Eerste schooldag, na de vakantie! Ik sta in
groep 4 (2de leerjaar), vervanging ;) Ik ben deze klas al helemaal
gewoon. Het lijkt mijn klas wel te zijn :D Haha.
Dezelfde dag moet ik eens horen bij mijn
parallel collega wat ik moet geven.. Zo gaat het er vaak aan toe, helaas..
Natuurlijk beginnen we de dag met een vertelmoment. Zo ongeduldig dat ze
allemaal zijn! Haha. Daarna vertel ik, geef ik taal, poppenkast, rekenen,
schrijven,.. Leuk om terug te zijn! :)
Weer heel wat verbeterwerk, het enige nadeel
aan lager onderwijs.
In de avond ga ik met Stefanie naar Zus en zo.
We hebben nog niet gegeven ;) Het was weer enorm aangenaam. Roy is ook even bij
ons komen zitten. Hij had net gedaan met werken. Ze nodigen me uit bij hun
thuis, daar zit de rest van de hoop maar ik pas :) Het was een vermoeiende dag
en ik wil morgen terug een frisse uitgeruste juf zijn!
Vandaag weer een wasdag/schooldag.. Jullie
kennen het ondertussen wel. ;)
In de avond heb ik voor het eerst een (stukje)
film gezien. (Ik heb hier in Suriname 1 keer een cinema gedaan maar voor de
rest geen films of series.) Vandaag had ik er zin in! Helaas ben ik het niet
gewoon, de film stond snel af omdat ik bijna in slaap viel :O
Terug naar huis.. Helaas. Met pijn in het hart
verlaat ik het binnenland. Het is wellicht de laatste keer dat ik het
binnenland bezoek (wegens te weinig tijd en stage.)
Weer 3 uur varen en 3 uur en half in de auto.
Zeer vermoeiend maar zeker de moeite.
Welke dieren hebben we gespot tijdens de 4
daagse trip Ping Pé:
Vogels, een luiaard, heel veel kakkerlakken,
tarantula, ijsvogel, kaaimannen, vuurvliegjes, wormen, andere insecten,
vlinders, papegaai, muggen,..
In het binnenland zijn er minder muggen maar
helaas wordt ik steeds geprikt..
In de avond heb ik voor het eerst een (stukje)
film gezien. (Ik heb hier in Suriname 1 keer een cinema gedaan maar voor de
rest geen films of series.) Vandaag had ik er zin in! Helaas ben ik het niet
gewoon, de film stond snel af omdat ik bijna in slaap viel :O
* Lokaal radiostation bezocht of toch een
poging tot.. Het was gesloten..
* Dorpje Semoisi bezocht.
* Jungletocht op ons jungleresort Ping Pé met
Don, Wadi en Tessa.
* Dorpje Djoemu bezocht.
* Waterval/ stroomversnelling "Kapa
watra" bezocht + genieten. (Helaas geregeld regen.) Het is hetzelfde als
mijn trip "Apiapaati" maar het ziet er helemaal anders uit doordat
het enorm veel geregend heeft. Veel rotsen zijn niet meer zichtbaar.
* De bevolking van Ping Pé komt dansen. Ze
vragen geregeld of we mee willen dansen. Achteraf krijg ik een doek rond me.
Dit is blijkbaar zodat je de bewegingen van de heupen beter kan zien.
Een vrouw danst naast me en zegt iets in haar
taal. Ze wijst enorm naar me maar praat terwijl met haar bevolkingsleden. Ik
vraag achteraf aan onze kokin Toeti wat ze zegt. Ze zegt dat ik haar zus kon
zijn omdat ik zo met mijn heupen kan schudden. Haha. Zalig moment!
* Kaaimannen spotten met Bertus, Wadi en
Tessa.
Weer heel wat kakkerlakken. Vandaag zelfs 1 op
mijn poep tijdens de jungletocht.. Reder Wadi mept hem eraf! Ik moest denken
aan mijn avonturen in Kenia, daar zat er een kakkerlak op mijn been, he Sandy..
3 uur en een half in de auto/busje. Vervolgens
terug 3 uur en een half met de boot. Een half uurtje dichterbij dan
"Apiapaati". De boot nemen we weer in Atjoni.
Aangekomen krijgen we tijd om alles uit te
laden en krijgen we een kleine rondleiding van Don (onze gids) op het
jungleresort Ping Pé.
Natuurlijk moet er wat spanning aanwezig zijn!
Ik vind overal (op mijn rugzak, boven mijn bed, in de toilet,..) kakkerlakken! Ja,
u leest het goed! KAKKERLAKKEN! :O En die komen echt allemaal bij mij. Ik slaap
samen met Tessa op de kamer maar ik vind ze elke keer weer.. :S
Gelukkig wilt Bertus ze verjagen.. Echt vies!
