Inhoud blog
  • Interview
  • Het leven van Ian Curtis
  • Film: 'Le temps qui reste'
  • 'Kristien Hemmerechts over 'levensafronding''
  • Twee gedichten
    Foto
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Filosofie - De Dood
    Hoe moeten we over de dood denken?
    'Heb geen angst voor de dood, want zolang wij er zijn is de dood er niet en als de dood er is zijn wij er niet meer.' Marcus Tullius Cicero (106 - 43 v.C.)
    24-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Interview

    Wij debatteren hier reeds enkele weken over de dood, maar in feite hebben de meesten van ons nog weinig te maken gehad met die dood. Daarom heb ik enkele vragen gesteld aan mijn beste vriendin wiens papa ruim tien jaar overleden is, toen ze dus ongeveer zeven jaar oud was.


    1. Zou je in het kort kunnen vertellen hoe je papa gestorven is?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

    ‘Toen mijn papa naar het ziekenhuis ging omdat hij de laatste weken veel rugklachten had, ontdekten de dokters toevallig kankercellen in zijn lichaam. Toen hij na hun behandeling een maand later terug moest onderzocht worden voor een controle maakten de dokters echter een ernstige fout. Aangezien op het eerste zicht alle kankercellen verdreven waren vonden de dokters het niet nodig net zoals het eerste onderzoek opnieuw een stukje weefsel te onderzoeken. Moesten ze dit echter wel gedaan hebben hadden ze ontdekt dat de kankercellen niet verdwenen waren. Bij een derde onderzoek zag men dus dat de kanker sterk was uitgebreid en stelde men vast dat de kans op genezing uiterst klein was. Later hebben ze de kanker nog proberen te bestrijden met chemotherapie, maar zijn toestand verbeterde niet.’


    2. Was je papa er zich van bewust dat hij niet lang meer te leven had? Welke gevoelens had hij
    tijdens de laatste periode van zijn leven?

    ‘Mijn papa was er zeker bewust van dat hij niet lang meer te leven had en probeerde zijn naderende dood dan ook zo snel mogelijk te accepteren. Hij heeft zijn dood nooit proberen te ontkennen maar was eerder berustend toen hij aan de dood dacht. Mijn papa was ook katholiek opgevoed en was niet bang voor de dood. Het enige wat voor hem de dood angstaanjagend maakte was het feit dat hij alles moest achterlaten zoals mijn mama, mij en mijn zus.’


    3. Hoe reageerden familie en vrienden op het feit dat je papa niet lang meer te leven had? Vond je
    dat een goede reactie? Hielp het je? Hoe zou je willen dat ze gereageerd hadden?

    ‘Mijn papa was vroeger steeds diegene die de rust en de vrede in de familie kon bewaren. Wanneer zijn toestand kritieker werd kwamen meningsverschillen en hevige discussies frequenter voor. Over de dood van mijn papa hebben we in de familie dan ook zeer weinig gepraat. In de loop van de jaren werd het bijwonen van de herdenkingsmis van mijn papa ook een steeds grotere moeite voor mijn familie en enkele jaren geleden heeft mijn mama hen dan ook voor de laatste keer na de mis bij ons thuis uitgenodigd. Ik vind het zeer spijtig dat zij ons niet evenveel hulp en steun geboden hebben na de dood van mijn papa dan onze vrienden. Zij hielpen ons wel door voor ons af en toe te koken of mee te werken in de boomkwekerij waar mijn mama werkt. Want ook voor mijn mama was het allemaal niet eenvoudig. Zij stond er nu alleen voor om voor ons te zorgen en ze apprecieerde dan ook dat ze op onze vrienden kon rekenen. Toch weet ik dat mijn oma, de mama van mijn papa, het erg moeilijk gehad heeft met de dood van haar zoon. Ze zei steeds dat ze liever gehad zou hebben dat de dood haar had meegenomen dan haar lievelingszoon. Door de jaren heen heeft ze het volgens mij wel zeer goed kunnen verwerken.’


    4. Besefte jij –je was pas zeven- dat je papa niet lang meer te leven had? Kon je dat accepteren?

    ‘Mijn mama heeft voor mij en mijn zus steeds verborgen proberen te houden dat papa doodging. Wij wisten wel dat er iets aan de hand was, maar wat precies wisten we niet. Via een nicht kwamen we dan uiteindelijk te weten dat papa kanker had. Op dat moment ben ik in tranen uitgebarsten hoewel ik helemaal geen besef had wat de dood precies inhield. Ik en mijn zus beseften enkel dat papa ziek was en dat de situatie ernstig was. Wanneer papa overleden was had ik niet door dat ik hem nooit meer ging zien. Hoewel ik wist dat het onzin was maakte ik mezelf jaren wijs dat papa op zakenreis was en op een dag opnieuw aan de voordeur zou staan.’


