Victor Horta (1861-1947) is één van de belangrijkste Belgische art nouveau architecten (Jugendstil). Zijn werk heeft collegas geïnspireerd tot ver buiten de grenzen van de Benelux. Horta wordt onder meer bewonderd voor de wijze waarop hij constructie en decoratie wist te versmelten.
Het Hortamuseum is één van de mooiste en best bewaarde art nouveau huizen van de Benelux. Het museum is ondergebracht in Hortas voormalige woning en atelier. Dit bouwwerk is tussen 1898 en 1901 gerealiseerd naar zijn ontwerp. Hij heeft het gebouw tweemaal uitgebreid, namelijk in 1906 en 1908. Het Hortamuseum bestaat uit twee smalle met elkaar verbonden panden. Achter de linkergevel bevindt zich de voormalige woning van Horta, rechts zijn voormalig atelier en het documentatiecentrum.
Het interieur is eveneens door Victor Horta ontworpen. Het komt zelden voor dat een art nouveau interieur zo goed behouden is. Muurschilderingen, glas in lood, mozaïeken en meubels zijn zorgvuldig op elkaar en op de architectuur afgestemd. Zelfs kleine onopvallende aspecten als scharnieren ontwierp deze perfectionist bij voorkeur zelf. Het trappenhuis is bijzonder geslaagd. Deze is van boven verlicht door een glas in loodconstructie en afgezet met een zeer elegante leuning. De wintertuin is eveneens adembenemend.
Samen met enkele andere leerlingen van het Heilig-Hart & College bezochten we het Hortamuseum, in Brussel( Sint-Gillis),ter gelegenheid van de museumdag op 9 februari.
Victor Horta was voor mij nog een onbekend iemand. Ik wist enkel dat hij een Belgisch architect was en in het Hortamuseum kwam ik te weten dat hij een belangrijke rol had gespeeld in het ontstaan van Art Nouveau. Mijn verwachtingen lagen dan ook niet echt hoog. Ik hoopte wel een beter inzicht te krijgen van hoe de mensen/kunstenaars vroeger leefden en wat deze kunst juist inhield.
Ik vond het een zeer leuke ervaring om het Hortahuis eens te bezoeken. We zijn er veel leuke weetjes te weten gekomen over Art Nouveau en de technieken: rood was een kleur die veel gebruikt werd omdat rood aangenaam is en aantrekt, in alle kamers was veel licht aanwezig , speciaal gekleurd glas langs beide kanten, de trechtervormige trap die minder lang leek door het effect van de leuning, Dit lijken voor ons misschien details dus vond ik het leuk om te zien hoe Horta hier toch aandacht aan besteedde om alles tot in detail uit te werken en hoe men kon spelen met licht en ruimte. Alles leek perfect, was zeer mooi uitgevoerd/versierd en de materialen die men gebruikte waren niet zomaar gekozen en van zeer goede kwaliteit. Horta ging in tegen de meeste andere gewoonten van zijn tijd. Zo maakte hij een badkamer wat volgens het katholicisme toen helemaal niet mocht omdat het uiterlijk niet belangrijk was, maar God. Toch werden ook enkele principes behouden: de bedienden werden gescheiden van de rest en hadden hun eigen onderkomen. We kunnen een bepaald gedeelte van dit gedrag toch ook nog terug vinden in onze maatschappij. Mensen proberen hun eigen identiteit te tonen, hoe ze zijn en hoe ze denken, maar in grote lijnen houden ze zich toch aan de wetten, of de huidige stijl. Ik vond het enkel jammer dat de tuin minder verzorgd was, dit is toch ook een belangrijk onderdeel van een huis.
Normaal hou ik niet zo van het bezoeken van museums, maar dit vind ik toch wel een aanrader voor anderen. Art Nouveau heeft mij zeker aangesproken en het was zeker de moeite waard! Als ik ooit nog een huis/museum van deze stijl tegenkom, zal ik zeker eens binnenspringen.
Deze film zit er al een tijdje aan te komen en veel mensen zullen er wellicht al wel over gehoord hebben, Buried, met Ryan Reynolds is een film welke het concept niet geheel origineel is maar wel minutieus wordt uitgevoerd. Een man wordt wakker, begraven in een doodskist onder de grond, met alleen een telefoon en een zippo-aansteker. Vanuit daar ontwikkelt zich een redelijk spannend verhaal dat zich continue af blijft spelen vanuit de kist zelf. Een film die niet geschikt is voor mensen met claustrofobie.
