Ik ben Floor
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen (België) en mijn beroep is ontdekkingsreizigster/verleidster.
Ik ben geboren op 30/10/2008 en ben nu dus 16 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lachen, spetteren, kraaien en kazelen....
Het is dit weekend feest-weekend! Het begon op zaterdagmorgen, oma kwam mij ophalen toen ik wakker werd, en net toen ik aan mijn boterhammeke ging beginnen, hoorden we een auto op de inrit. Het was mama... met papa! Ik trakteerde hem meteen met de grootste, schoonste en aller-verleiderlijkste glimlach die ik maar heb! Mama had zich een ganse week ongeveer afgevraagd hoe ik zou gaan reageren als papa na acht lange dagen weer thuis zou zijn, want voor een baby is dat toch vrij lang, zo dacht ze. Maar met mijn geheugen is nog alles dik in orde, ik herkende deze stoere bink wel hoor! Welkom thuis papa! Na het uitpakken van de kadootjes -voor mij een zwarte (!) body met een tekst die mama nu even kwijt is- ging ik beginnen aan mijn middagdut. Na de middag gingen we even bij opi wat ouwe bazaar op halen en dan weer rap rap naar huis, we werden verwacht op de wei van Maria, onze overbuurvrouw. Elk jaar is er een grote bbq voor alle bronbewoners en dit jaar mocht ik mee! Hiephoi. Ik heb lekker gesmuld en kennis gemaakt met iedereen die ik nog niet kende. Fijn feestje, jammer dat het maar 1 keer per jaar is. Toen ik moe was, ging ik slapen, de deuren in t slot en de babyfoon mee. Mama en papa zijn regelmatig komen piepen of alles nog ok was, maar daar weet ik niets van, ik droomde over worsten en tomaten en zwarte body's... Zondag was het markt. We hadden ook een stand bij ons voor de deur. Alle ouwe bazaar, en ook die van opi dus, werd naar de straat gesleurd, nog rap wat afgestoft en geprijsd. Ons winkeltje deed het niet zo heel slecht, mama en papa waren in elk geval content. s Middags aten we frietjes op de inrit. En ik deed zoals altijd mijn dutjes. In de namiddag, toen onze winkel dicht ging, zijn we naar de bronbar geweest. Ik kreeg er water en mama en papa mohitto. Waar is gerechtigheid? Het was heel fijn en ik heb er vollebak van genoten! Nog 365 keer slapen...
Het lijkt wel my middle name... Maar toch niet hoor! Deze voormiddag heb ik goed geslapen, gespeeld met mijn broer, gegeten, kaka gedaan.. En namiddag ben ik eerst met mijn broer meegeweest naar het feest van zijn vriend. Ik vond dat wel fijn zo een 4-jarigenfuif. Ik heb me dan ook goed geamuseerd. Als we om 18u thuis waren heeft mama nog rap rap fruitpap gemaakt voor mij, mij wat verfrist en als Emiel met oma en opa weg was, kwamen ook net tito en tita aan en zijn we samen naar Anne en Marcel geweest. Tijdens de receptie kreeg ik mijn fruitpap, nog nooit zo laat gehad maar kom. En toen iedereen aan tafel mocht was ik wat lastig. Mama heeft me dan een stukje brood gegeven en daar heb ik mezelf op in slaap 'gesotst'. In de buggy. Robert Lijnen heeft speciaal voor mij de 'muurkes' van de tent naar beneden gegaan en zo lag ik wel fijn. Alleen had mama de hele tijd bang dat ik kou voeten had dus legde ze de hele tijd de handdoek op mijn voetjes en ik legde mijn voetjes dan weer op de handdoek. Om elf uur gingen we naar huis. Nog voor de dessert, dju toch. Ik kreeg nog wat borstvoeding en ben dan heel fijn gaan slapen!
Ik ben negen maanden, tijd voor een up-date: tanden: ik heb er 3: 1 van boven en 2 van onder, vlijmscherp, laat het een waarschuwing zijn; eten: s morgens en s avonds borstvoeding, ontbijt: boterham met confituur, middag (ongeveer 400g, heel veel groenten, de rest is normale portie), en fruitpap slapen: van 20u (ong) tot 7 à 8 uur, ik word enkel wakker als er een beentje door mijn spijlen steekt, rond half 10 een voormiddagdut van 1 à 2 uur, om 13 uur een namiddagdut van 1 à 2 uur Kruipen: noem dat maar sluipen Klappen in de handjes en op het boze bolleke Hoe groot wordt Floor? Zooo groot (met wat geluk) Tèdè praten: mama en tèdè, ik krijs wel de hele dag, vooral met mijn broer is er veel interactie speelgoed: alles maat 74-80 karakter: ik ben altijd vrolijk, en ik weet wat ik wil, dus NEE is NEE.
