Wolkenkrabbers, torenhoge wolkenkrabbers en nog veel grotere wolkenkrabbers. Met daartussen nog vrij veel oude en lage bebouwing. Arm en heel rijk staan hier naast elkaar. Veel Europese bouwstijl-invloeden ook van de jaren `20 & `30. Maar voor de `echte` europese stijlen ga je beter naar een europese grootstad en voor een `echte` wereldstad met wolkenkrabbers lijkt New York mij een betere optie, daar zijn dan hopelijk ook wat minder chinezen...
Dat wil echter niet zeggen dat het geen evenement is om hier rond te lopen. Bedelaars die niet tevreden zijn met wat je ze geeft, nog bedelaars, mensen die allerlei `fake-merken` verkopen, studenten die hun engels willen oefenen, `art-students` die hun `kunst`-werken (voor veel te veel geld) willen verkopen, hello - how are you - you are beautiful - hello - HELLO - je wordt hier ongeveer door iedereen aangesproken, de hele tijd, zelfs als je denkt even rustig op een bankje te zitten.
Vandaag ook 2 hele goede musea bezocht. Eentje over de stadsplanning van deze giga-stad en een ander van moderne kunst, met zeer kleurrijke kunstwerken en leuke kortfilms!
Vanuit Nanjing de bus genomen naar Huang Shan, ofte een klein dorpje in de bergen dat iedereen kent van de chinese schilderijen. In het donker aangekomen en bleek dat de bus niet stopte in het dorpje maar aan een heel groot chinees hotel, waar niemand engels sprak, en waar niets anders in de buurt was, we moesten daar dus wel blijven. Uiteindelijk was het wel ok, op een paar vreemde, vliegende keverachtigen na.
De volgende dag dan maar met een busje naar het dorpje, waar we de heel vriendelijke Mr. Cheng tegenkwamen. Hij had een restaurantje en gaf ons veel en goede info over de tocht die we wilden maken. Hij kon ons ook helpen een overnachtingsplaats te vinden op de berg en was de eerste chinese man die echt en verstaanbaar engels praat.
De bergtocht was heel mooi, maar steil! De eerste dag duizenden treden naar boven! De volgende dag, langs een andere weg, duizenden treden weer naar beneden! Het was zwaar, maar zeker wel de moeite! Inderdaad, zeer schilderachtige landschappen en uitzichten.
Na een 14-uur durende reis, ipv 9uur, van het bergdorpje in Suzhou aangekomen. Men had ons niet verteld dat we onderweg van bus moesten wisselen en kwamen dus aan in Shanghai. Gelukkig was er iemand op onze bus die Engels en ook chinees kon,zodat zij ons kon helpen en uitleggen hoe we aan het station konden geraken. Waar we dan maar de trein namen naar Suzhou.
Suzhou is een mooi en voor de chinezen zeer bekend stadje! Het heeft vele kleine kanaaltjes, zoals Venetie, en hier maakt men sinds 6000 jaar de zijde die over de hele wereld verspreid wordt via de Zijderoute.
Vandaag zijn we dan naar het interessante Zijdemuseum en het mooie Folkloremuseum geweest. Verder hebben we de straatjes verkend en de toeristenwinkeltjes bekeken.
