Ik ben Vanya, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Van.
Ik ben een vrouw en woon in Rotterdam (Nederland) en mijn beroep is Hbo Verpleegkundige.
Ik ben geboren op 10/06/1984 en ben nu dus 41 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Make-up, fashion, shopping.
-Take a look in my life by reading my blogs- Blogs over make-up, beauty, eten en vooral dingen die ik dagelijks meemaak.
10-05-2009
Zwarte paalrijders!!
Hoi mensen,
hier ben ik dan weer na een lange periode van stilte van mijn kant.
Ik heb het druk gehad met het wennen aan het zonnige weer wat behoorlijk drukkend is. Ik zie er na het douchen nog klef uit, omdat de zweet cyclus meteen weer doorgaat als je de kraan dicht draait.
Pff. Je hebt hier ook echt geen boiler nodig want die zon maakt het asfalt zo vreselijk heet waardoor de leidingen koken en je van zelf heet water uit de kraan krijgt. Ik ga dus ook niet douchen tegen 14 uur.
Nou even kijken wat heb ik zoal meegemaakt afgelopen tijden? Sidney Samson, het Referendum poeh poeh, boodschapjes doen in de Albert Heijn op Curacao (denk je dat je even weg bent uit Holanda), het strand, nou dus een boel.
Ik zal even bij het begin beginnen en daarna vertel ik wat ik met mijn titel wil zeggen. Das een mooie! Daar mag je commentaar op leveren of je het nou mee eens bent of niet. Dit is mijn verhaal dus als je er anders over denkt jou probleem. Dan heb ik dat even gezegt.
Okay..
Ik was een poosje geleden voor het eerst echt even uit.. Samen met mijn vriendin, haar neven, vrienden en zus waren we gezellig bij Hooks hut. Gezellig kletsen en vreselijk lachen met elkaar. Nou op een gegeven moment was het stil, muziek was afgelopen en dat betekende naar huis mensen.
Maar ik was nog lang niet klaar om te gaan slapen ik had het te pakken en wilde nog even door.
Grootste gedeelte had niet echt zin en ja woensdag is er niet echt heel veel te doen. Okay toen kwam iemand met het idee om naar TMF te gaan, okay dus wij daar na toe. Was niet echt veel aan om eerlijk te zeggen. Uiteindelijk zijn we buiten beland en daar naar mensen gaan kijken en deze uitlachen en over ze praten. Dat zou een ieder es moeten doen, brengt heel veel lol naar boven! En soms denk ik wel waarom heeft die persoon juist voor deze kleding of voor die kleur gekozen, vreselijk!
Afijn, ik wilde weer naar binnen dus wij naar binnen, even een piesje doen. Wachtend voor de deur van de wc op mijn beurt sta ik te kletsen met de jongen die mee was met ons. Komt in een keer uit het niets een local opdoemen. Met zo een netje op zn hoofd, gouden tand en een gezicht wat glom als een glimworm. Wenkt mij om met hem mee te gaan naar de jongens wc.
Ik was zo van mijn apropow. Ik kon niet geloven dat ik voor zo iets goedkoops werd aangezien. Door verbazing stomgeslagen kon ik alleen maar een zielig gilletje uit me tere keelgatje krijgen.
Ten eerste was die vent oerlelijk en ja helemaal niet in de beurt van mijn type, (ieder zijn/haar eigen smaak). Maar het lef! Het lef om mij aan te spreken en mij te wenken met zo een gedrocht de badkamer in te duiken, waarvoor?
Om hem verpleegkundig te helpen met plassen of zijn kont af te vegen? Anders weet ik het ook niet. En hij had niet eens respect voor het feit dat ik met een jongen stond, die misschien wel mijn vriend had kunnen zijn!
Nou zoals je leest, was ik kwaad en verbouwereerd door zijn handeling. Ik heb hem dus geen blik meer waardig gegund en ben maar heel rap mijn plasje gaan doen om daar weg te kunnen komen.
Sidney Samson was echt leuk! Ik heb echt genoten van zijn muzikale kunsten. Ik heb echt heerlijk op de beats gedanst en geswingt. Tot er op een moment een soort wilde voor ons kwam zwaaien en wild dansend. Hij had van dat plakhaar, (no offense voor degene met dreads) en hij bewoog zo vreselijk wild dat ik echt ineens een bijna werd geranseld door een pluk plakhaar wat wel heel dicht bij mijn gezicht kwam. Ik schoof op maar hoe meer ik schoof hoe dichter hij kwam. En mensen zonder jokken, er kwam ook een luchtje uit dat haar en ik kreeg ineens overal jeuk. Dat laatste was misschien gewoon iets wat tussen me oren zat, maar ik heb mezelf maar heel rap uit de voeten gemaakt, want die vent was op de koop toe aan een jointje te lurken. En zijn vrienden waarschuwden hem maar hij wilde niet naar hun luisteren en sloeg hun hand van hem weg dus toen lieten ze hem maar zijn gang gaan. En je snapt dan dat Van daar helemaal geen problemen mee wil he? Juist ja.
Maar alsof ik er geen genoeg van had, ik ging even een rondje maken door de crowd om te zien we er allemaal was en toen trapte ik per ongeluk heel erg hard op een meisje haar voet. Ze sprong op en hield al schreeuwend haar voet in haar handen, ze had namelijk slippertjes aan.
En ik..
Ik had mijn laarzen met een behoorlijke hak aan. Ik heb haar in een halve minuut wel 1000x sorry gezegd, want ik voelde ook echt hoe hard ik er op had getrapt. En vond het echt heel zielig voor haar.
Dat kleine ongelukje kon de pret gelukkig niet drukken, het was een zeer geslaagde avond!
Voldaan ging me bedje in, na lekker gedouched te zijn.
Nou dan hadden ze een paar dagen geleden het grote Referendum hier op Curacao. Si en No. Ik heb me er niet echt in verdiept want ik wilde me hersenen niet vermoeien, ik heb ze namelijk uitgeschakeld toen ik naar Schiphol vertrok, dus jah snap je het?
Afijn er werd reclame gemaakt en de mensen van de No partij vond ik best wel aggressief over komen moet ik zeggen. heel veel geschreeuw en geklaag over dat ze geen slaven meer zijn en dat de slaventijd al jaren geleden is gestopt en dat Nederland geen dit of dat meer mogen doen met hun.
Ze hebben het over meer dingen gehad, maar dit stukje bleef bij mij hangen. Ik kan me behoorlijk ergeren aan mensen die blijven ouwehoeren over die slaventijd die zij zelf noch hun ouders of voorouders hebben meegemaakt.
Het is een vreselijk iets wat gebeurt, laten we dat niet vergeten.
MAAR. Maaaaar het is gebeurt en het is voorbij. Stop met zeiken en graven in het verleden en met de beschuldigende vinger wijzen op een ander. Je maakt van jezelf een slaaf, dus doe niet dom, ja niet dom, maar wees wijs en leer van het verleden en kijk vooruit en doe het ditmaal goed.
Afijn de No partij heeft niet gewonnen en er is ook geen rel uitgebroken op die "vriendelijke eiland".
Nou ik had een hoop te vertellen hey.
Maar ik ben nog niet klaar, zoals ik had gezegd ik zou vertellen wat ik met de titel bedoel.
Zoals men weet, er zijn flink wat nederlandse stagiares hierzo. Druk met stage lopen, scripties schrijven enzow. Maar ook met feesten, uitgaan, lekker eten zuipen en natuurlijk neuken.
Vele vrouwelijke stagiares die er zijn, gedragen zich als een stelletje losgeslagen (geile)dingen. En die gaan dus met de locals naar bed. Want ja de mythe dat zwarte mannen groot geschapen zijn moet toch even in levende lijve ervaren worden...
EN ik kan zeggen dat het een mythe is, een leugen om hun "mannelijkheid" op te boosten. Het is niet waar, ik praat uit ervaring vanuit mijn verpleegkundige vak.
Heb bijna alle soorten piemels gezien en mensen, dames EN heren, het klopt niet.
Maar dus dit groepje stagiares dat zorgt ervoor dat die kerels denken dat alle meiden uit Nederland zo makkelijk te wippen zijn. En er zitten een paar jongens tussen. Mensen laten we eerlijk zijn soms loop je in de stad of op het station ofzo en je loopt straal voorbij een persoon, omdat die jah laat me het netjes zeggen niet all that zijn. Van dat soort types die je never nooit mee naar huis zou nemen.