Het is niet altijd makkelijk voor mama om én mama én entertainer én kokkin tegelijk te zijn. Want als ik geen zin meer heb om te spelen, dan heb ik nu eenmaal geen zin meer. In de draagdoek is een oplossing, maar nu moet ik op de rug en dan kan ik natuurlijk fijn haarke-trek spelen, wat dan weer niet meteen mama haar favoriete spelleke is. Ze heeft dus een nieuwe oplossing: Ik mag in de pombak zitten terwijl zij groenten schoonmaakt (in de andere bak welliswaar...) En met een wortel in de hand vind ik dat best plezant...
Mijn eerste nationale feestdag... De Brabançonne mocht ik dit jaar nog een keertje overslaan. Maar ik mocht wel 'delen in de feestvreugde'... Dat wil zeggen: de dag beginnen met de vriend van mijn broer en zijn ouders met een ontbijt in onze keuken. Het was heel gezellig, en ik liet met de sandwich met confituur goed smaken. Daarna ging ik een quick-dut doen terwijl er beneden gebrain-stormed werd over hoe de rest van de dag eruit zou zien. Toen ze (mijn mama en papa en de mama en papa van de vriend, Bjarne, van Emiel) eruit waren, werd ik liefjes gewekt door papa en vertrokken. Allemaal gezellig in één auto met de papa van Bjarne aan t stuur, mijne papa er langs, de drie dames (mama, de mama van Bjarne en ikke) op de middelste rij en de twee stoere babbelaarkes vanachter. In t koffer was er nog plaats voor mijn buggy en de vierentachtig maletten van mama. We zouden eerst naar de sluis in Genk rijden, kijken of die waterski daar ons aanstond. Indien niet zouden we verder rijden naar t Steinerbos. Op t kanaal was t ambiance. Snelle speedboten crosten over t water, met mannetjes er achteraan. t Deed mij eigenlijk niet zo veel. Ik hapte af en toe als ik nat werd, maar ik was vooral geïnteresseerd in één van de tassen: die waar mijn voer in zat natuurlijk. Ik liet het me goed smaken en at een ferm kom helemaal leeg. Als de jongens en onze ouders een ijsje gingen eten, lekte ik daar ook aan mee. Ondertussen zagen we de junioren en later ook de heren. Die laatsten konden er wat van. Amaai, snelheid en veel gespat. Eén boot was zo snel dat mama en ik helemaal nat werden. Ik werd uit mijn buggy getild en je kon mooi zien waar ik had gelegen, mijn droge afdruk was lichter dan het natte stof Prettig vond ik het niet, maar ik heb me er ook niet druk om gemaakt. Als de 'course' gedaan was reden we naar de kinderboerderij in Kiewit. Ik kreeg er fruitpap en de rest ging er tafelen. Het was heel gezellig, en duidelijk ook lekker (er bleef nl niets meer over). We dronken op het terras; onder een parasol die ons tegen de buien beschermde, ook nog een koffie en dan gingen we weer naar huis. Maar amaai, wat was er allemaal gebeurd??? De bloemkes van mama zijn helemaal verwoesd door dikke hagelbollen, het dak van ons huis leek besneeuwd en papa kwam ijsbollen laten zien die hij op het gras gevonden had. We hadden duidelijk een natuurlijkspectakel gemist, maar we zijn er niet rouwig om want wij genoten van een super-fijne dag!!!!
Klappe in de handjes...
Zomertenen...
Wat? Is mijn mond niet om te ruiken? Mor allee, dat ontkruid toch...
Na mijn bratspartijtje van gisterenavond heb ik heel lang geslapen, ook wel nog even bij papa in het grote bed, maar slapen is slapen he. Mama is natuurlijk weer erg jaloers (Het was half 9...) Deze middag ben ik weer met papa en Emiel bij mama gaan eten. Helaas was het druk en kon mama niet meegaan. We gingen dus onder ons driekes. Eerst kregen Emiel en ik eten: ik mijn papje en Emiel kreeg al soep. En net als ik met een rijstkoek bezig was en Emiel en papa met de pattatjes kwam mama ook gauw gauw een hapje eten. Het was weer heel fijn en lekker en gezellig. Om 15 u kwam iet of wat overstuur thuis, ze kon haar portemonnee en gsm niet meer vinden. Ze was zeker dat ze die dingen nog gehad in t ziekenhuis maar ze zaten niet meer in haar tas; helaas lagen ze ook thuis niet. Conclusie: gestolen. Dus terug naar t ziekenhuis, gesprekje met de politie en tegen vijf uur waren we eindelijk thuis. Na de fruitpap zijn we nog op zoek gegaan naar een nieuwe gsm voor mama maar op zondag is dat een vrijwel onmogelijk karwei. s Avonds aten we frietjes van de frituur want mama had natuurlijk geen goesting om nog te koken. Ik heb ze mij ook goed laten smaken, ik ben een echt belgske!
