De invloed van alcohol


Dit weekend was het weer de jaarlijkse kroegentocht doorheen Laarne en Kalken.
Op het begin van die avond zag ik iedereen daar staan al pratend met enkele vrienden.
Maar wanneer ik rond een uur of 3 nog eens rondom mij keek zag ik niet veel mensen nog op hun gemakje praten.
Ik zag ze lachen, roepen, dansen, liedjes zingen en allerlei gekke dingen uithalen.
Het bewijs was er: alcohol kan een mens gek maken.
Denk ook maar eens terug aan het assisenproces dat wij allen hebben bijgewoond dit schooljaar.
De feiten die zich daar hebben voorgedaan waren waarschijnlijk nooit gebeurd zonder alcohol.
Hoe onschuldig alcohol ook mag lijken soms kan ze dus beslissen over zaken van leven of dood.
Waar ik nu eigenlijk toe wil komen is het feit dat factoren van buitenaf mensen ook gek kunnen maken.
Wat dus ook wil zeggen dat gekheid niet altijd genetisch bepaald hoeft te zijn.
Denk maar eens na over je eigen ervaringen met alcohol.
Dat je ’s morgens wakker wordt en denkt : “ Wat heb ik gisteren toch uitgestoken?!
Dat had ik nooit gedaan als ik niet zat was geweest.” xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zo zie je maar dat in ieder van ons wat gekheid verscholen zit.
En dat die gekheid door bepaalde omstandigheden naar boven kan komen.
En in staat is onze normale handelingen overhoop te gooien.
Het komt er op aan om de controle over jezelf niet te verliezen en ervoor te zorgen dat je gekke gedrag beperkt blijft
zodat je er een ander mee schaadt. Want moet ik toegeven : een beetje gekheid kan nooit kwaad.
Je moet ze gewoon tussen haar grenzen weten te houden.

Het is zoals Marc Callewaert het ooit zei : "Een mens moet nu en dan een beetje gek doen om het niet helemaal te worden."

Dat alcohol gevaarlijk is en soms beslist over zaken op leven en dood weten we allemaal. Kijk maar naar de vele (dodelijke) ongevallen met jongeren in het weekend, het comazuipen dat in Nederland zeer populair is of het recente slimmen (het anaal of vaginaal inbrengen van een met alcoholische drank doordrenkte tampon met als doel snel zat te worden). Dit alles toont aan dat een teveel aan alcohol alles behalve goed is. Mensen doen in een zatte bui vaak dingen waarvan ze later dan weer spijt hebben. Dus dan zou je inderdaad kunnen stellen dat alcohol mensen gek maakt. Maar persoonlijk denk ik niet dat het de alcohol is die mensen gek maakt, maar eerder hun medemens. Bij jongeren merk ik namelijk vaak dat ze gewoon drinken omdat de rest het ook doet. Veel jongeren drinken omwille van peer pressure, uit angst niet aanvaard te worden door de rest. En dit is een verschijnsel dat absoluut verkeerd is! Ik heb er niets op tegen om met vrienden op een terrasje een lekkere pint te drinken of een goed glas wijn. En natuurlijk kan het dan al eens gebeuren dat je dan per ongeluk een beetje te veel drinkt. Daar is op zich niets mis mee, op voorwaarde dat je dan niet meer achter het stuur kruipt uiteraard! Maar jezelf gaan bezatten omdat de rest dat doet en omdat je dan cool bent is compleet belachelijk. Het vreemde aan deze situatie is dat de meeste jongeren dat wel beseffen, ze weten dat het niet erg verstandig is wat ze doen. Ze realiseren zich dat ze in zon situaties gewoon meelopers zijn die getuigen van weinig zelfrespect en een gebrek aan eigen mening en toch doen ze elke keer weer mee! Ik denk dus dat het niet perse de alcohol is, maar wel de peer pressure die mensen gek maakt en aanzet tot foute dingen.

Sophie

09-05-2010, 20:53 geschreven door Sophie

Is een mens gek omdat hij wat in een uitgelaten bui is? Neen, mensen zijn niet gek, mensen zijn blij, en proberen dat te tonen. Ook al lijken ze gek.
Ik geef toe dat ik soms ook wel de neiging heb om mensen die zich op een nogal luidruchtige manier uitgelaten tonen als gek te bestempelen, maar later besef ik dan dat het enorm mooi is om vreugde te kunnen tonen. Het is misschien zelfs ook gezond om (in beperkte mate) een beetje de controle te verliezen. Wanneer we steeds gedwongen worden in hetzelfde ritme, kan dit leiden tot een overbewustzijn waardoor iedere woord van iemand anders te veel kan zijn. Af en toe is het nodig om eens alle remmen los te kunnen gooien en alles eruit te laten, of we sterven van verveling...