Jah dus met dat soort types wordt ook geneukt en die denken dat mmmm, hollands vlees, die meiden vinden mij lekker en hun ego is volop geboosted en dan halen ze het in hun kop zoals die ene jongen mij de badkamer in probeerde te wenken.
Nou ik vind het dus schandalig gedrag, want zodra ze weer thuis zijn in Nederland, spelen ze weer mooi weer, terwijl ze hier hebben lopen viespeuken met van alles en nog wat, wei weet niet eens veilig..
Afijn hun keuze en trouwens op ieder potje past een deksel, gelukkig niet mijn deksel!!
Maar ik vind soortelijk gedrag zeer ontoepasselijk voor woorden. Ik hoorde wat jongens praten over de Nederlandse meiden en die werden met de grond gelijk gemaakt. Er werd zo vreselijk schandelijk over de Nederlandse stagiares gesproken dat ze makkelijk zijn en je ze zo kan pakken, als je wilt. EN dat ze een zwarte pik maar al te graag lusten. Je hoeft niet knap te zijn, ze willen je toch hebben.
Ik schrok hier natuurlijk behoorlijk van en vroeg hun gewoon of dat niet een beetje overdreven is, maar blijkt van niet. Ik begreep van vrienden van mijn broertje dat ze het ervaren hebben en dat ze rillen van die Ned.stagiares.
Ik zal even quoten wat ze zeiden en het erbij vertalen:
Nang gusta un Dolo pretuw den nang; ze willen een zwarte lul in hun.
Jah ik geef alleen maar info door people.
Dus noem mij geen racist,of ga je gang. Het boeit mij geen ene reet. Maar het is een feit, er zijn een paar meiden ertussen die willen plezier maken en de locals denken dan dat alle meiden uit Nederland zo easy zijn en hun lekker vinden.
Dus niet..
Geef mij maar wat anders. Sorry dat heb ik al hihi.
Commentaar en dergelijk is welkom, dont take it too hard or personal. Als je je ergert aan me schrijfstijl, moet je een volgende keer nadenken of je me blogs wel moet lezen.
Een gewaarschuwd man telt voor twee zeggen ze.
Bij deze, je bent gewaarschuwd. En als er hier en daar wat typefoutjes in zitten, let daar dan niet op het is half 1 in de ochtend dus dat kan. En ik had al aangegeven dat ik mijn brains had uitgeschakeld bij vertrek.
Ik ga nu heerlijk een dutje doen, wie weet wat me morgen voor actie te wachten staat. Kan ik weer een smeuig verhaal bloggen voor jullie!
De zonnige groeten van uit het eiland Curacao!!
Hai mensen, ik zit dus sinds 1 mei op Curacao, ik vloog met KLM, geeft me toch een veilig gevoel.
Maar toen ik afgelopen vrijdag het vliegtuig instapte, had ik al de hele tijd zitten denken stel dat het vliegtuig nu neerstort, wat dan, voel je het? voel je de klap, voel je jezelf uit elkaar spatten? hoe gaat het dus? Maar gelukkig kwamen we veilig aan en hoefde ik het niet te voelen, hoe het zou zijn om uit de lucht te pletter te vallen.
Mijn innerlijke gevoel wat me voor gevaar waarschuwt was misschien toch misplaatst.
Nou, blijkbaar niet dus!!!
Ik hoor later op de avond dat ik van geluk mag spreken omdat datzelfde vliegtuig war ik een paar uur daarvoor mee had gevlogen, vloog op de terug weg naar Nederland in de fik.
Datzelfde vliegtuig!!! Er was blijkbaar brand ontstaan in het vliegtuig en de stewardessen konden eerst de brandblusser niet vinden, toen ze het eindelijk hadden gevonden konden ze het niet open krijgen om het vuurtje te blussen.
Mensen ik ben zo blij dat ik jullie kan vertellen dat ik nog steeds in leven ben, veilig en wel.
Thank God!!!!
Nu moet ik proberen te overleven in het verkeer hier:
er zijn geen strepen of iets dergelijks op de straten, over de straten gesproken, die zijn helemaal kapot, gaten hier gaten daar.
Psssssssssst Pssssssst!!!, skatje!!! Bah echt vreselijk!
Jullie horen hoe mijn avontuur gaat gedurende mij verblijf hier op Curacao.
Ik kom van de week aangereden en zie twee jongens van arabische afkomst de reclamekrantjes weggooien.
Al een aantal weken zit ik thuis met smart te wachten op de krantjes en krijg ze maar niet. Nu weet ik hoe dat komt, die hufters gooiden ze gewoon elke week weg. Nu betrapte ik die schooiers op heterdaad, en ik zeg er natuurlijk wat van. Geven ze me een grote bek. Nou dan heb je aan mij de verkeerde.
Ik ben dus meteen op het internet gegaan en gezocht naar een telefoonnummer om een klacht in te dienen. Ik vond het al heel snel en voelde me gelukkig serieus genomen door die dame. Ze maken er een klacht van en de jongens zullen worden opgespoord en die worden ontslagen.
Net goed. Ik wenste dat ik ze zelf had kunnen ontslaan, want ze pakken me iets af wat ik dus hartstikke leuk vind.
Ik kijk elke week uit naar de reclame blaadjes. ZO leuk om dan te zien wat er in de aanbieding is ofzo. Nu zit ik telkens op het net te kijken naar de folders, maar dat is niet hetzelfde.
Nu heb ik de daders betrapt en zullen zij boeten voor het ontnemen van mijn plezier.
Goed gedaan!
Nou mensen, ik ben eindelijk afgestudeerd, heb mijn Hbo opleiding tot Verpleegkundige achter de rug en nu jah nu.. Nu zit ik thuis, ik had bedacht om even bij te komen van het afstuderen, en nu mis ik het studeren, het werken op school in groepjes, het werken aan projecten, in de collegezalen zitten en naar de saaie colleges luisteren.
Nu zit ik dus thuis, oww wat is niets doen saai zeg!
Ik ben opzoek naar werk, niet meteen in de zorg ofzo, maar gewoon leuk en nuttig werk. Het is alsof er niets is, terwijl er zoveel is. Ik ben in een paar weken lijkt wel zo niet gemotiveerd om iets te doen. Ik ga het liefst ook niet uit huis, kost allemaal teveel moeite lijkt wel.
Owww ik heb gewoon een schop onder me kont nodig en even een dosis energie en motivatie om weer te gaan leven. Ik zal ophouden met zeuren haha. Lees het maar niet!
Ik ben hier namelijk voor de studie zoals vele van jullie niet weten, want al mijn blogs gaan namelijk over shoppen en dergelijk!
hahaha.
Maar afijn, ik had dus vandaag les om 9 uur smorgens, hartsikke vroeg voor mijn doen hier!
Dus ik me klaarmaken had me wekker al om 7 45 gezet.
Kom ik aan in de klas en zit ik netjes klaar om naar de les te luitseren, hebben ze een toets en daar hoef ik niet aan mee te doen dus had kunnen uitslapen 10 30!!
Ik dus echt chagerijnig, ja want het is weer es tijd voor het maandelijkse gebeuren waar wij vrouwen allen last van hebben!!! KUTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT
Duss, ik zit nu weer te niksen,
Ik ga dus zo naar de les ben dan om 12 uur klaar, ik zou naar de stad gaan om te shoppen duhh wat anders.
Maar ga nu dus na de les naar de fitness en daarna heb ik om 14 00 een interview met de manager van de cafetaria van school. Om even na te gaan waarom vele van de kinderen op school zo moddervet zijn en allen last hebben van een pokdalig gezicht!
ZOOOOwww even over pokdalig! Ik was gister met mijn braziliaanse vriendin naar het "dorp", hadden wat gekocht en toen gingen we afrekenen, nou ik schrok me zoo vreselijk hevig!! Het meisje achter de kassa had op een wang haar rechterwang een soort maanschap.
Stel je voor een puist op een puist en dan nog een puist erop. Ziet er vies uit he? Nou troost je want dat is alleen je fantasie! Ik heb het in het echt gezien mensen en dat was niet om van naar huis te schrijven! Vreselijk!
Ik had best medelijden met haar, want ik heb voor het eerst in me leven naar iemand staan staren!! Serieus, het was zo vreselijk.
Ik zal een gebedje doen voor haar vanavond.
Want op deze manier wil je jezelf niet eens aanraken in je gezicht. Bang om het te verspreiden ofzo.