Suspense in een kistje De plot van de films is zeer simpel en meer erover uitleggen dan hierboven beschreven is overbodig, behalve het feit dat de film zich afspeelt in Irak. De film is Engelstalig en heeft een puike Hollywood-ster in de hoofdrol, namelijk Ryan Reynolds, die onlangs nog verkozen is tot meest sexy man van 2010 door People. Dit is opvallend aangezien de film gemaakt is door de Spaanse filmmaker Rodrigo Cortés en ook volledig gefinancierd is met Spaans euris. Omdat de film toch over de oorlog in Irak gaat is het juist daarom interessant om te zien hoe Europeanen naar dit conflict kijken. Themas van onschuld en wanhoop keren regelmatig terug en Cortés (tevens verantwoordelijk voor het scenario en Hermann-achtige muziek) laat zijn film dan ook dienen als een aanklacht tegen oorlog
Om toch een zo breed mogelijk publiek te bereiken koos Cortés ervoor de film in het Engels te draaien, met voorgenoemde hoofdrolspeler. Het moet inderdaad gezegd worden dat Reynolds de onschuld van zijn personage goed weet te dragen en met succes het kloppende hart van de film vormt. Het is namelijk een hele klus om praktisch in je eentje anderhalf uur lang het publiek te moeten boeien. Reynolds slaagt hierin met verve, wat meteen ook veelbelovend is voor The Green Lantern, waarin hij volgende zomer de titelrol vervult.
Onschuld Het thema van onschuld komt dus meerdere malen terug in de film. De Irakese gijzelnemer die het personage van Reynolds onder de grond gevangen kaatst de bal meteen terug wanneer Reynolds klaagt dat hij onschuldig is met de constatering dat Saddam ook niks te maken had met 11 September maar toch werd aangevallen. Zulke oog om oog situaties keren vaker terug in de film. Wanneer Reynolds de gijzelnemer vraagt naar zijn motieven zegt hij dat hij slechts zijn gezin te eten wil geven. De zaken worden nog eens gecompliceerd wanneer een medewerkster van Reynolds vermoord wordt door de gijzelnemers. Zij had 2 kinderen, klaagt hij. Ik heb er 5. Allemaal gedood door de Amerikanen, antwoordt de Irakees. Harde woorden die wel degelijk de kijker aan het denken zetten. Zeker omdat ze in een film zelden worden uitgesproken. Toch voelt het hele onderwerp op deze manier wel een beetje als mosterd na de maaltijd. Het zijn de klassieke argumenten tegen de oorlog in Irak, maar of die momenteel nog relevant zijn valt te bezien.
Eindoordeel Wanneer in de climax van de film Reynolds op bijzonder hufterige wijze wordt afgeserveerd door zijn eigen bedrijf, en een huiveringwekkende finale volgt blijkt dat Cortéz sowieso weinig hoopvol is over Amerikanen in het algemeen. Steeds wordt het hoofdpersonage tegengewerkt of gewoon in de wacht gezet wanneer hij wanhopig opbelt voor hulp. Een muziekje aan de andere kant van de lijn is het gevolg. Tergend en frustrerend, net zoals de hele oorlog. De film biedt uiteindelijk weinig nieuwe inzichten in het debat over de oorlog maar de suspense is wel volop aanwezig, en Reynolds laat zien wat hij in zijn mars heeft. Cortés is zeker een regisseur om in de gaten te houden maar het politieke mag best iets minder de volgende keer.
Ik woonde de voorstelling Buriedbij op 13 november met Mirasol Vandenbosch, Ewout Gijbels en Kelly Billiet. De voorstelling nam plaats te Brouckere in Brussel om 15u30.
Ik koos voor deze film omdat ik verwachtte dat buried een film zou zijn waarin spanning wel veel zou voorkomen, er een grote zoektocht op gang zou worden gezet en speurders op zoek zouden gaan naar de begraven man. Mijn voorkeur gaat dan ook uit naar films waarin veel gebeurtenissen voorkomen, er actie ondernomen wordt en waar er toch enige realiteit achterschuilt.
De hoofdrolspeler was Ryan Reynolds en hij was zowat de enige die voorkwam in de film. Van deze acteur had ik nog niet gehoord dus ik wist niet goed wat ik ervan moest verwachten.
De film Buried met zijn hoge rating van 4,5 sterren en dus volgende de recensenten een sterke, fascinerende en nadrukkelijk geadviseerde film waar je gemakkelijk in opgaat, schiep hoge verwachtingen.
Toch bleef ik op mijn honger zitten. Het hele verhaal speelde zich af in een enge kist waarin het personage Ryan Reynolds levend begraven ligt en contact zoekt met de buitenwereld. De film weerspiegelt enkel en alleen de benarde situatie en de vechtlust van Ryan die heldhaftig de strijdbijl hanteerde maar kon niet op tegen de overmacht van het inlopende zacht die al zijn levenslucht ontnam. De film was een zeer goede vertoning van hoe het er in onze maatschappij eigenlijk aan toe gaat. Mensen in nood worden niet altijd serieus genomen of er wordt niet altijd even goed naar een oplossing gezocht. Het einde was net zoals in de recensie vermeld toch zeer huiveringwekkend.
Als kijker wordt je samen met Ryan afgesloten van de buitenwereld waardoor eentonigheid al snel de bovenhand krijgt en een saaie gelatenheid overbrengt. Ook de humor van sommige passages kon mij niet bekoren.
