Vandaag wordt een lange dag, want er staan een paar Katharenkastelen
op het menu. Onze vriendin begint de dag met het is tijd om op te staan, het
is 9.00 precies. Natuurlijk wordt dit herhaald als er niemand opstaat, maar
ja, het is vakantie, dan kan dat. Om 11.00 vertrekken we en hoewel deze dag
voorzien was omdat het weer niet zo goed was, is het warempel zonnig (toch niet
meer dan 18°). We stoppen eerst bij Forge (avonturen en raft, wat info vragen, joepi), rijden dan via
défilé de Lys en Axat door naar de Gorges de St George (heel kort, 200m), gaan
ook eens een kijkje nemen bij Sudrafting (joepi) en vervolgen onze bochtige weg naar
Lapadrelle en het Chateau de Puilaurens, ons eerste Katharenkasteel. Papa koopt
een paspoort en we beginnen de eerste klim: we maken er een
Tour-de-Francewedstrijd met bijpassende commentaar van. De klim duurt zon 15
minuten, maar het resultaat mag er wezen: een mooi overblijfsel van een rijke
geschiedenis en een adembenemend uitzicht over de regio. Eens terug beneden
eten we onze picknick op en rijden we via de D117 (mooie, brede weg door de
vallei) door naar Saint-Paul-de-Fenouillet en nemen de afslag naar de Gorges
de Galamus: we nemen eerst de weg langs de flank naar de Ermitage de
St-Antoine (kapel in de rotsen en alweer wandelen), dan rijden we door de
Gorges (heel mooi, maar ook heel kort als je de Gorges de Verdon al bezocht
hebt). Mama en papa hebben er nog niet genoeg van en ons volgende bezoek is aan het
Chateau de Peyrepertuse: vanop de weg ziet het er niet echt indrukwekkend
uit, maar dat is slechts een indruk: het bestaat uit twee delen en is behoorlijk
overeind gebleven. Enkel papa onderneemt de klim naar het tweede gedeelte, want
het ziet er te gevaarlijk uit. Er staat ook een hevige wind. Estée en ik
nemen hier onze eerste steen mee, ik begin al een mooie collectie aan te leggen. We rijden door naar Cucugnan, laten dit links
liggen, maar rijden toch naar het derde Chateau de Qéribus: enkel papa heeft
nog zin, wij blijven in de auto achter en volgen papa (streepjes tussen de bomen) op zijn weg naar boven. "Het kasteel is het kleinst, maar het
best geconserveerd. En het uitzicht is opnieuw formidabel.", volgens papa. Wij staan te zwaaien als papa kijkt, Estée is constant aan het roepen: papa, kom mij halen, ik wil ook nog naar de toren...". De terugweg verloopt
via Lapadrelle (ons beginpunt) waar we eten in de Cathârome, vlak aan het
viaduct waar de train touristique passeert. Ten
slotte keren we huiswaarts langs donkere en bochtige wegen, met K3 en Alice in wonderland (vooral liedje van de dikke vette rups!!) door de
luidsprekers en we zingen allemaal luidkeels mee.
Quote van de dag: "rij eens vlug naar ons huisje in Egem om frikandellen te halen, ze hebben dat niet in Frankrijk" (Estée die haar plat favorit mist)
Vandaag laat het weer ons nog steeds in de steek. Even rond de
middag piept de zon wel door de wolken en is het even warmer, maar over het
algemeen blijft het bewolkt en grijs. Tijd dus om een kijkje te nemen
in Quillan: pff, we gaan te voet. Het is wel verder dan gedacht, zon 6 km heen en
terug. Voor mij is dit een makkie, maar voor Estée is dit niet vanzelfsprekend.
Ze vindt ook de bomen langs de straat niet mooi, de platanen zijn volgens haar immers
van plastiek. Bovendien maken we nog een wandeling in Quillan zelf. enkel de fontein vind ik mooi: Estée en ik zitten er weer in te brielen en we zijn nat natuurlijk. In de maison du tourisme verzamelen we opnieuw een hoop brochures die we niet kunnen lezen. Om 16.00 eten we voor middag
(t is vakantie!!!) en daarna kijken papa en ik naar de Tour, terwijl mama
door Estée onder handen genomen wordt (voet en lichaamsmassage). Papa en ik gaan nog wat voetballen en dan is het (opnieuw al) etenstijd. Papa krijgt van mij nog een massage, want hij heeft veel rug- en nekpijn. Om 21.00
nemen we deel aan het familiespel op het park, een soort Cluedo waarbij we de
moordenaar, de locatie en het wapenmoeten vinden. Bij iedere stopplaats, aangegeven op een kaart, moeten we
een opdracht doen: touwtje springen, memory, een ballon doorgeven met vorken,
een spreekwoord uitbeelden (een uitstekende uitbeelding door mij), een hindernissenparcours, een
minuut raden en een gedicht schrijven. De Vincentjes, zo heet onze ploeg, van nr214 slagen in hun
opdracht en ik zie al eurotekens verschijnen als hoofdprijs (100.000 ,
waarmee ik hier een huisje zou kopen), maar het wordt een fles Blanquette die
trouwens door een ander gezin wordt weggekaapt. De Vincentjes keren met lege
handen huiswaarts, ik val moe maar voldaan in slaap.