In de avond leren we elkaar allemaal een
beetje beter kennen. Het is direct een heel gezellige sfeer!
Vandaag weer alles inpakken. Morgen
waarschijnlijk mijn laatste trip doen: Ping Pé.
Ook het schoolwerk staat vandaag op de
planning.
Voor de salsa ben ik met Erik gaan kijken voor
een fototoestel. Vermits mijn fototoestel en gsm hier stuk zijn gegaan :( ..
Ik koop een fototoestel, een olympus. Hopelijk
een goede.
Als beloning gaan we samen een pannenkoek eten
in t pannenkoek en poffertjes café. Ik ben er nog nooit geweest. Erik is er
trouwe klant :P Ik neem een pannenkoek met banaan en chocolade :D Zalig!
Gelukkig heb ik nog geen avondeten gegeven :P Dus het mag ;)
Salsa-avond! Voor het eerst naar de intermedia
lessen, na 3 lessen gemist te hebben wegens tripjes.. Ik hoop dat ik kan
volgen.
Het was zeer snel maar leuk. We hebben een uur
en half mogen trainen, dat is fijn! (Normaal maar een uur.)
Op het einde heeft Vano me zelfs nog een leuke
pas geleerd, blijkbaar leren we dat donderdag maar dan ben ik er weer niet
(wegens een tripje..).
We bellen de taxi, want morgen vertrekken we
op trip. Na 20 minuten nog geen taxi.. We bellen terug. Nog niet. Na 30 minuten
bellen we terug..
Na 50 minuten bellen we terug en eindelijk ze
zijn er.. Ik heb een discussie gehad, ik heb zelfs de baas aan de telefoon
gehad. Ik woon redelijk ver van de salsa, 10 km ongeveer. En hij wilt me
slechts 2 SRD korting geven (0,50 euro!). Ik was moe, het was laat, en ik moest
morgen op trip.. Niet zo een leuke ervaring :P Gelukkig heeft de taxichauffeur
me 4 SRD korting gegeven..
De slechtste dag van al mijn Surinaamse
dagen!Glenn, Lore en Jolien vertrekken
terug naar België..
Ik ga mee met Lore naar hun thuis. (Lore heeft
bij me geslapen.) We hangen wat, ze nemen hun laatste spullen in. Wat een naar
gevoel :( Echt niet leuk.
Uiteindelijk vertrekken ze.. Zeer jammer. Het
was een emotioneel moment! Zowel voor hun als voor mij.
Het heeft dan ook de hele dag geregend... :(
In de avond zijn we met een groepje naar de
cinema gegaan. De eerste keer voor mij. We besluiten een Surinaamse film te
gaan zien ;) genaamd Natacha. Dat moet je toch eens gedaan hebben!
Het was lachen. Echt een slechte film. Maar ik
heb er al slechtere gezien, he Sandy :P Haha.
Het is zeer amateuristisch gemaakt, alsof jij
en ik ook zo een film kunnen maken maar ik ben blij dat ik dat eens gezien heb
;)
We vertrekken al vroeg terug naar huis want
het is weer aan het regenen
Lore blijft vanavond bij me slapen.
We hebben er nog een gezellige namiddag van
gemaakt.
In de avond hebben we gegeten bij zus en zo.
Het laatste avondmaal met Glenn, Lore en Jolien want morgen vertrekken ze naar
België.. :(
Vandaag
is de dag dat mijn gsm stuk is gegaan.. Niet meer bereikbaar via whatsapp,
snapchat of Messenger.. Veel pech de laatste tijd maar ik blijf positief denken
;)
We moeten allemaal een hangmat meenemen. Dat
heb ik niet. Gelukkig mag ik in de auto van Arnesto slapen. Blijkbaar gaan we
niet slapen maar ik heb mijn noodoplossing reeds gevonden.
We zijn gaan zwemmen, hebben gevoetbald, salsa
gedanst (Vano heeft me de nieuwe bewegingen geleerd vermits ik al 3 salsa lessen
gemist heb..), met de bal in het water gespeeld, gebbqd, gemasseerd,..
Het was een relaxed weekend .
Natuurlijk sliepen er al veel mensen. Lap! En
ik heb geen hangmat. Lore vergezeld me in de auto. We hebben samen met Mario en
Arnesto gebabbeld, gedanst en ook wat geslapen. (Gelukkig.)
Morgen vertrek ik terug op trip. Normaal een
jungle Salsaweekend maar door het weinige volk hebben we white beauch kunnen
regelen. Gelukkig! Want dit is het laatste weekend met Lore, Glenn en Jolien!
We besluiten nog wat salsa te gaan dansen
boven t vat. Heel gezellig. Ik leer de Zouk dansen. Echt leuk! :D Heel de
tijd van links naar rechts. Precies wat verleiden :P Haha.
