Na bijna twee weken in het zuiden van Frankrijk te verblijven, leek het me hoogtijd om toch maar een blog aan te maken. Hiermee wil ik helemaal niet zeggen dat ik heus niet alles 100x wil herhalen, ik zie het ook voor mezelf als een soort reisdagboek. Wat er al gebeurd is, ga ik niet meer herhalen, dat zou saai voor mezelf zijn, maar ik zal wel proberen terug te verwijzen naar wat ik hier wél al gezien heb.Nu, het lijkt me het best eerst meer te vertellen over de titel van dit bericht.
Gisterenavond organiseerde een groep Polen een Poolse avond (!) in Alotra (= dat is een andere residentie onderaan de Euromedheuvel waar vooral keiveel internationale studenten wonen). Ze hadden speciaal voor iedereen die kwam superveel poolse gerechten klaargemaakt. Het was echt supertof van hen dat ze zoveel moeite wilden doen. Zo hadden ze een soort pannenkoek gemaakt van aardappelen (waar duidelijk ook iets van rijs inzat) & een chocoladecake zoals die uit Roald Dahl's Mathilda, waar de stroperige chocolade er nog bovenaf op drijft. Geniaal. Er lagen ook veel gesneden paprika's & augurken verspeid, voor meteen na de wodka, uiteraard. Meer over de wodka; zodra je aankwam werd er jou meteen een shotglas in de handen geduwd. Dat goten ze meteen vol waarna ze luid het befaamde na zdrowie uitschreeuwen (eigenlijk; na zdrowie is het enige wat we de ganse avond hebben gehoord). Zo deden ze dat ongeveer een uur. Toen was al hun wodka al op. Dan zijn ze begonnen met rode wijn te na zdrowie'n met als gevolg dat na anderhalf uur eigenlijk al een hele hoop chinezen verdwenen waren en dat anderen de polka begonnen te dansen (ja, mijn twee belgische medebroeders). Goed. het grappige aan het ganse verhaal is dat één van die Polen (zijn naam klinkt als Marcus of Matheus, we weten het niet goed) télkens meedronk wanneer hij anderen probeerde zat te voeren dat hij op een bepaald moment gewoon begon over te geven midden zijn éigen feestje. Polen, amai. Daarna is iedereen maar naar buiten getrokken om wat met de vrouwelijke Polen te socializen, wat minstens even leuk was als de overgeglazuurde chocoladecake.
Verder verloopt het Franse leven vandaag héél winderig. Er is zelfs zoveel wind dat het gebied achter mijn school (een groengebied dat loopt tot aan de Calanques) helemaal off-limit was voor brandgevaar. Ik vond het wel stoer klinken. Dan ben ik maar met 5 Duitsers de stad ingetrokken om daar eigenlijk niks te doen. Er is eigenlijk niks wereldschokkends te doen. De mensen van InterAct (een studentengroep) organiseren al een ganse week allemaal uitstapjes maar dit weekend hebben ze plots (!) alles geannuleerd omdat ze massaal naar het jaarlijkse zuipweekend vertrokken zijn dat hier blijkbaar héél populair is. Het heet 'integration' weekend, hoe ironische eigenlijk. Oh ja, het kostte 180 euro, dus de meeste exchange students bleven mooi waar ze waren.
Over school blijf ik mijn antwoorden schuldig blijven om de simpele reden dat we gewoon nog niks weten! Al de ganse week moeten we van de ene plek naar de andere lopen om bankrekeningen te openen, gsm-nummers aan te maken, vakken te registeren, oude vakken verwijderen, een persoonlijk dossier aanmaken, onnodige dingen afprinten en dan uiteindelijk om je studentenkaart gaan. Ja, iedereen wordt hier stillaan heel nerveus van het ongestructureerde systeem. Daarboven komt dat je ook nooit deftig door kunt doen want om 12u stopt iedereen hier steevast met werken om een uitgebreide siësta te houden. Ja hoor - hier gaat alles rustig. Dat is wel even wennen. Volgende week heb ik normaal gezien 1 (van mijn 8!) lessen. Dus ik ben eens benieuwd. Ik geloof het systeem echt nog niet maar dat kan me momenteel niet zoveel schelen. Morgen ga ik wellicht naar de Camargues met de Duitsers.
Ik beloof trouwens de volgende keer niet meer zo uitgebreid te posten ;-)
