De rol van een psychiater


Na het bekijken van dit filmpje stelde ik mij toch wel vragen over de rol van een psychiater.
De bedoeling van een psychiater is toch dat ze hun patienten genezen d.m.v allerhande therapieën en gesprekken.
En niet door hen op te sluiten in isoleercellen voor maanden!
Dat heeft helemaal geen zin.

Die 2 meisjes die na hun zelfmoordpoging voor enkele maanden werden opgesloten in een isoleercel
zeggen zelf dat ze er alleen maar gekker werden.
Een andere man heeft op dit filmpje gereageerd en zei dat hij ,wanneer hij uit de isoleercel kwam,
meteen van het dak van de psychiatrische instelling gesprongen is.
Wat niet te verwonderen is want mensen die in een psychiatrische instelling belanden hebben nood aan professionele bijstand.
Zij hebben nood aan gesprekken met hun psychiater.

Maar in tegensteling tot dat worden ze gewoon opgesloten en verbannen uit de sociale wereld.
Ze worden dan wel onthouden aan de mogelijkheid om zelfmoord te plegen
maar hun drang om het te willen doen stijgt met de dag!
Ze kunnen dan ook niets anders doen dan hier constant aan te denken.
Want een isoleercel biedt echter geen enkel vermaak aan.

Opsluitingen in isoleercellen zouden slechts in uitzonderlijke gevallen ( bv. bij onhandelbare patiënten) mogen toegepast worden.
Voor derest bieden zij geen enkele helende factor.

09-05-2010, 00:00 geschreven door thais  

De invloed van alcohol


Dit weekend was het weer de jaarlijkse kroegentocht doorheen Laarne en Kalken.
Op het begin van die avond zag ik iedereen daar staan al pratend met enkele vrienden.
Maar wanneer ik rond een uur of 3 nog eens rondom mij keek zag ik niet veel mensen nog op hun gemakje praten.
Ik zag ze lachen, roepen, dansen, liedjes zingen en allerlei gekke dingen uithalen.
Het bewijs was er: alcohol kan een mens gek maken.
Denk ook maar eens terug aan het assisenproces dat wij allen hebben bijgewoond dit schooljaar.
De feiten die zich daar hebben voorgedaan waren waarschijnlijk nooit gebeurd zonder alcohol.
Hoe onschuldig alcohol ook mag lijken soms kan ze dus beslissen over zaken van leven of dood.
Waar ik nu eigenlijk toe wil komen is het feit dat factoren van buitenaf mensen ook gek kunnen maken.
Wat dus ook wil zeggen dat gekheid niet altijd genetisch bepaald hoeft te zijn.
Denk maar eens na over je eigen ervaringen met alcohol.
Dat je ’s morgens wakker wordt en denkt : “ Wat heb ik gisteren toch uitgestoken?!
Dat had ik nooit gedaan als ik niet zat was geweest.”

Zo zie je maar dat in ieder van ons wat gekheid verscholen zit.
En dat die gekheid door bepaalde omstandigheden naar boven kan komen.
En in staat is onze normale handelingen overhoop te gooien.
Het komt er op aan om de controle over jezelf niet te verliezen en ervoor te zorgen dat je gekke gedrag beperkt blijft
zodat je er een ander mee schaadt. Want moet ik toegeven : een beetje gekheid kan nooit kwaad.
Je moet ze gewoon tussen haar grenzen weten te houden.

Het is zoals Marc Callewaert het ooit zei : "Een mens moet nu en dan een beetje gek doen om het niet helemaal te worden."

Bijlagen:
pintje.jpg (14.3 KB)