Misschien heb ik daarom ook een puistje op me kin!
Ik stond vanochtend op en zag dat ik een rood plekje had op me kin. Mijn straf! Had ik maar niet moeten staren!
Vergeef me!!!
Ik zal er nooit meer naar kijken!
Ik zal mijn gezicht zodra ik thuis kom even goed gaan reinigen en even letten op wat ik eet. Puistjes zijn een NO GO op mijn beautifull and oww so precious face!
Eat ur heart out jealous people die nu een gezicht trekken van wat denkt ze wel!, Zo mooi is ze niet! Wel dus!
Tot straks lieve vriendjes van mij.
Ik gah weer tourist en Miss uithangen hier.
Toedels!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York
18-10-2008
Borsten vooruit, Lipjes getuit??
Hoi lieve mensen!
Ik heb weer wat mee te delen.
Misschien is dit fenomeen jullie ook al opgevallen en misschien ook niet.....
Ik was op facebook aan het rondbladeren in de fotos van vrienden. (facebook is net zoiets als hyves maar dan op zn amerikaans.)
En het viel me op dat telkens als er een meisje op de fotos stond dat zij een eendebek probeerde te maken.
Je weet wel, dan tuiten ze die beide lippen naar voren, ik realiseerde me ineens dat ik het telkens weer zag en toen wist ik het!
Het is een nieuwe rage!
Ik moest keihard lachen, want je kan zien dat ze echt hun best doen zo goed mogelijk en veel mogelijk de lippen te tuiten. Sommige van die meiden hebben weinig lippen en dan proberen ze het toch maar dan tuit hun hele gezicht! En dat is geen gezicht! hahahahah.
De een probeert er nog getuiter uit te zien dan de andere (weer een nieuw woord: getuiter!)
Competition is on bitch! Hahahah. Voor de mensen die nu naar mijn fotos gaan kijken, uhm, mijn lippen zijn mooi vol en dik van zichzelf, als ik gah tuiten kan je bijna niets meer van mijn gezicht zien.
Ze zijn van zichzelf al getuit hihihi.
Nu je deze blog heb gelezen moet je goed opletten als je fotos van meiden ziet.
Ik weet niet wat ze ermee willen bereiken, zogenaamd sexy of mysterieus lijken?
I don't know, hier in Amerika is het totally hot om je lippen te tuiten, je ziet er dan sexy uit een beetje alsof je klaarkomt want dan proberen ze er ook een beetje slaperig bij te kijken. Of zoals ik zei mysterieus.
Laat een reactie achter als het je ook is opgevallen. Check de fotos van meiden op je hyves en let me know!
Ik noem ze Tuiters! And im not hating on them, ik gah alleen maar stuk om de cometition als er meerdere meiden op de foto staan!
Ik hoor je wel!
Kus, ik bedoel, tuitje!
Om te zien wat ik bedoel klik op deze link: http://antiduckface.com/
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York Tags:duckface, eendenbekje, sexy
16-10-2008
Virginia en Washington D.C.
Zo ik ben ook es op de tour gegaan en heb wat cultureels gedaan afgelopen weekend.
Ik ben namelijk met drie vrienden; een Braziliaanse, een Portugees en een Noor naar Virginia gereden met de bus. We hadden het van te voren al geplanned en we zouden er een super weekend van maken.
Okay mensen tip 1: Als je genoeg geld heb en je wil het uitgeven aan een treinkaart naar VI, doe het dan en vergeet dat je er met de bus na toe kan. De treinreis is in de 100 dollar en de bus kost je 46 dollar heen en terug.
Ik heb op de heen weg 5 uur op me kont gezeten, in een zeer ongemakkelijke stoel. (voor jullie die mij kennen, er zit niet al te veel vlees op mijn kont, dus ik had zeer pijnlijke tushes aan het einde van de rit.) En probeer es voor de gein met twee slapende benen te gaan lopen. Ik garandeer dat je valt!
De terugreis was nog erger, korter maar erger.
We konden niet naast mekaar zitten want de bus was al gevult. Dus ik kwam naast een soort thug/mister nice guy te zitten. Ten eerste leek die op een rapper/bodyguard. Ik keek nog of er een andere plek was,maar helaas naast hem maar dan. ik durfde niet in slaap te vallen want dan zou me hoofd omvallen en landen op zijn schouder. Misschien zou hij me hoofd terug lanceren naar de andere kant, maar misschien zou hij wel denken van mm dit is een lekker kippie wat ik zo op me schouder krijg, even handtastelijk worden! Hihihi, NOT!!!
Dus ik probeerde op de armleuning te liggen.
Je weet toch als iemand naar je kijkt terwijl je het niet weet dat je het dan voelt toch? okay mensen die me begrijpen en het snappen, ik maak me oogjes open en ik zit oog in oog met een engerd die me zogenaamd verleidelijk probeert aan te kijken. Onze gezichten zaten zo dichtbij dat ik er best van schrok. En ja het was een lelijkerd een of andere spaans sprekende vent die bijna de hele rit door heeft lopen vreten.
Ik dacht wakker blijven wakker blijven!!!!!
Toen we uiteindelijk in NYC waren aangekomen was ik zo chagerijnig van het weinige slapen maar de kou die me beving toen we buiten de bus kwamen zette mijn hoofd meteen weer op normaal gedrag.
Over de rit naar huis toe vertel ik als laatste.
Nu terug naar het gaan naar Virginia.
We werden daar opgewacht door een horde vrienden van Joao, dat is een portugeze jongen die ik hier heb ontmoet en we zijn vrienden geworden. Heel aardige jongen! We reden in van die vette sportwagens naar een van zijn vrienden zijn huis toe. Daar vloeide de alcohol in volle gang en er werd pool gespeeld en muziek en we aten aangebrande popcorn. Ulg!
Iedereen viel in slaap en de volgende ochten gingen we naar het kasteel van Joao, die woont dus echt in een joekel van een huis!
Zo een zie je alleen in van die huizen tijdschriften.
Heel lieve en leuke ouders heeft ie en een schat van een broertje. We gingen smiddags shoppen en daarna naar het huis van een vriendin van hem van haar moeder ons naar Georgetown bracht. Die vrouw kan racen en acties maken in het verkeer, je wil niet weten. hoe komt ze eraan dacht ik, toen vertelde Lizzie (haar dochter) dat haar moeder games speelt, van die autogames waarin je moet wegrijden voor polities en dergelijke. Mind you, het is een vrouw van wie het haar al helemaal grijs is. Ik schatte haar in de 50. Kan je dat geloven hahaha.
Ze gaf ons een tour door D.C. we reden langs al die gebouwen zoals Watergate, Kennedy Center, Monumenten uit tweede wereld oorlog, Lincon monument, Capital house en de rest weet ik niet meer.
Oja die Obelix, dat moet de penis van Clinton voorstellen liet ik me vertellen, zal wel.
Ik was erg blij dat ik die speed tour had gekregen.
We zijn de volgende de dag weer gaan shoppen, dit keer met zijn moeder! En die is een shopfreak net als ons.
Ik vind haar echt tof!
We zijn daarna terug gebracht naar de opstapplaats van de bus terug naar NYC.
Jullie weten al hoe de rit is verlopen, toen we eindelijk met de taxi op Grand Central waren aangekomen moesten we nog een half uur wachten op de trein die we moesten hebben.
Eindelijk konden we vertrekken, maar toen we aankwamen op de plek waar de schoolbus ons ophaalt kwamen we erachter dat deze rond 2 uur snachts niet meer rijd.
Dus we hebben van daar gelopen naar de campus! Een pokke eind! Serieus!
mijn benen liepen maar ik had niet eens door dat ik vooruit ging. Toen ik uiteindelijk de kracht bij elkaar had gesprokkeld om te protesteren dat het te ver lopen was zeiden ze tegen mij dat we er al waren.
Vreselijk!
Ik was om 3 uur thuis.
Ik heb heerlijk geslapen! tot de volgende dag 12 uur ofzo.
Tot hier dan ik ben er snel weer.
de foto bovenaan is gemaakt natuurlijk ja, in Washington D.C en de foto onderaan is op onze terugreis met de grote bus naar NYC. Erg vermoeiend zoals je ziet!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York
Presentatie in het Engels please?!
Hoi lieve mensen,
Zoals jullie allen weten, ben ik naar NYC gekomen om ten eerste te studeren. Ik ben hier samen met mijn roomie (Marloes) bezig aan een vergelijkingsstudie over Overgewicht en Obesitas bij kinderen van 3 tot 19 jaar.
