laten we het weer even in puntjes uiteenzetten, wat ik tot nu toe heb meegemaakt
1) ik ben volop aan het schrijven aan mijn eindwerk, dus heb ik niet veel tijd om veel te schrijven op mijn lbog, en ik ben dan ook nog eens bezig met mijn stage , dus DRUK DRUK DRUK! 2) ik ben op verlengd weekend geweest naar Casamance, ben 3 dagen onderweg geweest om daar 2 dagen te zijn, heb onder andere 6 uur vast gezeten in Gambië omdat de veerboot er niet door kwam; Dus dat was wel minder, het was vermoeiend en ik ben blij dat ik Casamance een beetje heb geien maar ook dat ik nu terug ben in Yoff, bij de kindjes en in TSX, hier hoor ik thuis; ginder was het echt dorpsleven, geen elektriciteit, hutjes of lemen huisjes, traditionele dans gezien ook... het was wel even aangenaam daar geweest te zijn, even weg van alle drukte. 3) Anderlecht is KAMPIOEN! YEEEEEEEESSSSSS! pech voor de bruggesupporterss in de familie, en ik weet dat het er een aantal zijn! 4) Mijn homoniem stelt het goed, af en toe ploast ze eens op iemand, GOED ZO! helemaal mij :) 5) mijn vertrek nadert en ik zie er wel een beetje tegenop... ik zal blij zijn om iedereen terug te zien, maar je weet wel he... 6) hier in TSX gaat ondertussen alles zijn gewone gang, de kinderen zijn levendig als altijd en soms dus ook zeer vervelend en vermoeiend, MAAR DAT ZIJN KINDEREN, nietwaar? 7)slecht nieuws ook: we hebben een talibé verloren...Taihirou is gisteren overleden aan de gevolgen van kaner... niet rechstreeks, want hij had een succesvolle chemokuur achter de rug, maar de chemo heeft zijn slokdarm en andere organen aangetast en zijn Marabout heeft hem niet de nodige medicijnen gegeven. Taihirou was hier ondertussen al een kind geworden van TSX, hij deed vaak mee met onze lessen en ateliers en was altijd opgewekt en levendig... het is moeilijk te begrijpen dat hij er nuj niet meer is... 2 weken geleden werd hij genezen verklaard, nu is hij er niet meer... geen lachend gezicht meer en geen kattekwaad meer... moeilijk te begrijpen, moeilijk te vatten... we zijn hier allemaal in de rouw en Fatou, onze coördinator, zij zorgde voor Taihirou, omdat de Marabout dat niet deed en zij is er echt het hart van in... laten we er toch even bij stil staan hoe snel alles kan gedaan zijn en hoe ook kinderen sterven aan zo'n vuile ziekte als kanker... 8) ik weet dat ik niet altijd even frequent mijn blog aanvul, maar ik ben er echt geen kei in en ik heb soms ook gewoon geen tijd... hoop dat jullie dat verstaan.;. :)
Nu ga ik verder werken... vannamiddag is er ateliers en die moet ik doen;;; ik ga met de kinderen praten over de grote luteurs hier in Senegal en de strijddans doen met hen... yes yes yes, keep on going!
tot binnenkort ... hoop ik, weet dat ik aan iedereen daar in Belgie denk...
