HOERA!!! Werk gevonden!!! 1 telefoontje en ik had werk. Morgen al meteen starten op proef en hopelijk mag ik blijven. Ik ben echt benieuwd want iedereen blijft vragen of ik sterk en fit genoeg ben, blijkbaar is het dus echt zwaar werk. Ik
09-04
Gisteren appels geplukt, vandaag appels geplukt.. morgen zal ik, jazeker, appels plukken. En ja, het is zwaar werk! Ongelooflijk zwaar werk. Elke dag 1500 kilo appels plukken is hard. Maar ik verdien geld en het is leuk werken in de zon. appels plukken is best grappig, je draagt een soort van buideltas die je moet vullen en dan moet legen in een grote bin. Die tas weegt iets van een 20-25 kilo en een bin 500 kilo. Het doel is om elke dag 3 bins te vullen.
12-04
Het plukken gaat steeds beter. Het hangt vooral af van de soort appels en de hoeveelste pluk het is. Ik begin als een echte kenner te spreken. Momenteel zijn de Jazz appels mijn favoriet, maar wel de moeilijkste om te plukken. Ergens geniet ik van het harde werken in de buitenlucht. Ik leer de groep ook steeds beter kennen en voel me ondertussen ook geaccepteerd in diezelfde groep. Maar mijn rug is een ramp en doet constant pijn, mijn benen staan vol blauwe plekken van de lader en vol met sandflie beten en mijn arnel vol krassen van de takken. In totaal al op 3 verschillende appelgaarden gewerkt. De 2de was met zicht op zee en de 3de was aan een rivier omgeven door bergen. Het is dus prachtig werken. Ook de hostel is als een kleine familie. Iedereen die hier verblijft, blijft hier voor enkele weken. Het zijn allemaal jongeren die werken om hun reis te kunnen betalen. Met enkele klikt het erg goed, zo goed dat we zondag naar Abel tasman gaan om te kajakken allemaal samen.
wordt vervolgd binnen enkele weken, want mijn weken hier zullen voornamelijk gevuld worden door appels plukken..
Net aangekomen in Nelson in een kleine hostel. Morgen begin ik te zoeken naar werk en hoplijk vind ik snel iets. Deze avond in een Thais curryhouse geeindigd met een 61'jarige man. In hostels kom je heel wat interessante mensen tegen en neen zeggen tegen een gratis diner in een duur land is not done.
05-04
Vandaag gestart met mijn zoektocht naar werk. 50 km gefietst op een oude fiets en resultaat is 0,0. Wel een prachtige fietstocht gemaakt van Nelson naar Richmond via een oude scenic railway route en dan terug via de coastline. Lekker in het zonnetje fietsen was zalig. Momenteel nog geen idee wat mijn plannen zijn als ik geen werk vind. Terug naar het Noordereiland of verder trekken?
06-04
Heb het opgegeven om te zoeken naar werk hier in Nelson. Vandaag Nelson ingetrokken en een wandeling gemaakt in de heuvels , lees bergen, naar het middelpunt van NZ. Ook heeft de hostel gevraagd of ik niet wat langer kan blijven om ginter te helpen maar heb neen gezegd. Wil verder trekken in de hoop dat ik ergens anders werk vind die wat geld kan opleveren. In de hostel maakte ik kennis met een Duits meisje die naar Abel tasman trok de volgende dag en aangezien een Argentijns koppel mij vertelde dat in Motueka heel wat werk te vinden is ga ik in die richting verder. Kan ook meerijden met het Duitse meisje wat het makkelijk maakt voor mij natuurlijk.
Vandaag mijn 20ste dag in NZ. De tijd vliegt. Normaal zou ik vandaag van Queenstown naar Dunedin liften om vervolgens naar Christchurch te gaan. Dit omdat een rechtstreekse liftdag naar Christchurch iets te risicovol is. Minstens 6uur rijden en als ik onderweg geen lift kan vinden dan is er geen plaats om te slapen ook. Het geluk stond aan mijn kant die dag want ik werd even voorbij Queenstown opgepikt door een bekende NZ mountainbiker Vraag mij niet naar zijn naam want die ben ik alweer vergeten. Na wat heen en weer gepraat te hebben bleek dat hij op weg was naar Christchurch. Ideaal dus. Een rechtstreekse lift naar Christchurch met een zeer aangename jonge gast. Beste lift in NZ tot nu toe. Hij nam me mee naar een zalmboerderij, stopte op verschillende mooie plaatsen. Echt een superrit. Aangekomen in Christchurch vond ik geen plaats om te slapen. Alles was vol en natuurlijk had ik geen reservatie. Uiteindelijk probeerde ik via de I-site en zij vonden nog een bed voor me. Gelukkige bleef ik daar maar 1 nacht. Het was een hotel uitgebaat door chinezen en met enkel chinezen als gasten. De volgende dag was ik snel weg op zoek naar een nieuwe hostel.
31-03
Paaszondag, maar dit jaar geen paaseieren voor mij. Vanmorgen op zoek gegaan naar een nieuwe hostel en gelukkig 1 gevonden. Volledig in thema van Fowlty towers. Ook de stad verkent, maar veel is er niet te zien. 2 jaar geleden was er een serieuze aardbeving die de volledige stad in puin heeft gelegd. Vandaag de dag zijn ze nog volop bezig met de heropbouw van de stad. Ook is het centrum nog steeds niet toegankelijk en afgebakend als red zone. Persoonlijk vind ik Christchurch geen mooie stad, maar het heeft wel enkele mooie plaatsen. Ik bracht mijn tijd vooral door in the Botanic gardens en het stadspark, wat gigantisch groot is.
01-04
Na het stadspark van gisteren verken ik nu het andere deel, namelijk het shopping deel. Het shoppingcenter is hier opgebouwd uit containers als noodoplossing na de aardbeving. Nu is het voornamelijk een toeristsche trekpleister.
04-04 De voorbije dagen weer doorgebracht met de groep. Eerst een dag in Christchurch waar we in JAilhouse verbleven. Deze hostel is gevestigd in een oude gevangenis. De inkleding is nog steeds het gevang dus we slapen in cellen. Maar de luxe van een hostel is wel aanwezig. Die dag niet veel gedaan, wat rondgehngen in het park en in de avond nog eens de plaatselijke bars uitgetest. Tot nu toe 1 van de betere avonden van de reis. De volgende dag gingen we naar kaikoura. Na enkele weken telkens een kamer te delen deed ik eens decadent en nam een kamer voor mezelf MET dubbel bed. Gewoon om eens uit te rusten en slaap in te halen. Het was de laatste avond met de groep en we bleven die avond rustig in de hostel met een glas cider en een goede babbel. De volgende morgen was het tijd om definitief afscheid te nemen. Heel wat traantjes gelaten bij de afscheidsknuffels en het uitzwaaien. Maar ik heb de tijd van mijn leven gehad en vrienden gemaakt die ik zeker nog terug zal zien. 1 voor 1 prachtige personen die ik op 24 dagen bijzonder goed heb leren kennen. Het was hard om afscheid te nemen maar mijn avontuur gaat voort en afscheid nemen hoort daar nu eenmaal bij. Uiteindelijk onthou ik de goede momenten en die waren rijkelijk aanwezig.
