het besef dat ik over precies een week rond dit uur in Senegal zit, misschien op hetzelfde moment aan het bloggen, begint door te dringen. Ik kijk er verschrikkelijk hard naar uit. Het Belgisch weer is nogal deprimerend en ik haat kou en sneeuw. Ik heb nood aan de zon. Het vooruitzicht om eindelijk aan mijn eindejaarsstage te beginnen maakt me enthousiast, ik kijk er naar uit om met de Talibés en de straatkinderen te werken. Ik doe mijn stage in het TXS opvangtehuis in Yoff (Dakar), dat onder het beheer van vzw Afractie staat. Gisteren heb ik een bespreking gehad met mijn promotor/supervisor over mijn stage, we hebben mogelijke routes besproken i.v.m. eindwerk. Ik heb ook een to-do lijst opgemaakt. Vandaag ben ik begonnen met de lijst af te vinken... De koffer zit al bijna vol, hopelijk raakt alles er in en weegt het niet te veel
Vorig jaar ben ik ook al naar Senegal geweest met 'les femmes toubabs', een vriendengroepje bestaande uit vrouwen dat in Bambougar (nabij Sokone) een project heeft. Ze hebben er een naaiatelier opgericht. Ik ben hiermee in contact gekomen via een kennis, die jammer genoeg gestorven is aan kanker. Ik ben toen in haar plaats meegegaan. Dit jaar ga ik niet mee naar Sokone, maatr we vertrekken wel samen, dus zijn we vandaag bij elkaar gekomen om wat bij te praten en regelingen te treffen. Het was leuk iedereen terug te zien.
Morgen werk ik de lijst verder af. Maandag trek ik richting Gent, naar mijn kot om daar de lijst definitief af te werken en de laatste regelingen te treffen. Het wordt een drukke week. Vol afscheid ook. Het minder leuke gedeelte.
Het volgende blogbericht schrijf ik waarschijnlijk vanuit Senegal zelf. Ik zal ook proberen regelmatig foto's te plaatsen.