Quote van de dag:
in de zomer zou het hier wel prettig zijn (mama langs het meer
met commentaar op het niet zo goede weer)
pak maar één mee (Estée zegt aan papa dat hij één van de
platanen langs de straat die hij mooi vindt, magmeenemen, want zij vindt ze niet mooi, ze
zijn van plastiek.)
Na een stevig (?) ontbijt nemen we afscheid van Brive-La-Gaillarde
en begeven we ons naar onze definitieve bestemming. Helaas rijden we nog altijd
onder een grijze hemel waar nu en dan regen uitvalt. Hopelijk blijft dit niet
duren, maar normaal krijgen we de zon nog te zien. We passeren de groene
Dordogne en na een korte tussenstop in de Aire Toulouse-Sud, bereiken we
Quillan om 14.00. Het is een mooi park, met zicht op de bergen. Het weer is
niet schitterend,het kwikkomt niet verder dan een schamele 18
graden.Een plons in het buitenzwembad
of meer behoort vandaag niet tot de mogelijkheden. Eerst de check-in (wat duurt dat lang), de auto
lossen (Estée en ik hebben moeten helpen), Tour de France (ik had toch gezegd dat Andy Schleck zou winnen en papa gokte onterecht op Contador), en daarna onze eerste boodschappen in de nabijgelegen
Carrefour (oh wat is het daar fris!) Terwijl mama het avondmaal bereidt, wagen ik, Estée en papa een plons in het binnenzwembad. Het is niet zo groot, maar ik wou sowieso een keer in het sop springen. En wat is het toch leuk om Estée eens onder water te duwen, jammer genoeg onderga ik hetzelfde van papa. Vanavond eten we nog frietjes, appelmoes, worst en kippeboutjes. Nu gaan we nog een film bekijken, onze verkenning van het park en Quillan staat morgen op het programma. Het blijft een grijze hemel...
Quote van de dag: Estée is op een rij stenen voor ons huisje aan het lopen tot ze plots van een steen valt. "Mama, morgen moet je naar de mevrouw van de receptie gaan, die steen ligt in de weg, hij moet weg!"
Met Zotte Maandag in de benen van mama en papa was het niet evident ons aan het vooropgestelde vertrekuur te houden, we hebben dan met een uur vertraging ons huisje in Egem verlaten met als bestemming: ZON. Die was nergens te bespeuren in Brive-La-Gaillarde, onze stopplaats vandaag 756 km dichter bij de zuiderse zon. Maar goed, vanmorgen heb ik nog de tourkrant gekregen en dat was een uitgelezen kans om mijn papa een half uurtje op de rooster te leggen omtrent klassementen, kopmannen enz. Voor de rest was het een voorspoedige rit, enkel rond Parijs hebben we vertraging gehad tgv een ongeval en de laatste 2 uur hebben we trager gereden door de regen. Gelukkig zijn we niet gestopt in dat dorp, Oradour, het regende te veel, ik had er toch geen zin in. Ik heb me beziggehouden met mijn woordpuzzel, Nintendo en DVD, Estée heeft vooral films bekeken en de laatste 2 uur geslapen. Het hotelletje in Brive is heel proper en gerieflijk, ik ga met Estée en mama samen slapen, papa heeft weer geluk en mag alleen slapen. Maar eerst bestudeer ik nog even de klassementen!!! Estée beweert dat opi hier in dit hotel geslapen heeft, toen hij pijn had aan zijn schouder. Tja... Morgen is het gelukkig niet ver meer, ik hoop dat we vroeg vertrekken, want ik wil naar het zwembad. Papa heeft beloofd dat we iedere dag mochten zwemmen.
Quote van de dag: In Frankrijk zijn de WC's hier allemaal afgekraakt... (Estée)