    5. Geloof je in een leven na de dood?

    ‘Ik hoop op een leven na de dood, maar ik geloof er niet in. Volgens mij is de dood vergelijkbaar met de periode die we beleefd hebben voor onze geboorte. Het zou wel geruststellend zijn moest ik weten dat er een leven na de dood zou zijn omdat ik er zo vanuit zou kunnen gaan dat mijn papa mij nog kan zien en eventueel kan beschermen.’


    6. Is het dan een troost voor jou dat er misschien nog een leven is na de dood?

    ‘Jazeker. Niet alleen ben ik er dan van overtuigd dat mijn papa over mij waakt, maar er zou ook een grote hoop zijn dat ik mijn papa ooit nog zou kunnen terugzien. Wanneer er een leven na de dood zou zijn zou ik het dan ook niet erg vinden om nu te sterven.’


    7. Zou je papa ooit euthanasie overwogen hebben? Zou jij euthanasie overwegen in dergelijke
    situatie?

    ‘Volgens mij zou mijn papa euthanasie nooit overwogen hebben. Ook ik ben eerder tegen euthanasie en vind dat je de natuur zijn eigen gang moet laten gaan. Moest papa echter euthanasie gewild hebben zou ik dat eerst zeer spijtig gevonden hebben, maar er uiteindelijk waarschijnlijk mee akkoord zijn gegaan.’


    8. Denk je nog vaak terug aan je papa?

    ‘Ja. Mijn papa heeft eigenlijk nog zeer veel invloed op mijn leven. Bij grote beslissingen in mijn leven vind ik het steeds belangrijk om me ook eens af te vragen wat de mening van mijn papa zou geweest zijn. Soms heeft die deels inventieve mening dan ook invloed op mijn beslissing. Maar eigenlijk heeft mijn papa niet alleen invloed op belangrijke beslissingen, maar zelfs op gans mijn leven. Alles wat ik doe in mijn leven doe ik voor mijn papa. Zo probeer ik bijvoorbeeld steeds mijn best te doen voor school. Papa trots maken is eigenlijk het grootste doel in mijn leven. Zo probeer ik een moreel goed leven te leiden omdat ik weet dat mijn papa het zo gewild zou hebben.’


    9. Heeft de dood van jouw papa ook onbewust tot iets goeds geleid?

    ‘De dood van mijn papa zal voor altijd de verschrikkelijkste gebeurtenis in mijn leven blijven, maar toch heb ik in de loop der jaren gemerkt dat de vriendschapsband tussen mij en mijn zus er enkel sterker door geworden is. Wij hebben de dood van mijn papa samen verwerkt en konden altijd steun vinden bij elkaar. De band tussen mij en mijn mama is echter niet veranderd. Als alleenstaande moet mijn mama erg veel werken om voor ons te kunnen zorgen en daar heb ik het wel eens moeilijk mee. Ze heeft het vaak erg druk waardoor ze weinig aandacht aan ons kan besteden. Toch weet ik dat mijn mama zichzelf eigenlijk opoffert om ons gelukkig te maken.

    Wat ik ook geloof is dat ik na de dood van mijn papa meer kansen heb om nog gelukkig te worden. Elke mens heeft in zijn leven enkele slechte ervaringen te verduren. Aangezien voor mij al een groot deel van deze pijnlijke momenten achter de rug is denk ik dat ik nu meer kans heb op een gelukkiger leven dan iemand die nog geen slechte ervaring heeft meegemaakt.’

     


    Zeker voor mij, die Lise-Marie al gans mijn leven zeer goed ken en die mijn beste vriendin is, was dit gesprek zeer confronterend. Misschien kan het ook voor anderen stof tot nadenken geven.



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)



    Foto

    Laatste commentaren
  • obsessie voor de dood (thais)
        op Het leven van Ian Curtis
  • De dood als een vlucht (Lara)
        op Het leven van Ian Curtis
  • Twee verschillende keuzes (Lara)
        op Film: 'Le temps qui reste'
  • le temps qui reste (thais)
        op Film: 'Le temps qui reste'
  • De onenigheid op de thematiek verrijzenis. ( Etienne Vermeersh ) (Lara)
        op Twee gedichten

  • Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs