pannekoeken, frietjes en een sausje heimwee naar...
Hoi lieve mensen in België,
ik hoop dat het in België met iedereen goed gaat.
Nonkel Michel en Pater (oeps) Peter Willy (mopje!!), doe de groetjes aan oma en zeg haar: ik denk elke dag aan haar, er gaat geen dag voorbij dat ik niet even denk aan oma. Ik hoop dat alles goed gaat met haar en maak me soms zorgen, omdat ik zo ver weg ben. Hier gaat alles goed, dus zij moet haar zeker geen zorgen maken, er wordt hier heel goed voor ons gezorgd!
Pour la reste:
op vrijdagavond heb ik pannekoeken gebakken voor het team hier en ik wil er een gewoonte van maken om elke vrijdag iets te maken, nu vrijdag ga ik frietjes maken (zelfgemaakte, je kan ze hier ook diepgevroren kopen, maar dat heeft niet zoveel charme) met entrecote en championsaus... hmmmm, ik kijk er al naar uit en het team is ook al op de hoogte.
In het weekend hebben we echt veel gewerkt voor school: binnenkort moet ik een uitgebreid verslag en reflectie opsturen naar mijn supervisor op school en de andere meisjes moesten iets gelijkaardig doen. Zondag gingen we opnieuw naar het strand en daar hebben we afgesproken met een juweelverkoopster dat ze volgende week gaat terugkomen, omdat we eigenlijk geen gel meehadden en ze had echt mooie spullen mee. Ik wil natuurlijk voor de vrouwen die ik ken in België iets kunnen meebrengen... Voor inge, joanne, anne en kim bijvoorbeeld, maar ook voor tantes (tante rita, ik denk ook regelmatig aan jou en hoop dat je het snachts kunt verduren met die pillen)... Zondag werd Ilse echter ziek en toen wij op hets strand waren (Thaïs en ik) kregen we een smsje dat ze 39 graden koorts had, dus zijn we teruggekeerd om haar een beetje in het oog te houden...
Ik hoop hier ook eens iets te horen van mijn nicht Ingrid, hoe het met het kindje is enzo!!! ben echt benieuwd...
Ik heb vorige week donderdag ook mijn punten gehad en die waren heel goed: ik ben er voor alles door :) ik ben echt blij, want de laatste examens wogen zwaar door...
Mijn stage zelf loopt vrij goed, ik doe wat ik kan en hoop dat dit zal volstaan om er door te raken, maar wat er ook gebeurt, ik heb er geen spijt van naar hier gekomen te zijn en neimand die mijn ervaring hier ooit zal kunnen afnemen...
Ik wen zo stilaan aan het Senegalese leven en ritme, slaap vrij goed en doe mijn werk graag: het is vermoeiend en het is een beetje kak dat al dat werk voor school erbij komt... ik kijk al op tegen de dag dat ik hier zal moeten weggaan...alhoewel ik ook wel blij zal zijn om even terug in België te zijn en al mijn vrienden, familie, mijn broertje en papa terug te zien... het Belgische eten mis ik soms ook wel: zoals bloemkool met kaassaus zoals Ilse hier zo vaak met mij erover wegdroomt... of spruitjes met mosterd, lasagne, de spaghettis van mijn papa, de pasta van Davy... Als je goed leest versta je wel dat ik niet lang in België zal blijven voor ik aan mijn volgend avontuur begin en ik neem o.a. Inge mee om het Afrikaanse continent te ontdekken... ik zou graag ook Joanne, Kim en Anne meenemen maar zij werken of studeren dan waarschijnlijk... Inge en ik hebben genoeg van school dus zullen we tijd hebben... Ik ontwikkel hier zo mijn eigen rituelen, smorgens sta ik op en maak me klaar en rook telkens voor ik aan het ontbijt met de kinderen begin een sigaretje... zo van die dingen...
Soms wordt het wel een beetje eenzaam, dan heb je van die momenten dat je wou dat je even bij die ene vriendin langskon... en ook het vrijgezel zijn begint soms wat door te wegen... dan voel ik me plots alleen, ook al ben ik temidden van een massa mensen...
Ik ben ondertussen weer twee dagen aan het werk, maar kijk wel al een beetje uit naar het weekend: vrijdag koken, zaterdag naar de grote markt in Dakar om en o.a. een nieuwe navelpiercing te kopen (die ben ik hier verloren) en zondag naar het strand, naar mama africa en daar juweeltjes uitzoeken :)
vandaag stond ik boven op het terras een sigaret te roken en ik zag eksters zitten: even stond ik in mijn eigen tuin waar eksters in de bomen zitten en mijn hond Bas zo zot als een achterdeur rond mij loopt en tegen mij heen botst... Ik mis dat zot beest wel en natuurlijk ook Kaat de kat, hopend dat ze allebei gezond en wel zijn en dat ze (als ze dat kunnen) af en toe ook eens aan mij denken... Af en toe ben ik ook eens het zand hier beu en wou dat ik even met mijn blote voeten door het gras kon lopen...
ik ga nu stoppen met schrijven, want ik moet al een traantje wegpinken....
