In Kakadu National Park zijn de mooiste en oudste rotsschilderijen te vinden. De ouderdom ervan wordt bepaald door inhoud en stijl. Enkele voorbeeldjes.
23-09-2008 om 09:00
geschreven door Leen
Onze vriendjes
Dit zijn gevaarlijke zoutwaterkrokodillen die alles verslinden, inclusief zoetwaterkrokodillen en mensen!
23-09-2008 om 08:52
geschreven door Leen
Kakadu National Park
Kakadu National Park. World Heritage.
Divers prachtig landschap! We zijn er uiteindelijk een volle week geweest met elke dag nieuwe indrukken. Een ochtendbootcruise liet ons kennismaken met de eerste krokodillen en een twintigtal verschillende vogels, groot en klein. De fluitende wouw (whistling kite) vergezelde ons de volle 2 uur (evenals een 10-tal geexalteerde Fransen). De wetlands (in yellow waters) zijn prachtig, vol bloeiende waterlelies op het einde van het droog seizoen en de overblijvende billabongs en lagoons trekken duizenden ganzen, kraanvogels, reigers, pelikanen en aalscholvers. We maakten een paar erg warme wandelingen en ontdekten prachtige rotsschilderingen. Bezochten een stukje monsoon regenwoud en maakten een paar onvergetelijke zonsondergangen mee.
23-09-2008 om 08:49
geschreven door Leen
Katherine Gorge
Aankomst dan in Katherine NP (Nitmiluk zoals de aboriginals deze streek noemen). De rivier de Katherine doorsnijdt hier een bergplateau en vormt zo 13 'bevaarbare' kloven. Aanbod van cruises tot helicoptervluchten tot kano's.... Hier gooiden Leen en ik ons in het avontuur en we boekten al meteen een 2-daagse kanotocht met overnachting in de 5e kloof. Daarvoor moesten we ons eigen kampeergerief meenemen, voedsel en veel water. Vol goede moed vertrokken we, ook het dragen van de kano tussen kloof 1 en 2 verliep nog goed, maar naarmate de uren vorderden en het ondraaglijk heet werd, slonk onze energie. Onderweg regelmatig nestplaatsen van zoetwaterkrokodillen waar we niet aan land mochten,en zandstrandjes waar we konden zwemmen om af te koelen. Rond de middag was het al meer dan 35 graden, en er was geen levende ziel meer in zicht. Op het einde van de 3e kloof moesten we de kano uit het water halen (50 kg) en zo'n 2 km lang doorheen de 4e kloof sleuren of dragen, over grote rotsen heen. Het leek sysifusarbeid. We moesten er wel doorheen of we mochten niet kamperen (dat was slechts in de 5e kloof toegelaten). Maar ons hoofd was bloedrood, onze energie onder de helft en er was niemand om raad te vragen laat staan ons te redden indien we in moeilijkheden zouden geraken. Na de kano aan een boompje te hebben gebonden en even in de schaduw te zitten besloten we forfait te geven en terug te varen. Dat zou ook nog een paar uur roeien worden en het boothuis sloot al om 16h. Boot gekeerd en vlug geroeid, en opnieuw 2 maal kano over de rotsen gedragen. Noot: het was de eerste keer dat Leen in een kano zat en ze deed dat fantastisch! We roeiden alsof we meededen voor een medaille op de olympische spelen. Eindigden als laatsten en werden bijna door een ranger teruggestuurd (met de knipoog). We hebben daarna nog menig keer verzucht dat we zo blij waren met onze beslissing want het werd er de volgende dag niet koeler op. En nu konden we weer in het zwembad liggen.
Nu de campervan gepoetst van binnen en we zijn klaar om richting Kakadu National Park te rijden (100 km noordelijk+ 100 km westelijk). Daar blijven we een kleine week voor we richting Darwin rijden. Meer nieuws volgt en foto's zo snel mogelijk.
Vele groetjes
Leen en Marjan
23-09-2008 om 06:34
geschreven door Leen
The Stuart Highway
Zelfde berichtje met foto's: Onze driedaagse rit noordwaarts op de befaamde Stuart Highway bracht ons voorbij de steenbokskeerkring. Veel zand, veel termietenheuvels die steeds hoger werden naarmate het klimaat veranderde van het droge midden naar het tropische noorden. Ook al wordt deze route soms als eentonig beschreven, vervelen doet hij nooit vanwege de regelmatige rustplekken en de onverwachte bezienswaardigheden. Zo bezochten we een ghosttown, veedrijversstadje van de jaren 1920 (Newcastle Waters) waar we rond de middag aankwamen. Geen levende ziel in de zinderende hitte, piepende uithangborden en verschoten gordijntjes in de wind. We waren onder de indruk en het harde outbackleven kwam tot leven. Overnachten deden we aan de Devil's marbles. Daar zagen we de mooiste zonsondergang 360 graden, vanop een rots. We proberen nog steeds zonsopgang en -ondergang mee te maken maar het wordt wel vermoeiend. Rusten overdag in die hitte is ook al moeilijk, Gelukkig heeft onze campervan airco en rijden overdag is dus nog de beste oplossing.