Daarna gaan Lore, Glenn, ik en Mario nog naar
de Touche. Laatste keer uitgaan met de Leuke Belgen :D
Het is heel erg leuk maar dan gebeurt er iets
dat niemand had durven denken! Jolien komt in volle paniek binnen. Ik versta er
niets van, omdat de muziek zo luid staat. Een hele lange uitleg waar ik niets
van versta. Het enige dat ik weet, is dat er iets ergs is gebeurt. Glenn verteld
kort: Er is ingebroken! Omg! Volle paniek. De politie is er..
Uiteindelijk hebben ze niet ingebroken maar ze
hebben wel een poging gedaan. Hun slot is geforceerd en ze hebben beneden
ingebroken. Echt erg! Ze durven niet meer in hun verblijf te slapen dus ze
logeren bij mij. Jolien in mijn bed en Lore en Glenn op de grond.
Vandaag gaan we terug naar huis. Weer een
lange boottocht en vervolgens lang in de bus zitten. (Ongeveer 6 uur en half in
totaal, zonder stops.)
Aangekomen in Paramaribo had ik wat problemen
met de drukte. Het is avond 4 daagse. Een soort carnaval. Dan verkleden de
mensen zich en wandelen ze door de straten. (Dat zie ik pas later die dag.)
Ineens is de drukte van de stad mij teveel. Ik
ben ook moe door al dat varen en rijden.
Onderweg zien we een avondwandeling van de
militairen. Dat hebben we ook weer gezien.
Het eten was de voorbije dagen op trip lekker
en uitgebreid maar helaas vaak kip en nasi. Zo beu gegeten.
Deze dieren heb ik gezien tijdens mijn trip.
Enkele onder deze zelfs gevoeld: apen, uil, spinnen (verschillende kleuren,
vormen, groottes), kaaimannen, slang, vuurvliegjes, muggen (helaas..),
duizendpoot, vogels, mieren (rood en groot), ..
Daarna eten we met zen allen nog gezellig bij
'zanzibar'. We zijn allemaal moe dus lang hebben we daar niet gezeten. Een leuk
tripje! Aan te raden ;)
Dit is de leukste dag, voor mij persoonlijk.
(Van de 4 dagen Apiapaati.)
We gaan terug met de boot naar het dorpje om
cassavebrood te maken.
Wat een ontvangst! De kinderen zwaaien en de
jongens (van de kinderen) helpen ons direct met uitladen.
Daar aangekomen zijn ze weer allemaal super
vriendelijk. We halen de cassave uit de rieten mand en we moeten er met twee op
kloppen. Echt leuk. Een gratis portie fitness .
Daarna bakken we het en kunnen we proeven. Het
smaakt naar niet zoveel dus doen we er choco op.
Het was echt leuk vandaag! De kinderen hebben
ons al gezien en we hebben ermee gespeeld . Echt fijn!
Dan gaan we voor ontspanning. We gaan nu naar
een echte waterval. Daar mogen we, met reddingsvest, in springen. Je mag niet
overal springen omdat er veel rotsen zijn. Fred en Stanley weten waar je
precies kan springen. Als je gesprongen hebt, zak je dus naar beneden. Daarna
moet je zo snel mogelijk naar de kant zwemmen. Fred staat er en wat verder
staat Stanley.
Ik twijfel nog want ik heb geen waterschoenen
en het schuift enorm. Ik mag waterschoenen lenen dus ik doe het!
Ik spring erin en ik zwem rustig naar de kant.
Ik zie Fred maar daar ben ik al voorbij.. Dan zie ik Stanley dus ik zwem naar
hem. Stanley geeft me een hand maar hij valt er zelf ook in. Even een kleine
paniekaanval maar gelukkig hebben we alles overleeft. (Paniekaanval omdat je
echt wordt meegesleept. Wat verder zijn er terug watervallen.. Er is al een
vrouw gestorven doordat ze werd meegeslingerd.)
Vervolgens heel het stuk, over de rotsen
terugwandelen met Stanley aan mijn zijde.
Dat was een oefening! Nu op een soort
band/opblaas bootje. We gaan nu helemaal op de top van de waterval staan . Lore
en ik kruipen bij Stanley maar eerst een hele boodschap, wat je moet doen en
wat je zeker niet mag doen. Bijna 3/10van de gevallen kantelt het bootje om in
de waterval. 3,5/10 van de gevallen gebeurt het aan het einde van de waterval.
Slecht 0,5/10de kantelt niet om. Wij behoren bij den 3: wij zijn op het einde
omgekanteld. Ook best een leuke ervaring! .
Daarna het allerleukste!
