|
Gisteren avond had ik maar een klein tafeltje op mijn kamer.
Ik was dus met mijn computer op mijn bed gaan zitten. Plots werd ik wakker. Om
2 uur. Met mijn kleren nog aan en mijn hoofd naast de computer. Omstreeks 22h30
is gewoon mijn lichtje uit gegaan. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Maar niet gevreesd. Vandaag kwam alweer de zon op en dat kon
ik ook zien door mijn kleine piepertjes deze morgen. Ik zat samen met een Duitser
aan de ontbijttafel die hier was voor zijn werk. Na een prettige conversatie
kwam ik om 9 uur terug op mijn kamer. Alweer al mijn spulletjes in de tassen
puzzelen en dan de fiets op. Net geen 10 uur. Dat viel nog mee. Nog even langs
de winkel om eten en hup, naar de mooie blauwe Donau. Het is echt mooi weer
vandaag, maar er staat en erg sterke wind en die komt uit een wel heel slechte
hoek. Pal op kop. Tot er ergens een bochtje in de Donau kwam. Dan was het eerder een beetje schuin van
voor. Dit kon je moeilijk nog een briesje noemen. On de Donau verschenen kleine
golfjes met hier en daar witte kopjes. Pijnlijk veel wind dus.
De eerste 26 km heb ik gereden in 2 uur. Toen kwam ik in
Melk. Ik had al meermaals gehoord dat de abdij zeker de moeite loonde om te
bezoeken. En ik kan dit alleen maar bevestigen. Als je hier met de fiets
voorbij komt zonder hier een bezoek te brengen, dan heb je echt wel iets
gemist. Het gebouw op zich is al indrukwekkend. Maar de kapel in de abdij is
echt adembenemend. Persoonlijk vind ik ze mooier dan de St. Pietersbasiliek in
Rome. Ja, dit is zeker één van de hoogtepunten op deze reis.
Daarna had ik het nog een tiental kilometer moeilijk. Op een
bepaald ogenblik zag ik te laat dat ik van de borduur ging rijden. Het enige
dat ik nog kon doen was hard aan mijn stuur trekken en met twee wieltjes tezamen
landen. Sindsdien piept mijn stuur en ik vind niet wat er juist aan scheelt.
Hopelijk breekt het één van de dagen niet af als ik omhoog aan het fietsen ben
in Hongarije.
Daarna begon mijn dieseltje op temperatuur te komen. Er kwam
ook meer begroeiing naast de Donau zodat ik niet altijd vol in de wind moest
rijden. Om half zeven heb ik Tulln bereikt. Nog doorrijden tot Wenen zat er
helaas niet meer in. Dat zal iets voor morgen zijn. Nog 40 km. En dan een dag
welverdiende rust.
Van Hongarije weet ik echt niet wat ik moet verwachten en
dat maakt mij wel een beetje onzeker. Ik spreek geen woord Hongaars en moet nog
eens uitvissen hoe ik de munt moet omrekenen naar euros. Ik zal morgen al maar
eens naar de bank gaan om wat geld af te halen, want zondag ga ik het nodig
hebben. Hopelijk ben ik dan in Bratislava.
De abdij in Melk.
%%%FOTO2%%
De ingangspoort van de abdij.
Het Nibelungen monument in Tulln
|
