|
Onze derde dag in SCAD. Het zijn al bewogen tijden geweest... Zondag kregen we eerst een heerlijk ontbijt konden we in de voormiddag nog 3 uur slapen, want daar was nog niet zoveel van gekomen. In de namiddag mochten we al gaan 'shoppen'. Een bijzondere kennismaking met de cultuur. Eerst en vooral de autorit. Een gewone weg waar je normaal kunt kruisen, kan evengoed een 'viervaksweg' zijn. Als je wilt voorbijsteken, dan toeter je gewoon en hoop je maar dat de ander wat plaats maakt. Op het stuur kan je zowel links als rechts je claxon gebruiken (wat hier natuurlijk wel handig is). Geiten en koeien lopen hier vrij op de weg, dus ook tussen het verkeer. De hoofdwegen zijn doorgaans vrij goed aangelegd, maar bij kleinere wegen wordt er wel wat meer verwacht van de vering van de auto.
Aangekomen in Tirunelveli konden we de kleurenpracht zien van de gebouwen, de mensen en ook van de inhoud van de kleerwinkels. Wie kan er zeggen dat hij al eens een kleedje heeft gepast met 8 verkoopsters rond zich... Voor iemand die niet graag gaat shoppen, een ware beproeving.
Daarna door de drukke straten iets fris drinken in een leuk koffiehuis. Met temperaturen tegen de 30 graden is dit een welkome afwisseling. Verfrist opnieuw kennisgemaakt met de cultuur en langs de drukke winkeltjes gewandeld tot het station. Treinen kunnen hier bestaan uit maximaal 48 rijtuigen. Tussen de sporen staat ook een waterleiding. Als de trein stopt in het station, worden alle wagons weer aangevuld met water. (als dat geen interessant weetje is  )
Mensen zijn hier heel vriendelijk en willen graag een selfie met ons. Ook dat is even wennen.
Maandag werden we dan rondgeleid op het domein van SCAD. Er zijn hier 7000 studenten en een school buitengewoon onderwijs voor een 60-tal leerlingen. De leerlingen die het aankunnen, zullen hier zelfs ook doorstromen naar het hoger onderwijs. We werden in de school hartelijk onthaald, konden even binnenkijken in de klassen, de spelletjesbibliotheek en de verschillende ateliers. Daarna maakten we afspraken voor het geven van vormingen. De verwachtingen zijn hoog... vandaar dat het ook even duurde voordat ik tijd had om deze blog aan te vullen. Na 3 uur hebben we een dorp bezocht die ook ondersteund wordt door SCAD. Hier worden Sari's geweven. We hebben het hele proces gezien, van het uitsorteren van het garen, het opwinden op de spoelen tot het weven op zich. Gans het dorp is hierin betrokken. SCAD ondersteunt deze mensen financieel in de aankoop van hun grondstoffen, maar helpt dan ook bij de commercialisering van hun producten. (Jutta, ik heb een mooie voor jou uitgekozen!)
Vandaag, dinsdag, was het consultatiedag. We zijn een volledige dag meegeweest naar het medisch centrum van SCAD. Kinderen met een fysieke beperking kwamen langs voor advies van de arts en de kinesist die met ons mee zijn. Daarnaast konden onze studenten ook op ergotherapeutisch vlak een aantal adviezen geven zodat ze zelfstandiger konden handelen of hun levenskwaliteit kon verbeteren. Voor mij een zeer leerrijke ervaring aangezien mijn kennis van de fysieke revalidatie of ontwikkelingsstoornissen toch al even is geleden... Op die manier hebben we vandaag zo'n 24 kinderen gezien en 7 ervan zullen door de arts nog geopereerd worden.
Morgen wordt voor de studenten een nieuwe consultatiedag. Zelf ga ik een vorming geven over het gebruik van bord- en kaartspellen in de wiskundelessen. Ik kreeg heel wat tips en hopelijk zal het ook voor de leerkrachten een meerwaarde zijn om het leren aantrekkelijker te maken en zo de vaardigheden te verhogen. Het belooft een spannende dag te worden.
|