Het opgeblazen bootje achteraan de boot zetten
en proberen niet te vallen . We proberen recht te staan, handen te lossen,..
Helaas 1 keer gevallen. Dan is het een hele
opgave om er terug op te kruipen. Maar echt leuk. Zeker als ze blijven draaien!
Het is de laatste avond dat we hier zitten. We
gaan nog eens op kaaimannentocht. Fred probeert een kaaiman te vangen maar
helaas.
We hebben wel een slang. Van Stanley mag ik
deze slang een poosje vasthouden, in de zak weleenswaar. Het is tenslotte een
wilt beest.
Dan zit er een kaaiman op een kort. (Met de
staart naar ons.) Hij heeft iets gemaakt waar hij kaaimannen mee kan vangen.
Een houten stok met daaraan een touw, cirkelvormig dus de nek van de kaaiman
gaat erdoor. Na wat gespartel heeft hij de kaaiman gevangen. We nemen hem mee
naar ons verblijf. Ook de slang mag mee.
Op ons verblijf maken we foto's en vervolgens
laten we ze vrij. De slang zetten we bij ons in de boom maar de kaaiman mag
terug het water in.
Fred heeft ons vervolgens wat geëntertaind.
Met wat kegels gegooid, op een koord gewandeld, gedanst, met vuur gespeeld,..
Heel gezellig. Achteraan hebben ze een vuurtje gemaakt.
In de ochtend een lekker ontbijtje met eieren.
Dat is nu iets dat ikzelf niet maak maar het smaakt me! .
Daarna varen we met de boot naar Jaja Dante,
een gezondheidscentrum Djoemoe.
Hier hebben we een rondleiding gekregen. Onze
gids, Fred is hier geboren.
Het dorpje zelf is weer heel primitief maar mooi
om te zien. Deze toiletten raad ik af! Heel onhygiënisch. De natuur is een
betere oplossing
We bekijken het dorpje. Altijd leuk om te
zien.
Tijdens onze wandeling in het dorpje bekijken
we mega grote rode mieren, allemaal in een rij aan het wandelen. Ze kruisen
elkaar perfect. Ik sta in volle verbazing te zien, ze zijn zo groot en ze weten
wat ze moeten doen. Niemand bots en toch hebben ze geen regels, of wel?
Natuurlijk moet er mij weer iets overkomen..
De gids zegt: "Pas op!" Ik kijk rond maar ik zie niets. De gids:
" Je staat erin." En inderdaad. Het pad met mieren liep niet alleen
van links naar recht maar ook van onder naar boven en daar stond ik middenin..
Laten we hopen dat er geen mieren dood zijn en dat ik geen beet heb gekregen van
een mier.
We doen onze lange broek aan en we gaan de
jungle in! Weer tussen bomen, onder, over een rivier, langs smalle paden, over
rotsen, boomwortels ontwijken,.. Volle concentratie . In de heenweg lukt het
altijd goed. In de terugweg gebeurt er steeds iets. Zal dat vandaag weer zo
zijn? 😛
Na de jungletocht beklimmen we de ananasberg.
Een berg waar ananassen op groeien. Ze zijn nog niet rijp.
Op zich is de ananasberg veel minder zwaar dan
de Voltzberg maar vandaag is het enorm warm. Dat maakt het best vermoeiend!
Maar het is heel fijn om boven te staan en te bedenken dat je hiervoor gewerkt
hebt
Daarna gaan we terug de jungle in. En
inderdaad, dat gebeurt niet zoals voordien. De terugweg is altijd moeilijker
omdat mijn concentratie afgezwakt is. We moeten over een boom wandelen want
daaronder is er water. Ik lijk mijn evenwicht te verliezen maar gelukkig staat
Fred achter me en trekt me omhoog aan mijn rugzak 😛
Iets voorbij het dorpje heeft de moeder van
Fred een soort plantage. Ze heeft wat groenten op haar domein. Deze moet ze
steeds zelf uit de grond halen.
Vandaag helpen we haar met de cassave. Want
morgen maken we cassavebrood.
Eerst de bovenste takken afhakken met een
soort mes. Vervolgens het zand weghalen en de cassave eruit trekken. Een heel
karwij in de volle zon. Dit doet deze vrouw helemaal alleen! Vandaag niet,
omdat we helpen maar normaal staat ze er alleen voor.
Daarna gaan we een stukje de jungle in, omdat
we dan schaduw hebben. Daar zitten we op een afgehakte boom, bladeren,.. Nu
moeten we de cassave schillen. Dit doen ze gewoon met een mes.
Dan de cassave in een grote kom, op ons hoofd
zetten en we gaan terug naar het dorpje.
Vervolgens moeten we de cassave raspen. Dit
doen ze op een andere manier dan ons 😛. Op de foto's kan je dat zien.