We zitten in het paradijs van de vetzakken en plofkoppen. Ok sorry voor de dikke mensen onder jullie, lees het dan niet als je je offended voelt.
Get yourself on a freaking diet!! And stop complaining!
Okay dus, waar was ik?
Oja dus afgelopen maandag hadden we onze eerste publiekelijke groeps presentatie.
We hadden het over de cultuur van Nederland gebasseerd op Gezondheidszorg, Verzekeringszaken, Ziekenhuizen, Ouderenzorg, Multisociale leefomgang en Refugees.
Het verliep vlot, een ieder deed haar zegje en het publiek was actief, want er werden flink wat vragen gesteld, dus men had echt geluisterd en wilde nog meer weten..
Of waren we zo onduidelijk of was het engenls misschien wel heel slecht? Hahaha Neej we hebben gewoon de mensen enthousiast gemaakt en ze wilden nog meer over ons populaire landje weten.
Conclusie van de presentatie:
In Nederland is de zorg en het verzekeringsgebeuren tot nu toe beter geregeld als in the US. Maar als wij niet oppassen gaan wij precies dezelfde kant op als hoe de situatie nu in the US is.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York
14-10-2008
Townhouses.
Hier op de campus hebben we the townhouses, dat zijn losstaande huisjes voor de seniors.
Daar worden vaak prive drinkfeestjes gehouden.
Meike wilde daar heel graag na toe en dacht nou ik gah wel mee.
Meestal zijn die partijtjes niet meer als tegen de muur staan en drinken. En als je geluk heb wordt er geneukt, nou ja its what u consider luck..
Dus wij naar de andere campus en naar de townhouses. Nou het sfeertje was gezellig, je kon voor 5 dollar een beker kopen en dan all night drinken. Er was leuke muziek op en er liepen leuke mensen rond. En onze vrienden waren er, dus al met al een gezellige boel. Ergens in een hoek werd er ping pong met bier gespeeld, een famous campus beer spelletje. Iedereen was aan het lachen en gezellig kletsend. Tot de deur open werd gegooid en het meest irritante kutkind stond daar om het feest te ruieneren.
Ze is een RA, dat is een soort babysitter/partypooper. En dan meen ik echt pooper, zij is een die helemaal niemand anders een beetje plezier gunt. Zo een met een kop als of er stront onder de neus hangt zo kijkt ze tenminste,..
Dus feestje afgelopen iedereen naar buiten gegooid en als je pas een beker heb gekocht en nog geen kans heb gehad te drinken heb je pech, weg 5 dollar.
Al met al hebben we wel een gezellige avond gehad maar waren we weer vroeg thuis..
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York
Skinny bitch part 3.
Hey mensen bedankt voor het onnodige wachten.
Voor de zoveelste keer bied ik mijn excuses aan.
Maar zoals vele weten moet ik naast het shoppen ook studeren en werken aan het project waar ik voor ben gekomen. het is inmiddels half twee in de nacht hier maar heb besloten even te bloggen over de fotoshoot.
Dus maandag was ik er om 12 uur precies. Ik had nog een pen in me jaszak gestopt als wapen, ja mensen echt je weet maar nooit. Ik was gelukkig niet alleen! Een vriendin was mee en ik had telefonisch doorgegeven aan mijn roomies waar ik was en dat ik binnen zoveel minuten weer zou bellen om door tegeven dat ik nog leefde.
Dus we gaan naar binnen.
Hangen heel mooie natuurfotos enz. We gaan naar de basement waar ze dr studio heeft. Zo noemt ze het maar het is nog niet af..
Afen.
Ik moet natuurlijk een contract tekenen waarin ikmijn rechten vergeef aan haar.
Ik maak nog een keer heel duidelijk tegen haar dat ik absoluut niet wil dat mijn fotos gebruikt worden voor pornografische doeleinden.
We beginnen met me eigen kleding aan. En daarna moet ik een pak aandoen (zo een mannen bedrijfpak) maar dan een beetje verslordigd (ik maak hier me eigen woorden!) want Wallstreet is falliet,voor de mensen die het nieuws volgen.
Dus ik moest verdrietig, boos, huilend, zielig en wanhopig kijken. Mensen hoe moet dat in een keer? ik ben hier echt niet voor weggelegd haha. Toch vond ik die sessie de leukste.
Ik kreeg daarna een een schoolmeisjes outfit aan. Moest lijken als een pin up girl, ook wel grappig, daarna had ik een een jurkje aan waarin ik zogenaamd onschulig in moest lijken (tss ik onschuldig?) En we reden naar een speelplek. Daar deden we de sessie. lief schommelend en wippend. Was wel grappig, maar weet niet wat ik ervan moet denken. De foto's zagen er wel prima uit, maar krijg de cd nog toegestuurd.
Was een aardige meid, ze deed ook fotos maken voor suicide girls en heeft daar zelf ook voor gestaan.
Okay voor de mensen die niet weten wat suicide girls zijn zoek het ff op het net. En nee zulke fotos heb ik niet gemaakt.
Zodra ik de fotos binnen heb laat ik jullie ze wel zien.
xoxo, V
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:A Life In New York
02-10-2008
Gespot!? She is so skinny!
Ik was dus aan het shoppen geslagen en was naar sieraden aan het kijken, was helemaal in me sas tot ik ineens die twee vrouwen naast me hoor zeggen; OMG! Look at her she is so skinny! Look at her legs! Geej, she is skinny man!
Me ogen worden zo groot dat ze er bijna uitpoppen.
What the Hell, hoor ik het goed, ik draai me hoofd en kijk ze aan, ze kijken naar mij als ze ontdekken dat ik ze heb gehoord draaien ze verschrikt hun hoofd om. Ik kan niet geloven dat deze twee amerikanen zo openlijk over me zitten te roddelen, zo waar ik erbij sta!
Ik weet niet wat ik moet doen, lachen of ze met een vies gezicht aankijken.
Ik bedoel ik let op wat ik eet en ga bijna dagekijks naar de fitness. Dus er is toch een resultaat geboekt! Yess. Maar ff back to reality. Die dames praten dus negatief over mij en noemen me skinny?
Ten eerste ik ben niet doof hallow! En ten tweede ik ben helemaal niet skinny! Ik heb een goed gewicht wat bij me lengte past en ik houd van eten!
Ineens draait een van die dames om en vraagt of ik hen heb horen praten?
Hellow wat zei ik Im not deaf offcourse i heard you talking!
Do you model? Ik zeg nooo! (Doe af en toe wel wat in Nederland, maar niet echt serieus)
Do you want to model for me? Im a photographer and I'd really like for you to model for me!
Ik was een beetje verbouwereerd! Dus ik zei geef je nummer maar en dan bel ik je wel.
Het is een fotograaf die dus pro fotos schiet. TOF man!
hahahah, dus dat geroddel heeft wat goeds gebracht. Aanstaande maandag heb ik dus een shoot. Ik hoef niets mee te nemen, gewoon komen, wordt daar opgemaakt en gestyled!
WHOOOHWOOW.
Laten we het niet teveel opblazen, want straks stelt het niets voor. Dus ik houd me hoofd koel, shop verder en loop sexy verder met me skinny legs op me pumps!
U go Girl!
Jullie horen het vervolg later!!!!!
xoxo, V
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York
Laat ons eruit, geef ons uit schreeuwen de dollars in mijn wallet!
Samen met Meike ga ik dus naar de Mall in White Plains, das een stadje dicht bij ons, met de trein een half uurtje ofzo, korter zelfs. Afen. Het is de bedoeling dat we voor Meike wat leuks gaan zoeken voor het feest wat georganiseerd word door school die avond.
Het is dus niet de bedoeling dat we voor Vanya gaan shoppen, want ik heb een paar dagen daarvoor al geshopped.
Meike gaat aan de slag en loopt door de rekken kleren heen en pakt het ene na het andere shirtje. Alles is leuk! Eerlijk waar. AAAAGH ik kan het niet weerstaan, mijn portemenee brand in mijn tas en de dollars roepen met een amerikaans accent om hun te bevrijden; laat ons eruit, geef ons uit! We willen eruit!!!