Mama moet werken dit weekend, niet zo fijn want dan moeten we ze de hele dag missen. Dat hadt ge gedacht! We (de mannen en ik) zijn deze middag bij mama op het werk gaan eten. Ik mijn huisbereid groentepapje en de rest ne dagschotel a la ziekenhuis. Ik heb de hele refter laten horen dat ik erbij was toen mijn kom leeg was. Waarom maken ze ook altijd zo weinig voor mij? Net als we klaar waren, ging mama haar dect. Ze moest met de mug vertrekken en hup in no time zaten we mamaloos. Maar papa snelde naar spoedgevallen en zo konden we zien hoe mama in een gele autowegsnorde. Later dan verwacht kwam ze weer thuis. Papa had ondertussen een gigantische hoeveelheid fruitpap gemaakt en dat heeft mij en mijn broer gesmaakt. We reden nog even naar de winkel waar we tegels bestelden, ik een ferm hoopke kaka deed, en naar een andere winkel waar we behangpapier kozen. En dan naar opi en omi. Laurens en Stien (en hun mama en papa) waren er ook. En in de garage stond een grote verrassing voor Laurens en Emiel: een echte jeep! Mijn broer, rally-piloot-to-be, nam plaats achter het stuur en race-te op de klinkers. Hij crashte tegen het muurke van de garage, tegen de heg en tegen verschillende schenen, maar hij vond het wel de max! Laurens en ik vonden het beter om op een veilige afstand en hoogte te kijken en te supporteren. We aten er heerlijke pizza en Emiel bleef er slapen. Ikke niet want mama kan dat nog niet over haar hartkrijgen. Ik heb ook al 2 nachten niet goed geslapen en ik ben dan blij als ik nog wat mag drinken bij mama. En hoe omi ook zaagde, ik ging mee naar huis. Allee huis, ik mocht mee naar het eerste feest van Robbe. Een kleine knappe bink die nog niet zo heel lang geleden op een toch wel wonderbaarlijke wijze geboren is. Het was een fijn feest. Ik probeerde de biertjes van de Frank en Jochem te pikken, ik wreef Raf over zijn mouw en ik smoste met de pasta over de tafel. En natuurlijk heb ik veel gelachen en vollebak genoten! Een heerlijke dag was het!!!
In principe mag ik nog geen ijs, want ijs is melk en dat mag nog niet als je maar acht maanden bent. Maar kijken hoe uw huisgenoten ijs eten, is ook not-done. Vandaar...
De hele week is t lachfestival in ons dorp en deze middag zijn we -samen met omi en opi- naar Hengelhoef en naar Kelchterhoef gefietst. Op Hengelhoef was een gekke clown die ons deed lachen (aha, lach-festival, vandaar dus ) en aan Hoeve Janneke waren twee acrobaten die gekke toeren uithaalden. Nu, veel heb ik daar niet van gezien want ik had dorst en aan mama's borst viel ik in slaap en op papa's arm knorde ik fijn verder. Na de act reden we door het bos naar huis, lekker in de schaduw want het was heel warm vandaag. Alles werd rap bijeen gepakt want mama en papa moesten, voor we gingen smullen bij moeke, nog naar de keukenwinkel. Emiel en ik werden ondertussen bij omi en opi afgeleverd zodat ik eindelijk mijnf ruitpap kreeg. Nog voor mijn portie achter mijn 2 snijtandjes zat, waren mama en papa al terug bij moeke. Daar aten we veel vitamientjes: een koudeschotel en als dessert fruitsla. Ik zat in mijn stoel en at mee van de tomaten, de worteltjes, en het fruit. Het was heerlijk!
Deze voormiddag is Nena even komen spelen met mij, Emiel en papa (mama is werken). Het was natuurlijk dikke ambiance. Dankzij het heerlijke zonneke, konden we buiten in t badje spelen. Nena was erg bezorgd om mij en mijn zonnehoedje! Na de middag ben ik bij omi en opi gaan spelen omdat papa ook moest werken. En mama is ons daar weer komen halen na hare post!