Daarna de cassave in een soort rieten mand en
goed duwen. Al het sap komt eruit. Dat mag je namelijk niet opeten. (Bij
sommige cassaves wel, de zoete maar niet bij de zure.) Deze moet nu een dagje
rusten. Morgen komen we terug.
Dan is het tijd voor ontspanning. We gaan met
het bootje naar een watervalletje/stroomversnelling. Daar kunnen we lekker
zwemmen of relaxen. Mooi om te zien! Ze noemen het "de natuurlijke
jacuzzi". Haha.
Terug op Apiapaati nemen me een lekker
"bad". We wassen ons weer in de rivier. Ik geraak eraan gewoon, echt
een pretje 😛
In de avond zijn we op zoek gegaan naar
kaaimannen. Helaas hebben we er geen kunnen vangen. Morgen nog eens proberen!
Ja internet, eindelijk! Nu kan ik mijn blog
terug aanvullen.
Dag 1 Apiapaati
Vandaag een verloren dag. We moeten allemaal
om 7 uur bij het gebouw van de organisatie zijn. Helaas is niet iedereen
aanwezig om 7 uur.
Eindelijk kunnen we vertrekken! Het is al half
9. Nog maar net vertrokken, zien we 3 mensen met rugzak rustig wandelen en
kijken naar onze bus. We krijgen telefoon.. We zijn 3 mensen vergeten. En toen
moesten we dus terug. Volgens deze 3 mensen staat er op hun mail dat ze
aanwezig moeten zijn om 8 uur, dan zijn ze dus nog te laat want het is al over
half 9. 😛.
Stagiaires nemen snel de gewoonte van de Surinamers over (wat later zijn..)
De busrit verloopt goed. De weg is reeds
aangelegd met asvaalt . Helaas is het weer lang rijden, ongeveer 3 uur en half
(zonder de 3 tussenstops inbegrepen). Tijdens een tussenstop gaan Stefanie en
ik, zoals vele onder ons, naar het winkeltje. Ik open de deur (duwen) en ik
krijg te horen dat ik sterk ben. Ik kijk wat raar want zo zwaar is de deur
helemaal niet.
Achteraf hoor ik bij de gids wat hiermee
bedoelt wordt. Volgens de buschauffeur ben ik sterk en daar bedoelen ze mee dat
ik leuk ben. Dat weten we dan ook weer..
Na de busrit is het tijd om in de boot te
stappen. Dat gebeurt in Atjoni. Daar neemt iedereen de boot richting het
binnenland.
Eerst alle zware tassen uitladen (van de bus)
en inladen (in de boot). Inclusief al het water, eten, frisdrank,.. Nu begrijp
ik waarom de meeste mannen van het binnenland gespierder zijn dan die van de
stad. 😛
Tijdens het boottripje kunnen we genieten van
het weer, de cultuur opsnuiven en het uitzicht bewonderen. Er is zoveel groen,
ongelofelijk! Er zijn ook verschillende rotsen in het water, dat maakt het
geheel nog mooier. Gelukkig weet onze Bootman Jeffrey deze te ontwijken. Je
ziet ze namelijk niet altijd doordat de rotsen kleiner zijn of doordat het
water hoger staat
4 uur later komen we aan op Apiapaati. Weer
een stukje back to basic. Ik heb er helemaal geen problemen mee omdat er iets
of wat propere toiletten zijn. Je moet wel zelf doortrekken met een emmer
water.
Ik ben helemaal gefascineerd door de manier
van leven hier. De vrouwen dragen alles op hun hoofd. Ook wassen ze hun afwas,
zichzelf en de kleding in de rivier. Onze kip voor vanavond wordt ook in de
rivier gehakt en gekuisd. Dit wordt door 2 jongens gedaan van ongeveer 10 jaar.
We besluiten wat te gaan wandelen. Niet veel
later (vermits Apiapaati niet zo groot is) maken we voor het eerst kennis met
een aapje aan een koort/draad. Ik vind het best wel zielig in het begin. Ze
gaan ermee kweken. Het is aan het trillen en hij weet niet wat er gaan
gebeuren.
In de avond hebben we elkaar allemaal wat
beter leren kennen met een potje kaarten. De groep is namelijk met 16 (+3
begeleiders: Jeffrey de Bootman, Fred de gids en Stanley de helpen. Stanley is
mijn persoonlijke favoriet. Waarom hij mijn favoriet is, komen jullie in de
volgende blogs te weten.)
Vandaag is het tijd om terug te vertrekken. De
boottocht hebben we al afgelegd, vandaag enkel nog de busrit.
Eerst nog samen met de mama van John op de
foto! Het was geweldig om haar te leren kennen.