Ik kan het niet weerstaan en ga dus weer shoppen! Ik ga door de rekken heen en haal het een na het andere leuke topje tevoorschijn. Ik gah naar de schoenen kijken en vind de perfecte witte pump, en nog een zwarte en nog een ballerina en nog een en nog een. Ik wordt helemaal gek! Wat zijn de pumps maar 5 dollar? Nou dan wil ik hem ook in het roze! Shit ze hebben het niet in mijn maat. Helaas. Niet getreurd want er zijn nog meer winkels, zeg ik maar tegen mezelf.
Oww sieraden!! Heel mooie oorbellen, kettinkjes, armbandjes. Ik kan alleen maar mooie dingen zien, hebbe hebbe hebbe denk ik! Serieus.
Ik kijk natuurlijk niet alleen voor mezelf maar ook voor mijn lieve zusje. Ik reken af en het bedrag schijnt helemaal niet zo hoog te zijn. Dus besluit naar de volgende winkel te gaan.
Ik vind de allermooiste donkerblauw/zwarte skinny jean voor geen puf. En een rode trenchcoat, die me natuurlijk Fantastisch staat! En nog meer oorbellen, helaas hebben ze die zwarte laars niet in mijn maat. Ik pas nog wat andere kledingstukken, maar op een of andere wonderbaarlijke manier weet ik me te beheersen en hou ik het bij de jas en de jeans. Pff, Oja en een bril, ik niet genoeg brillen snap je? HIHI
We gaan verder even een hapje eten, niet te ongezond, want ik let zeer streng op de calorie inname en verbranding. Lopen daarna nog ff snel naar de parfumerie, maar ze hebben niet het geurtje wat ik wil hebben, zogenaamd uitverkocht, vorige keer toen ik er was was het ook uitverkocht en toevallig hebben ze de laatste vanochtend verkocht, hoezzo toeval...
Ik laat me niet omkopen door met een stinkgeur de winkel uit te lopen, Meike en ik lopen trots de winkel uit.
We gaan verder en komen bij een schoenenwinkel, een heel dure, maar!!
Wat ziet mijn oog? Wat zien mijn supersonic bargain oogjes daar in de hoek? Ik zie het leukste schoentje, een platte bruine open sandaal voor maar 10 dollar!!! OMG!!! En hij past!!! Doet u die maar!!
Okay als ik naar ons beide kijk zijn de tassen die ik draag veel groter dan die van Meike, waar zijn al mijn goede bedoelingen die ik vanochtend had?
Ik zal je zeggen ik heb ze stiekem in de trein achter gelaten!
We gaan nog ff naar de Ladies Footlocker en daar vind ik de allermooiste roze sporttas van NIKE. Natuurlijk koop ik hem.
Missie volbracht, mijn portemenee is kilos lichter, maar ik draag me een ongeluk aan de tassen met kleding, schoenen en sieraden. Ik ga met een zeer blij gevoel terug naar de trein. En kan alleen maar glimlachem!
Wat voel ik me blij..
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York
26-09-2008
Kadootje
Gisteren hadden we besloten niet op de campus te eten, maar lekker naar de diner te gaan in the village.
De diner is een soort restaurant, kan je het noemen.
Dus we zaten daar, luid babbelend en fotos makend. Tot een meneer vroeg of hij de fotos van ons wilde moest maken dat we er allen op stonden. Nou jah dank je wel. We raakten ff aan de praat over waar we vandaan kwamen en wat we hier deden. Nou gezellig bla bla bla, je weet wel zelfde riedeltje als iemand ons hoort praten met een vreemd accent.
We bestellen ons eten en na een poosje komt het eraan, en we ziten heerlijk te smikkelen, ik had porkchops, en Meike en Indira hadden beide brisk of beef. Een soort rosbief, maar dan in de oven en helemaal gaar. Zag er echt lekker uit.
Dus ik met een beetje van mijn porkchops aan het knabbelen als ik de waitress naar mij zie kijken. Ze blijft ons aanstaren en dergelijk. En ik denk misschien mag ik hier niet me vlees met mijn hand pakken...
Afen ze loopt naar ons toe en zegt iets, we verstaan er alledrie niets van, dus vragen wat ze heeft gezegt, waarop ze antwoord dat die meneer ons dinner heeft betaald. Wat?? Welke meneer, why?
Dus wij draaien om en die meneer die voor ons een foto heeft gemaakt zegt welcome to America! I hope you enjoy! And you girls can eat!!!
Hahahah Jah we worden alledrie rood paars en groen van wat ons overkomt, Heeft die man voor os onze hele maaltijd betaald!
Plus ons drinken! Fantastic! Ik schaamde me en werd echt serieus helemaal benauwd. je gaat meteen denken hmmm, heeft hij stiekem ons bestolen ofzo, of wil hij iets. Nee mensen hij was gewoon hartstikke aardig en meende gewoon een nice gesture!
We hebben hem vriendelijk bedankt en gezegd dat het echt niet hoefde en nog maals bedankt voor het gebaar.
Zo hadden we dus gratis gegeten en gedronken!
This was a gift from heaven!
xoxo, V
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York
20-09-2008
James Bond actie!
Nadat we ge-escaped waren van de freaky german zwein, met een very bad breath, besloten we om een gok te wagen om naar de town houses te gaan.
Okay, voor ik verder ga, ongeveer 2 weken geleden waren we dus naar een gezelligheid gegaan in de townhouses.
Het was redelijk gezellig, dronken een biertje en probeerden leuke jongens te spotten (wat eerlijk gezegd best wel moeilijk gaat als er geen leuke te spotten zijn!) Afen, dus toen kwamen we bij nummer 10, daar zou er die avond een feestje zijn.
Even voor de duidelijkheid, op de campus hebben ze geen feestjes, het zijn gewoon van die partijtjes waar iedereen staat en bier drinkt, dronken wordt, geneukt word ergens in een donker hoekje en dan naar huis.
Zoiets dus. Maar dus bij nummer 10 was er van die leuke bachata, reggeaton en salsa muziek. We kregen shots en natuurlijk ging ik dansen, kan namelijk moeilijk stilzitten als er een leuke reggeaton speelt.
Tot we ineens geschreeuw hoorden buiten, ze begonnen te vechten buiten! Uiteindelijk werd het feestje opgebroken en iedereen moest naar huis. Wij stonden buiten en het geschreeuw werd erger. Ik ben toen naar mijn ingeving naar een veilige plek gelopen tot in een keer die hele horde vechtende en schreeuwde jongens mijn richting uit kwamen.
Dit dus tot mijn grootste schrik want ik dacht veilig te staan. Even voor jullie duidelijkheid, ik had mijn slippers aan, hoe hard kan je op die dingen rennen? Nou ik heb bewezen dat je heel hard kan rennen zonder je slippers te verliezen of te breken. Ik wist niet hoe snel ik me vandaar moest weghalen!!!!
Toen ik ver genoeg was keek ik achteruit en besloot dat we nu wel echt weg moesten. Toen riep iemand everybody inside nowwwwww!!!!
Dus ik rende naar binnen.
Mijn hart bonkte tot in mijn keel, ik zeg het je! Muziek ging weer aan en we gingen weer dansen. Toen kwam iemand naar binnen schreeuwend en vloekend tegen een andere ras. En toen was in een keer een scheldpartij in dat kleine huis.
Een jongen kwam bloedend binnen, iets aan zijn oog enz. Ik vond het toen basta en heb me spullen gepakt, het groepje bij elkaar getrommeld en bevolen op dat ogenblik weg te vlieden!
We konden niet iedereen in een keer vinden, die wilde niet mee enz, dus besloot ik mijn eigen hachje te redden en ben ik met degene weggegaan die weg wilden.
Politie auto's bestormden de plek des onheils en ik hoorde dat er iemand was neergestoken..
De amubulance kwam ook aangereden, dus het was menens.
Uiteindelijk kwamen we met de taxi thuis en was ik veilig in mijn kamertje.
Later hoorden we dat er werkelijk iemand was gestoken, maar tot de dag van vandaag heb ik niet gehoord dat het super serieus was.. maar door die situatie zijn de townhouses afgesloten voor parties tot drie weken. Er is overal segurity en je naam moet op een guestlist staan wil je naar boven.
Dat was dus even om te vertellen waarom er zoveel bewaking was.
Dus om terug te komen op het verhaal van gisteravond, we wilden naar the townhouses en moesten dus een James Bond actie uitvoeren. Ik had mijn laarzen aan, een kort broekje en een open shirtje. Meike had dr pumps aan en Indira haar nieuwe laarzen.