Vandaag was het mogelijks nog warmer dan gisteren. Pfff... Ik wilde ook niet aan mijn middagdutje beginnen, en dat maakte dat ik erg lastig was. Ik weende en weende en weende en was met niets getroost. Maar zo wenen met warm weer, is erg zweterig. Mijn haarkes laten kletsnat tegen mijn bolleke. Dus ging ik rond 2 uur al in de tub. Maar die is eigenlijk te klein geworden en ik brulde er zo hard in, dat het eigenlijk niet echt verfrissend, relaxerend badje werd. Mama heeft me dan in de maxi cosi gelegd omdat we toch nog even met Emiel naar Sandra moesten, en daar viel ik na vijf minuutjes in slaap. Uitgeteld. Een half uurke later was er van mijn dipje niets meer te merken. Bij Sandra -waar het dankzij de airco lekker fris was- zag ik een heel leuk meisje, ook een vriendelijk meisje want ze lachtte telkens heel breed naar mij! Hopelijk kom ik haar nog eens tegen watn ik vermoed dat wij wel vriendinnen kunnen worden! Thuis gekomen was het Emiel zijn beurt om een dutje te doen, terwijl ik mijn fruitpap kreeg. Maar dat ging ook niet zoals ik het gewoon ben, het ging me niet snel genoeg en dat is reden genoeg om mij serieus kwaad te maken. Gelukkig dat het erg lekker was en dat ik achteraf weer heel veel mocht drinken. Ik heb ook een ferme gulp moeten overgeven en toen was ik weer heel vrolijk en goed gezind! Deze avond ben ik niet in de tug moeten gaan, die mag naar de zolder verhuizen. Ik mocht in het 'badje'. Eigenlijk is t een multifunctionele wasmand mar bon. Ik vond het geweldig. Met mijn twee handjes had ik de randen vast en ik keek rond en ik lachtte en ik amuseerde mij! Helaas verloof ik mijn evenwicht en viel ik waarmee natuurlijk ook mijn zelfvertrouwen verdween... Ik weende en weende en weende en was pas content als ik veilig en wel op de handdoek lag. Wat een vermoeiend dagje!
De dag begon goed: ik mocht gaan voormiddag-slapen en mama en Emiel gingen winkelen. Schoon is dat! Maar ze hadden wel een zakje met kleertjes bij voor mij, dat maakt al wat goed. Na mijn middag, witlof die ik met veel smaak en gulzigheid op at, heb ik ook goed geslapen: wel twee uur. Toen ik wakker werd, lag ook mijn broer uitgeteld in dromeland. Het is nl heel warm, ongeveer 30 graden en dan is iedereen moe en loom en lui en weinig actief. Mama was dus te lui om mij fruitpap te maken, maar omdat ik toch al 8 maanden en 1 dag ben, vond ze dat het wel stillekes tijd werd om smaken apart te proeven. Ik begon met een halve banaan. Glibberig in mijn pollekes, maar lekker. En na wat gesabbel en geknabbel floepte het ding uit mijn handen, de grond op. Geen probleem moesten we in de keuken zitten, mar we zaten buiten dus banaan weg. Dan watermeloen. Lekker dat dat is, man man man! En zo sappig, het zap liep over mijn dikke pollekes en drupte op mijn billen. Dat vond ik best raar en ik moest eens goed kijken waar die roze drupjes vandaan kwamen. Ik at wel drie mini stukjes meloen uit vuistje. Er volgde ook een stukje appel wat ik ook goed keurde. Ik heb vandaag ook veel gedronken, water en bv.
Proeven van banaan en meloen.
Ik ben precies kwebbeltje.
Spelen met de bellen die Emiel voor me blaast! En als ik ze wil pakken verdwijnen ze...
Jaja, mooie liedjes duren niet lang en vandaag werden de valiezen weer gepakt, de auto vol geladen, de sleutel terug gegeven... Gelukkig mochten wij nog wat genieten van de faciliteiten: dat wil dus zeggen: we zijn -raar maar waar- gaan zwemmen, dan zijn we naar de indoorspeeltuin geweest waar ook ik kon meespelen, we hebben een smoothie gedronken op het terras, Emiel heeft gespeeld op het avontureneiland terwijl ik mijn fruitpapje op een wel erg mooi plekje mocht opsmullen en tegen zes uur zijn we richting Houthalen vertrokken... Hopelijk gaan we snel weer!
Emiel: 'hoge golven in kar 10, storm op zee...'
Klappe in de handjes...
Zomertenen...
Uitgeteld...