De vader van John en 2 andere mannen gaan een
stukje mee in de bus. Ze gaan jagen ;)
De busrit verloopt alles behalve aangenaam.
Woensdag zat ik vooraan en had ik er niet veel last van. Vandaag zit ik
achteraan en voel ik me misselijk. Zoveel bulten, bochten, remmen,..
Ook nu weeral een band stuk! Niet moeilijk met
zo een weg.. Ik ben blij! Ik kan uitstappen!
Ik probeer mijn moed bij elkaar te verzamelen
om stenen te zoeken om net zoals voordien, de voorste banden te verstevigen
maar helaas, niet gevonden. Het worden houten stokken.
De rest eet, ik kan en wil niets eten dus ik
help John weer met zijn band te vervangen. Doen we goed. De frisse lucht laat
me weer wat beter voelen.
Daarna heb ik in de bus steeds naar voor
gekeken, dat helpt! Het ging al beter met me.
We hebben een stok gemaakt aan cola kreek.
Dat is een rivier met de kleur van cola. Niet zo spectaculair kan ik jullie
vertellen. Maar het was leuk om even te ontspannen.
Doorheen de tocht van Voltzberg en de Ralleighvallen
hebben we kennis gemaakt met verschillende diersoorten: aapjes die ons
aanvallen met takjes, gelukkig bleef iedereen ongedeerd 😛, spinnen, slangen, rups, vlinders, kwartels en verschillende vogels.
Ik wou heel graag Brownsberg doen maar
Voltzberg is blijkbaar veel intensiever, groter,.. Het is nutteloos om eerst
Voltzberg te doen en vervolgens nog eens Brownsberg, de kleine variant. Dan
ga je niet echt voldoening krijgen omdat je de grootste en zwaarste reeds
gedaan hebt.
Logisch is wel als je eerst Brownsberg doet,
om daarna Voltzberg te doen.
Ik vind deze trip de beste tot hiertoe! Echt
zalig! Veel gedaan, grenzen verlegd, veel gezien, leuke gids en groep,.. Echt
TOP!
In de avond gaan we allemaal samen iets eten
:) We zijn moe dus daarna gaan we gelijk naar huis.
Diego heeft nog gebeld naar mij. Hij biedt zijn verontschuldigen aan voor de
boot die zoveel vertraging opliep. :) Super vriendelijk! Ik heb het doorgegeven
aan de rest.
Vandaag gaan we naar een stukje van de Ralleighvallen
meer bepaald de moederval. Zonder een ontbijtje.. Eerst is er een discussie of
het wel of niet doorgaat, wegens veiligheid. Meer willen ze er niet over kwijt.
Uiteindelijk gaan we toch, ik heb begrepen dat we in het bootje blijven voor
onze veiligheid. Blijkbaar hebben ze zich daarna bedacht en gaan we daar toch
wat wandelen.. Ik heb sletsen aan, geweldig dacht ik toen.
Het uitstappen was al via de rotsen naar het
bos. Met sletsen, niet echt evident kan ik jullie vertellen.
Dan een heel stuk (45 min) in het bos wandelen
/ klauteren. Weer over omgevallen bomen, onder bomen/ takken, over rotsen, naar
boven, naar beneden,.. Allemaal op mijn sletsen. Het heengaan verliep goed.
Mijn concentratie is nog mee
Aangekomen genieten we van het uitzicht .
Daarna terug naar de boot. Dat verloopt al wat
moeizamer 😛. Er is
niets om naar uit te kijken 😛
Bijna van een rots gevallen (held John kwam me
redden) en mijn voet omgeslagen. Voor de rest gaat alles dik oké! :D Volgende
keer als we weg gaan, doe ik dichte schoenen aan!!
Na het ontbijtje op het Fungu eiland gaan we
naar het dorpje van John: kaaimanston. Back to basic! Ik ben er klaar voor :D
Het tochtje in de boot verloopt al een stuk
vlotter . Gelukkig. Lekker bruinen en genieten in de boot. Slapen is er niet
aan te pas gekomen.
Aangekomen in het dorpje hangen we terug onze
hangmat. Ook daar slapen we in een hangmat. Gezellig maar toch wel koud.
We worden fantastisch ontvangen. De mama van
John vind het zeer aangenaam om bezoek te krijgen . Dit gebeurt zelden, enkel
de stagiaires die bij Diego boeken bezoeken het dorpje. De anderen blijven de
volledige 4 dagen op het eiland. Wij zijn blij dat we naar het dorpje mogen
omdat het weer een hele ervaring is maar ook omdat er vandaag 100 stagiaires
naar het Fungu eiland komen. Wij houden het liever gezellig en intiem. 100
lijkt ons wat te veel en te druk..
We chillen wat aan de rotsen. Daar zien we de
verschillende bootjes die richting Voltzberg varen. (De 100 stagiaires..)