De acteur Reynolds was wel letterlijk en figuurlijk een lichtpunt in de duisternis. Zijn ingenomenheid en acteertalent zorgde er toch voor dat ik toch nog naar films zal gaan kijken waarin deze een rol vertolkt.
32 rue Vandenbranden (2009) van het Brusselse gezelschap Peeping Tom begint goed: met een babymoord. De vrouw die het kind onder haar trailerwoning begraaft, draagt een volgend potentieel slachtoffertje in haar buik. Aan de overkant, in een andere stacaravan, wisselen hartstocht en mishandeling elkaar af en vinden twee immigranten een schamel onderkomen.
Gezellig is het niet aan rue Vandenbranden. Het achterdoek met besneeuwde bergtoppen laat de vraag open waar dit oord is gesitueerd - in een dunbevolkt berglandschap? Of een aso-containerdorp aan de rand van een stad?
In elk geval wil het gemeenschapje geen aansluiting met de "beschaafde" wereld, een idee dat het regisseurs-choreografenduo Franck Chatrier en Gabriella Garrizo ontleende aan de film The Ballad of Narayama van Shohei Imamura. Het zwangere hoertje (Marie Gyselbrecht) ontvangt haar pas gearriveerde buitenlandse klant. Haar hospita (zangeres Eurudike De Beul) koestert als een moederdier haar commensaal aan de borst en zingt even makkelijk Bellini als Pink Floyd. De onderdrukte vrouw (Sabine Molenaar - een revelatie) is zo murw geworden, dat haar lichaam in de meest bizarre knopen kan worden gezet. De twee ontheemde Aziaten (Seoljin Kim en Hun-Mok Jun) zoeken met pantomime, zelfbevlekking, acrobatiek en karaoke naar liefde.
Anders dan in de trilogie Le Jardin/Le Salon/Le Sous-Sol van Peeping Tom, waarin drie generaties van een familie werden geschilderd, zijn de zes personages in 32 rue Vandenbranden vreemden voor elkaar. Daar verandert in 80 minuten niets aan, ondanks pogingen tot toenadering en een enkele dolle groepsontmoeting tussen hun trailers. Telkens als een gevoel van saamhorigheid het groepje dreigt te bevangen, maken angst en achterdocht daar korte metten mee. "Meisjes, naar binnen!" roept macho Jos Baker dan, ingespannen turend richting publiek.
Soms steekt er onverhoeds een ijzige storm op of dreunt en trilt het plotseling. Maar of dit verbeelding van de personages is of werkelijkheid, laten Chatrier en Garizzo aan de toeschouwer over. In filmische beelden, meestal traag en verstild, dan weer vol dynamiek, schetsen zij een wereld van verloren zielen, misfits en uitgestotenen. Ook al versmelten de trucs en acrobatische kunsten niet steeds even organisch in de handeling, ze scheppen wel lucht in deze schets van een bestaan aan de rafelranden van het leven. 32 rue Vandenbranden wekt huiver, verwondering en mededogen.
Ik woonde op 29 september de voorstelling 32 Rue vandenbranden Peeping Tom bij met 5 economie talen/ economie wiskunde. De voorstelling nam plaats te Bronks in Brussel om 20uur.
De activiteit werd door onze klastitularis voorgesteld en dus besloten we er samen heen te gaan. Ik had niet echt verwachtingen voor het stuk en wist eigenlijk niets over de acteurs die erin gingen meespelen of waarover het zou gaan.
Het theater stuk 32 Rue vandenbranden opende huiveringwekkend het schouwspel met een babymoord. Deze introductie sprak boekdelen en afkeur werd in de hand gewerkt. De regisseur slaagt zo wel in zijn opzet en weerspiegelt perfect een gemeenschapje dat geen aansluiting wil met de beschaafde wereld.
Als toeschouwer tuur je door de vensters van stacaravans en wordt je geconfronteerd met eenzaamheid, strijd, vertwijfeling, liefde en overspel.
Je weet niet waar je gesitueerd bent, maar het is er niet gezellig. Het is er zeer sober, sneeuw- berglandschap decor en de omgeving was zeer schamel, armoedig. Vb: de stacaravans waren de enige vorm van onderkomen. Toch leverde dit decor prachtige plaatjes op. Sneeuw is een uitnodiging om te schuifelen of om evenwicht te verliezen en een windhoos blaast de dansers als het ware naar voren of naar achteren. Een paraplu in de handversterkt dit beeld.
Humor doorprikte gelukkig af en toe het doods en rare karakter van de voorstelling. Vb: als Molenaar uit het raam van een caravan klimt en met het gordijn op zijn hoofd in een bruidje verandert.
Het duurde wel even voor de voorstelling overtuigde, maar eenmaal buiten zat het hoofd vol betoverende en intrigerende beelden. De acteurs hadden hun rol goed vervuld.
Na de voorstelling was ik niet echt enthousiast over het schouwspel. Ik had me een dansvoorstelling toch eerder anders voorgesteld en daarom zal ik me volgende keer beter informeren voor ik nog eens naar zo een vertoning ga kijken.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
