-------- succes is niet definitief, falen nooit fataal; het is de moed die telt ----------- Quote van Marianne Vos, méérvoudig wereldkampioene wielrennen Over hoe de fietsmicrobe me te pakken kreeg...
26-05-2011
EFFE SCHRIKKEN
2 weken geleden was ik een toerke gaan fietsen met Caro.
Na een uurke stekende pijn in rechterkuit (nog nooit gehad). Ondanks het feit van rustig te rijden. Na een kleine 3 uur en een paar stops het toerke afgelast, genoeg gehad.
Daarna 2 dagen gerust en nog eens geprobreerd. amai, was al na een half uurke terug van datte.
Ik naar de huisdokter. Die me doorverwees naar "een " kinestist.
Toen dacht ik aan Mike Martin (ook een cyclosportief), die vroeger al eens mijn (stress)rug gekraakt had (ha)
Mocht al direkt gaan. Lag ik op die tafel, stelt vragen, duwt efkes aan mijn voet, voelt aan mijn kuit, draait aan mijn been en zegt:
het is in orde hoor, heb je het gevoeld? ikke: nee
Ik heb juist je kuitbeen terug rechtgezet, was verschoven.
Allez dan, daarna een beenmassage gehad (volgende week terug 3 x, 3dagen). (kuitbeen was vermoedelijk lichtjes verschoven door partijtje blootsvoet voetbal enkele dagen eerder)
En Mike heeft me een flinke boost gegeven. Die heeft ook al alle 3 kanten van de Ventoux opgereden en de Marmotte gereden. Hij zei dat ik dat zeker zal kunnen, de Ventoux, en de Galibier. En die meende het nog ook... haha Hij zei dat ik nog méér mag fietsen, net wat ik wou horen !
UPDATE: 26/05 helemaal in orde ! niets meer te voelen.
THANKS MIKE EN HANS
