Ik ben ElsVI
Ik ben een vrouw en woon in Eppegem, Zemst (België) en mijn beroep is energieconsulente.
Ik ben geboren op 12/04/1981 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computer, badminton,....
Welkom op mijn blog!
Dagboek van mijn leven
26-07-2012
Strijd tegen de kilo's....
Dit betreft een e-mail die ik mijn familie heb laten lezen.
Nu moet je weten dat bijna alle communicatie hier via de computer gaat
Heel de dag goed weer, met dit lijf van me niet echt ideaal, maar toch. Met een hele hoop Hoooked Zpaghetti-garen en in de schaduw komen we al een heel eind verder. Buurman komt met een pintje voor ons allen, lekker koel. De buurvrouw geeft ons Lies les in haken, meer bepaald in bloemetjes haken. Doet ze graag. Kregen vandaag ook nieuwe buren. Hebben drie kinderen bij dus nu is ons pleintje gevuld. Staan er met 4 gezinnen en is super gezellig. Alle kinderen vragen nu (!) al, komen we volgend jaar terug? Het lijkt erop dat we twee maal naar dezelfde camping gaan. Is ook echt een supercamping voor kinderen. Daarnet kwamen er sirenes onze richting uit. Iedereen lijkt op en Stefan zegt nog: oei, dat is dichtbij. En ja hoor, ze rijden met vier grote brandweerauto' s met sirenes voorbij onze plek. Iedereen liep erachter, ook de kinderen snelden er naartoe. Was grappig om zien. Ze hebben iets verder iedereen nat gespoten hahaha. Lol verzekerd, dat kan ik je zeggen.
Dat is toch het ultieme vakantiegevoel: niets moet, alles mag.
Zijn net terug van Albert Heijn. Ik kocht in de slijterij een fles goede Porto. Ik zei in de auto tegen Stefan: dit zal wellicht mijn laatste echte schranspartij zijn... Hij vroeg waarom de laatste? Ik antwoordde: ja, als ik na mijn operatie een glaasje drink, sta ik meteen op mijn hoofd.
Hij zag het probleem er niet van in. Moest ook wel even lachen...
Zittend aan een tafel met laptop met de eerste zonneschijn... In de verte hoor ik mensen naar hun werk vertrekken, hier hoor ik kinderen spelen.
Mijn dochter lacht naar me en laat me versteld staan van het feit dat ze geen kind meer is. Raar maar waar besef ik ineens: mijn dochter is 12 en mijn god, wat is ze groot aan het worden!
De zonneschijnen vallen recht in mijn ogen, maar dochterlief is daar al met haar parasol. Mama, ik ga je helpen.... Zo lief.
Het is echt een schat. Ze gaat straks naar het paardrijden, doet ze hier elke dag. Is een beetje haar leefwereld de laatste week. Een jaar geleden krijste ze alles bijeen omdat ze op een paard moest zitten, nadat ze twee jaar geleden twee maal een harde smak deed van een paard. We probeerden dan met privé les haar vertrouwen terug te krijgen, want ze was nog wel bezig met paarden ( kuisen, posters,...) maar ze wou er niet meer op. Maanden later, nu op onze vakantie, is haar vertrouwen helemaal terug. Ze straalt! Gisteren nog deed ze me aan een dressuurwedstrijd en mits enkele foutjes heeft ze het geweldig gedaan!
Genoeg met mijn gestoef ;)
Stilletjes aan wordt iedereen wakker rondom ons op de camping. Zelf werd ik wakker van een paar vroege vogels, die al druk in de weer waren op de speeltuin. Het kan erger hoor want de nacht ervoor werd ik heel de nacht door wakker van een huilende hond.
Ik had gehoopt - rust - te vinden. Ik ben nog steeds zoekende. Maar na gisteren ( een heerlijke zonnige dag, kinderen tevree en gezellig contact
met de buren ) heb ik al iets meer het vakantiegevoel. En daar doen we het toch voor. Eventjes ertussen uit, uit al die dagelijkse beslommeringen.