We moesten door het bos heen kruipen en klimmen en zorgen dat we niet gepakt werden! Muisstil slopen we tot we in een keer lichtbundels in onze richting zagen schijnen en roepend of er iemand daar rondliep. Yeah! I can see you! Stop it and come back! (hij zag nix die engeneel!) Wij dokken en nog verder naar boven richting de bushes.
Ik kreeg zo een spanning dat ik bijna begon te hyperventileren! Ik liep dwars door alle stekels heen, een halve tak meeslepend in mijn haar. ik leek wel een bosjesvrouw, maar ze hebben ons gelukkig niet gepakt, drie van de groep wel denk ik want die waren in geen velden te bekennen.
maar missie volbracht, we waren boven en konden gaan feesten!
Uiteindelijk bleek het nix waard te zijn en was gingen we weer naar beneden, dit keer via de normale manier!
Het leukste van die hele avond was het sluipen naar boven via de bosjes. Ik heb me volgens mij nog nooit zo stout gevoeld!
Dit is het meest illegaalste wat ik tot nu toe in me leven heb gedaan! En ik zal eerlijk zijn it was a fantastic feeling to be doing sumthing bad!!
Amerika is dus echt wel adventurous! Ik leek wel in een Hollywood moviescene gestapt te zijn. hahah Maar niet heus.
Tot snel. xoxo, V
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York
18-09-2008
Wat ben ik tof!
Ik heb een actie uitgevoerd waarop ik echt heel trots ben.
Is misschien voor de meeste helemaal niets, maar het betekent voor mij heeeeeeeeeeel erg veel!!
Deze blog is meer voor de mensen die me echt goed kennen en weten hoe ik in mekaar zit!
Dus geen gezeik, gewoon bekhouden!
We hadden class vandaag over Leadership en Managment en na de les zouden we samen gaan fitnessen, maar wat is er aan de hand, ik heb ipv mijn keys en mijn pass iets anders in mijn tas gegooid. Dus ik kon niet mee.
Ik besloot om helemaal in mijn eentje de bus te nemen naar het postkantoor in wat wij een dorp noemen.
Ik zat daar in die bus en volgens mij kon iedereen me hart wel horen bonken, tenminste dat dacht ik! OMIGOD!!!
Ik was bloednerveus!
Anyways, eindelijk aangekomen op de plek van bestemming, ik stap als enigste uit de bus en loop over straat naar het postkantoor. PFFFFFF!!!! Er gebeurde niets Waarom was ik zo nerveus? Waar ben ik bang voor geweest, wat was het ergste wat er had kunnen gebeuren??
Niets dus, okay misschien had ik op mijn pumps kunnen struikelen ofzo, maar dat was het.
Ik kocht mijn postzegels en deed mijn kaart op de post en liep weer uit het kantoor.
Jaja!
Toen kreeg ik meer moed, ik dacht nou dan gah ik ook nog een koffie drinken in de diner ernaast, maar dat was een beetje teveel van het goede dacht ik toen snel! Don't get over your head dacht ik toen en ging in een soort sprintje naar de bushalte, wachtend tot mijn busje me weer kwam ophalen.
Pff, ik zat daar met de allergrootste smile op mijn gezicht.
Ik voelde me zo blij.
Jah dus mensen die mij kennen, ik voel me apetrots, ik heb mijn grenzen zeker verlegd! Maar je moet niet te gek doen zeg ik maar.
Ze hadden me kunnen kidnappen ofzo, ja iedereen wil zo een mooi meisje zoals ik.
Hahaha.
Anyway dus elke dag ga ik een klein stapje verder. Oww wacht even misschien moet ik niet zo hard van stapel gaan.
Maar ik heb besloten morgen naar The City te gaan, dus ik gah met de bus naar het treinstation en daar koop ik mijn kaartje en stap ik op de trein naar Grand Central en wandel ik naar Time Square om mijn liefste vriendin Olivia te ontmoeten.
Wat een sprong he?
Nou jah ik doe het niet helemaal alleen, de bus en trein reis maak ik met Marloes en naar Time Square is mijn pakkie an!
Dus morgen horen jullie meer,... of juist niet.. We zullen zien.
Misschien denk je wel wat is dat een bange scheiterd!! kom op zeg. Maar jah tis eenmaal zo.
Kus mensen tot een andere blog!
PS: Wish me luck!
xoxo,V
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York
11-09-2008
Next
Dag mensen, hier ben ik weer. Ik Loop echt een paar dagen achter met die blog, maar dat geeft niks. Ik ga gewoon vertellen wat ik de laatste dagen heb meegemaakt, heb ervaren en dergelijke.
Marloes is mijn maatje van het project waarvoor we naar NY zijn gekomen, de laatste dagen hebben we heel leuke gesprekken gehad, en al zeg ik het zelf, dit is zeker goed voor de samenwerking. Ik vind het wel een grappige leuke meid, die af en toe best wel vage acties heeft. Maar dat maakt haar Marloes.
We hebben dus de fitness ruimte ontdekt sinds een paar dagen geleden. En we gaan nu trouw elke dag, behalve op donderdag want dan zijn we vrij en dan is het de dag van de leuke dingen en daar hoort fitnessen niet bij.
Maar dus afgelopen maandag zijn we voor het eerst naar de fitnessruimte gegaan. We kwamen daar aan leveren onze pasjes in en gaan naar onze lockers en kleden ons om. Aangekomen in de fitnessruimte staan we eerst een halve minuut te apegapen en net als een stel verloren schapen staan we daar bij elkaar.
Uiteindelijk gaan we maar op de loop en stepband. Mijn god, ik hou het gewoon een half uur bijna vol op dat ding!
En als ik gewoon op straat moet joggen hou ik het gewoon niet uit!
Wat is dit nou?
Afen, we hebben nu een verkiezing voor de precident van ons gebouw. Ik moet er ff naar toe, tis al 1000 keer omgeroepen dat we moeten gaan. Dus laat mij maar als een brave hollander na toe gaan.
Tot zo
xoxo,V
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York
09-09-2008
Eindelijk weer internet, maar vergeten blog up te loaden.
Dag mensen van het goede leven, hoe gaat het aan de andere kant van de wereld?
Hihi. Ik heb me sinds een aantal dagen geleden voorgenomen niet meer zoveel te zeiken over het weer in Nederland als ik strax weer terug ben. Naar mijn persoonlijk mening is het hier wel echt snikheet geweest. Zo vreselijk dat je tijdens het baden aan het zweten ben, Wel dan kan je je een beetje voorstellen.
En met dat haar van mij! De hitte blijft in die bos krullen circuleren, van de ene krul na de andere, dus mijn hersens of wat ervan over is gebleven zijn gewoon aan het frituren!
Vandaar dat me oogjes ook een beetje scheel beginnen te staan hahaha.
Okay thats a joke.
Anyways,
Er is dus de afgelopen tijd weer heel wat gebeurd en ik ben gewoon te lui geweest om achter de pc te kruipen en het op te schrijven, maar sinds dat ik een soort dagboek moet bijhouden, om die later in te leveren bij onze professor, ben ik gedwongen het bij te houden. Dus bij deze ga ik wat vaker bloggen.
Nou ik zal ff proberen te beginnen bij het begin, (gaat wel een beetje moeilijk zijn sinds ik gebakken hersentjes heb) uhm we hebben onze coaches hier ontmoet, Dr. K. Haghenbeck en alle andere dames waarmee ik de afgelopen maanden bijna dag in dag uit heb gemailed. Je weet toch dat als je contact met iemand hebt en die persoon nog nooit hebt gezien dat je zelf een bepaald imago voor die persoon gaat bedenken aan de hand van een stem, schrijfmanier of iets dergelijks. Nou dat had ik ook, sommige had ik ouder, dikker, dunner of jonger geschat. Maar werkelijk, wat zijn de mensen hier aardig zeg! Of juist niet?
Ik vind het een beetje verdacht, die vriendelijkheid, dat kan niet goed zijn!
We mochten dus eerder slapen op de campus, dus wij vanuit NY met de koffers en zware plujebaal sjouwen. Wacht even!
TIP 1: Ga nooit met een plujebaal als koffer! Neem potverdorie gewoon een koffer mee. Sjees wat is dat ding zwaar en er zit niets in! Ik heb bijna mijn linkerarm eraf gedragen! Trouwens,
TIP 2: Maak een lijstje met wat je allemaal wilt meenemen of pak niet zoals ik je spullen een uur van te voren in. Want ik beloof je, je vergeet alles wat nuttig is mee te nemen en als je op plaats van bestemming komt en je je plujebaal opent heb je gewoon geen malle moer aan alles wat erin zit.