Stiekem moeten we lachen! Ze gaan morgen een
zware dag tegemoet gaan. Toen wij in het bootje zaten, richting Voltzberg
waren er Nederlanders die ons ook aan het toelachen waren omdat ze wisten hoe
zwaar het was. Achteraf altijd leuk ;) Dat deden wij nu ook even :P
Een grappige ervaring delen :D Glenn heeft
leuke schoenen, volgens de dikkertjes van de bijen. (Dikkertjes het woord dat
Momo geregeld gebruikt.)
Het begon met twee bijen die rond de schoenen
van Glenn zaten, vervolgens 5, en waar het eindigde, geen idee! De schoenen
zaten vol dikke bijen. (Dikkere bijen dan bij ons.) Glenn moest subtiel de
bijen wegkrijgen van zijn schoenen. Ik kan het niet navertellen, zoiets moet je
gewoon gezien hebben :D
Een kleine stortbui.. Even schuilen in het
huisje van de mama van John. Vermits ons hutje helemaal achteraan is..:)
Na de stortbui krijgen we een rondleiding van
John in het dorpje. Er zijn veel oudere mensen. Er was een oorlog, waardoor er
veel mensen gevlucht zijn naar Paramaribo. Helaas kunnen ze niet terug doordat
er weinig werkgelegenheid is. Vroeger gingen ze jagen en de overschot werd
verdeelt. Nu gaan ze jagen en word de overschot verkocht..
(Zie foto.) Tijdens de rondleiding mogen we
ook proeven :D Wat leuk! Daar doe ik direct aan mee.. Eerst even een selfie en
vervolgens een lekkere worm vinden :P Haha. John eet deze gewoon op :D Zo gaat
dat! Back To Basic! ;)
We gaan voort! Jagen :D Dat wil ik doen! Er
zijn maar 3 kogel en we zijn met 6.. Toen zeiden de dames van mijn groep: laat
de jongens dat maar doen (2 jongens) dat is iets voor hun. Ooh zei ik, Ik
wil ook schieten, dat is helemaal niet mannelijk. Vroeger misschien..
En toen mocht ik ook schieten :D Vermits de
andere dames wat schrik hadden.
Gelukkig was de vader van John zo vriendelijk om iedereen te laten schieten met
zijn jachtgeweer. Echt een zalige ervaring! Anders dan op de foor ;P
Vervolgens voeden we de aapjes in het dorp.
Lekkere bananen gaan er altijd in!
In de avond lekker gezellig eten bij het
vuurtje. Het eten is echt super! De 4 dagen lang. Lekker afwisselend Surinaams
eten ;)
Vervolgens naar de rotsen en bij het water
zitten.
We masseren elkaar en vertellen verhalen,
mopjes, spelen spelletjes (gisteren trouwens ook),.. ;)
Helaas geen kaaimannen gespot op Kaaimanston
:P Het kon! Maar het is niet gebeurt.
Vandaag het zwaarste gedeelte van onze 4
daagde trip: de Voltzberg beklimmen met enkel een stok in de hand. (en eventueel hulp van den John.)
Eerst met het bootje varen tot aan de
Voltzberg. Dan uitstappen en 2uur wandelen / klauteren in het bos. Dit is echt
niet zomaar wandelen hoor! Op de omgevallen bomen lopen, onder de bomen, tussen
bomen, over de rivieren, over de rotsen, linkse bochten, rechtse bochten, naar
boven, naar beneden,.. Best zwaar om 2uur non stop te doen. Maar ik vind het
leuk. Een beetje avontuur. Ik wil alles zelf doen ! John biedt hulp aan maar ik
wil het zelf proberen . Als ik val, dan ben ik nat of bezeerd, maar niet
dood
Dan een verdiende pauze! Deze mag niet te lang
duren want dat is niet goed voor je spieren. Je spieren moeten warm blijven.
Vervolgens terug 45 min wandelen/klauteren tot
aan het platform. Dus weer over rotsen, onder en over bomen, over rivieren, op
klimmen, naar beneden afremmen terwijl je de verschillende rotsen en
boomwortels vermijden.
Van het platform tot de eerste top. Ongeveer
een half uur wandelen. Echt naar boven wandelen. Weinig groen om je aan vast te
houden (bomen, takken,.. kunnen je omhoog helpen. Dat heb je hier veel minder.)
En dan het zwaarste stuk van allemaal. Van de
ene top naar de Voltzberg. Ongeveer 30 min. Echt heel zwaar!
Dit zijn enkel rotsen, niets waar je u aan kan
vasthouden, buiten je stok. Stijl naar boven en een uitzicht van wauw maar op
dat moment niet zo een pretje (hoogtevrees en je bent aan het klimmen terwijl
je weet dat je nergens aan vast hangt.. Als je valt, dan val je echt van hoog!)
