Ik ben nico debaes, en gebruik soms ook wel de schuilnaam baezie.
Ik ben een man en woon in Desselgem (Belgie) en mijn beroep is Bediende in Okay.
Ik ben geboren op 14/09/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen ,pc en eens goed gaan uit eten.
ik ben gehuwd met inge corneillie en heb 2 kindjes eline 9 jaar en justine 6 jaar oud.
Beoordeel dit blog
Renner op training (tis ikke niet)
Caravan
Overwerken
Pub Axespray
The Lynx Effect
Fietser van zijn fiets meppen
maak je keuze
met mijn petekind
b a e z i e
Welkom en laat een berichtje achter in het gastenboek
25-10-2007
verslag Oostrozebeke 25-10
Ik had mij een beetje overslapen zodat ik te laat was op de afspraak bij Jurgen om 7.30u.Maar kwam ze tegen toen ik naar Oostrozebeke reed.Het was al behoorlijk druk aan de start.In het begin was het beetje filerijden maar naarmate ging het beter om door te fietsen.We reden eerst langs de vaart richting Ingelmunster en daar deden we het bos van Klein-Zwitserland.Daarna trokken we richting Emelgem waar er langs de vaart ook verschillende boskes waren en Chris Verhamme jeunde hem precies op dit soort parkoers want hij ging goed vooruit. Op sommige stukken lag het wel drassig wat het behoorlijk lastig maakte.Na de 1ste bevoorrading gingen we richting Hulste vwaar er ook een paar schone single tracks lagen.En dan kwam Ooigembos eraan,hoeveel keer ik rond ne boom gedraaid heb weet ik niet meer,maar twas wel een beetje van het goede teveel.Dan kregen we nog het crossparkoers van Wielsbeke onder de voeten geschoven dat er ook redelijk droog bij lag en waar Wim zijn zadelpen afbrak en de tocht niet meer verder kon zetten.Tis niet voor iedere week zo'n technische tocht en lastig voor de polsen van al dat draaien en keren.
Ik vertrok om 7.30u in de morgen richting Melden met de mtbike en het was maar z'on graad of 4 en mistig.Rond de streek van Kluisbergen was de mist zelfs hardnekkig en zag je geen steek voor je oog. In het begin reed ik richting Zulzeke op stroken weiland die goed berijdbaar waren en toen begon het zware werk richting Kwaremont met talrijke beklimmingen in de streek met de Oude Kwaremont ook erbij.Ondertussen was de mist opgetrokken en deed het zonnetje deugd Dan ging de tocht richting Kluisbos en deden we de beklimming van de vierschaar Daarna toch een gevaarlijke afdaling en dan was er de eerste bevoorrading met direkt daarna de beklimming tot op de top van het kluisbos ,met toch een paar technische stukken erbij kwamen we uit op de top van de Trieu.Dan ging het richting Ronse met de Schapeberg,met een paar schone singletracks beklimmingen op de flanken van de wittentakbos en de schavaart om dan weer richting Zulzeke te gaan met de Kapelleberg en als finaal toetje de beklimming van de Koppenberg. Nog terug met de fiets huiswaarts was mijn dagske goed voor zo'n 97km ,dit is voor mij een van de skoonste tochten mede door het mooie weer was alles goed berijdbaar en in die streek is het zalig rijden als je een beetje bergop kunt.
Om 7.30 hadden we afgesproken bij Wim den voorzitter voor onze eerste wintervtt in waregem,We dronken eerst een potteke kaffie met ne treupel erbij want het nog fris met zo'n 8graden. In gestrekte draf gingen we met de fiets naar Waregem waar we om 8.15 starten en na 1km reden we al verkeerd.Er kwamen van alle richtingen mtbikers die niet wisten waar ze moesten rijden.Bleek dat er bij een oversteekplaats niet ver van het leeuwke een bordje gedraaid (wellicht door saboteurs)was zodat iedereeen verkeerd reed. En daar ben ik mijn kompanen kwijt geraakt zodat ik met smetje,cockske en gino de tocht verderzette. Overal was het goed berijdbaar en smetje hield er een nijdig tempo op na,eerst richting Wortegem ,dan in de streek rond Nokerebos ,de zeer lastige kasseien van Wannegem-lede en een paar leuke nieuwe stukken rond Bevere en Ooike waar we de eerste bevoorrading hadden. K'had al goe gezweet en ondertussen scheen het zonnetje goed . Via Wortegem,Grijsloke en Anzegem en opnieuw een paar privestukken bos in Wortegem kregen we nog een bevoorradingsstop op 1 km van het einde waar we een St-Bernardus konden nuttigen en moet zeggen ,hij smaakte. De laatste 10 km zat ik er een beetje door mede door het toch wel lastige parkoers en den eerste keer met de nieuwe mtbikefiets,tis een heel andere positie en geraakte niet meer uit mijn klikpedalen (die te vast stonden)waardoor ik een koprol maakte in de netels. Nog een trappistje of drie gedronken met gino en cockske in het zonnetje buiten en voelde derna niets meer van mijn vermoeide benen.