Ik heb dus maar 5 onderbroekjes mee. Wie doet nou zoiets he? Ik dus. Maar ik heb wel voldoende schoenen meegenomen, en de helft van ze daar kan ik maar een paar uur op lopen, dan beginnen die malle pootjes van me te zeuren; we hebben auw, we hebben auw! Afen.
En oja,
TIP 3: Als je in Nederland gewend bent aan een spuitdeodorant? Neem die mee in een soort voorraad, want dat kennen ze blijkbaar niet in Amerika! Alleen maar van dei smerige sticks!, Je kleren komen onder de vlekken en je blijft zweten als een weet ik veel!
Nou dus we hebben vreselijk gesjouwd en gezweet en misschien wel gevloekt op sommige momenten dat we per ongeluk de verkeerde trap naar beneden namen en weer de trap op moesten om weer een andere naar beneden te gaan. Daar wordt je dus echt niet vrolijk van!
En oja! Dit moment was zo erg, we waren dus verkeerd gelopen en moesten weer uit het metro station om naar een andere te gaan. Ik loop eens een keer voorop, kijk niet naar alle warningsigns en trek die deur open. Zodra ik die beweging heb gemaakt gaat er een oorverdovend geluid af. Ik schrik me daadwerkelijk de pleuris! En trek lijkbleek. Er gebeurd niets, er komt geen team van politieagenten of homeland segurity op me afgerend, maar andere mensen lopen haast over ons heen en gaan door diezelfde deur naar buiten. Waarom ging dat kutalarm dan af en liet het mij zo schrikken!! Nou wij dus ook maar door die deur en weg wezen! Hup naar de juiste kant van het station. Na veel getrek en gesjouw kwamen we aan op Grand Central. Daar moesten we de trein nemen om naar Pleasantville te gaan. Pfff, we made it! Indira en Meike gingen de treinkaartjes halen en zo konden na ff te hebben gewacht op de trein stappen. Maar wat is dat een mooie plaats. Ik heb deze plek in vele filmen wel gezien, maar in het echt is het toch wel apart.
We hebben ongeveer een uur ofzo in de trein gezeten, begraafplaats na begraafplaats gezien. Volgens mij moet je rust hebben als je dood bent, maar deze mensen hebben geen rust met een trein die wel 100 keer per dag langs je kop rijdt. Hey! je ligt er nog wel een poosje hoor!
Na de lange reis kwamen we dus aan op de plaats van bestemming: Briarcliff Manor, Valley house 219.
Oww wat viel die kamer mee joh! Het is een zeer luchtige kamer, met een scheiding, 2 hier en 2 daar. Iedereen heeft zijn eigen hoekje in de kamer, eigen bureau, kledingkast, nachtkastje, bed en weet ik het nog meer. Heel fijn. De badkamer en toiletten worden gedeeld met nog 20 andere meiden. Die kwamen een aantal dagen na ons.
Maar wat zijn die meiden ranzig joH! In de putjes zitten bossen zwarte krul haren, aan de muren zitten haren geplakt, en je wil niet weten wat nog meer! Echt smerig!
Ze gooien hun troep gewoon zo in de prullebak, niet eens in een stuk papier. Ulg, en dan wil ik niet spreken over de !
Die zijn van zowel de onderkant als de bovenkant open. Er zit een partij water erin, dus als je niet uitkijkt zal het water wel tegen je kont aan plonzen! Getverderrie! Ik durf hier gewoon niet naar de te gaan.
Afen. Ik gah later op de dag weer verder.
Zo mensen het is dus zover gekomen de dag van het vetrek naar NY.
Pff wat was het voor mij een lange reis. overstappen in London en dar drie uur wachten om eindelijk naar Ny te vliegen. Was wel gzellig. Alleen zat er achter mij een joch met van die crocs, dus wat denk je?
Van die vieze stinkvoeten!!!!!
En dan zat hij de hele tijdmet die kaaspoten in mijn stoel te stampen en om de armleuningen.
Dus draaide me om om te kijke wat dat was, weet je wat ik zag???
Van die vieze zwarte randjes onder zijn teennagels!!!!
EN die geur, nou ik wist niet snel ik in het frans tegen dat onderkruipsel moest vertellen om zijn stampers weg te halen!!! Potverdorie!
Afijn de geur en het gedram in mijn rug was na een uur of 8 achter de rug. EN we konden eindelijk opstaan en uit het vliegtuig vertrekken.
Aangekomen op de JFK airport staan we netjes in de rij om door de segurity te gaan.
Dat verloopt allemaal vlot en ik mag lachen naar het vogeltje en kan naar mijn koffers oftewel plunjebaal gaan. (ik heb dus geen koffer meegenomen, omdat die zwaar weergt, daarover meer!! want dat is dus een heel ander verhaal!!)
Beetje bij beetje druppelen mijn maatjes bij de koffers, alleen 1 van ons, had niet alle documenten bij zich en werd uit de rij "gesleurd" neej hoor grapje! Er moest op zn amerikaans even een notitie van gemaakt worden. En dat duurde dus ook wat.
Na op mijn beste Amerikaans met de officers of the Law gesproken te hebben en dat mijn lieve maatje het voor mekaar had om weg te kunnen, hoefden we nze koffers gelukkig niet op te maken en konden we eindelijk maar dan echt eindelijk naar ons hostel in hartje NY.
Een meneer kwam naar ons toe en vroeg of wij een taxi wilde, jaah naattuurrlliijk!
Dus wij erachter aan hobbelen. En toen ineens dachten wij heeey! Deze meneer heeft niets wat bewijst dat hij echt een taxi chaffeur is! Wij helemaal nerveus, ik zag mezelf al ergens in the gutter liggen met mijn buik opengesneden en al me ingewanden eruit, in zo een CIA scene! Je weet wel, we have a problem! Ala Horatio! Hahahah.
Nou wij vragen of hij zich wel direct wil identificeren! En jah hoor pff, toen kregen wij zijn licence te zien. Hij was het echt, trouwens alle arabieren lijken op elkaar dus!
Na een lange rit van ongeveer 3 kwartier uit het raam kijken als hongerige kindjes in een snoep of speelgoedzaak, kwamen we aan bij ons hostel.
We hadden dus al begrepen dat we het hostel verkeerd hadden geboekt. Maar we kwamen verdeeld te liggen gelukkig wel in groepjs van twee. Marloes en ik samen en Meike en Indira samen.
Wij dus de kamerdeur openmaken en wat zien we daar?
Is de kamer al bezet, damn it we delen de kamer met twee andere vrouwelijke gasten. Ze hadden spleetogen dus dacht meteen chinees of jappen.
We waren beide zo moe, en jah het rook echt bah daar in die kamer.
Ik met mijn geurtjes, oww echt ik kan zo niet tegen stinkluchtjes! Ik kan die lucht nu voor je gaan beschrijven, maar daar maak ik je denk ik ook niet blij mee! Ik zal het toch doen aha, mogen jullie die dit zo graag willen lezen mee griezelen:
een mix van oude huidcellen met oud zweet op je rug, en tenenkaas, al een beetje half opgedroogd, samen met ongewassen vettig haar en oude scheetjes en nog ene shceutje stinkmonden erbij.
Nou ruik je het al? Echt dat is dus geen prettig welkom nee. Je snapt me dus. Totally disguisting!
Anyway ik wilde gaan baden, maar ik werd clausterfobisch van die kleine badkamer en ben er dus meteen weer uitgerend. Daar lag ik dan in het bedje. Ik vetrouwde die chinezen (bleken in de ochten koreanen te zijn) voor geen meter, dus heb alle waardevolle spullen bij mijn hoofd gelegd en hield me sleutel van me kofferslot tussen me vingers voor als ik midden in me slaap misschien wel aangevallen zou kunnen worden, dan kon ik mezelf tenminste een beetje verdedigen. Ja toch?
Afen het was bloedheet in die kamer, en ik kon maar niet in slaap vallen. Het duurde en het duurde, ik wete dat k heel even in slaa ben gevallen en dat ik toen in het engels heb gedroomd, was een rare droom! Maar toen om 04:30 werd ik wakker en kon niet meer slapen, ik bleef liggen tot half 6 en toen hoorde ik boven mij (daar sliep Marloes dus)leven, dus sprong meteen uit bed en greep Marloes bij haar schouders om te vertellen dat ik niet meer kon slapen en zei dan ook maar wakker moest worden. okay dat is een beetje overdreven, typisch Amerikaans. Okay de waarheid, ik hoorde dus Marloes geluid maken en klom uit bed en zeg: ik kan niet meer slapen, en kijk haar aan. Volgens mij wilde ze me zeggen: rot op ik wel dus laat mij met rust!
