Ik ben evy meuleman, en gebruik soms ook wel de schuilnaam evai.
Ik ben een vrouw en woon in mere (belgie) en mijn beroep is vrijwilliger.
Ik ben geboren op 23/03/1987 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: akabe, plezier maken, films (gaan) kijken.
toch nog een berichtje kunnen plaatsen. ik ben daarvoor speciaal naar een internetcafe gegaan zodat jullie toch nog iets van mij horen. deze week is het de voorlaatste week voor mij. week 16 zeg. wat is de tijd voorbij gevlogen. ik weet het nog goed hoe ik met al mijn bagage op de trein stapte. maar goed aan alles komt ooit een einde en het einde van ghana is bijna in zicht. ik zal het toch wel missen hoor. het goede weer, de vriendelijkheid van de mensen, de onthaasting die er is,... maar als ik terug in belgie ben zal ik me weer moeten aanpassen aan het belgische. ook al zijn er dingen waar ik mij liever niet aan aanpas , maar het toch zal moeten. europa is overal zo gehaast. daar nemen ze de tijd niet om van kleine dingen te genieten. hier in ghana gebeurt dit wel. ik hoop dat ik dat in europa ook kan doen maar de maatschappij is er zo gejaagd dat dit niet zal gebeuren denk ik. ik ga het in ieder geval proberen.
deze week ben ik tot woensdag teruggegaan naar edwenase. ja ik heb daar kerst doorgebracht. maandag heb ik vooral met de kinderen geknutseld. zo hebben we een tekening met onze handen gemaakt en die aan de muur gehangen. verder hebben we de assambly hall ( dat is de hall waar alles plaatsvind) versierd met zelfgemaakte slingers en met ballonnen. toen ik hen een creatieve tekening liet maken wouden ze eerst allemaal hun hand tekenen omdat we dat die morgen gedaan hadden, maar toen ik een zon begon te tekenen deden ze dat natuurlijk allemaal na. ik ben dan maar gestopt met tekenen en dan deden ze hun eigen creative dingen op het blad. sommigen kunnen echt heel mooi tekenen. maar als ze niets hebben om op te oefenen dan is het wel een beetje jammer want dan kunnen ze niet tekenen. ik moet wel zeggen dat ze dolenthousiast waren toen ik met iets kwam aanzetten om te doen. sommigen kwamen zelf vragen om iets te doen. dat is altijd zo grappig. er zijn er die alle dingen die ik hen leer goed kunnen en anderen die het minder goed kunnen. dan zeggen ze altijd tegen mij dat die dat niet mogen doen omdat ze dat niet kunnen. maar mijn bedoeling is net om diegenen erbij te betrekken anders worden ze maar vergeten en dat zou een beetje jammer zijn. op kerstavond zat ik alleen op mijn kamer en heb wat geknutseld omdat ik niet vroeg in mijn bed wou kruipen. de kinderen waren allemaal bezig dus kon ik ook niet echt iets met hen gaan doen. maar ik vind kerstavond en kerstmis toch maar stom ook in belgie daarom vind ik het niet erg dat ik alleen zat. ik had de juiste muziek op de achtergrond en meer moet dat niet zijn.
dinsdag hebben de kinderen in edwenase allemaal cadeautjes gekregen van samatarian purse. dat is een of andere organisatie die cadeautjes inzameld en ze dan aan kinderen die het mindergoed hebben geeft. ze waren enorm blij met alles. ook is het wel grappig dat iemand van in de 30 enorm blij is met een knuffelbeer en die echt als een kind gaat behandelen. maar als dat de kinderen gelukkig maakt is dat voor mij ook goed. s'middags hebben ze van mij en hannah ook nog snappy snacks en een armbandje gekregen. in totaal hebben ik en hannah 55 armbandjes gemaakt. veel werk dus. maar het is gelukt en dat is het voornaamste. we wouden ze ook nog een cola of fanta geven maar ze gingen naar een kinderparty gaan. we hebben er kunnen voor zorgen dat de trotro twee keer rijd anders moesten er meer dan de helft achterblijven. ik was mee met de trotro twee en daar zaten we met 29 man in. echt als sardienen op elkaar geplakt. de party was voor kinderen met een handicap of voor kinderen met hiv en wezen. het waren allemaal kleine kinderen behalve wij maar ze vonden het leuk en dat is het belangrijkste. s'avonds heb ik de bijbelstudie meegevolgd dat ze doen. het was echt heel saai maar ik wou gewoon de laatste avond bij de kinderen zijn.
woensdag heb ik hen de cola en fanta gegeven die we normaal op kerst zouden doen. ik had het enorm moeilijk bij het afscheid. zeker toen ze een liedje voor mij gingen zingen. de tranen sprongen mij gewoon in de ogen maar ik heb me sterk kunnen houden voor de kinderen. toen ik echt weg ging kwam sarah nog met een armbandje dat ze voor mij gemaakt had. dat is echt een superlieve en ik zal haar en de anderen enorm missen.
s'middags hebben we kerstmis gevierd bij yao en marlieke met alle vrijwilligers. het was enorm gezellig. het is niet dat we ons volpropten met alles en nog wat. nee yao en marlieke hadden het heel slim bekeken. eerst gewoon kleine hapjes vanaan de lunch en dan gewoon een dinner met een toetje. dat is veel beter dan van het ene gerecht naar het andere te gaan op een avond. het was voor mij de laatste dag dat ik met de vrijwilligers kond doorbrengen. ik heb er enorm van genoten.
donderdag heb ik 4 uur stil gezeten waardoor mijn haar een andere kleur heeft gekregen maar het resultaat dat zien jullie wel als ik terug ben. de kleur is heel mooi moet ik zeggen. maar voor jullie zal het een verrassing zijn he. hopelijk zullen jullie mij nog herkennen als ik op de luchthaven ben. maar als dat niet zo is, zal ik jullie wel herkennen.
vrijdag ben ik met de bus naar capecoast vertrokken waar ik mijn laatste dagen zal doorbrengen en dat in de buurt van de kust. een perfecte combinatie om alleen naar toe te gaan en eens goed na te denken over alles, want de zee brengt mij tot rust. ik zal er in ieder geval van genieten. oudejaar zal ik ook in dit stadje doorbrengen trouwens.
als ik kan geef ik nog een laatste verslagje op de weblog volgende week woensdag of donderdag. vrijdag is het dan weer zover dat ik op het vliegveld zal staan, maar dan omdat ik terug thuis ben.
