Deze week was het mijn laatste wek in Besease. Het
is tijd voor iets nieuws voor de komende maand. Wat dit nieuwe nu is dat ga ik
niet verklappen. Jullie moeten maar kijken op mijn blog.
Dit is gewoon om jullie in spanning te houden en
ook een beetje zodat jullie zeker op mijn blog blijven kijken. Het is in ieder
geval heel leuk want ik kijk er enorm naar uit om de laatste maand Ghana in te
gaan.
Deze week was dan ook iets anders dan anders.
Auntie Rose zat maandagnamiddag bijna zonder water
en er zouden nog waterzakjes gemaakt moeten worden, daarom stuurde ze ons,
vrijwilligers, samen met de kinderen om water. Ik had er geen problemen mee om
water te gaan halen want ik vind het enorm leuk om te doen. Het enige waar
Auntie Rose geen rekening mee had gehouden was dat het er nogal donker uitzag
en dus waarschijnlijk zou gaan regenen. Dat was ook het geval. Het begon te
druppelen toen we daar aankwamen. Iedereen zei tegen ons dat we terug zouden
moeten gaan. We zijn rustig teruggegaan en dan is het echt beginnen te gieten.
Iedereen was aan het rennen. Ik niet ik vond de regen wel leuk.
Nadien zijn de kinderen zelfs in de regen gaan
douchen.
Maandag heb ik ook met Marjolein kennisgemaakt. Ze
is een nieuwe vrijwilliger van sytho. Lijkt me wel een sympathieke meid. Alleen
jammer dat ze in haar eerste week project al ziek geworden was. Ik ben dan ook
woensdag met haar naar het ziekenhuis gegaan. Bleek dat ze tyfus had opgelopen.
Dat is ontzettend snel want dit is haar derde week in Ghana.
Deze week heb ik weer gymlessen gegeven aan de
kinderen. Ze zijn nog steeds dolenthousiast om gymles te krijgen.
Theresa ging voor mij ook tekeningen maken en die
heb ik dan met de kinderen ingekleurd. Ze heeft er 2 kunnen maken dus met 2
klassen heb ik er kunnen inkleuren. Die vonden dat ontzettend leuk. Met de
andere klassen gaat ze het zelf inkleuren. Dan hebben ze toch iets om in hun
klas te hangen want nu hangt daar eigenlijk niets.
Donderdag zijn ik Thirza en Theresa niet naar
school geweest. We zijn gezellig naar Adanwomase en Bonwire gegaan. Dat zijn
twee stadjes waar ze kente maken en verkopen. Kente is dan weer de typische
stof van de ashanti region waar we dus verblijven. In het eerste stadje hebben
we een volledige tour gedaan van hoe kente gemaakt wordt. Heel leuk ook omdat
we alles zelf mochten proberen. In bonwire zijn we dan meer voor de winkeltjes
geweest want daar is het goedkoper.
Vrijdag was dan mijn laatst dag. We hadden met
alle leerkrachten een vergadering. Dit omdat wij, vrijwilligers, het gevraagd
hadden. We willen het slaan laten minderen in de school want hier wordt echt
veel geslaan. Ik weet niet of het veel zal uitdoen want er zaten een aantal
leerkrachten gewoon niet te luisteren als wij aan het woord waren. Maar dat zal
ik dan weer van Thirza vernemen.
Voor de rest vond ik het afscheid nogal raar. De
mensen hier in Ghana zijn natuurlijk niet gewoon van te knuffelen en doen maar
Auntie Rose en de kinderen waren vrij afstandelijk. Maar ik heb toch mooi
afscheid kunnen nemen ook van de leerkrachten. Ik zal het daar toch wel een
beetje missen maar nu is het tijd voor iets nieuws.
09-12-2007 om 19:21
geschreven door evai 
|