Maar dat deed ze niet, ze keek me maar aan en viel weer in slaap.
Na een paar minuten had ik echt echt niet meer en ging toen maar baden.
En toen begon het verhaal van de plujebaal.
Dat is een soort grote tas/zak wat gebruikt word door de soldaten/mariniers als ze op oefening of uizending gaan om hun persoonlijke spullen in te doen.
Weegt nix, dus had bedacht om dat dan te gebruiken.
Nou als je dan spulen nodig hebt die helemaal onderaan zitten ben je de klos, wnat dan moet alles er eerst uit voordat je bij de ondrkant bent.
En daar lagen dus mijn badslippers en haddoek en zeepje.
Voor de mensen die mij kennen, die weten dat ik vies ben van alles wat andere mnsen ook gebruiken, of waarop hun lichaamsvocht op is gekomen. Dus je zal me nooit in een public bathroom vinden op me blote voeten! Nope never!
Dus ik had die dingen wel nodig!
Ik met die plujebaal de badkamer in, nog geen 1 bij 1 leek de ruimte wel. Maar goed nieuws mensen, het is me wel gelukt! Yess! Ik had me slippers en ik had wat tijd gedood door te vechten om mijn spullen eruit te krijgen, dus al die spullen weer erin mensen! ok weer een ramp. Maar ook dat lukte. Ik ging dus baden, ja ik zeg baden maar bedoel douchen.
Tss.
Uhm waar was ik? Oja, ik was dus gebaad, tandjes gepoetst, haren een beetje geordend en toen had ik nog tijd over en besloot een make-upje op te doen. Tuurlijk, ik ben in NY en in de Amerikaanse filmen gaan die vrouwen zelfs naar bed en staan weer op met make-up. Dus als ik de deur uit ga, dan zet ik natuurlijk wel wat make-up. Trouwens had niet veel nodig, want ik ben echt knap van mezelf. Een echte beauty. Hahaha erg he?
Neej dus. Tis gewoon zo, face it!
We konden in het hostel ook ontbijten, echte muffins en bagels. Was lekker maar wel zwaar! Dan weet ik het voor de volgende keer, no muffins for breakfeast!
We gingen dus op pad, allemaal een beetje gedressed of niet. We lopen dara met zn vieren door NY ineens roept iemand Wow It's the Spice Girls!!
Hahahaha, ik ging kapot, jaaahaa ze bedoelde ons! Een heerlijk weertje, de zon schijnt en er waait een lekker briesje. Waar ik echt wel en shock van heb gehad is het verkeer. Waneer mag je nou als voetganger oversteken? Bij ons is dat als het licht voor de voetgangers groen is. Al het rood is moet je stoppen.
Nou hier is het helemaal anders, een oranje hand als je moet stoppen en een wit lopend mannetje als je mag lopen. In Nederland mag je als voetganger bij een zebrapad feietlijk oversteken als je dat wilt, en de auto's die aangkomen moeten per direct voor je stoppen. Maar daar houd niemand zich aan hier in NY. De auto's rijden wanneer ze willen en iedereen loopt maar wat. Ik ben er nog steeds niet overheen, want ik wil dus echt niet overreden worden, dus we wachten heel keurig als 4 opgevoedde meisjes op het wit lopend mannetje in het verkeerslicht, maar dan nog rijden de auto's door, te erg. Ik moet trouwens ook uitkijken voor allerlei stoepranden en oneffenheden in de grond, zo kijk je naar mensen en zo kijk je naar de NYse grond, face down.
En allerlei ongeduldige moeders MET kinderwagens en andere voetgangers die je voor je enkels schoppen.
We hebben het wel overleeft, het is nu net drie uur geweest, dat is dus op zn Amerikaans 3PM. Denk aan die serie 24 met Jack Bauer.
Huh? Waar heb ik het nou over? Weet het zelf ook niet? Never mind.
We hebben net gelunched samen met de beroemde David Ekstrom, een van onze contactpersonen van Pace.
Heerlijk gamba's met penne pasta met een saur van vodka en tomaten en natuurlijk heel veel garlic. Ik stink nu jah, trouwens ik vind het niet stinken. Ruikt heerlijk.
Smaakt ook heerlijk.
We zijn weer terug in the office op Pace en wachten op David om onze housing te regelen voor na de 27ste, zodat we op de campus kunnen slapen. Hij doet zijn best en zegt dat het wel geregeld kan worden.
Dus daar gaan we voor. Anders jah, dan moeten we als de wiedeweerga een ander hostel gaan zoeken.
En dat is niet tof.
We wachten op dit ogenblik op antwoord van die David of dat mogelijk is en dan hebben we morgen 27 aug dus lekker vrij!
WHoe hoe! 2 sept hebben een intro op Pace.
Ik heb er zin in.
Ik stop nou ff, volgende blog komt zodra ik weer achter de computer kan of zelf internet heb.
Kussie aan mijn geliefden, Evert-Jan, Maximiliano, Cavalli, Puk en Pablo. en mijn familie!
PS: WIE DIT LEEST IS EEN BEEST. Hahahah NNNNDAAAAAAAAAAAAAAAG
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:A Life In New York Tags:New York
10-05-2008
Kinderwagens
Misschien ben ik de enigste persoon op aarde die zich doodergerd aan al die moeders (en soms ook vaders)die met die kinderwagens overal door en over heen razen.
Of er nou een kind in zit of niet. Ik merk van dat mensen die kinderen hebben, dat zij denken dat ze voorrang hebben op alles en iedereen. Immers ze hebben een kleintje bij zich toch? Nee dus! PVD! Je wacht net als iedereen netjes op je beurt en gaat ook niet express met die kloje wagen tegen de enkels en over de mooi gelakte tenen van andere mensen heen rijden.
Ik was dus vandaag op de markt in Rotterdam en ik kreeg ontelbaar keer een kinderwagen tegen me enkel en zelfs werd er over mijn voeten gereden. Je zou het niet denken, maar zo een wagen weegt wat hoor! Het wordt blijkbaar niet alleen gebruikt om die koters erin te sjouwen maar ook als winkelwagentje. Dr zit van alles in.
Geen wonder dat die soms kinderloos zijn, het is volgestouwd met troep. Ik zal geen onderscheid maken in rassen en dergelijke want ik wil niet dat deze blog daardoor verwijderd word. Maar sommige rassen zijn daar meester in!
Afen. Er kan dus ook geen pardon of een excuus vanaf als ze over je voeten zijn gesjeesd! Stelletje ellendelingen! Ik heb bedacht om gewoon tegen die kutkinderwagens te schoppen als dat weer zou gebeuren, maar ik heb me weten inhouden. Ik zou voor de gein ook gewoon een kinderwagen willen aanschaffen en dan over hun poten heen rijden. Wat denk je daarvan!
Haha Ik zeg je eerlijk! Als ik een moeder in de trein zie sjouwen om die kinderwagen of naar binnen of naar buiten te krijgen help ik niet mee. Ik heb ze niet gestuurd om kinderen te krijgen..
Stelletje mensen met koters, please denk aan een ander en niet alleen aan dat kind van je. Als je naar de markt gaat laat dat huilerige, krijsende stukje mens thuis. De markt is nix voor kinderen! Begrijp dat! geen wonder dat ze dan lastig gaan doen!
Wees respectvol naar andere mensen en dring niet voor door met die wagens te douwen en te sjorren.
Bedankt.
Nou mensen, ik ben eindelijk afgestudeerd, heb mijn Hbo opleiding tot Verpleegkundige achter de rug en nu jah nu.. Nu zit ik thuis, ik had bedacht om even bij te komen van het afstuderen, en nu mis ik het studeren, het werken op school in groepjes, het werken aan projecten, in de collegezalen zitten en naar de saaie colleges luisteren.
Nu zit ik dus thuis, oww wat is niets doen saai zeg!
Zo ik ben ook es op de tour gegaan en heb wat cultureels gedaan afgelopen weekend.
Gisteren hadden we besloten niet op de campus te eten, maar lekker naar de diner te gaan in the village.
