Sinds mijn laatste blog is er al zoveel nieuw verdriet bijgekomen:
Kindjes die het niet gehaald hebben of bij wie nu geen enkele behandeling meer helpt.... Ze zijn in gedachten ALTIJD bij jou! En elke week,als je hunblog bekijkt, hoop je opnieuw op een wonder zodat ze er in de toekomst toch nog mogen zijn...
En daardoor wordt je ook elke week terug geconfronteerd met de angst dat de kanker ook terug kan komen bij Emma...
Maar voor nu gaat het goed en daarop moeten we ons concentreren, al is dat niet altijd een even gemakkelijke opdracht. Zeker niet als de controle dag per dag dichterbij komt. Begin november is haar grote controle (CT-scan, NMR, RX thorax, bloeonderzoek, urineonderzoek,....) En de angst voor herval is nu ook meer aanwezig.
Ze is wat ziekjes (koorts, verkoudheid, ontstoken oogjes) en bij haar is de pediater toch wat voorzichtiger dan bij de andere kindjes. Haar sonde is nu definitief eruit en ze eet en drinkt heel goed. Ze weegt nu toch al 8kg wat volgens de pediater, gezien haar voorgeschiedenis, niet slecht is.
Ook hebben we het gesprek gehad met het team van erotherapeuten, psychologe, kinesiste, revalidatiearts, logopediste,...
Ja, vorige vrijdag zaten wij tegenover een heel team die ons uitlegde dat Emma dus recht heeft op 60 kine beurten. Ze evolueert SUPER goed maar zit nu op een leeftijd , que motoriek, van 7 maanden.
De kine moet volgehouden worden zodat ze op 2,5 jarige leeftijd mooi mee is met de kindjes van haar leeftijd. En dat hoop ik echt!
10 October 2008