John, onze gids, helpt ons enorm! . Voor het
laatste stukje had ik hem soms nodig.
We zijn er! We hebben ervoor gewerkt! Niet
normaal. Maar nu genieten van het uitzicht.
Ik ben weer trots op mezelf! . Nooit gedacht
dat ik zoiets zou doen. Het is zwaar maar zeker de moeite. De harde inspanning
wordt beloond.
Daarna de hele weg terug. Dat is best lang.
Gelukkig is je rugzak zo goed als leeg.
Mijn concentratie is minder dus de kans op
vallen is groter bij me . Eerst met mijn linker voet in de rivier gevallen en
vervolgens met mijn rechter, een paar wondjes van de bomen maar voor de rest
verliep het vlot.
Als slot van de Voltzberg gaan we naar
Amoerara moederval. Een leuke afsluiter! De stroming is echt hard, daar
verschoot ik enorm van
Aangekomen op ens eilandje, zijn Jolien en ik
ons gaan wassen in de rivier. Weer een leuke ervaring erbij . De zon scheen,
lekker op de rotsen zitten en jezelf wassen. Zalig!
Ik sta klaar zoals afgesproken maar ik wordt
weer gebeld door Diego. Hij kan me niet komen afhalen, ik woon te ver. (Weer
dezelfde discussie zoals gisteren..)
Uiteindelijk vertelt hij als extra: als ik u
moet komen halen, kunnen we pas veel later vertrekken en dan loopt alles uit
door u.
Ik zeg eerst nog: je moet me voor de anderen
komen halen, dan verandert er niets aan de planning!
Na veel praten, zeg ik dat ik naar Glenn,
Jolien en Lore ga. Uiteindelijk zegt hij: ik kom je halen om kwart na 7. Gelukkig.
Geen idee waarom hij ineens van gedachte veranderen maar ik was tevreden!
Hij komt me dus halen, we rijden naar zijn
thuis. Daar ontmoet ik zijn broer John. Hij gaat met ons mee. Ze laden het
busje in.
Daarna pikken we de andere op en we vertrekken
We gaan dus naar Voltzberg, West Suriname.
Onze lange bustrip:
* Para in Onverwacht. Daar staat de enigste
oude trein van Suriname nog. Deze ging naar de Zanderij. Nu rijden er geen
treinen meer in Suriname doordat ze het verwaarloost hebben. Ze willen wel
terug een treinverkeer in Suriname plaatsen.
* Voorbij cola kreek. Water dat eruitziet als
cola.
* We rijden via de rode weg. Zeer veel putten!
Wat een ervaring. We springen letterlijk omhoog. Gelukkig zijn de eieren niet
geklutst.
* Verschillende inheemse dorpjes zoals onder
andere Matta. (Voorbij gereden.)
* Uitleg over volkeren: de inheemse bevolking
woont uit elkaar. Een soort van paleis. De Maron bevolking, zoals hijzelf, is
donkerkleurig en woont in het binnenland. Dicht bij elkaar.
* Toen horen we een knal..Een platte band! Ik zie direct onze eerste
uitdaging. Ik vraag wat we moeten doen: stenen zoeken! Deze zetten we voor en
achter de eerste 2 banden. Zo kan de auto zeker niet wegrijden.
Ik wil meehelpen! Ik draai de vijzen van het
wiel. Nu wilt iedereen meewerken. Wat een teamwork. Wat normaal iets vervelend
had kunnen zijn, is nu een nieuwe ervaring geworden. Mijn eerste platteband
vervangen, en dan nog in Suriname
* Een boom over de weg. We rijden er
voorzichtig langs.
* De ramen sluiten als er een ander busje of
vrachtwagen voorbij rijdt. Wegens het stof van de weg.
* Er zijn soms bosbranden in de droge periode.
* Een dier gespot: een agoerti!
* Het dorpje Witagron heeft geen bereik met de
gsm. Dit hebben we effectief gezien/bezocht.
Eindelijk aangekomen in het dorpje "Kaaimanston".
Hier verblijven we de laatste nacht: back to basic!
Op Kaaimanston nemen we de boot, na 4 uur
rijden in de bus te zitten. (Los van de pauzes.)
De boottocht verloopt niet helemaal zoals
gepland. Onze motor doet het regelmatig niet. We varen ook stroomopwaarts, dus
we doen er 5 uur over. (Langer dan normaal hoor.)
Eindelijk aangekomen op het eiland Fungu, is
het al laat en tijd om de hangmatten te hangen. We slapen hoog in een houten
hut. Wat een prachtig uitzicht! Helaas weinig geslapen door de koude.. Maar in
een hangmat slapen is zeker de moeite ;)