09-05-2010, 11:51 geschreven door Bert

Een heel leuk voorbeeld Thaïs! Ik denk dat iedereen je wel gelijk kan geven.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Iedereen kan wel een voorbeeld bedenken waarbij een factor, een invloed van buitenaf ervoor zorgde dat je je gek gedroeg. Dit hoeft natuurlijk niet alcohol zijn, alhoewel dit voor de meesten een zeer toepasselijk voorbeeld is, je kan ook bijvoorbeeld een stoot energie krijgen door plotse blijdschap of iets degelijks. Daar kan ik al van mee spreken. En die energie geeft je dan de mogelijkheid om je zot te gedragen.

Maar dan komt te hamvraag weer. Wat is dan gek of zot gedragen?

Voor mij zijn die gevolgen van zat zijn of iets degelijks niet gek. Of toch niet het gek dat ik mij meestal voor ogen breng bij dit filosofisch onderwerp. En hier kunnen we overgaan naar de blog van Pieter !  Het feit dat onze taal eigenlijk soms te kort schiet. Eigenlijk zouden er veel meer woorden moeten bestaan om gek te kunnen verifiëren. Want wie weet is het misschien gewoon die tekortkoming op zich al die voor veel verwarring brengt.

Het is vaak moeilijk te doorgronden in bv. allemaal deze berichten om te achterhalen over welk soort gek men het in een bericht heeft.

x

09-05-2010, 00:52 geschreven door Sigrid

In mijn antwoord naar Bert probeer ik het onderscheid dat ik voor mezelf maak tussen het verstand (hersenen) en de geest uit te leggen.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Die spirituele kracht van de geest (voor sommigen het geloof) valt buiten alles wat met rede te maken heeft. Hierdoor overstijgt ze het fysische.

De kracht van de geest om uit een lichaam te kunnen treden is reeds veelvuldig aangetoond.

-het voorvoelen (voorspellen) van gebeurtenissen

-het opleggen van je eigen gedachten aan iemand anders.

-het kunnen lezen van gedachten van derden.

-contacten met overleden personen

-getuigenissen van bijna dood ervaringen, mensen die zichzelf uit hun lichaam zagen vertrekken voordat ze door electro-shocks werden teruggehaald

En waarrnemingen van geesten zijn er echt genoegIkzelf ben van mening dat sommige geesten blijven plakken op aarde, wat wij dan ervaren als spoken of klopgeesten.

Misschien komt het inderdaad door het feit dat je nog nooit iets meegemaakt hebt dat je niet kon verklaren of dat je de stuipen op het lijf joeg, waardoor je niet openstaat voor het feit dat er misschien wel iets meer buiten dit aardse leven zou kunnen zijn.

Het overlijden van iemand die je heel graag zag kan hierin cruciaal zijn.

En neen, je moet die energie bron, de geest genoemd, niet zo absurd voorstellen als de blauwe geest van Alladin. Volgens mij is de geest op zich niet echt zichtbaar, het is eerder een kracht. Volgens sommigen af en toe waar te nemen als een schim, of sterker nog, enkelingen beweren dat ze een bepaalde vorm kunnen aannemen maar dat dit heel veel energie vergt.

Misschien kan een introductie in waarnemingen van buitenaards leven je van de kracht van het buiten-fysisch leven overtuigen, de tijd van de groene Marsmannetjes is reed lang voorbij!

En los van dit alles, ga op zoek diep in jezelf, ben je het niet met me eens dat er zich een onverklaarbaar gevoel afspeelt binnen in je, wanneer je een ongelofelijke dag hebt gehad met je liefje? Neen, niet zomaar het gevoel van verliefd zijn, maar dat iets speciaals, die kracht van verbondenheid die je voelt, (zie soul-mate) iets wat het fysische, het verstand ver overstijgt.

Zoals je zei, is er inderdaad nog nooit bewezen dat mensen een ziel/geest hebben, maar het tegendeel is evenmin bewezen.

Uiteraard ben ik van dit alles niet zeker, het is dan ook slechts een gedachte die mij bezig houdt. Misschien denk ik hier zo wel over in de hoop dat er wel degelijk iets is na de dood.

04-05-2010, 22:01 geschreven door tomas