
Coimbra.
De reis is vlotjes smooth verlopen. Gevlogen met het
smalste vliegtuig dat ik al gezien had, serieus, 4 mensenbreedtes in feite 3
mensen + gang maar ik mag niet klagen ! Ze hebben mij daar hoog boven de
grond een warme sandwich gegeven en fruitsap. Als ik wilde, kwam ik zat terug
op de grond, maar ik heb me daar in het vliegtuig bewust niet in het bier
gestort.
Geland in Porto, kwam ik Tine tegen van in de Portugese les,
en trok ik daarna als een echte niet-toerist recht naar de metro. Metro genomen
richting Campanha (treinstation O Porto) om daar dan nog een uur te
dutsen/wachten op een trein richting Coimbra. Ondertussen was het al avond
geworden en de laatste zon verdween terwijl ik op de trein zat.
Aangekomen in Coimbra, heb ik mijn buddy een sms gestuurd,
en die is mij direct/onmiddellijk/subiet komen halen met de auto. Luxe, want
tot nu toe heb ik echt nog niet moeten sleuren met die valies van 30 kg ! Leve
de karretjes in de luchthaven !
Hij heeft me meegenomen naar zijn kot rechtover de
faculteit LO en van daaruit zijn we met al zijn vriendjes iets gaan eten in
Coimbra. Wijn met frisdrank ! Dat is daar echt normaal ! En de overschot van de
wijn en de frisdrank nemen ze gewoon mee om op straat op te drinken, tss,
goedkope Portugezen ! Ik heb
trouwens geleerd dat je hier ook niet met rechts mag drinken, of je hebt een
penalty aan je been. Penalty: bij ons beter bekend als ad fundum ! We hebben
nog een feestje gebouwd en zijn dan allemaal op Stéphanes kot gaan slapen,
slapen tot de middag Stéphane leerde
mij mijn eerste nieuwe woord portugees bij: a ressaca ! Voor alle duidelijkheid,
mijn buddy zat met een kater. Maar geen medelijden, ressaca of geen ressaca, we trokken toch richting Flor De Coimbra: a
minha casa voor de volgende 5 maand! Hier is alles dik in orde totnutoe ! 2
Belgische jongens in the house , een Duits meisje, een Britse kerel, wat Braziliaanse
meisjes en een vreemde Duitse gast
Dit was het ongeveer voor het eerste blogbericht!
Ik heb nog geen fotos, want heb geen fototoestel, maar daar
ga ik snel verandering in proberen brengen!
){kind=link}
){kind=link}