er bestaat ook een revalidatietraject voor fibromyalgie, maar ook bij deze revalidatie zijn de resultaten sterk verschillend van persoon tot persoon. deze revalidatie houdt vooral in om durven nee te zeggen en leren omgaan met de pijn. er zijn personen die er enorm mee geholpen zijn, er zijn mensen die voor een tijdje geholpen zijn en dat het daarna weer slechter gaat n er zijn ook mensen die er totaal niet geholpen mee zijn. door de wisselende successen van deze revalidatie en ook at ik nog studeer heb ik voor de moment gekozen deze nog niet te doen. misschien dat ik het wel zou overwegen om dit na mijn studies te doen om er zo voor te zorgen dat ik misschien alleen kan gaan wonen zonder te veel afhankelijk te zijn van anderen. want met wat ik nu nog maar kan is het niet mogelijk dat ik alleen woon. het huishouden is voor mij heel lastig, ik kan niet kuisen, koken is ook lastig vanwege het tijd dat ik moet rechtstaan, groente schillen en snijden gaat niet meer voor mijn. als er zaken op de grond vallen kan ik het zelf niet meer oprapen. hierdoor is het ook moeilijk om de vaatwasser aan te vullen of mijn was in de wasmachine te steken. dit is allemaal heel frustrerend omdat ik constant hulp moet in roepen van anderen, deze personen vinden dat ook niet leuk meer om me constant te moeten helpen. hierdoor zijn er ook regelmatig discussies over me en dit vindt ik heel erg. 

ik sukkel dus niet alleen met mijn ziekte, maar ook met het onbegrip die het teweeg brengt