Deze week start ik al met mijn 5de week stage, ongelofelijk hoe snel de tijd voorbij gaat. Er is gewoon al 1/3 van mijn verblijf hier gepasseerd..En ik heb me eigenlijk nog geen seconde verveelt. Tijdens de week heb ik het zoiezo heel erg druk met mijn stage. Ik start om 9u (wat ik een hele grote luxe vind!) en normal gezien heb ik dan gedaan om 17u30. Maar eigenlijk is het altijd veel later, mijn begeleidster begint meestal in een rush rond 11-12 u, maar zeblijft dan ook tot rond middernacht! Ondertussen hou ik mij bezig met celculturen, flow cytometry, PCR en western blottings. Binnen 2 weken starten we met confocal microscopy (waar ik heel erg na uitkijk, die beelden dat je daar mee verkrijgtt, zijn dus echt prachtig) en tranfectie met bacterien. In de latere namiddagbespreken we dan meestal de resultaten en wat de volgende stappen zijn en voorbereiding voor de volgende dag. Meestal vetrek ik hier dan ook rond 19-20u30. Dan eten proberen te maken, eventjes rusten, soms wat huishoudelijk werk en proberen nog wat artikels te lezen. En de dag zit er al op.
In het weekend ga ik, meestal met de andere erasmusstudenten van op stage, Londen gaan verkennen. Dit weekend zijn we naar sea-life (en ondertussen ook de Big Ben, Westminster palace en de Londen Eye gezien), en het natural history museam geweest, waar het op beide plaatsen heel erg mooi was, maar jammer genoeg ook veel stinkende babys. Daar achter heb ik dan ook mijn eerste tortilla chips maaltijd gehad . Ze eten hier dustortilla chips met gemolten kaas , kippe brokjes als waardige maaltijd. Heel erg lekker wel, maar een uurtje later had ik al terug honger. Daarna paar pubs bezocht, waar het happy houre was, lekker coctails voor maar 3.5 pond. Ondertussen is het wel een feit voor mij, Engelsenkunnen dus absolute niet drinken! Of het kan ook aan de grote hoeveelheden liggen dat je hier krijgt. Als je een gewoon biertje besteld, krijg je hier namelijk bijna een halve liter. Maar tegen 11u lopen de meeste hier dus al heel erg zat rond.
Er bestaat een zegswijze dat zegt: Ongeluk komt nooit alleen, altijd in drievoud Nu ik weer helemaal hersteld ben, besluit mijn laptop om forfait te geven. Gelukkig mag ik in het lab de computers gebruiken. Nu wacht ik nog op mijn derde tegenval, hopelijk gaat het langs mij voorbij zonder dat ik het merk.
En tussen haakjes: het eten valt hier eigenlijk best wel mee. Ik mis enkel de belgische chocolade + alles wat er mee te maken heeft (het is hier allemaal "kinderchocolade", dat super plakt ), en de lekkere koeken van bij de bakkerij ( hier moet je heel erg hard zoeken, en als je er dan vindt, hebben ze meestal een raar smaakje).